Morgunblaðið - 24.05.1986, Blaðsíða 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 24. MAÍ1986
„LÁturn oss sjÁ.... körvan þ\n heddi ótúlku-
þarn kL 'Z:\5, óveinbam kl 2-.20, og
ivö önnur &tt!»Lkuböm Kl. T.’.'íS. "

Þér er eins farið og sjón-
varpinu að Iiturinn er
slæmur.
Með
morgunkaf&nu
Best væri, læknir, að orða
það við hann á þá leið að
það væru tvær tennur.
'• ■
HÖGNIHREKKVÍSI
Staðnað há-
degisútvarp
Velvakandi.
Mig langar til að minnast á það
efni sem hér er haft að fyrirsögn,
þótt ég hafi á öðrum vettvangi
rætt þetta fyrir löngu.
Þannig er mál með vexti að
hádegisútvarpið íslenska er farið
að verða eins konar nátttröll í
dagskrá ríkisútvarpsins, sem er
þegar öllu er á botninn hvolft all-
gott og raunar meira en það.
Og mörgu hefur verið breytt til
batnaðar í dagskránni gegnum tíð-
ina nema hádegisútvarpi. Það er
alltaf eins, kl. 12 dagskráin lesin
(hún er nú lesin margsinnis á dag
og þreytandi dagskrárliður), síðan
kemur smákafli með léttri tónlist
(ef tími er til vegna tilkynninga),
þá dánarfregnir, einsöngsvæl og
fréttir og svo aftur tilkynningar
þar til yfír lýkur og allir eru orðnir
þreyttir og löngu hættir að hlusta.
Dánarfregnir hæfa mun betur að
kvöldi til.
I hádeginu er víðast hvar hlé
frá vinnu í hálfa til eina klst. Þá
Velvakandi hvetur lesendur til að
skrifa þættinum um hvaðeina, sem
hugur þeirra stendur til - eða hringja
mil|i kl. 11 og 12, mánudaga til föstu-
daga, ef þeir koma þvi ekki við að
skrifa. Meðal efnis, sem vel er þegið,
eru ábendingar og orðaskipti, fyrir-
spumir og frásagnir, auk pistla og
stuttra greina. Bréf þurfa ekki að vera
vélrituð, en nöfn, nafnnúmer og heimil-
isföng verða að fýlgja öllu efni til þátt-
arins, þó að höfundar óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að beina
því til lesenda blaðsins utan höfuð-
borgarsvseðisins, að þeir láti sinn hlut
ekki eftir liggja hér í dálkunum.
setjast menn niður í vinnunni eða
heima hjá sér og snæða. Þá er
einmitt tilvalið að leika létta en
ljúfa tóniist (eins konar „easy list-
ening“-tónlist eins og það er kallað
víða um heim). Fréttir gætu komið
inn á miili eða á sama tíma og
nú er, jafnvel kl. 12.30.
Jarðarfararauglýsingar eru jafn
smekklausar og þær eru fráhrind-
andi meðan á hádegisverði stend-
ur. Það er t.d. hörmulegt að koma
inn á veitingahús þar sem allt iðar
af lífí og klið af samtölum fólks
og heyra eins og í bakgrunni verið
að lesa dánarfregnir. Ekki bætir
úr einsöngur einhvers vormanns-
ins í sönglistinni, að þeim öllum
ólöstuðum.
Velvakandi.
Sigurður Magnússon flutti erindi
í hljóðvarpi 17. janúar í vetur og
var það endurtekið 19. mars sl.
Nefndi hann erindið Athvarf aldr-
aðra. Það sem fær mig til að skrifa
þessar líkur er, að mig langar til
að gleðja Sigurð Magnússon og
aðra, sem áhuga hafa á að hlú að
öldruðum. Athvarf aldraðra er til í
Kefiavík og rekið á sama hátt og
það, sem Sigurður skoðaði í Noregi.
Keflavíkurbær rekur þetta at-
hvarf, sem er fyrir alla þá, sem eru
komnir í hóp aldraðra og vilja fá
góðan félagsskap. Athvarfíð er opið
alla virka daga. Þar er föndrað.
Tilkynningar fara yfírleitt fyrir
ofan garð og neðan á tímabilinu
kl. 12—13. Úr því auglýsendur
trúa á mátt útvarpsauglýsinga á
þessum tíma því má þá ekki færa
þær alfarið til kl. 13 og allt til kl.
14?
í útvarpinu eru örsjaldan leikin
þessi sígildu léttu ljúfu lög, með
stórhljómsveitum (t.d. Glen Miller
& Co. eða svipuð lög sem faiia svo
vel að hvers konar tækifæri hve-
nær dags sem er). Hádegið er
einmitt tilvalinn tími til þessa,
því flestir sem sitja og hvflast eða
sitja að snæðingi, ekki síst á veit-
ingahúsum eða mötuneytum, eru
tilbúnir til að hlusta á allt annað
en það sem nú er boðið upp á og
hefúr verið gert frá ómunatíð.
Það er merkilegt að allt annað
dagskráreftii hefur í raun fengið
margs konar andlitslyftingu og
verið fært til, þvers og kruss en
ekki hádegisútvarpið sem er löngu
staðnað. Um þetta eru margir sem
ég hefí rætt við innilega sammála.
íslendingur
spilað, stunduð leikfimi, þar er
heitur pottur, hár- og fótsnyrting,
bingó, gleðistund með dansi og léttu
ívafi, upplestur og íjöldasöngur. Þá
geta aldraðir fengið mat sendan
heim og heimaþjónustu.
Keflavíkurbær getur státað af
góðri þjónustu fyrir aldraða og ber
að þakka allt, sem gert er fyrir
þennan þakkláta hóp.
Sigurði Magnússyni og öllum
þeim, sem hafa áhuga á málefnum
aldraðra er boðið að skoða athvarf
aldraðra á Suðurgötu 15-171 Kefla-
vík.
Elsa Kjartansdóttir,
forstöðumaður.
Athvarf aldraðra
í Keflavík
Víkverji skrifar
að var skemmtilegt að skoða
sýningu á verkunum, sem send
voru til dómnefndarinnar í sam-
keppni um listaverk við nýju flug-
stöðina á Keflavíkurflugvelli, sem
Morgunblaðið hefur lagt til að
kennd verði við Leif Eiríksson frá
og með þeim tíma, þegar stöðin
verður tekin í notkun eftir tæpt ár.
Af verkunum mátti ráða, að lista-
mennimir litu á þetta sem ögrandi
verkefni. í austursal Kjarvalsstaða
gat að líta hið fjölbreyttasta úrval
hugmynda. Niðurstaða dómnefnd-
arinnar er vel ásættanleg og meira
en það. Víkveiji skoðaði verkin á
síðasta degi sýningarinnar, annan
hvítasunnudag. Þá voru nokkuð
margir að virða þau fyrir sér, en
gæslukona sagði, að aðsókn hefði
verið dræm. Er það leiðinlegt, því
að sýningin var með þeim forvitni-
legustu, sem hér hafa verið að
undanfömu.
Flugstöðin á eftir að breyta allri
aðstöðu svo mikið fyrir þá, sem
flugvöllinn nota, að fyrr en varir
verða menn dolfallnir yfír því, að
einhverjir skyldu hafa verið andvíg-
ir gerð mannvirkisins. Til að minna
á deilumar um smíði stöðvarinnar
mætti hengja upp einhvers staðar
í henni myndir af þeim, er harðast
töluðu gegn málinu á Alþingi. Færi
vel á því að hafa tilvitnanir í ræður
þeirra við myndimar. Um tíma var
því haldið fram af einhveijum þing-
manni Alþýðubandalagsins, að í
raun væri verið að smíða kjamorku-
vopnageymslu dulbúna sem flug-
stöð. Það var á þeim tíma, þegar
herstöðvaandstæðingar lifðu enn í
þeirri von, að kjamorkuvopn væru
á Keflavíkurflugvelli. Nú talar
enginn lengur um það — að vísu
mátti sjá setningu þess efnis í Tím-
anum, málgagni Framsóknar-
flokksins, fyrir rúmri viku, þegar
endurbirt var áróðursfrétt úr
Prövdu, að kannski vissu íslensk
stjómvöld ekkert um það, sem væri
að finna á Keflavíkurflugvelli. Vík-
veiji hélt, að dylgjur af þessu tagi
heyrðu sögunni til. Ekki er að efa,
að þær hafa glatt þá, sem standa
að Prövdu.
XXX
Tíminn líður hratt í stjómmálun-
um og svo miklum og margvís-
legum upplýsingum er haldið að
fólki, að það fellur fljótt í gleymsk-
unnar dá, sem hæst ber á líðandi
stundu. í lýðræðisríkjum er mjótt á
munum milli meirihluta og minni-
hluta, þjóðir skiptast næstum hníf-
jafnt í afstöðu sinni til flokka og
pólitískra stefnumála. Við sjáum
þetta, þegar litið er til nágranna-
ríkja okkar, Danmerkur og Noregs,
þar sem meirihluti ríkisstjóma
stendur í jámum í þjóðþingunum.
í raun leita allir flokkar inn á
miðjuna og sækjast eftir fylginu,
sem sveiflast þar til hægri eða
vinstri, ef unnt er að nota þau
hugtök enn í stjómmálabaráttunni.
Þegar þannig er komið, em það
fremur menn en málefni, sem ráða
úrslitum að lokum. Samstaða er um
meginlínur, en háttvirtum kjósend-
um ber skylda til að greina á milli
þeirra, sem stunda yfírboð og hinna,
er vilja láta verkin tala. Þetta ætti
að vera auðveldara í sveitarstjóm-
arkosningum en þegar kosið er á
Alþingi, þar sem sveitarstjómimar
standa nær fólki en þingið.
XXX
Enn sem fyrr er það helsti veik-
leiki vinstrisinna í Reykjavík,
að þeir hafa engan einstakling, sem
nýtur óskoraðs trausts þeirra allra
til að fylgja fram sameiginlegri
stefnu, sem auk þess einkennist um
of af yfirboðum. Kjósendum er
þetta ljóst. Með atkvæði sínu geta
þeir annars vegar valið samhentan
meirihluta sjálfstæðismanna og
hins vegar sundurlyndan og for-
ystulausan meirihluta alira hinna
flokkanna, sem bjóða fram. Þessi
staðreynd verður aldrei nægilega
ítrekuð, því að hvað sem málefnum
og stefnu líður, skiptir það sköpum
um skipulégan framgang alls stað-
ar, þar sem margir þurfa að standa
að átaki, að þeir samhæfí kraftana.
Þetta á að sjálfsögðu ekki við í
Reykjavík einni heldur alls staðar,
þar sem gengið er að kjörborðinu.
Sé litið á iandið í heild og stöðu
stjómmálaflokkanna, er ljóst, að
Sjálfstæðisflokkurinn stendur næst
því að geta sameinað meirihluta
þjóðarinnar undir sínum merkjum.
Hér skiptist þjóðin því helst á milli
eins flokks og allra hinna, hvort
heldur tekið er mið af úrslitum
kosninga um langt árabil eða niður-
stöðum skoðanakannana, frá því
að þær urðu fastur þáttur í stjóm-
málalífi þjóðarinnar. Verður spenn-
andi að fylgjast með því í kosning-
unum eftir viku, hvort breyting
verður á þessu eða ekki.