Morgunblaðið - 23.10.1986, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 23. OKTÓBER 1986
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 23. OKTÓBER 1986
fltagóitjÞIafeifr
Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aöstoöarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
Árvakur, Reykjavík
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar:
Aðalstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Kringlan 1, sími 83033.
Áskriftargjald 500 kr. á mánuöi innanlands. I lausasölu 50 kr. eintakiö.
Skammær eða við-
varandi þjóðhagsbati?
Bati hefur sagt til sín í þjóð-
arbúskapnum. Landsfram-
leiðsla vex þriðja árið í röð.
Atvinnuástand er gott. Tekjur
heimilanna fara vaxandi. Árs-
hraði verðbreytinga er kominn
niður undir 10%, en var 130%
vorið 1983. Viðskiptahalli út á
við fer minnkandi. Stefnt er að
viðskiptajöfnuði á næsta ári.
Erlendar skuldir lækka nokkuð
sem hlutfall af landsframleiðslu.
Greiðslubyrði erlendra skulda fer
og lækkandi sem hlutfall af út-
flutningstekjum. Stöðnun, sem
ríkt hafði í íslenzku atvinnulífí
um árabil, víkur fyrir framfara-
hug í vaxandi frjálsræði í
efnahagsbúskap þjóðarinnar.
í þjóðhagsáætlun ríkisstjóm-
arinnar fyrir árið 1987 eru
ástæður efnahagsbatans taldar
þiján hagstæð ytri skilyrði, sam-
ræmd efnahagsstefna og kjara-
sáttmáli ríkisstjómarinnar og
aðila vinnumarkaðarins. Hins-
vegar þarf ekki mikið út af að
bera til að við glutrum niður
þeim mikilsverða árangri, sem
nú er í hendi.
í fyrsta lagi geta ytri skilyrði
breytzt. Sveiflur í sjávarafla em
ekki óþekktar. Márkaðsstaða er
breytileg, samanber sfldarmark-
að okkar í Sovétríkjunum. Ekki
síður viðskiptakjör við umheim-
inn, sem hafa ríkuleg áhrif á
efnahagsþróun og almenn kjör.
Verðþróun olíu veldur t.d. miklu
um kostnaðarþróun hér heima.
Sama máli gegnir um gengis-
þróun gjaldeyris, sem viðskipti
okkar við umheiminn fara fram
í, og vaxtaþróun, er ræður miklu
um greiðslubyrði af erlendum
skuldum.
Við höfum aðra mikilvæga
þætti efnahagsframvindunnar
betur í hendi. Þar vega þyngst
efnahagsstefna ríkisstjómarinn-
ar, sem sögð er óbreytt, og hvert
framhaldið verður af lg'arasátt-
mála stjómarinnar og aðila
vinnumarkaðarins. Sjónarmið
þjóðhagsspár ríkisstjómarinnar
og aðila vinnumarkaðarins eiga
ekki alfarið samleið varðandi
verðlagsforsendur á komandi
ári.
Umtalsverður rekstrarhalli
ríkissjóðs 1986 og fyrirsjáanleg-
ur halli 1987 eiga að langstærst-
um hluta rætur að rekja til
kjarasáttarinnar, sem fól í sér
rýmum á ríkissjóðstekjum, í
formi minni skattheimtu, og
hækkun ríkissjóðsútgjalda, í
hærri launum og niðurgreiðslum
nauðsynja. Sýnt er að ríkissjóður
getur ekki með sama hætti grip-
ið inn í kjarasátt á komandi ári,
nema með verulegum skatta-
hækkunum, sem rýrðu ráðstöf-
unartekjur heimilanna. Ábyrgð
komandi kjarasamninga verður
því í ríkara mæli hjá samtökum
launafólks og atvinnurekenda.
Forsvarsmenn ASÍ og VSÍ
taka undir það meginmarkmið
að halda verðbólgu í skefjum
1987. Þeir hafa hinsvegar efa-
semdir um þá forsendu þjóð-
hagspár, að ráðstöfunartekjur
aukizt ekki nema um 2% á næsta
ári. Benda þeir m.a. á að kaup-
máttur kauptaxta verði 4% hærri
í upphafi árs 1987 en hann verð-
ur að meðaltali 1986.
Þrátt fyrir aðrar áherzlur,
þetta varðandi, hjá stjórnmála-
mönnum og talsmönnum aðila
vinnumarkaðarins verður að
vinna að samstöðu um að treysta
þann árangur, sem náðst hefur,
m.a. í hjöðnun verðbólgu. Nýta
hagstæð ytri skilyðri til að ná
niður viðskiptahalla og erlendum
skuldum. Beita ströngu aðhaldi
í þjóðarútgjöldum. Og síðast en
ekki sízt að búa atvinnulífínu
þau starfskilyrði, að eldri at-
vinnugreinar styrkist og nýjar
komizt á legg.
Þjóðhagspá komandi árs er
byggð á verðlagsmarkmiðum,
sem flokkast verða undir bjart-
sýni. Frumforsenda þess að
komast megi í nánd þessara
þörfu markmiða er að þunga-
vigtaröflin í þjóðfélaginu, ríkis-
valdið og aðilar vinnumarkaðar-
ins, leggizt á eitt — í nýrri
þjóðarsátt. Hinn valkosturinn er
verðbólgan, sem hér réð ríkjum
1971-1983.
Erlendar
skuldir
Skuldahlutfall erlendra lang-
tímalána reis hæstl985 er
það var 55,1% af landsfram-
leiðslu. Þetta hlutfall verður
52,1% 1986 en 49% 1987, sam-
kvæmt frumvarpi til lánsfjár-
laga. Vextir erlendra lána hafa
og lækkað úr 9% 1985 í 8%
1987, að því er segir í greinar-
gerð frumvarpsins.
Ef hlutur opinbera geirans í
frumvarpi að lánsfjárlögum
1987 er skoðaður sérstaklega
kemur í ljós, að opinberir aðilar
munu í fýrsta skipti á meira en
áratug grynnka á erlendum
skuldum sínum. Áætlaðar af-
borganir eldri lána, umfram ný
tekin lán, nema um 400 m.kr.
Hér eru stigin stefnumarkandi
spor sem vonandi setja mark sitt
á þróun skuldastöðu okkar við
umheiminn á næstu árum.
Donald Regan starf smannastj óri Hvíta hússins:
Heimsótti f omar
slóðir hér á landi
Dvaldi hér sem lautinant í landgönguliði
Bandaríkjahers á stríðsárunum
DONALD REGAN starfsmannastjóri Hvíta hússins í Washington er
talinn í hópi fjögurra valdamestu manna Bandaríkjanna, ásamt þeim
Ronald Reagan Bandaríkjaforseta, George Schultz utanrikisráðherra
og Caspars Weinberger landvarnarráðherra. Hann var hér í fylgdar-
liði Reagans Bandaríkjaforseta, er leiðtogar stórveldanna áttu fund
þann 11. og 12. þessa mánaðar. Þó að Regan hafi vart getað um
frjálst höfuð strokið, þá fáu daga sem hann dvaldist hér á landi, þá
tók hann sér stutt hlé frá undirbúningi að Ieiðtogafundinum föstudag-
inn 10. október, og fór í fylgd Geirs Hallgrímssonar seðlabankastjóra
á fornar slóðir. Blaðamaður Morgunblaðsins hitti Donald Regan að
máli í Hvita húsinu, i síðustu viku, og forvitnaðist um fyrri kynni
hans af íslandi. Þrátt fyrir miklar annir og afar þétta stundaskrá
brást Regan ljúfmannlega við óskum blaðamanns og veitti umbeðið
viðtal í glæsilegri skrifstofu sinni í Hvita húsinu.
„Ég dvaldist í nokkra mánuði á
íslandi fyrir 45 árum. Ég kom til
íslands að hausti til árið 1941 og
dvaldist þar fram í marsmánuð
1942," segir Regan. Hann var þá
í lautinant í loftvamardeild land-
gönguliðsins (Marines).
- Ég hef haft fregnir af því að
þú ásamt Geir Hallgrímssjmi hafir
farið upp á Vatnsendahæð föstu-
daginn 10. október, sl. í hvað’a
erindagerðum voruð þið þar?
„Laumaðist á brott, fyr-
ir fund með Banda-
ríkjaforseta“
„Það er rétt, að í bítið á föstu-
dagsmorgninum, áður en við hófum
daglegan fund okkar með Banda-
ríkjaforseta, þá eiginlega laumaðist
ég á brott, til þess að líta fomar
slóðir augum.
Um haustið 1941, þá komumn
við upp loftvamarbyssum og ratsjá,
uppi á _ þessari hæð, (Vatnsenda-
hæð). Á þessum tíma var sléttan
eða hlíðin sem í áttina til Reykjavík-
ur, niður af Vatnsendahæð, alveg
auð og óbyggð. Það var því afar
sérkennilegt fyrir mig, að koma
þama aftur liðlega 44 árum síðar,
og sjá þessa sömu hlíð þéttbyggða
fallegum, nýtískulegum húsum.
Mér var sagt að þetta hverfí, eða
þessi útborg Reykjavíkur héti
Breiðholt."
„Það eru auð svæði ennþá, sitt-
hvoru megin vegarins, sem liggur
niður af Vatnsendahæð, frá út-
varpsmöstrunum. Ég hafði, með
góðri aðstoð P. X. Kelly hershöfð-
ingja, orðið mér úti um kort af
þessu svæði frá landgönguher
Bandaríkjanna, sem byggðist á
korti af sama svæði frá því 1941.
Þetta kort hafði ég með mér í leið-
angurinn á Vatnsendahæð. Þannig
gat ég gert mér grein fyrir því
hvemig staðsetningu útbúnaðar
okkar, þama uppi hafði verið hátt-
að. Geir Hallgrímsson aðstoðaði
mig svo við að lesa út úr kortinu,
þannig að við gætum fundið ná-
kvæma staðsetningu. Við fundum
útvarpsmöstrin á kortinu, og síðan
vissi ég að Reykjavík hafði verið
fyrir framan okkur, þannig að við
snémm bökum í útvarpsmöstrin,
horfðum til Reykjavíkur, sjávarins
og Viðeyjar og reyndum þannig að
finna loftvamarbyrgin. Þau höfðu
ekki verið efst upp á hæðinni, því
þar voru útvarpsmöstrin. Af útlín-
um kortsins og hæðarlínum gátum
við svo _ nokkum veginn staðsett
byrgin. Ég hélt að lengra kæmumst
við ekki, hvað nákvæmnina varðar,
og þar með héldum við til baka,
þangað sem við höfðum skilið bflinn
eftir.“
„Fundum loftvarnar-
byrgi á Vatnsendahæð“
- En hvað, þú talar eins og sag-
an sé ekki öll sögð?
Regan hlær við og segir „Það
er alveg hárrétt hjá þér. Við litum
vel í kringum okkur þegar aftur var
komið í bflinn, en síðan ók bflstjór-
inn hægt af stað. Þá segir hann
skyndilega: „Lítið á!“ Og hvað
sjáum við ekki? Jú, við lítum í átt-
ina sem bflstjórinn bendir, og þar
er gamalt vélbyssustæði - vélbyssu-
stæði sem við settum upp fyrir 45
árum! Við gengum auðvitað yfír að
stæðinu og skoðuðum það. Þetta
var raunverulega eitt af byssustæð-
unum sem við reistum, að því er
virðist endur fyrir löngu.“
Regan segir að byssustæðið hafí
verið endurbætt, frá því sem það
var, þegar hann ásamt félögum
sínum vann að uppsetningu þess.
Donald Regan starfsmannastjóri Hvfta hússins i skrifstofu sinni í
Hvita húsinu.
„Ánægður að sjá með
hvað hætti borgin hef-
ur vaxið og dafnað“
- Hvemig fannst þér að heim-
sækja ísland á nýjan leik, eftir öll
þessi ár?
„Ég var í rauninni steini lostinn,
en jafnframt mjög ánægður að sjá
með hvaða hætti borgin ykkar hef-
ur vaxið og dafnað, frá því að ég
var í Reykjavík á strðsárunum. Mig
minnir að íbúar borgarinnar fyrir
45 árum hafí verið í kringum 40
þúsund og Hótel Borg var glæsileg-
asti samkomustaðurinn i Reykjavík.
Það eru mikil viðbrigði að sjá allar
nýju byggingamar hjá ykkur, nýju
hóteliu, að nú ekki sé talað um þá
staðrejmd að ykkur hefur tekist að
rækta upp gróður í Reykjavík! Ég
varð einlæglega glaður þegar ég
sá tré og fallegar piöntur í
Reykjavík, en það sá ég í fjölmörg-
um görðum nú. Meira að segja f
hrauninu á Álftanesi, á leiðinni að
Bessastöðum, þegar við heimsótt-
um forsetann ykkar, þar sáum við
fallegan gróður og furutré. Það
voru ekki rétt mörg tré í Reykjavík
fyrir 45 ámm síðan."
„Það var skemmtilegt fyrir okkur
þegar við komum í heimsókn til
forsetans að Bessastöðum," segir
Regan undir lok viðtalsins, „að for-
sætisráðherra ykkar, Steingrímur
Hermannsson rifjaði það upp, þegar
ég greindi honum frá því hvert ég
hefði farið um morguninn, að samn-

m
msmmmm

... ,..
*&&&•%**

Morgunblaðið/Einar Falur.
„Þetta var raunverulega eitt af vélbyssustæðunum sem við reistum," sagði Donald Regan og kvaðst
ósköp vel geta hugsað sér að Reykvíkingar settu niður nokkrar tijáplöntur og blóm í kringum þennan
eina minnisvarða sem eftir væri á landinu frá veru bandaríska landgönguliðsins.
Eftir að landgönguliðið hafí farið
aftur frá íslandi vorið 1942 hafí
landher Bandaríkjanna (U.S. Army)
tekið við, þar sem landgönguliðið
hvarf frá. „Þeir hafa augljóslega
endurbætt margt af því sem við
unnum þama, þvf byssubjrgin sem
við gerðum voru að mestu gerð úr
sandpokum, en þetta byrgi var úr
múrsteinum, með stejrptu þaki. Ég
gæti vel hugsað mér, að þið íslend-
ingar settuð niður nokkur blóm og
tijáplöntur þama í kring, því ég
ímynda mér að þetta sé eina minnis-
merkið sem þið hafíð um vem
bandaríska landgönguliðsins á ís-
landi frá stríðsárunum," segir
Regan.
ingurinn sem íslendingar gerðu við
Roosevelt Bandaríkjaforseta, og
varð til þess að landher Banda-
ríkjanna yfirtók vamir landsins, var
fyrir íslands hönd þá undirritaður
af föður Steingríms, Hermanni Jón-
assjmi, þáverandi forsætisráð-
herra."
Viðtal: Agnes Bragadóttír
sx
AF ERLENDUM VETTVANGI
- eftir PETAR RISTÍC
Margar fallegar byggingar eru i Belgrad, höfuðborg Júgóslaviu,
eins og t.d. þinghúsið, sem sést á þessari mynd. Húseigendur
græða ótæpilega á þvi að leigja húsnæði á eftirsóttum stöðum,
sérstaklega í miðborg Belgrad.
leigja þau útlendingum, sem lög-
um samkvæmt mega ekki eiga
eignir í Júgóslavíu. G^ra verður
ráð fyrir að þessir hústtyggjendur
hafí nægt fé handbært og að þeir
kunni á kerfið nægilega vel til að
verða sér úti um byggingarlejrfí.
Með auknu fijálsræði eftir lát
Titos hafa fíárfestingar í leigu-
húsnæði aukizt að mun, þótt
arðbæmstu fjárfestingamar séu í
framkvæmdum sem era á mörk-
um þess að geta talizt löglegar.
Samningar em ekki gerðir gegn-
um síma, og leiga er alltaf
staðgreidd — í erlendum gjaldeyri
og fyrirfram, oft allt upp í fímm
ára leigu fyrirfram.
En þessi fyrirframgreiðsla get-
ur valdið útlendu leigjendunum
Húsaleigubrask
blómstrar í Júgóslavíu
Eigendur leiguhúsnæðis í Belgrad þrífast vel undir stjórn kom-
múnista. í miðri óðaverðbólgu, vaxandi atvinnuleysi og efnahags-
vanda er stétt nýríkra húseigenda orðin einskonar nútímaaðall.
_ í landi þar sem útborguð árslaun verkamanns, eftir að opinber
gjöld hafa verið dregin frá, ná varla sem svarar 80 þúsund krón-
um er húsaleiga fyrir einbýlishús i dýrari hverfum þessarar
höfuðborgar Júgóslavíu víða komin upp í 80 þúsund krónur á viku.
etta er til dæmis algeng leiga
fyrir hús við Breiðgötu okt-
óberbyltingarinnar, því undanfar-
ið heftir það viðgengizt að hækka
leiguna um 300—400% við end-
umýjun leigusamnihga.
Þótt flest þeirra húsa, sem
svona há leiga er greidd fyrir,
hafí fyrir byltinguna verið heimili
broddborgara er alls ekki um neitt
óhóf að ræða í búnaði þeirra. Til
dæmis er ekkert þeirra með sund-
laug og fæstir eigendanna hafa
viljað móðga jrfírvöld með því að
koma upp tennisvöllum á lóðum
sínum, þessu forréttindatákni ár-
anna fyrir byltinguna.
Eins og útlendingar, sem hafa
þessi hús á leigu, em fúsir til að
votta em þægindin sums staðar
í lágmarki. Fastur liður í síðdegis-
boðum sendiráðanna er skraf um
flagnandi málningu eða múr-
húðun, hávaða í vatnslögnum og
hriplek þÖk. Eða þá hve erfítt sé
að fá viðgerðaþjónustu.
Engu að síður heldur leigan
áfram að hækka eins og driffíöður
fijálsa markaðarins, eftirspumin,
leyfir. Áhangendur „trúvillings-
ins“ Milovan Djilas, sem sagði
skilið við Josip Broz Tito og kom-
múnistaflokkinn árið 1954, segja
að húseigendumir séu orðnir fé-
lagar nýrrar yfirstéttar. En hvað
svo sem um þá er sagt eiga þeir
óumdeilanlega eitt sameiginleg:
auðinn. Þeir em svo sannarlega
vel efnaðir.
Og margir þessara auðmanna
em háttsettir embættismenn
kommúnistaflokksins eða tryggir
flokksmenn sem starfa fyrir al-
þjóðasamtök eins og Sameinuðu
þjóðimar sem greiða laun í erlend-
um gjaldejri. En í þessum hópi
auðmanna em ekki aðeins dyggir
flokksmenn og þeirra nánustu.
Þar em einnig sumir sem til-
heyrðu fyrri auðstéttum eða
afkomendur þeirra, sem á einn
eða annan hátt gátu haldið eign-
um sínum þrátt fyrir algera
eignauppskiptingU í kjölfar bylt-
ingarinnar.
Svo em þeir sem nýkomnir em
fram á sjónarsviðið, fyrmm for-
stjórar ríkisfyrirtækja sem gátu
afíað sér vemlegra aukatekna
„undir borðið“, eða farandverka-
menn sem snúið hafa heim með
fullar hendur fíár til ávöxtunar.
Sumir þeirra hafa hleypt nýju
blóði í húsasmfðar þar sem þeir
ttyggja fíölbýlis- og einbýlishús
með það eitt fyrir augum að leigja
þau útlendingum. -
Kona, sem gegnir embætti hjá
júgóslavneska utanríkisráðuneyt-
inu, lét nýlega þau orð falla að
hún þekkti þó nokkra sem væm
að byggja hús í þeim tilgangi að
auknum áhyggjum. Vestrænn
sendifulltrúi, sem býr þama með
fjölskyldu sinni, greiddi 70.000
dollara (rúml. 2,8 milljónir króna)
fyrirfram fyrir leigu á húsi til
þriggja ára. í leigunni átti raf-
magn að vera innifalið. Til þessa
hefur hann fjóram sinnum orðið
fyrir því að lokað hefur verið fyr-
ir rafínagnið þar sem húseigand-
inn hafði ekki greitt rafmagns-
reikningana. Eina lausnin fyrir
sendifulltrúann er að greiða sjálf-
ur rafmagnsreikningana auka-
lega, en það felur að sjálfsögðu í
sér að húsaleigan hækkar að sama
skapi.
En það em ekki aðeins útlend-
ingamir sem tapa. Skattheimtan
í Júgóslavíu tapar sennilega
mestu því almennt er talið að ein-
ungis eitthvað á bilinu einn tíundi
til einn fímmti leigunnar fyrir
húsnæði, sem er „einungis fyrir
útlendinga“, sé gefínn upp til
skatts.
Og þrátt fyrir allar ræður for-
sætisráðherrans, Branko Mikulic,
um að farið sé að lögum og fylgt
ákvæðum varðandi gjaldeyri og
skatta virðist hann ekkert ráða
við húsaleigubraskið. Þegar það
er að auki á allra vitorði að einn
af meðráðhermm Mikulics leigi
vestrænum sendifulltrúa hús sem
hann á — og krefjist þess að leig-
an sé greidd í erlendum gjaldeyri
— á forsætisráðherrann ekki hægt
um vik.
(Petar Ristie akrifaði þessa grein fyrir
brezka blaðið The Obeerver.)
Biskup situr Hóla eftir 185 ára hlé
Hofaóei.
Með konungsbréfi 2 1801 var
biskupsembættí lagt niður að
Hólum í Hjaltadal og hefur nið-
urlæging staðarins þá orðið
hvað mest, því jafnframt var
latínuskólinn aflagður og rúm-
lega tveim árum fyrr var
prentverk af Norðlendingum
tekið, þá tæplega 300 ára gam-
alt á Hólastað.
Þá var svo komið að rætt var
um að bijóta dómkirkjuna niður,
stein fyrir stein, en hún var þá um
40 ára gömul, vildu menn reisa
nýja kirkju á Kálfsstöðum gegnt
Hólum. Kirkju sem væri af hent-
ugri stærð fyrir söfnuðinn. Nú, 185
ámm síðar, ræddi undirritaður við
Hólabiskup, en sr. Sigurður Guð-
mundsson fyrrum sóknarprestur á
Grenjaðastað var settur þann 28.
september af sr. Hjálmari Jónssyni
prófasti, til að vera sóknarprestur
í Hólaprestakalli. Sr. Sigurður var
þann 27. júní 1982 vígður vígslu-
biskup Hólastiftis, þannig að nú
er að nýju biskup heima á Hólum.
Nú er liðinn rúmur mánuður frá
því sr. Sigurður og kona hans
Aðalbjörg Halldórsdóttir fluttu
heim að Hólum, hefur verið gest-
kvæmt þessa daga, því á annað
hundrað manns höfðu ritað nöfn
sín í gestabók þeirra hjóna.
Þó hafði þeim gefíst tími til að
koma húsmunum sinum haganlega
fyrir í nýmálaðri íbúð biskups,
m.a. um 1600 kvæðabókum í bóka-
skáp gegnt skrifborði biskups. Svo
vel var öllu fyrir komið og hagan-
lega að ekki fannst annað en
biskup hafí í langan tíma veri að
Hólum.
Sr. Sigurður hefur verið prestur
í Grenjaðarstað í S-Þing. í 42 ár
og prófastur Þingeyinga í 25 ár.
Að sögn biskups var það ekki
átakalaust að fara frá Grenjaðar-
stað, en bömin em fullvaxin og
flogin hvert í sína áttina og ekki
verður því neitað að mikið verkefni
og mikilvægt er framundan á Hóla-
stað í málefnum kirkju og Hóla-
stiftis. Fyrstu prestvígslu á
Hólastað ffamkvæmdi biskup
laugardaginn 5. október síðastlið-
inn, en þá var Svavar A. jónsson
vígður til að gegna prestsþjónustu
í Ólafsfjarðarprestakalli. Meðal
þeirra verkefna sem takast þarf á
við nú á komandi missemm er að
fylgja því mikilvæga verkefni eftir
að gera við Hóladómkirkju, en
augljóslega hefur viðhald kirkjunn-
ar og búnaðs hennar verið van-
rækt Það er þvi kostnaður
talsverður fyrirsjáanlegur hvað
i þetta viðhald snertir og þarf sam-
stillt átak allra þeirra er vilja veg
og virðingu Hóla í heiðri halda.
Þorsteinn Gunnarsson arkitekt
hefur gert áætlun yfír með hvaða
hætti skuli staðið að viðgerðum
og gert kostnaðaráætlun um verk-
ið.
Þá gat biskup þess að svonefnt
starfsmannafmmvarp væri nú í
höndum ráðherra, en þar em með-
al annars ákvæði um biskupssetirr
og væri í frumvarpinu skýr ákvæði
um verkaskiptingu milli biskupa á
Hólum, Skálholti og Reykjavík.
Qfeigur.
Séra Sigurður Guðmundsson
vigslubiskup og kona hans frú
Aðalbjörg Halldórsdóttir.