Morgunblaðið - 13.09.1985, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 13. SEPTEMBER 1985
35
Magnús Einars
son - Minning
Fæddur 25. desemberl912
Dáinn 4. september 1985
í dag, 13. september, er til ntbld-
ar borinn frá Fríkirkjunni í
Reykjavík, Magnús Einarsson
Sigurbjörnsson eins og hann hét
fullu nafni. Magnús fæddist í
Reykjavík 25. desember 1912, son-
ur hjónanna Margrétar Magnús-
dóttur og Sigurbjörns Einarsson-
ar. Þau hjón slitu samvistum og
fór Magnús fjögurra ára gamall í
fóstur til móðurbróður síns, Jóns
Magnússonar, og konu hans, Hans-
ínu Jónsdóttur, í Stykkishólmi.
Minntist hann þeirra hjóna ávallt
með hlýju. Hjá þeim dvaldist
Magnús til tíu ára aldurs, en flyst
þá til móður sinnar og stjúpföður,
Eðvalds Jónssonar verkstjóra í
Reykjavík. Þar eignuðust þau hjón
siðar dóttur, Ingibjörgu, sem nú
lifir bróður sinn. Árið 1934 kvænt-
ist Magnús Dagbjörtu Eiríksdótt-
ur Jónssonar fjallakóngs í Efra—
Langholti, Hrunamannahreppi.
Þeim varð sjö barna auðið. Þau eru
Jón, starfsmaður í Héðni. Erla,
vistmaður á Kópavogshæli. Margr-
ét, verslunarmaður. Þráinn, sjó-
maður, (drukknaði af togara 1966).
Magnea, verslunarmaður. Páll,
verkamaður og Eðvald, sjómaður.
Barnabörnin eru sex og barna-
barnabörnin tvö. Magnús og Dag-
björt bjuggu mest allan sinn bú-
skap að Hverfisgötu 83, í Bjarna-
borg og var Magnús hin síðari ár
húsvörður þar. Hélt hann þar uppi
góðum aga og reglu svo af bar,
enda hinn snöfurmannlegasti, þó
lágvaxinn væri. Framan af ævi
stundaði Magnús alla almenna
verkamannavinnu, en aðallega þó
sjómennsku, einkum á fiskibátum
og togurum. Var hann þar jöfnum
höndum matsveinn, kyndari og
vélstjóri, því honum var margt til
lista lagt þótt ólærður væri.
Síðustu tuttugu árin var Magnús
í landi og starfaði í vélsmiðjunni
Héðni og síðar Garða-Héðni, sem
iðnaðarmaður og þá sem bifreiða-
stjóri meðan heilsa og kraftar
leyfðu. Magnús og Dagbjört slitu
samvistum 1972, en hún lést 1977.
Leigði Magnús þá húsnæði hjá
Jóni ólafssyni bakara í Blönduhlíð
8, og varð þeim vel til vina. Héldu
þeir gömlu mennirnir heimili
saman meðan Jón lifði. Það var
Magnúsi mikill söknuður þegar
hann lést og ákvað hann þá að
hvíla við hlið vinar síns í kirkju-
garðinum í Gufunesi. Fyrir tveim-
ur árum kynntist Magnús störfum
Góðtemplarareglunnar hjá vini
sínum og velgjörðarmanni, Gunn-
ari Þorlákssyni, fulltrúa hjá
Reykjavíkurborg. Ákvað hann þá
að ganga í stúkuna Einingu. Var
það sem sólargeisli í lífi hans og
saknaði hann þess að hafa ekki
stigið það spor fyrr. Viljum við
aðstandendur þakka Gunnari fyrir
umhyggju og vinskap í garð Magn-
úsar. Fyrir 25 árum lágu leiðir
okkar Magnúsar saman á fiskibát
á vetrarvertíð í Keflavík. Urðum
við strax góðir vinir og grunaði
mig ekki þá að ég yrði síðar
tengdasonur hans, en það varð
fimm árum síðar er ég kynntist
dóttur hans, Margréti. Við Magnús
áttum margar gleðistundir saman,
því hann var ætíð hrókur alls
fagnaðar og kunni frá mörgu
skemmtilegu að segja frá sjó-
mennskuferli sínum. Var þar oft
mikil frásagnargleði og mikið
hlegið. Varð sérstaklega kært með
honum og dóttur minni, Ragnhildi,
og fannst henni afi vera alveg sér-
stakur og minnist hans og allra
ánægjustundanna með gleði. Hún
þakkar honum nú aílar samveru-
stundirnar, sem þau áttu saman
og biður góðan Guð að vernda
hann.
Fyrir nokkrum árum kenndi
Magnús sjúkdóms í hjarta og hefur
átt nokkrar sjúkrahúslegur af
þeim sökum. Hætti hann af þeim
sökum störfum hjá Garða-Héðni
fyrir tveimur árum og gerðist þá
aftur húsvörður í Bjarnaborg, vel
látinn sem fyrr. Hinn 25. ágúst sl.
var hann lagður inn á Landspítal-
ann. Gekkst hann þar undir tvær
stórar aðgerðir og lést hann þar
4. september.
Ég og fjölskylda mín þökkum
Magnúsi alla samveru og góðar
stundir og megi minn gamli vinur
hvíla í friði og Guð leiða hann um
sína vegu.
Kristján Einarsson
Minning:
Hjalti Þórhannes
son, Grindavík
Fæddur 14. júní 1900
Dáinn 26. ágúst 1985
Hjalti fæddist á Fæti við Skötu-
fjörð. Foreldrar hans voru Þór-
hannes Gíslason og Þóra Jóns-
dóttir. önnur börn þeirra hjóna
voru: Lára Sigmunda, Ingibjörg,
Guðmundur Bjarni, Þórhannes og
Vigdís. Hjalti kveður nú síðastur
þeirra systkina. Þau Þórhannes og
Þóra búa siðan um skeið á Blámýr-
um við Djúp. Þau flytja síðan bú-
ferlum suður í Miðdali, búa á
Glæsisvöllum og á Melum í sömu
sveit.
Þóra móðir hans lést ung, aðeins
45 ára gömul, og verður það til
þess að heimiíið leysist að mestu
leyti upp. Hjalti varð því ungur
að árum að fara að vinna fyrir sér,
eins og títt var í þá daga. Hann
gerðist sjómaður, honum var sjó-
mennskan í blóð borin. Þórhannes
faðir hans var með allra dugleg-
ustu og farsælustu formönnum við
Djúp og eftirsóttur í það starf.
Hjalti flutti suður til Grindavík-
ur og þar stundaði hann síðan sjó-
mennsku í fjölda ára eða á meðan
hann hafði heilsu til. Honum varð
tíðrætt um sjóinn og það líf sem
honum tengdist. Sérstaklega
minnist ég þess hversu ákveðnar
skoðanir hann hafði á allri tækn-
inni sem hann hafði séð þróast
frá því að hann byrjaði fyrst til
sjós á opnum árabát. Hann, alda-
mótabarnið, var ekki viss um að
öll bessi vélvæðing væri til góðs.
Árið 1941 kvæntist hann eftirlif-
andi konu sinni, Kristbjörgu Jó-
hannsdóttur, ættaðri frá Björns-
koti á Skeiðum. Þau eignuðust einn
son, Jóhann, sem líka varð sjómað-
ur. Alltaf var mjög kært með þeim
feðgum og bar Hjalti velferð hans
mjög fyrir brjósti. Jóhann var sér-
lega duglegur að fara eitt og annað
með foreldra sína í ökuferðir þegar
haijn hafði tíma og tækifæri til
þess.
Hjalti var glaðlyndur maður,
hann hafði yndi af því að dansa
og harmonikumúsík var hans eft-
irlæti. Hann var líka mikill söng-
maður, „ég fer í kirkju til að hlusta
á sönginn," sagði hann oft. Hann
var einn af fastagestum í Grinda-
víkurkirkju. Hann var afskaplega
hlýlegur í viðmóti. Ég minnist þess
hversu fagnandi hann tók á móti
okkur frændfólkinu, þegar við gáf-
um okkur tíma til þess að koma
til þeirra hjóna á Kirkjustíginn.
Þar var að finna þennan sterka
góða heimilisanda og ákaflega
mikla umhyggju fyrir fjölskyld-
unni.
Ég minnist þess einnig vel er
Hjalti var hjá foreldrum mínum
sumarlangt í Blönduholti og var
að hjálpa þeim með heyskap. Hann
kom með svo mikla hlýju og gleði
inn á heimilið okkar í sveitinni.
Hann sýndi okkur systkinum sér-
staka ástúð alla tíð, fyrir það vil
ég þakka honum fyrir hönd okkar
allra.
Nú síðustu árin átti Hjalti við
erfiðan sjúkdóm að stríða. Oft
þurfti hann að dvelja á sjúkrahús-
um. Hann þráði mjög að eiga sína
stund heima. Honum varð að ósk
sinni, hann lést á heimili sínu
glaður og tilbúinn í sína síðustu
ferð.
Það var sól og fagur síðsumar-
dagur 31. ágúst þegar við kvöddum
Hjalta frænda og fylgdum honum
til hinstu hvílu í Grindavíkur-
kirkju. Stórt skarð hafði verið
höggvið í fjölskyldu okkar nú á
einm viku. Þennan sama dag árla
morguns barst okkur andlátsfregn
Axels Jónssonar bróður míns og
systursonar Hjalta. Það var því
mikill söknuður og tregi í hjörtum
okkar þessa stund.
En þessi bjarti og fagri sólar-
dagur var eins og að undirstrika
það að lífið heldur áfram þótt
kveðji vinur einn og einn.
Ég bið góðan Guð að gefa ykkur,
Bagga mln og Jói, trú og styrk í
sorg ykkar og vil enda þessar línur
með eftirfarandi erindi.
Kynslóðir koma
kynslóðir fara
allar sömu ævigöng.
Gleymistþóaldrei
eilífalagið
við pílagrímsins gleðisöng.
(Ingemann — Matthías Jochumsson)
Blessuð sé minning hans.
Herdís Jónsdóttir.
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði, að berast í síðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga. f
minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Þess skal
einnig getið, af marggefnu til-
efni, að frumort Ijóð um hinn
iátna eru ekki birt á minningar-
orðasíðum Morgunblaðsins.
Handrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.
t
Systir okkar og mágkona
DAGBJÖRT EINARSDÓTTIR,
Hafnarfiröi,
andaöist 1. september sl. Útförin hefur farið fram í kyrrþey aö ósk
hinnarlátnu.
Sérstakar þakkir eru færöar starfs- og hjúkrunarfólki á Hrafnistu,
Hafnarfiröi.
Svava E. Mathiesen, Dagný E. Auöuns,
Viktoría Sigurjónsdóttir.
t
Konan mín, móðir okkar og amma,
PETRIA GEORGSDÓTTIR,
Lyngbrekku 15, Kópavogi,
lést í Landakotsspítala miðvikudaginn 11. september.
OddurJónsson,
börn og barnabörn.
t
Móöirmín,
DÓRA SIGURÐSSON
prófessor,
lést í Gentofte Amtsygehus 10. september.
Sigríöur Haraldsdóttir.
t
Maöurinn minn,
VALBERG SIGURMUNDSSON,
Hraunbæ44,
lést í Landspítalanum 11. september.
Jóhanna Gísladóttir.
t
Móöirmín,
LÁRA PÁLSDÓTTIR
fró Tungu,
Fáskrúösfiröi,
Eskihlíö 29,
lóst miðvikudaginn 11. september á Elliheimilinu Grund.
Jarðarförin auglýst síöar.
Þórdís Þorvaldsdóttir.
t
Eiginmaður minn,
ÞÓRÐURHERMANNSSON,
útgerðarmaöur,
Hnjúkaseli 2,
veröur jarðsunginn frá Háteigskirkju í Reykjavík föstudaginn 13.
septemberkl. 13.30.
Vigdís Birgisdóttir.
t
Innilegar þakkir sendum viö öllum þeim er sýndu okkur samúö og
vinarhug viö andlát og útför mannsins mins, fööur okkar, tengda-
fööur og afa,
ADALSTEINS GUÐMUNDSSONAR
Geirþrúöur Stefónsdóttir,
Helga Aðalsteinsdóttir, Guðni Garöarsson,
Birgir Aöalsteinsson, Birna Aspar,
Guörún Aöalsteinsdóttir, Sævar Karlsson,
Stefán Aöalsteinsson
og barnabörn.
Lokað
í dag, föstudag 13. september eftir hádegi, vegnajaröar-
farar RAGNHILDAR KRISTÓFERSDÓTTUR.
Rafver hf.,
Skeifunni 3-E.
Lokað
Vegna jaröarfarar Þóröar Hermannssonar útgeröar-
manns veröa skrifstofur Ögurvíkur og Þorvaldar Lúðvíks-
sonar á Týsgötu 1 lokaöar eftir kl. 11 föstudaginn 13.
september.