Morgunblaðið - 06.07.1985, Blaðsíða 18

MORGUNBLAÐID, LAUGARDAGUR 6. JÚLÍ 1985
Með aðalhlutverk í næsta atriði
fór hinn víðfrægi Gústi. Var hann
staddur í baði og kynnti fyrir
krökkunum öll nauðsynleg hjálp-
artæki hreinlætisins, sápuna,
handklæðið, skrúbbinn og þvotta-
pokann, sem öll ávörpuðu börnin
og gerðu grein fyrir tilgangi til-
veru sinnar. Eftir undirtektum
áhorfenda að dæma munu þeir
vafalaust líta fyrrgreinda félaga
öðrum augum hér eftir, og verða
fúsari til baðferða. { rauninni
sama gamla tuggan, en bara önn-
ur framsetning, ólíkt vænlegri til
árangurs.
Smám saman bættust fleiri í
Áhuginn upmálaöur.
ferðast sko á milli róluvallanna og
sýna leikritin," sagði hún eftir
stundarkorn og fann greinilega til
með þessari fullorðnu, fávísu
konu. „Ég hef einu sinni áður séð
sýningu hjá þeim — og mér finnst
Lilli litli langskemmtilegastur.
Gústi greyið er alveg ágætur líka
— þeir tveir eru í mestu uppáhaldi
hjá mér,“ bætti hún við, rétt eins
og hún væri að ræða um bestu vini
sína. Nú var hins vegar bíllinn
kominn, og vinkonunni ekki til
setunnar boðið. „Við verðum að
flýta okkur til að ná í góð sæti,“
sagði hún áköf. Þegar boð hennar
um stúkusæti á glerharðri gang-
stéttinni var vinsamlegast af-
þakkað hristi hún bara hausinn og
hljóp af stað.
Þó svo enn væri rúmur stund-
arfjórðungur þar til sýningin átti
að hefjast voru krakkarnir búnir
að setja sig í stellingar, auðsjáan-
lega staðráðnir í að missa ekki af
neinu. Nokkrar fóstrur af nær-
liggjandi barnaheimilum voru á
staðnum með barnahópa sina og
mynduðu þær nokkurs konar hálf-
hring í kringum áhorfendurna,
ásamt fáeinum mæðrum, sem
auga höfðu með afkvæmum sín-
um.
Skyndilega gægðist fram undan
leiktjöldunum skrautlegt andlit
Tralla trúðs. Samstundis datt allt
í dúnalogn, skvaldrið stöðvaðist,
börnin störðu í átt að sviðinu, full
aðdáutiar. Tralli hóf upp raust
. sípa og stofnaði til fjöldasöngs um
fingurna. „Þumalfingur, þumal-
fingur, hvar ert þú ... “ — og allir
tóku undir.
Þeir eru nefnilega bestu vinir okk-
ar og ofsalega skemmtilegir,"
bættu þær við, um leið og þær
gengu af stað með halarófunni úr
Hálsakoti.
„Þetta er 9. árið, sem Brúðuleik-
húsið er starfrækt," upplýsti
Helga Steffensen. „Það var Jón E.
Guðmundsson, sem hóf rekstur-
inn, en ég hef verið í þessu sl. 6 ár
og hef þetta bæði að atvinnu og
sem áhugamál." Ásamt Helgu
starfa við ferðaleikhúsið þær Sig-
ríður Hannesdóttir, leikkona, sem
unnið hefur við það alveg frá upp-
hafi, og Rósa Valtýsdóttir, tækni-
maður og bílstjóri. „Jú, það er
geysilega gaman að fást við þetta,
því verður ekki neitað,“ sagði Sig-
ríður. „Krakkarnir eru svo áhuga-
samir, eiga svo auðvelt með að lifa
sig inn í leikritið og setja sig í spor
brúðanna. Veðrið virðist heldur
ekki hafa nein áhrif á aðsóknina.
Þó svo það hellirigni, þá sitja þau
bara með sjóhattinn sinn og ein-
beita sér að leiknum, meðan drop-
arnir leka niður nefbroddinn,"
bætti hún við. „Annars sér Helga
alveg um að búa til brúðurnar og
handritið. Mitt hlutverk er að
semja söngtexta, syngja og ljá
dúkkunum rödd mína.“ „Hún er
nú líka með eindæmum hagyrt,"
skaut Helga inn í, „söngvarnir
koma frá henni á færibandi — og,
að því er virðist, áreynslulaust.“
Áðspurðar sögðu þær Brúðubíl-
inn eiga að höfða til barna á aldr-
inum 2—7 ára. „En þó svo við
reynum aðallega að höfða til þessa
aldurshóps, þá teljum við að fólk á
öllum aldri ætti að geta haft gam-
an af brúðuleikhúsi,“ bættu þær
við. í stykkinu koma fram um
25—30 brúður, svo það liggur heil-
mikil vinna að baki einni svona
sýningu," benti Helga á. „Venju-
lega reynum við að blanda saman
skemmtun og hæfilegum fróðleik í
verkum okkar,“ sagði Sigríður.
„Möguleikar svona leikhúss eru
ótal margir og getur það vissulega
þjónað mikilvægu hlutverki sem
uppeldistæki. T.d. kennt börnun-
um að vera góð, bæði við menn og
málleysingja," bætti hún við.
„Brúðubíllinn hefur smám saman
verið að vinna sér hylli almenn-
ings og njóta bæði bókin og plat-
an, sem við höfum sent frá okkur,
mikilla vinsælda."
Helga sagði að bíllinn ferðaðist
venjulega milli leikvalla, einn
mánuð á hverju sumri, og er það
Reykjavíkurborg sem heiðurinn á
af því framtaki.
En er svo einhver brúðan vin-
sælli en aðrar? „Já, Lilli hefur tví-
mælalaust vinninginn hvað vin-
„Baugfíngur, haugfingur hvar ert þú .
r ramiaKssamar Konur: Slgrlöur Hannesdottir, Kósa Valtýsdóttir og Helg;
Steffensen.
hóp leikaranna, óþekktaranginn
hún DúIIa, hænan og svo sá, sem
greinilega átti bæði hug og hjörtu
barnanna — hann Lilli litli. Var
hann alveg óttalegur klaufi, gerði
hver mistökin á fætur öðrum og
virtist seint ætla að læra af
reynslunni. Það var fróðlegt að
fylgjast með viðbrögðum barn-
anna, þegar þessi vinur þeirra
komst í klandur. Hróp og köll,
leiðbeiningar og heilræði dundu
yfir Lilla,'sem hlýtur að vera held-
ur heyrnardaufur, þar sem hann
hélt bara ótrauður áfram að
klúðra hlutunum. Ábyrgðartil-
finningin og samúðin með þeim,
sem minna mega sín, eru ríkir
þættir í eðli ungviðisins.
„Allt er gott, sem endar vel,“
stendur einhvers staðar og mátti
heyra börnin andvarpa af létti,
þegar flækjur og vandamál Lilla
fengu loks farsæla lausn.
„Þetta var alveg æðislega
skemmtilegt," sögðu þær stöllur
Guðný og Þorbjörg Una, er blaða-
maður innti þær eftir áliti þeirra
á sýningunni. „Sko, hann Lilli er
nú svo vitlaus," sagði Þorbjörg, og
var mikið niðri fyrir. „Hann hélt
að hann væri búinn að týna henni
Dúllu — en svo var hún bara að
leika sér í herberginu sínu,“ bætti
hún við. Aðspurðar sögðust þær
hafa verið dálítið hræddar á tíma-
bili um að illa færi fyrir söguhetj-
unum. „Við höfum báðar séð svona
leikhús áður," sagði Guðný, nokk-
uð hreykin, „bæði i sjónvarpinu og
í alvörunni. Það er af og til svona
brúðuleikhús í Stundinni okkar,
en okkur finnst það bara ekki
nógu oft,“ upplýsti hún. Kváðust
þær báðar vera á barnaheimilinu
Hálsakoti, nánar tiltekið á fjög-
urra ára deildinni. „Við komum
hingað með fóstrunum," sögðu
vinkonurnar, „og erum núna að
fara aftur í skólann að leika við
Björgvin, Frosta og Valdimar.
sældir snertir," sagði Sigríður og
Helga tók undir það. „Hvers vegna
hann ber svona af er ekki gott að
segja. En sennilega snertir þessi
klaufabárður einhverja viðkvæma
taug í krökkunum og þau vilja
alltaf óð og uppvæg reyna að
hjálpa honum. Kannski stafa vin-
sældir hans einmitt af því að
börnin eru vön því að fullorðna
fólkið leiðbeini þeim — en, þegar
Lilli er annars vegar, snúast hlut-
verkin við,“ sögðu þær stöllur, áð-
ur en þær stigu upp í bílinn og
héldu á næsta sýningarstað, leik-
völlinn við Bakkasel.
IAA
Séð yfír krakkaskarann.
Morgunblaðift/Emilía
„Klaufabárðurinn hann Lilli
er lang skemmtilegastur“
— er samdóma álit barnanna
Það leyndi sér ekki, að eitthvað
mikið stóð til, laust eftir hádegi í
miðvikudaginn, á leikvellinum við
Fífusel í Breiðholti. Hátt á annað
hundrað börn voru þar saman kom-
in; spenna lá í loftinu og eftirvænt-
ingin skein úr hverju andliti. Voru
viðstaddir allt frá ómálga ungabörn-
um upp í krakka, sem senn geta tal-
ist til táninga.
„Brúðubíllinn er að koma,“ upp-
lýsti hnátan, full fyrirlitningar á
fávisku blaðamanns, er hann
spurði hvað væri eiginlega um að
vera. „Já, auðvitað," flýtti hann
sér að segja, ræskti sig vandræða-
lega og leið heldur illa. undir ásak-
andi augnaráði barnsins. „Þeir