Morgunblaðið - 25.08.1985, Side 22

22
MOR&UNBLAÐID, 8PNNUDAGUR 25. ÁGÚST1986
„Meira
íslenskt efni
fyrir börnin“
— segir Sigríður Ragna
Sigurðardóttir, dagskrárfulltrúi
barnaefnis í Sjónvarpi
Sigríður Ragna Sigurðardóttir
tekur við starfi sem umsjón-
armaður með barnaefni í sjón-
varpi fyrsta september nk.
Blaðamaður Mbl. hitti Sigríði að
máli sl. miðvikudag á heimili
hennar að Einarsnesi í Reykjavík.
í spjalli yfir kaffibolla um barna-
efni í sjónvarpi og hugmyndir Sig-
ríðar þar um gat hún þess m.a. að
áhugi hennar á slíku efni hafi
vaknað að marki þegar hún vann
við „Stundina okkar“ fyrir nokkr-
um árum. „Frá þeim tíma hef ég
fylgst af sívaxandi áhuga með
barnaefni í sjónvarpinu," segir
Sigríður “enda kemur þar hvort-
tveggja til að ég á börn á þeim
aldri sem fylgjast með barna-
tímum og svo var ég kennari. Börn
í skóla tala mikið um sjónvarp og
barnaefni. Það er augljóst að það
er mjög nauðsynlegt að börnum sé
sinnt vel í þessum fjölmiðli. Börn-
in eru okkar arfleifð, á þeim
byggjum við okkar vonir og vænt-
ingar og því viljum við þeim allt
hið besta. Við verðum líka að horf-
ast í augu við þá staðreynd að nú
til dags er ekki aigengt að ömmur
og afar séu búsett á heimilum
barna okkar og kannski eru jafn-
vel íslenskar þjóðsögur og söngvar
í hættu. Útvarp og sjónvarp gætu
hjálpað til að varðveita og koma á
framfæri slíku efni bæði til
skemmtunar og fróðleiks. Ég tel
gildi íslensks efnis bæði í leik og
söguformi vera mikið, ekki síst
þegar erlent efni flæðir yfir okkur
bæði gott og slæmt í allskyns
myndum.
„Þjóðfélagsbreytingar eiga sér
alltaf stað með nýjum kynslóð-
um,“ heldur Sigríður áfram.
„Okkar kynslóð þarf að aðiaga sig
miklum tækninýjungum, t.d.
myndböndum og tölvuvæðingu.
Við verðum að líta jákvæðum aug-
um á þessa þróun með því að til-
einka okkur það góða sem hún
býður uppá og jafnframt að
vernda og verðveita tungu okkar
og sögu með því að hlúa að inn-
lendu þjóðlegu efni.“
Sigríður sagði að það hefði verið
breyting til hins betra á síðasta
ári þegar börn fengu tímann frá
klukkan 19.30 á kvöldin í sjón-
varpi en lengi mætti bæta við.
Þróun þessa efnis hlyti þó að hald-
ast í hendur við annað efni sjón-
varpsins. Ef dagskráin lengdist
hlyti dagskrárefni fyrir börn að fá
lengri tíma.
Sigríður sagðist telja æskilegt
að gera meira af því að endursýna
gamalt íslenskt efni, jafnvel svart
hvítt, t.d. gömul íslensk leikrit
fyrir börn frá fyrstu tímum sjón-
varps. Þó það efni sé ekki mikið að
vöxtum sé það sígilt efni. Þeir sem
verið hefðu börn þegar sjónvarpið
hóf göngu sína árið 1966 væru nú
fullorðið fólk sem ætti börn sem
ábyggilega hefðu ekki síður gam-
an af þessu gamla efni.
„Ég hefði áhuga á því að hafa
„Stundina okkar" gæti orðið oftar
en einu sinni í viku og eingöngu
með íslensku efni,“ sagði Sigríður
ennfremur „erlenda efnið væri þá
sýnt á öðrum tímum. Það mætti
t.d. auka teiknimyndirnar. Þær
eru vinsælar og sígildar, það er
bara að velja góðar myndir sem
innihalda, auk skemmtunar, fróð-
leik af ýmsu tagi. Það mætti einn-
ig gjarnan auka tónlistarflutning
fyrir börn í sjónvarpi og einnig
fjalla meira um listir ýmiskonar
og íþróttir." Sigríður tók það fram
að hún teldi mikilvægt að fá
ábendingar frá fólki ef þaö vissi
um skemmtileg atriði sem börn
væru að búa til eða fást við. Allar
slíkar ábendingar væru vel þegn-
ar.
Það kom fram í samtalinu að
Sigríður er þeirrar skoðunar að
æskilegt sé að barnaefni sé skipt
eftir aldurshópum. Ungu börnin
fái sinn skammt, skólabðrnin fái
ákveðinn tíma og unglingarnir
sinn skerf. Hún álítur mikilvægt
Morgunblaöið/Þorkell
Sigríður Ragna Sigurðardóttir ásamt börnum sínum, Kristínu Mörtu, Hrefnu Þorbjörgu og Óla Hákonarbörnum.
að þetta sé ekki allt sett í einn og
sama þáttinn.
Starf umsjónarmanns með
barnaefni er nýtt í sjónvarpi en
hliðstætt starf hefur Gunnvör
Braga Sigurðardóttir haft með
höndum hjá hljóðvarpi. Sigríður
sagði að starfið væri víðtækt,
spannaði allt innlent og erlent
barnaefni en að sjálfsögðu væri
hún ekki alveg ein um ákvarðan-
irnar í þessum efnum.
„Ég hlakka til að byrja að vinna
hjá sjónvarpinu á ný,“ sagði Sig-
ríður, „þar er enn margt af því
fólki sem ég starfaði með þegar ég
var þulur um sex ára skeið. Fyrri
störf mín hjá sjónvarpinu hljóta
að koma mér til góða í nýja starf-
inu. Ég hef þó ekki hugsað mér að
koma fram á sjónvarpsskermin-
um, ég lít á þetta nýja starf mitt
sem stjórnunar- og skipulagsstarf.
Þær hugmyndir sem ég hef drepið
á í þessu samtali eru rétt lausleg-
ar, þetta á allt eftir að mótast bet-
ur en ég lít björtum augum fram
og veginn og vona að þetta gangi
allt saman vel.“
GSG.
„Höfuðatriöi að laða
að stofnuninni ungt
og kraftmikið fólk
— segir Hrafn Gunnlaugsson,
nýráöinn stjórnandi
innlendrar dagskrárgerðar
Hrafn Gunnlaugsson kvik-
myndaleikstjóri og rithöf-
undur tekur við starfi dagskrár-
stjóra innlends efnis í sjónvarpi
nk. áramót.
Blaðamaður Morgunblaðsins
heimsótti Hrafn fyrir skömmu
þar sem hann dvaldi, ásamt fjöld-
skyldu sinni, í sumarbústað í
Rauðhólum upp við Elliðavatn í
sumarleyfi. Erindið var að ræða
við hann um hugmyndir hans í
sambandi við starfið sem hann
tekur við um áramótin.
„Ein af ástæðum þess að ég sótti
um þetta starf var sú að ýmsir
núverandi og fyrrverandi starfs-
manna sjónvarps höfðu samband
við mig og hvöttu mig til að sækja.
Sögðust treysta mér best til að
gera þær breytingar sem þörf
væri á. Og það er rétt að þarna
þarf að gera verulegar breytingar.
Góð dagskrá verður ekki til nema
með góðum kröftum. Höfuðatriði
hlýtur því að vera að laða að hæfa
menn, bæði á sviði dagskrárgerðar
og hvað snýr að tækninni. Það er
hægt að laða fólk að á margan
hátt, m.a. með því að fara með
hluta af dagskrárgeröinni í útboð
og ná þannig aftur í þá krafta sem
hafa yfirgefið sjónvarpið á seinni
árum og gert frábæra hluti á hin-
um frjálsa markaði. Einnig er
hugsanlegt að ráða menn að ein-
stökum verkefnum. Höfuðatriði er
að maður býr til góða dagskrá með
góðu fólki. Ég mun leggja áherslu
á að draga að ungt og kraftmikiö
fólk og sjá til þess að þarna verði
eðlileg hreyfing. Sú hvatning sem
ég fékk frá fjölda kollega minna í
hópi kvikmyndagerðarmanna og
það traust sem ég finn að þeir
bera til mín og mat útvarpsstjóra
á sérþekkingu minni á sviði sjón-
varps og kvikmyndagerðar skiptir
mig miklu meira máli en póli-
tískur mótleikur í Útvarpsráði.
Þegar blaðamaður ýjaði að því
Hrafn Gunnlaugsson
hvort hið nýja starf drægi ekki úr
möguleikum Hrafns til að sinna
kvikmyndagerð, sem hann hefur
aðallega fengist við undanfarin ár,
svaraði hann: „Auðvitað er það
stórt skref fyrir listamann að ætla
sér að leggja eigin listsköpun að
mestu á hilluna en það verður
spennandi og verðugt verkefni að
reyna að drífa áfram kraftmikla
dagskrá. Starf dagskrárstjóra á að
vera skapandi skipulagsstarf.
í samtalinu kom fram að áður
en Hrafn tekur til starfa hjá sjón-
varpinu þarf hann að ljúka gerð
sjónvarpsmyndar fyrir sænska
sjónvarpið. „Ég hafði undirritað
samninga um það verk áður en
dagskrárstjórastaðan var auglýst.
Þetta er mikil mynd sem gerist á
dögum Karls tólfta, með hestum,
fallbyssum og stórum fjöldasen-
um. Það er stærsta sjónvarpsstöð
á Norðurlöndum, TVl í Svíþjóð,
sem er framleiðandinn. Mér stóð
til boða áframhaldandi verkefni í
Svíþjóð en á því verður breyting
nú, það er ekki hægt að gera allt í
einu. Mér finnst það ekki vera til-
gangurinn meö mínu lífi að gerast
kvikmyndaleikstjóri í útlöndum.
Égá mína fjöldskyldu hér og Iang-
ar öðru fremur að geta lagt hönd á
plóginn hvað varðar íslenska
menningu. Sjónvarpið er spenn-
Morgunbla&ið/Fridþjófur
andi að erja í nokkur ár. Ég á ekki
von á að ég verði mjög lengi
þarna, ég var fjögur ár fram-
kvæmdastjóri Listahátíðar. Ég
hef yfirleitt haft stuttan stans og
kunnað að rísa upp þegar mér hef-
ur fundist að mínum tíma væri
lokið. Með þeim huga kem ég að
þessu starfi, ég er ekki að leita
mér að hægu sæti til allrar fram-
búðar.
Þegar spurt er hvort von sé á
nýjum þátt og hvernig einstakar
breytingar verði segir Hrafn að of
snemmt sé að tala um það núna.
Verkin muni tala þegar þar að
komi. „Minn stíll hefur verið að
veðja á fólk sem ég hef fundið hjá
lifandi áhuga og sköpunargleði.
Það hefur alltaf heillað mig í líf-
inu að taka vissa áhættu og veðja
á áhugavert fólk í staðinn fyrir að
vera alltaf að leita að tómum
jámönnum til að skapa logn í
kringum mig.“
Hrafn var spurður hvort hann
óttaðist samkeppnina við frjálsu
stöðvarnar. „Ég tel samkeppni af
hinu góða. Einokunarstofnanir
eiga til að verða svolítið sjálf-
umglaðar og telja sig ómissandi.
Samkeppnin mun hins vegar reka
á eftir því að taka verður óvæntar
ákvarðanir og veðja á nýtt fólk.“
GSG