Morgunblaðið - 11.09.1985, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 11. SEPTEMBER 1985
23
Keilubræðurnir
Friðrikssynir ...
Meðal keilara sem voru að þegar
rölt var í keilusalinn var Bjarni
Friðriksson. Hár og myndarlegur
piltur með ansi skemmtilegan stíl.
„Maður er auðvitað misupplagð-
ur í þessari íþrótt eins og öðrum
og mér er minnisstæð frammi-
staða mín í firmakeppninni um
daginn. Mér var búið að ganga
ansi vel dagana fyrir keppnina, fór
upp í 200 stig og svoleiðis. Svo kom
keppnin. Ég náði tvisvar 115 stig-
um!“ segir Bjarni og hlær frekar
mikið.
Er þetta skemmtileg fþrótt?
„Hún er það og það kom mér á
óvart hve þetta er góð hreyfing
fyrir líkamann, þ.e.,*f Staður spil-
ar þetta stíft. í keilu reynir maður
á vöðva sem maður er hreinlega
ekki vanur að nota *
Ein svona utan dagskrár: Er hringt
í þig og spurt um Bjama Friöriksson
júdómana? jSS^L.
„Það er alltaf a& koma fyrir.
Menn hringja í mig biðja um júdó-
tíma, þanta kennslu og ég veit
ekki hvlð,“ er svar Bjarna. Um
leið og hann sleppti orðinu lét
hann kúluna vaða og felldi allar
keilurnar án þess að blikna.
Leikfélagf Bjarna að þessu sinni
var bróðir hans Ingimar.
„Við Bjarni byrjuðum að spila í
sumar og höfum mætt hér nokkuð
reglulega síðan. Ég er ekki sam-
mála því að þetta sé eitthvað erfitt /
líkamlega."
Mundir þú segja þetta vera leti-
íþrótt?
„A.m.k. reynir þetta lítið á líka-
mann en kannski því meira á
taugarnar í keppnum."
Veðjið þið?
„Nei, biddu fyrir þér. Það er
bannað með lögum á íslandi!!"
Ingimar Frið-
riksson býr sig
undir skot.
Bjarni Friðriksson.
„Viö
erum
byrjendur"
— Karl Jóhannsson og félagar teknir tali
Karl Jóhannsson og félagar voru
með eina braut. Fjórir saman,
greindir og geðþekkir og tóku líf-
inu bara með ró. Spjölluðu um allt
á milli heima og geima og höfðu
ekkert alltof miklar áhyggjur af
frammistöðunni.
Hafið þið stundað keilu lengi?
„Nei, við erum algjörir byrjead-
ur. Við höfum samt komið hér
áður, en getum bara ekki neitt-
Hvað komið þið hingað oft í viku?
„Við erum búnir að fara tvisvar
1 þessari viku. Við förum frekar
óreglulega. Bara þegar við henn-
um.“
Hvað er skemmtilegast við kcil-
una?
„Það er félagsskapurinn og afs-
löppunin. Fyrir okkur er þetta hin
mesta afslöppun, enda tökum við
sjálfa okkur ekki alvarlega sem
keilara. Við tölum heilmikið á
meðan á þessu stendur, spjöllum
um allt á milli himins og jarðar".
Hyggist þið æfa ykkur enn frekar
og gerast keppnismenn?
„Það er sko ekki efst á stefnu-
skránni ef satt skal segja. Ékki
nema við höfum leynda hæfileika.
Hér stóð einn félaganna upp,
skautog felldi allar!!!
Þið sogðust vera byrjendur?
„Já, þetta hlýtur að hafa verið
slembilukka. Annars er hann þessi
örugglega bestur undir pressu.
Þegar jjósmyndarinn er að taka
myndog svoleiðis.“
Fínnst ykkur dýrt að vera hér?
„Frekar dýrt ef maður væri hér
oft í viku. Þetta er þó svipað og
að fara í bíó. Þú sérð við erum
fjórir um braut og það kostar 1200
kr. sem gerir 300 krónur á mann.
Kostar ekki tæpar 200 í bíó og svo
bætist popp og kók ofan á það!!“
Ásgeir Pálsson, framkvæmdastjóri Keilusalarins, á skrifstofu sinni.
legum aðferðum þó,“ svarar Ás-
geir og hlær.
„Það má gjarna koma fram fyrst
þú spyrð að þessu að ef vinnu-
staðir eða saumaklúbbar til
dæmis geta komið saman 20
manna hóp, þá bjóðum við þeim
sama hóp ókeypis hingað á stað-
inn, ókeypis kennslu og hópurinn
getur spilað í 2 klukkutíma án
nokkurs kostnaðar."
Eru íslenskir keilarar orðnir
frambærilegir?
„Það fer auðvitað eftir því við
hvað er miðað. Við stefnum alveg
örugglega að því að vera með á
Ólympíuleikum þegar keilan
verður viðurkennd ólympíu-
íþrótt. Hvað getu okkar manna
varðar, þá sýndi það sig á Is-
landsmótinu að hér eru margir
ágætir keilarar. Hér voru at-
vinnumenn að kenna og sýna og
þeir minntust sérstaklega á það
hve stíll margra íslendinga væri
óheflaður án þess þó að það kæmi
niður á getunni. Þeir vildu endi-
lega að fólk héldi bara sínum
stíl þó að sá væri kannski ekki
hinn „fullkomni", ef það bæri
betri árangur."
(í þessu kom inn á skrifstofu
Ásgeirs ungur maður með kúlu
með sér í þar til gerðum poka.
Hann hafði engar vöflur á,
slengdi kúlunni á skrifborðið og
spurði Ásgeir: „Hvað myndirðu
borga fyrir svona kúlu?“ Ljóst
var að honum hafði verið boðin
forláta kúla til kaups og vildi
hann fá ráðleggingar Ásgeirs.
Ræddu þeir saman nokkra stund.
Loks skundaði keilarinn út, glað-
hlakkalegur á svip.
„Hann fær þessa á fínu verði,“
segir Ásgeir og brosir.“)
Koma menn hingað með eigin kúl-
ur?
„Já, blessaður vertu. Stundum
koma þeir með eigin skó,“ svarar
Ásgeir. Það skal tekið fram að
kúlur og keiluskór eru til staðar
í keilusalnum.
Hefurðu reynt að gera þér ein-
hverjar hugmyndir um hve margir
íslendingar stundi keiluna?
„Ég hef reynt það en hef auð-
vitað ekkert nákvæmt um það.
Hins vegar get ég sagt þér það
að hingað koma inn u.þ.b. sjö
þúsund manns á viku. Það gera
324.000 manns á ári. Langflestir
auðvitað oftar en einu sinni, en
þetta sýnir þó að því verður ekki
á móti mælt að þetta er mjög
vaxandi íþrótt," svarar Ásgeir
að endingu
Rammíslensk
orð og hugtök
í keilunni:
Amlóði,
Félagi Karls Jóhannssonar sýndi ótrúleg tilþrif og kom flestum á óvart með
fádæma hugdirfsku og innlifun í skotum.
bikkja,
drösull,
kaktus,
gaur og
Keila er íslenska orðið fyrir
„bowling" og sem betur fer notað
af íslenskum áhugamönnum um
íþróttina í síauknum mæli. Keilu-
salurinn í öskjuhlíð birtir ansi
skemmtilegan og rammíslenskan
orðalista aftast í kennslubæklingi
sínum. Hér birtist hluti hans.
AMLÓÐI
Sá keilari sem hefur^,
tveggja liða keppni
keppni. M
ASNASPÖRK t®*™*—*
Skilrúm milli brauta við keilu-
stæða. Keilurnar þeytast gjarna í
asnaspörkin, koma til baka af
krafti og fella aðrar keiIuVQ
BAGGAREIÐ
Tvær eða fleiri fellur í röð.
BÁTSFYLLIR
Fella í síðasta skoti leiks.
BIKKJA
Keila sem fæstekki tilað falla.
DRÖSULL
Stigalægsti keilarinn í liðinu.
FELLIBYLUR
300 stiga leikur.
FEYKJA
Að skjóta allar keilurnar í
tveimur skotum.
GAUR
Stök keila sem stendur eftir skot
virtist vera fella.
AKTUS
itök keila sem stendur eftir skot
virtist vera fella.
EILARI
ikmaður í keilu.
RAUSN
Aukastig sem keilari fær í
tveimur næstu skotum eftir fellu
og í næsta skoti eftir feykju.
VASAÞJÓFUR
Kúla sem rétt aðeins nær að
hitta í vasann.
Orðalistinn er auðvitað miklu
lengri en þetta. Hér fengum við
aðeins smásýnishorn af rammís-
lenskum orðum og hugtökum sem
tengjast keilunni.
rausn
Sá með kylfuna er væntanlega enginn AMLÓÐI.