Morgunblaðið - 06.07.1985, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. JÚLÍ 1985
Minning:
Vilborg Jónsdótt-
ir, Asláksstöðum
í dag fer fram útför Vilborgar
Jónsdóttur fyrrum húsfreyju á
Ásláksstöðum á Vatnsleysu-
strönd.
Þegar ég kynntist Vilborgu
tengdamóður minni, var hún orðin
fullorðin kona. Ég tók fljótlega
eftir þeirri stillingu og æðruleysi
sem einkenndi alla hennar fram-
komu. Vilborg var af þeirri kyn-
slóð, sem nú er óðum að hverfa,
alin upp við allt aðrar aðstæður og
kjör en nú þekkjast, líf hennar var
dæmigerð lífsbarátta islenskrar
alþýðukonu á fyrstu áratugum
þessarar aldar.
Vilborg fæddist í Móakoti í
Innri-Njarðvíkum, 12. janúar
1887. Foreldrar hennar voru hjón-
in Jón Éinarsson og Margrét
Jónsdóttir sem lengst af bjuggu í
Stapakoti í Innri-Njarðvíkum. Þar
ólst hún upp ein af sjö börnum
þeirra hjóna.
t
Sendum öllum þeim fjölmörgu sem auösýndu okkur samúö og
vinarhug vegna andláts og jarðarfarar,
EINARS INDRIDASONAR,
Hásteinsvegí 55,
Veetmennaeyjum,
okkar innilegustu þakkir.
Fjóla Guömannsdóttir,
Stefán Einarsson, Anna Dóra Jóhannsdóttir,
Jón Einarsson, Þórlaug Steingrímsdóttir,
Einar Fjölnir Einarsson,
Davió Þór Einarsson,
Indriöi Helgi Einarsson,
Rósberg Ragnar Einarsson.
Vilborg þótti snemma handlag-
in. Hún lærði fatasaum eins og
margar ungar stúlkur í þá daga.
Þessi kunnátta hennar kom henni
að góðu gagni síðar þegar hún var
komin með stórt heimili og efnin
ekki mikil. Mér er sagt að grann-
konum sínum hafi hún verið
hjálparhella í þessum efnum og þá
oft lagt nótt við dag.
Um fyrstu kynni Vilborgar og
eiginmanns hennar Davíðs Stef-
ánssonar, sem lést árið 1959, er
sögð þessi skemmtilega saga: Vil-
borg var vorið 1911 í hópi Suður-
nesjamanna á leið norður í land,
og hugðist ráða sig í kaupavinnu
þegar norður væri komið. Hópur-
inn fór um Borgarfjörð og kom við
í Fornahvammi í Norðurárdal eins
og venja var. Davíð var ekki
heimavið þegar ferðahópurinn fór
um, en frétti um þessa óráðnu
stúlku þegar heim kom. Brá hann
skjótt við, söðlaði hest og náði
fólkinu inni á miðri Holtavörðu-
heiði. Hafði hann tal af Vilborgu
og bað hana að gerast kaupakona
hjá sér, en Davíð bjó þá í Forna-
hvammi með móður sinni. Þar
sem Vilborg var óráðin, sem fyrr
segir, breytti hún ferðaáætlun
sinni, þáði boð bónda og gerðist
kaupakona og síðar húsfreyja í
Fornahvammi.
I Fornahvammi bjuggu þau
hjón til 1920. Húsakynni voru þá
orðin mjög léleg, en mikil gesta-
nauð. Höföu þau hug á aö byggja
upp og þá m.a. aðstöðu til gesta-
móttöku.
En hugmyndin fékk engar und-
irtektir hjá ráðamönnum og þau
hafa ekki treyst sér til að ráðast í
slíkt, ein og óstudd.
Mun þetta hafa haft áhrif á það
að þau fluttust suður að Ásláks-
stöðum á Vatnsleysuströnd 1920,
þar sem þau bjuggu allan sinn
búskap eftir það.
Búskaparár þeirra Vilborgar og
Davíðs í Fornahvammi munu á
margan hátt hafa verið erfið. Þótt
Fornihvammur væri í alfaraleið
var langt til næstu bæja og yfir
óbrúaðar ár að fara hvort sem far-
ið var suður eða norður. Þær gátu
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og útför
stjúpfööur mins og afa okkar,
INGIMUNDAR Á. BJARNASONAR
vélvirkja,
fré Skuld.
Helga Snmundsdóttir og börn.
Ingimundur Bergmann,
Steinberg Ríkharósson,
Híldur Ríkharösdóttir,
Heimir Ríkharösson,
Reynir Ríkharösson,
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og
útför eiginmanns mins, fööur, tengdafööur og afa,
INGÓLFS PÉTURSSONAR
verkstjóra,
Kleppsvegi 18,
Reykjavík.
Ssebjörg Jónasdóttir,
Erling Aöalsteinsson, Ragna Jónsdóttir,
Hilmar Ingólfsson, Edda Snorradóttir,
Pétur Ingólfsson, Nanna Aradóttir
og barnabörn.
t
Þökkum af alhug auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför
eiginkonu minnar, móöur okkar, systur og mágkonu,
ERNUJÓNSDÓTTUR,
Drangavöllum 3,
Keflavík.
Siguröur G. Ólafsson,
Þóra Björk Nikulásdóttir,
Sigurbjörg Siguróardóttir,
Óli Jón Sigurösson.
Systur hinna létnu og fjölskyldur þoirra.
t Viö þökkum auðsýnda samúö og hlýhug viö andlát og útför JÓNS GUNNARS KRISTINSSONAR. Einara A. Jónsdóttir, Hjörtur Magnús Jónsson, Einar Kristinn Jónsson, Guóni Þór Jónsson, Inga Vala Jónsdóttir.

t Alúöarþakkir færum viö öllum er auðsýndu okkur samúö og vin- semd vegna andláts og útfarar SÓLMUNDAR SIGURDSSONAR. Fyrir hönd aöstandenda. Steinunn Magnúsdóttir.
Kveðja:
Steinn Jóhann
Randversson
Fæddur 8. ígúst 1936
Dáinn 27. mars 1985
Mig langar með nokkrum orðum
að minnast mágs míns Steins Jó-
hanns Randverssonar frá ólafsvík
er fórst með Bervík SH 43 frá
Óiafsvík, sonur hjónanna Gyðu
Gunnardóttur og Randvers Krist-
jánssonar. Steinn Jóhann var gift-
ur Kristjönu Kristjánsdóttur,
eignuðust þau fjögur börn, sem öll
eru uppkomin, og eru barnabörnin
orðin sjö. Ég veit að ég mæli fyrir
munn margra þegar ég segi að
Steini, eins og hann var oftast
kallaður, var traustur vinur öllum
aldurshópum, enda er vinahópur-
inn stór. Það sem einkenndi
Steina var hans létta lund og að
geta alltaf náð fram brosi með
sínum skemmtilegum tilsvörum.
Hjálpsamur var hann og fljótur ef
til hans var leitað og voru þar allir
jafnir. Alltaf var jafn gott að
heimsækja þau hjónin, Steina og
Jönu, enda bæði gestrisin og ekk-
ert til sparað hvenær sem komið
var. Nú er hann farinn yfir móð-
una miklu. Það er erfitt að sjá á
bak góðum vin, en minningarnar
geymum við, þær verða ekki frá
okkur teknar. Stundin er runnin
upp. Við verðum að kveðja.
Ég votta Kristjönu, bðrnum,
tengdabörnum, barnabörnum og
öllum ættingjum og vinum inni-
lega samúð og bið Guðs blessunar.
Minning:
Sigríður Ingibjörg
Amundadóttir
Fædd 20. september 1907
Dáin 26. júní 1985
Sigríður var fædd í Dalkoti á
Vatnsnesi dóttir hjónanna Ástu
M. Sigfúsdóttur og Ámunda
Jónssonar, næst elst af 13 systkin-
um.
Hún ólst upp í Dalkoti þar til
hún var á 15. ári, að hún varð fyrir
því slysi að missa alla fingur
vinstri handar. Þá fór hún til föð-
ursystur sinnar, Guðrúnar Jóns-
dóttur á Múla. Guðrún kenndi
henni að vinna öll verk upp á nýtt,
og sú kennsla hefur verið til fyrir-
myndar, því Sigríður vann meira
og betur með annarri hendi, en
margir sem hafa báðar hendur
heilar.
Hún giftist ung Garðari Hansen
og fluttist með honum til Sauð-
árkróks og átti þar heim æ síðan.
Börn þeirra voru: Steingrímur,
kvæntur Baldvinu Þorvaldsdóttur,
Friðrik, kvæntur Sesselju And-
résdóttur, Gunnar Hörður, kvænt-
ur Ingibjörgu Kristinsdóttur,
Elínborg, gift Friðrik A. Jónssyni,
Sveinn, kvæntur Guðnýju Björns-
dóttur og Steinunn Björk gift Jóni
Snædal, barnabörn og barna-
barnabörn eru orðnir margir tug-
ir.
Það sem einkenndi Sigríði mest
var umhyggjusemin. Eins og
nærri má geta með svo barnmarga
fjölskyldu bjó fjölskyldan í Dal-
koti við mjög kröpp kjör. Það kom
snemma í hlut Siggu að annast
yngri systkinin og alla tíð lét hún
sér mjög annt um þau og þeirra
börn.
Síðan eignaðist hún sjálf stóran
barnahóp og kom sér þá vel hve
hún var verklagin og nýtin. Það
var hreint ótrúlegt hve fallegar
flíkur hún gat gert af litlum efn-
um. Þegar börnin komust á legg
fór hún að vinna utan heimilis,
vann m.a. mörg ár í fiski.
En eftir að þau hjónin stofnuðu
verslunina „Garðarshólma", vann
hún mest við að sauma föt sem
seld voru í versluninni.
Af því sem hér hefur verið sagt
er ljóst að miklu hefur Sigriður
afkastað um dagana. Ekki gekk
hún þó alltaf heil til skógar, hún
átti oft við erfiða sjúkdóma að
orðið ófærar og bærinn einangrað-
ist af þeim sökum.
Vilborg og Davíð eignuðust níu
börn, þar af fjögur í Forna-
hvammi. Elsta barn sitt, Stein-
grím Axel, misstu þau tveggja ára
gamlan. Milli jóla og nýárs árið
1917 eignaðist Vilborg tvíbura,
ekki náðist í ljósmóður vegna mik-
illa vatnavaxta og jakaburðar í
ánum. Tvíburarnir voru báðir
drengir, dó annar í fæðingunni en
hinn, Friðrik, er elstur sex núlif-
andi sona þeirra hjóna. Hinir eru:
Guðmundur Lúðvík, Helgi Axel,
Hafsteinn, Þórir og Marinó. Eina
dóttirin sem þau eignuðust, Mar-
grét Helga, dó tæplega tveggja
ára.
Vilborg var félagslynd en mun
hafa haft minni tíma en hún
gjarnan hefði viljað til að sinna
slíkum málum.
Hún var ein af stofnendum
kvenfélagsins Fjólu á Vatnsleysu-
strönd og var gerður heiðursfélagi
þess félags á 80 ára afmæli sínu
1967.
Eftir að Vilborg missti mann
sinn bjó hún áfram á Ásláksstöð-
um ásamt tveimur sona sinna.
Fyrir allmörgum árum missti hún
heilsuna og hafði um langt skeið
legið á St. Jósepsspítala í Hafnar-
firði. Þar naut hún einstakrar um-
önnunar og hlýju sem seint verður
fullþakkað. Löngum vinnudegi
Vilborgar Jónsdóttur er lokið.
Blessuð sé minning hennar
Erna Aradóttir
Patreksfírði
„Far þú í friði
friður guðs þig blessi
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V.Br.)
Lilja Pálsdóttir
stríða, en lífsviljinn og dugnaður-
inn voru með eindæmum, að lok-
um var þó þrekið þrotið. Friðrik
sonur hennar lést aðeins 51 árs að
aldri og Garðar maður hennar
haustið eftir. Þá var Sigríður sjálf
farin að heilsu.
Börnin mín kölluðu hana alltaf
Siggu frænku, enda var hún þeim
góð frænka. Það voru sannkallaðir
hátíðisdagar þegar þau hjónin
komu í heimsókn. Nú er Sigga
frænka dáin, við hjónin og öll
okkar fjölskylda sendum aðstand-
endum hennar okkar dýpstu sam-
úðarkveðjur.
Jóhanna Björnsdóttir