Morgunblaðið - 26.03.1986, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, MIDVIKUDAGUR 26. MARZ1986
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 26. MARZ1986
27
PlmrgmnMiíliilí
Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aöstoðarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fróttastjórar
Auglýsingastjóri
Árvakur, Reykjavík
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
MagnúsFinnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar:
Aöalstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Kringlan 1, sími 83033.
Áskriftargjald 450 kr. á mánuöi innanlands. I lausasölu 40 kr. eintakiö.
Lög á mjólkur-
fræðinga
íslendingar gætu staðið
í sporum Saudi-araba
— ef vetni verður orkumiðill framtíðarinnar
Rætt við Björgvin Hjörvarsson, sem
stundar vetnisrannsóknir í Svíþjóð
Það er engu líkara en Björgvin Hjörvarsson sé kjamorkuknúinn; hann
geislar af lífsþrótti og virðist ekki þreytast neitt að ráði. Það er því vel
við hæfi að hann skuli vera kjameðlisfræðingur að mennt.
Björgvin býr og starfar í Uppsölum í Svíþjóð, hefur verið þar í sex ár
og býst við að verða þar, eða í einhverju öðru útlandi, um langa hríð enn.
Það er nefnilega ekki mikil eftirspum eftir kjameðlisfræðingum hér á
landi. Engin aðstaða fyrir þá heldur.
Þó að fræðigrein Björgvins geti skipt sköpum fyrir ísland í framtíðinni
stendur hann sem sagt frammi fyrir því að geta ekki nýtt menntun sína
þar í náinni framtíð. Hér greinir frá heimsókn til hans í kjarneðlisfræðistofn-
un háskólans í Uppsölum. .
Björgvin Hjörvarsson við búnaðinn sem hann hefur hannað til rann-
sóknar á hegðun vetnis i málmsamböndum. Búnaðurinn er síðan
tengdur við hraðal.
Með hliðsjón af því, hve mjólk-
urfræðingar hafa oft skipað
sérstöðu í kjarasamningum, vekur
fúrðu, að þeir skuli hafa talið sig
þurfa að gera það enn einu sinni
núna. Ef sérgreindar verkfallsað-
gerðir skila þeim árangri, sem
margir telja, hefðu mjólkurfræð-
ingar átt að vera búnir að ná
honum fyrir löngu. Svo virðist þó
ekki vera og um helgina hófu þeir
enn eitt verkfallið, eftir að heildar-
samningar um kaup og kjör höfðu
tekist, samningar, sem meiri
samstaða er um en við eigum
almennt að venjast.
Ríkisstjómin ákvað að grípa í
taumana. Jón Helgason, land-
búnaðarráðherra, lagði fram
frumvarp til laga um stöðvun
verkfalls mjólkurfræðinga síð-
degis á mánudag og nokkrum
klukkustundum síðar hafði Alþingi
samþykkt frumvarpið sem lög.
Verkfalli mjólkurfræðinga er lokið
en Iqaradómur tilnefndur af
Hæstarétti á að ákvarða kaup og
kjör mjólkurffæðinga fyrir 1. maí
næstkomandi.
Eftir nýgerða kjarasamninga
hefur réttilega verið hart gengið
eftir því við þá, sem selja vöru og
þjónustu, að þeir haldi verðlagi í
skeíjum. Annars vegar er þess
krafíst af ríkisvaldinu, að það beiti
sér gegn verðhækkunum, og hins
vegar er almenningur hvattur til
að beita því vopni, sem hann ræður
yfír í þessari baráttu. Almenn
samstaða virðist um að gæta þess,
að staðinn sé vörður um þessa
mikilvægu hlið kjarasamninganna.
Hitt er ekki síður brýnt að veija
þann ramma, sem settur var með
launalið samninganna. Lagasetn-
ing ríkisstjómarinnar vegna
mjólkurfræðinga byggist á þeirri
meginforsendu, að eitt skuli yfír
alla ganga í þessu efni.
Morgunblaðið er því fylgjandi,
að frelsi ríki um samninga ein-
staklinga bæði að því er varðar
verðlag á vöru og þjónustu og
launagreiðslur. Um þá stefíiu þarf
enginn að efast, henni hefur svo
oft verið lýst. Reynslan sýnir á
hinn bóginn, að í sumum tilvikum
vilja menn ganga á lagið og reyna
að misnota frelsið. Þá er nauðsyn-
legt, að almannavaldið láti málið
til sín taka.
Eins og í upphafí var vikið að,
er það sérstakt íhugunarefni,
hvers vegna það eru alltaf sömu
hópamir, sem telja að annað eigi
við um þá en heildarsamtök laun-
þega. í stað þess að Alþingi sé
hvað eftir að annað glíma við þessa
hópa með lögum um gerðardóma
og stöðvun verkfalla, kynni að
vera handhægara fyrir þingmenn
að huga að vandamálinu með
almennri lagasetningu, sem í fæl-
ist forvöm.
Vetrarferðir
••
Oflug farartæki gera mönnum
auðveldara að fara inn á há-
lendið eða í óbyggðir en áður.
Ferðalög af þessu tagi hafa einnig
stóraukist. Jafnframt berast af
því of tíðar fréttir, að þeirra sé
saknað, sem stunda vetrarferðir á
fjöll. Þótt samgöngutækni fleygi
fram, er veðrátta á íslenskum
fjöllum jafn duttlungafull og áður
og grimmd veðurguðanna lætur
ekki að sér hæða. Vetrarferðum
hefur of oft lyktað með átakan-
legri sorg.
Aldrei verður nægilega oft
brýnt fyrir mönnum að sýna fulla
aðgát í óbyggðaferðum. Páska-
helgin er mikið notuð til ferðalaga.
Áður en lagt er í hann ættu menn
að huga rækilega að öllum búnaði
og gæta þess síðan af festu að
tefla hvorki eigin öryggi né ann-
arra í tvísýnu.
Nýlegir atburðir staðfesta, að
björgunarsveitir eru öflugar, og
þar vinna margir menn fómfúst
starf, sem er hættulegt, þegar
leitað er við erfíðar aðstæður í
vondu veðri. Að kalla út björgun-
arsveitir er mikil aðgerð, mun
meiri en slg'ót viðbrögð þeirra gefa
til kynna. Morgunblaðið skorar á
alla, sem leggja land undir fót
næstu daga, að þeir hagi ferðum
sínum þannig, að enginn þurfí að
óttast um öryggi þeirra eða koma
þeim til bjargar.
Ronja
ræningjadóttir
Hitt leikhúsið hefur ráðist í að
láta setja íslenskt tal inn á
kvikmynd eftir sögu Astrid Lind-
gren um Ronju ræningjadóttur.
Hér er bæði um fjárfrekt og tíma-
frekt fyrirtæki að ræða, sem von-
andi ber þann árangur sem að er
stefnt. Oft hefur verið fundið að
því, að erlent bamaefni í sjónvarpi
sé ekki með íslensku tali. Á sú
gagnrýni við rök að styðjast, þótt
þess gæti nú meira en áður að
ríkisfjölmiðillinn sýni bömum
umhyggju að þessu leyti.
Takist tilraun Hins leikhússins
er ekki vafí á því, að fleiri eiga
eftir að fara inn á sömu braut.
Framtakið er í góðu samræmi við
þann áhuga, sem nú verður víða
vart, á því að heqa íslenska tungu
til sem mestrar virðingar. Morgun-
blaðið fagnar því og hvetur sem
flesta til að sýna stuðning sinn í
verki.
Að geyma vetni
á hagkvæman hátt
Sem stendur vinnur Björgvin að
doktorsverkefni sínu og kennir
með. Hann er að rannsaka hegðun
vetnis í málmsamböndum, og tengj-
ast þær rannsóknir leit vísinda-
manna að hentugri aðferð til að
geyma vetni á nógu hagkvæman
hátt til að hægt verði að nota það
sem orkumiðil fyrir farartæki.
„í grófum dráttum getur maður
sagt að við séum að nota kjarneðlis-
fræðilegar aðferðir til að rannsaka
hegðun vetnis í málmsamböndum
með það fyrir augum að setja fram
kenningar um þá hegðun," segir
Björgvin eftir að hafa leitt blaða-
mann um rúmgóða byggingu eðlis-
fræðistofnunarinnar. Fórum við
m.a. spölkom ofan í jörðina til að
skoða hraðal einn heljarmikinn og
flókinn.
„Megintilgangurinn er að afla
vitnesku, vitneskjunnar vegna, en
samtímis, sem er mjög gaman, sér
maður notagildi þessara hluta. Við
geturri tekið sem dæmi málm-
svampa þá sem Daimler-Benz-
verksmiðjan framleiðir og ætlaðir
eru til geymslu á vatni sem yrði
m.a. notað til að knýja bifreiðir og
önnur farartæki.
Það hefur hins vegar sýnt sig
að þeir málmsvampar sem nú eru
þekktir era of þungir til að vera
hagkvæmir í venjulega bíla. Þó að
þéttleiki vetnisins í bestu málm-
svömpunum sem framleiddir hafa
verið sé meiri en þéttleiki þess í
fljótandi foirni era tankarnir enn
of þungir. í venjulegum bíl yrðu
þeir um 150 kg með eldsneyti til
300 km aksturs. Hins vegar era
málmsvampar mjög mikiið notaðir
á tilraunastofum til að fá virkilega
hreint vetni, einnig í kafbátum og
skipum. Þar sem þyngdin á tönkun-
um skiptir ekki meginmáli er þetta
þegar orðið veralega áhugaverð
lausn. Við vonumst náttúralega
alltaf til að fínna upp léttari málm-
svampa, sem þá yrðu hagkvæmir
fyrir bíla."
Minni mengun
— Rannsóknir þínar tengjast þá
þeirri viðleitni að losna við bensínið
sem orkugjafa?
„Já. Það er náttúralega feikilega
illt að sjá hversu miklu af útblást-
ursefnum er hleypt út í andrúms-
loftið. Það er talað um að koltvísýr-
ingsmagnið í loftinu hafi tvöfaldast
á síðustu 60 árum og hætta á
svökölluðum gróðurhúsaáhrifum
færist stöðugt í aukana.
Þess má geta að við notkun
vetnishreyfíls myndast enginn kol-
tvísýringur, einungis vatn og örlítið
af köfnunarefnissamböndum. Þeg-
ar vetni er brennt gengur það nefni-
lega í samband við súrefni og þá
myndast að sjálfsögðu vatn og
orka, sem síðan er notuð til að
knýja hreyfilinn.
Verða íslend-
ingar ríkir?
Björgvin fræðir okkur á því að
vetni sé ekki orkugjafi, heldur
orkumiðill (rafmagn er orkumiðill,
en vatnsorka orkugjafí, þ.e. fram-
orka). Það þurfti því alltaf fram-
orku.
„íslendingar hafa vatnsorkuna
og gætu nýtt hana til að framleiða
vetni með rafgreiningu, eða snið-
ugri aðferðum. Þannig gætu íslend-
ingar framleitt vetni sem geymt
væri í málmsamböndum og síðan
notað sem orkumiðill. Ef vetni
verður orkumiðill framtíðarinnar
verða íslendingar nokkum veginn
í sömu sporam og Saudi-arabar nú.
Þá fengjum við verð fyrir orkuna."
Björgvin segir mjög mikilvægt
að spara olíuna, vegna þess hve lífs-
nauðsynleg hún sé plastiðnaðinum
í framtíðinni. „Ef maður tæki allt
plast úr samfélaginu," segir hann,
„mundi það hrynja. Það er plast í
meirihlutanum af öllum tækjum
sem notuð era nú til dags. Og mér
vitanlega er ekki til nothæf aðferð
til að framleiða plast án olíu. Það
er alltaf hægt að grípa hálmstráið
og segja: þeir redda þessu einhvem
tímann í framtíðinni. Þessir þeir
finnast bara ekki."
Algjört aðstöðu-
leysi á íslandi
— Geturðu gert grein fyrir þeirri
aðstöðu sem þú nýtur hér, en er
ekki fyrir hendi á íslandi?
„Þær grannrannsóknir sem ég
stunda núna byggja á hraðli og
hann er ekki til staðar á íslandi.
Það á að vísu að útvega hraðal
fyrir sjúkrahús heima, en ekki til
rannsókna eins og minna. Og hrað-
all er ekki nokkuð sem maður fær
ókeypis, þetta er feikilega dýrt
verkfæri og eflaust yrði aldrei
raunhæft fyrir ísland að fara út í
slíka fjárfestingu. Satt að segja er
allt sem lýtur að kjameðlisfræði
ákaflega dýrt. Einn gammaskynj-
ari, sem ég nota við mínar rann-
sóknir, kostar 250 þús. sænskar
krónur (1,4 millj. ísl. kr.) Og hylkið
sem ég hef verið að hanna (sjá
mynd) kostar 1,5 millj. s.kr. (8,6
millj. ísl. kr.) fyrir utan þau fjögur
mannsár sem fóra í framleiðslu
þess og alla þekkinguna sem að
baki liggur. Maður sér aldrei nema
toppinn á ísjakan í þessu fagi.“
Eskimóar að skjóta ljón
— Nú hannar þú sjálfur þann
búnað sem tengist þínum rannsókn-
um. Færðu þá ákveðna Ijárveitingu
til að standa straum af kostnaði?
„Já, það era ýmsar stofnanir sem
veita fé til rannsókna og kemur það
í hlut prófessoranna að nálgast
það. Við höfum ekki liðið neinn fjár-
skort, þó við föram með milljónir
s.kr. í tækjakaup á hveiju ári. Nú,
svo er þetta þannig fag að það er
nauðsyn að menn beri saman bækur
sínar, sem þýðir að maður þarf að
fara á ráðstefnur og það stendur
okkur til boða. Ef maður fer á ráð-
steftiu þarf maður auðvitað að hafa
eitthvað til að tala um,_sem þýðir
það að kæmi maður frá íslandi yrði
maður eins og eskimói_ að skjóta
ljón suður í Afríku. Við íslendingar
eram sennilega dæmdir til að kaupa
þessa þekkingu af öðram þjóðum,
þó svo það yrði lífsnauðsynlegt fyrir
Islendinga að verða sér úti um hana
ef vetni yrði hagkvæmur orkumik-
ill.“
— Era Svíar framarlega í þess-
um fræðum?
„Það er alltaf sorglegt að þurfa
að lofa sjálfan sig,“ segir Björgvin
og hlær. „En við erum eini hópurinn
í Svíþjóð sem stundar þessar rann-
sóknir með þessum aðferðum. Ég
held að við séum ekki verr í stakk
búnir en aðrir. Við glímum við sömu
vandamál og það er aðeins einn
hópur í veröldinni sem hefur svipað-
an tækjakost, svo við ættum að
standa frekar vel að vígi.“
Kjarneðlisfræðingur
í körfunni
— Þú býrð þá kannski við svo
góðar aðstæður að þú getur ekki
hugsað sér að flytja heim?
„Ég ætla að verða gamall heima,
sitja á bryggjunni og tala við sjóar-
ana, horfa á mávana (því má skjóta
hér inn að Björgvin hefur undan-
farin sumur verið afleysingamaður
á togaranum Páli Pálssyni frá
Hnífsdal og hafa gárangamir haft
á orði að það hafí venó eini togarinn
í flotanum sem hafði kjameðlis-
fræðing í körfunni). Það er öragg-
lega ekki gaman að verða gamall
í útlöndum. En maður lokar sig
kannski inni í fílabeinstumi ein-
hvem tímann í framtíðinni og þykist
vita meira en maður veit.“
— Yrðirðu þá alveg sáttur við
að vera erlendis meiripart þíns
starfsaldurs?
„Framtíðin, hvað er það? Ég veit
ekki hvort ég verð lifandi á morgun.
Eg tek einn dag, eitt ár, í einu. En
ég get ekki séð fram á að ég geti
skapað mér neina starfsaðstöðu
heima sem mér líki á næstu áram.
Og það væra sorgleg örlög að daga
uppi við kennslu. Að vísu stunda ég
kennslu héma með náminu, en ef
menn fást eingöngu við kennslu er
hætt við að þeir staðni, eins og
maður hefur séð.“
— Þú mundir þá ekki hafa
samviskubit út af að koma ekki til
baka með þína menntun?
„Samviskubit? Ef við lítum á ís-
land sem einangraða útópíu án
tengsla við aðra, þá ætti maður
náttúralega að hafa samviskubit.
En ég álít að Norðurlöndin séu
það heilsteypt núna að það skipti
eki máli í hveiju þeirra maður skiiar
sínu ævistarfi."
íslendingar alþjóðleg’
asta þjóð veraldar
Björgvin hefur búið í Svíþjóð
.ásamt fjölskyldu sinni í 6 ár. Við
spyijum hvemig honum líki þar.
„Ég er fyllilega ánægður héma.
Hér getur fólk unnið 8 tíma vinnu-
dag og hitt bömin sín, en það er
ekki hægt heima. Hins vegar getur
maður ekki bætt við sig meiri vinnu
til að afla sér peninga, vegna þess
að skatturinn hirðir þá. Það er nátt-
úrlega sökum þess að það er ekki
offramboð á vinnu. En ég álít ekki
að það sé jákvætt að menn þurfí
að vera í vinnu á mörgum stöðum
til að hafa í sig og á, eins og heima.
í heildina held ég að fyrirkomulagið
sé betra hér.“
— Lífið þá í hærra gæðaflokki?
„Ja, hærra? Það er kannski erfitt
að segja. Það er eflaust hægt að
vera ánægður við hvað sem það er
— aðalatriðið er að hver finni sér
eigin hamingju. En ef ég ætti að
velja mundi ég frekar velja þau
tækifæri sem ég hef héma.“
— En verðurðu samt ekki alltaf
íslendingur inni við beinið?
„Ég held að íslendingar séu al-
þjóðlegasta þjóð heims. Maður fínn-
ur íslending í hvaða heimshomi sem
er. Þeim virðist líka vel hvar sem
þeir era. En menningararfleifð
Norðurlandann er svo lík að það
er vonlaust að fara hingað til að
fá „kúltursjokk". Og þegar Islend-
ingar eru að tala um að Svíar séu
leiðinlegir, þá eru þeir bara að líta
í spegil."
Texti og tfósmynd: Rúnar Helgi
Vignisson, Kaupmannahöfn.
Israel:
Persónulegur metnaður ræður fremur en málefnin: t.fv. Shamir,
Levy, Sharon og Arens.
Skilaboðin frá Begin hrukku
skammt.
AF ERLENDUM VETTVANGI
eftir JÓHÖNNU KRISTJÓNSDÓTTUR
Shamir stendur höllum
fæti í hatrammri valda-
baráttu Herut-flokksins
Á aukaflokksþingi ísraelska Herut-flokksins, sem er stærstur
flokkanna í Likud-bandalaginu, brauzt nú nýlega út fyrir alvöru
valdabárátta sú sem spáð hefur raunar verið fyrir alllöngu, en
virðist ætla að verða flóknari og hatrammari en menn óraði
fyrir. Menachem Begin, fyrrverandi forsætisráðherra, hafði rofið
þögn sína og sent skilaboð á fundinn, þar sem hann hvatti menn
til að sameinast um Yitzak Shamir og veita honum óumdeilanlegan
stuðning. Þessa áskorun höfðu menn að engu og fundurinn leyst-
ist upp í óp og óhljóð og menn jusu keppinauta sína svívirðingum
svo að hneykslun vakti.
að var einkum David Levy,
húsnæðismálaráðherra og fyrr-
verandi aðstoðarforsætisráðherra,
sem réðst gegn Shamir og harð-
neitaði að hann og fylgismenn
hans fengjust til að styðja utan-
ríkisráðherrann. Ariel Sharon,
iðnaðarráðherra, virtist taka af-
stöðu með Levy án þess þó að
treysta sér beinlínis til að ráðst
gegn Shamir. Til sögunnar kom
einnig Moshe Arens, en hann
hefur verið talinn ásamt Sharon
og Levy keppinautur Shamirs.
Af öllum umræðum, ef umræð-
ur skal þá kalla — sem fóra fram
á þessu róstusama flokksþingi,
má ráða, að ekki er deilt um
málefni. Sáralítið var rætt um
hver skyldi verða stefna Likud-
bandalagsins þegar/ef Shamir
tekur við forsætisráðherraemb-
ættinu í októbermánuði af Shimon
Peres, eins og gert var ráð fyrir
þegar Likud og Verkamanna-
flokkurinn mynduðu ríkisstjóm-
ina. Ýmsir höfðu vænzt þess að
fundurinn mótaði stefnu í málefn-
um Vesturbakkans, birti einarðari
afstöðu til Sýrlendigna og síðast
en ekki sízt reyndi að koma sér
saman um, hvort Likud ætti að
vinna áfram að friðarsamninga-
viðleitni við Palestínumenn og þá
með milligöngu Husseins Jórdan-
íukonungs. Þetta síðastnefnda
atriði var þó ekki talið að sinni
jafn aðkallandi, þar eð Hussein
Jórdaníukonungur gaf út yfírlýs-
ingu fyrir nokkrum vikum, þar
sem hann skýrði frá því að ekki
tjóði að reyna að koma á fundum
með ísraelum, Jórdönum og Pa-
lestínumönnum og kenndi kóngur
að þessu sinni Yassir Arafat,
formanni Frelsissamtaka Palest-
ínumanna, um að hann hefði með
ósveigjanleika og stífni spillt fyrir
að hægt væri að koma málinu
nokkuð áleiðis.
En vandamálin sem Likud — í
stjómarforystu — þarf að horfast
í augu við og vinna að lausn á
era samt ærin fyrir. Auk þeirra
sem áður eru nefnd má benda á
að mörgum blöskra aukin áhrif
um stjómmál og þjóðmál frá or-
todoks-Gyðingum og hafa
spunnizt af þessu mjög hatramm-
ar deilur svo að mörg önnur mál
hafa hreinlega fallið í skuggann
vegna þessa. Sú tilhneiging virðist
vera innan ísraels að yngra fólk
hneigist æ meira til strangtrúnað-
ar og þar með ákveðinna öfgaaf-
stöðu til þeirra sem ekki fylgja
sömu „hreinu“ línunni.
Eins og fram kom í frétt í
Morgunblaðinu í gær, þriðjudag,
hefur Shimon Peres, forsætisráð-
herra, það til athugunar svo og
meðráðherrar hans innan Verka-
mannaflokksins, að slíta stjómar-
samstarfínu við Likud-bandalag-
ið, áður en að því kemur að
Shamir verði forsætisráðherra.
Þessi hugmynd er að vísu ekki
splunkuný, en hún hefur fengið
byr undir báða vængi nú upp á
síðkastið eftir að þeim Herat-
mönnum tókst ekki að jafna
ágreininginn og komast að niður-
stöðu um það, hver skuli verða
hinn sterki leiðtogi flokksins.
Shamir utanríkisráðherra hefur
valdið vonbrigðum í stjómarsam-
starfínu og Likud-mönnum hefur
fúndist hann vera litlaus og tví-
stígandi og hafi látið Peres „stela
senunni" algerlega frá Likud-
bandalaginu. Þó svo að flokkamir
eigi aðild að þessari stjóm sameig-
inlega, hafa margir Likud-menn,
einkum ráðherrar flokksins, séð
ofsjónum jrfír því trausti sem
Shimon Peres hefur tekizt að afla
sér þann tíma sem hann hefur
gegnt forsætisráðherrastarfínu.
Þar við bætist að margt bendir
til að harkalegar aðgerðir Peres
í efnahagsmálum muni skila
árangri og hann hefur notið
stuðnings þjóðarinnar að miklum
meirihluta, þótt það kostaði hinn
óbreytta borgara fómir og byrðar.
Þó að forystumönnum Verka-
mannaflokksins þyki freistandi að
slíta samstarfínu fyrir október
gera þeir sér grein fyrir því að
þar með væri teflt í nokkra tví-
sýnu. Meðal annars með tilliti til
þess sem áður var minnst á varð-
andi trúmálin: alls konar misjafn-
lega strangtrúaðir smáflokkar eru
nú þegar við lýði og sumir þeirra
eiga aðild að ríkisstjóminni. Sumir
forsvarsmenn þessara smáflokka
era andsnúnir að fara í ríkisstjóm-
arsamstarf með Verkamanna-
flokknum einum, fyrst og fremst
vegna ágreinings um trúarleg
atriði. Því verður það sjálfsagt
nokkuð flókið fyrir forystusveit
Verkamannaflokksins að gera
upp hug sinn þó að margt bendi
til að Likud-bandalagið sjálft
myndi bera skarðan hlut frá borði
ef kosningar yrðu á næstunni.
Og um þessa mögnuðu valda-
streitu innan Herat er svo enn of
snemmt að spá. Vitað er að unnið
er af kappi bak við tjöldin að reyna
að jafna ágreininginn, og þó að
ekki séu allir sáttir við Shamir
munu flestir þeirrar skoðunar, að
sjaldan hafí verið brýnna en nú
að flokkurinn reyni að standa
saman. Sagt er að Shamir ætli
að hætta stjómmálaþátttöku eftir
að hann hafí fengið að gegna
forsætisráðherraembættinu og
menn ættu frekar að nýta tímann
nú til að bæta stöðu flokksins og
ímynd út á við en vera með per-
sónulegar ávirðingar og metingar,
þegar Shamir muni innan tíðar
hverfa af stjórnmálasviðinu.
(Heimiidir m.a. Jerusalem Post,
Economist, AP o.fl.)