Morgunblaðið - 03.07.1986, Blaðsíða 54

54
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 3. JUlI 1986

„Ó, fögur er vor fósturjörð" segir í kvæðinu og hér
hefur Ingi Steinn einmitt tekið stefnuna á hana.
Eins og allir reyndir tanmingamenn best vita er mikið
atriði að sleppa ekki taumnum þegar viðskilnaður
við reiðskjótann verður fyrr en ætlað er og með
þetta í huga lendir Ingi Steinn nyúkri lendingu.
Hestar
Valdimar Kristinsson
Tamningamenn hafa flestir
fengið að reyna að mikið er tU
í máltækinu „Enginn verður
óbarínn biskup". Og þetta fékk
hann Ingi Steinn Jónsson að
reyna þegar hann þreytti tamn-
ingapróf á Hólum í Hjaltadal
þar sem hann stundar nám á
bændaskólanum.
Reyndar sýndi hann mikla
dirfsku og hugrekki því áður en
hann hóf að temja hestinn Klæng
frá Hólum, sem honum var út-
hlutað af skólans hálfu, hafði
hann aðeins einu sinni komið á
bak hesti. Að sögn Ingimars
Ingimarssonar, sem leiðbeinir
nemendunum við tamningar,
reyndist Klængur vera frekar
skapmikill og erfíður í tamningu
svo hér var ekki ráðist á garðinn
þar sem hann var lægstur. Þrátt
fyrir að oft hafí verið á brattann
að sækja fyrir Inga Stein lét hann
ekki deigan síga og mætti með
sinn hest til keppni.
Meðfylgjandi myndasyrpa var
einmitt tekin við það tækifæri en
framan af virtist Klængur ætla
að halda sig á mottunni eins og
sagt er. En þegar Ingi Steinn var
hálfnaður með sýninguna greip
Klæng óstjómleg heimþrá og
mátti lengi vel ekki á milli sjá
hvor hefði betur. Að lokum fór
þó svo að Ingi Steinn þurfti að láta
í minni pokann en hann hugsaði
sem svo að ekki væri stríðinu lokið
þó ein orrusta hefði tapast og
vippaði sér jafn snögglega á bak
og hann fór af baki. Með það reið
hann rösklega af stað ákveðnari
en fyrr að láta ekki í minni pokann
fyrir Klængi, sem var hálf
skömmustulegur yfír athæfí sínu.
„Fall er fararheill" segir ein-
hvers staðar og án efa á Ingi
Steinn eftir að spjara sig á vett-
vangi hestamennskunnar því eitt
er víst að til þess hefur hann
bæði kjark og þor.
Þegar hér er komið var græna tuggan við stallinn
orðin undirgefninni yflrsterkarí hjá Klængi, sem
sótti ákaft í átt að hesthúsunum en Ingi Steinn reynir
að sporna við áformum hans.
„Oft verður
góður hestur
úr göldnum
fola“
Sýnishorn af algengu
hlutskipti
tamningamanna
„Ég berst á fáki fráum...“ gæti Ingi Steinn veríð
að raula fyrír munni sér um leið og hann hleypir
Klængi sínum á svifléttu stökki. Eru sjálfsagt báðir
sáttir, Klængur með grænu tugguna heima í hest-
húsi, sem hann væntanlega fær, og Ingi Steinn með
sigur í stríði við baldinn fola.

rsmsz
Morgunblaðið/V aldimar
Á augabragði spratt knapinn á fætur og snaraði sér
á bak og lét engan bilbug á sér finna þegar hann
kallar til dómaranna: „Ég klára þetta“ og með það
reið hann út á enda vallarins.
Framkvæmd
laxveiðilaga
eftir Einar Hannesson
Það er með laxveiðilög, eins og
aðra lagasmíð, að það tekur sinn
tíma að koma ákvæðum þeirra til
framkvæmda. Óhætt er að fullyrða
að flest meginatriði laga þessara,
hvað framkvæmd varðar, séu þegar
komin í viðunandi horf. Einn er þó
sá þáttur laganna sem stöðugt þarf
að sinna, ef ekki á undan að síga
um gagnsemi ákvæða þeirra. Þetta
er eftirlit með því að friðunarákvæði
laganna séu haldin. Eitt mikilvæg-
asta ákvæði laganna er bann við
laxveiði í sjó.
Til þess að glöggva sig á hver
séu helstu fyrirmæli laganna í þessu
efni, verður nú farið lauslega yfír
þau:
1. Vikufriðun, sem varðar veiði
á laxi oggöngusilungi. Friðunartími
gagnvart netaveiði er frá kl. 10 á
föstudagskvöldi til__klukkan 10 á
þriðjudagsmorgni. 011 net eiga að
vera á landi þennan tíma. Sama
gildir um slíkan veiðiskap í sjó.
Hins vegar gildir um stangveiði
á laxi oggöngusilungi, að á hverjum
sólarhring má einungis stunda veiði
á tímabilinu frá kl. 7 að morgni til
kl. 22 að kvöldi, en þó aldrei nema
í 12 stundir á því tímabili. Algengt
er að gert sé hlé um miðjan daginn
við stangveiði.
2. Þá má vekja athygli á þvi, að
hvergi má vera skemmra en 100
metrar milli fastra veiðivéla (lagna)
og þó eigi minna en fimmföld lengd
„Það skiptir miklu máli
að ákvæði laga um lax-
o g silungsveiði séu
haldin, enda er veiðieft-
irlit skilgreint af lög-
gjafanum sem fiski-
rækt.“
þeirra, sem næst liggja. Gildir þetta
fyrir báða bakka straumvatns. Sér-
staklega skal tekið fram, að óheim-
ilt er að stunda stangveiði þar sem
veitt er með föstum veiðivélum.
3. Ádráttur fyrir lax og göngu-
silungerbannaður.
4. Við stangveiði má aðeins nota
lifandi eða dautt agn, en ekki krók
né annað, sem festir í fískinum.
5. Að lokum skal vikið að
stangafjölda í veiðivatni. Víðast
hvar hefur verið ákveðið, hversu
margar stengur megi hafa samtímis
í veiðivatni. Sú ákvörðun er reist á
heimild í lögum og ber að hlýta
henni í hvívetna.
Að síðustu er vert að minna á,
að hvergi á landinu er heimilt að
stunda lax- eða silungsveiði án
leyfis frá veiðifélagi eða umráða-
manni veiði, ef ekki er félagsmaður
um veiðina. Það eru sem sé engin
þau vötn eða ár til, sem flokkast
undir það að vera einskis manns
land, eins og stundum er talað um
almenning, t.d. vötn á afrétti.
Laxveiðilögin íHvítá á Ámessýslu
Á aðalfundi Landssambands
veiðifélaga, sem nýlega var haldinn,
var talið brýnt að veiðieftirlit yrði
aukið til muna og í því sambandi
bent á þá miklu hagsmuni sem
fólgnir væru í kaupum veiðileyfa í
ám og vötnum og þeim fjármunum,
sem lagðir hefðu verið í seiðaslepp-
ingar og aðrar ræktunaraðgerðir,
eins og t.d. hafbeit. Fundurinn fór
þess á leit við dómsmálaráðuneytið,
að það léti Landhelgisgæsluna líta
eftir veiðitækjum með ströndum
landsins.
Rúmlega 20 veiðieftirlitsmenn
eru starfandi hér á landi um veiði-
tímann, sem er á tímabilinu frá 1.
apríl til 20. september ár hvert.
Eftirlitsmenn þessir hafa sömu völd
og aðrir löggæslumenn, en starfs-
svið þeirra er eingöngu bundið við
framkvæmd laga um lax- og sil-
ungsveiði. Þeir hafa í höndum skip-
unarbréf frá landbúnaðarráðuneyti
en starfa í tengslum við lögreglu-
embættin á hveijum stað.
Það skiptir miklu máli, að ákvæði
laga um lax- og silungsveiði séu
haldin, enda er veiðieftirlit skil-
greint af löggjafanum sem físk-
rækt.
Höfundur starfar á skrifstofu
veiðimálastjóra.