Morgunblaðið - 05.11.1986, Síða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 5. NÓVEMBER 1986
+ Uppeldissystir okkar, ÁSLAUG ALDA ALFREÐSDÓTTIR, er látin. Jarðarförin auglýst síðar. Guðmunda Ásgeirsdóttir, Einar Ásgeirsson, Jónas Ásgeirsson.

+ Maðurinn minn, faðir okkar og afi, PAUL WILLIAM SMITH, andaðist á heimili sínu í Montpelier, Maryland, 2. nóvember. Ingibjörg Smith, börn og barnabarn.

+ Kveðjuathöfn um frænku okkar, KRISTJÖNU HÖLLU PÉTURSDÓTTUR frá Kjörseyri, verður í Hvammstangakirkju föstudaginn 7. nóvember kl. 13.30. Útförin fer fram frá Prestbakkakirkju laugardaginn 8. nóvember kl. 14.00. Hannes G. Jónsson og aðrir aðstandendur.

+ Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma, SOFFÍA JÓNA DAVI'ÐSDÓTTIR, Bjarmalandi 5, veröur jarðsungin frá Bústaðakirkju fimmtudaginn 6. nóvember kl. 13.30. Guðbjörn Guðlaugsson, börn, tengdabörn og barnabörn.

+ Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför GUÐBJARGAR SÆMUNDSDÓTTUR, Vanabyggð 10b, Akureyri. Sigtryggur Davfðsson, Sigrún Slgtryggsdóttir, Sæmundur Sigtryggsson, Sveinn Sigtryggsson.

+ Hjartanlegar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu okkur sam- úð og hlýhug við andlát og útför JÓHÖNNU METHÚSALEMSDÓTTUR, Þangbakka10. Stefnir Runólfsson, Regína Stefnisdóttir, Elías V. Ágústsson, Þóra Stefnisdóttir, Hrönn Stefnisdóttir, Howard Thornton, Annanfna Stefnisdóttir, Böðvar Björgvinsson, Fanný Stefnisdóttir, Hilmar Eggertsson, Hugrún Stefnisdóttir, Sigurður Elfnbergsson, Auður Stefnisdóttir, Þórður Njálsson, Runólfur Stefnisson, Valur Jóhann Stefnisson, Marta Grettisdóttir og barnabörn.

+ Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við fráfall og út- för móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu, MARGRÉTAR SIGTRYGGSDÓTTUR frá Siglufirði. Jakobfna Stefánsdóttir, Andrés Davíðsson, Sigtryggur Stefánsson, Maj Britt Stefánsson, Hjördfs Stefánsdóttir, Finnbogi F. Arndal, barnabörn og barnabarnabörn.

+ Innilegar þakkir færum við þeim er sýndu okkur hlýhug og samúð við andlát og jarðarför sonar míns, föður okkar, tengdaföður og afa, GUNNARS EYSTEINSSONAR, Hólmgarði 46. Sérstakar þakkir færum við læknum og hjúkrunarfólki á Landa- kotsspítla fyrir einstaka umönnun. Ögn Guðmundsdóttir, Jódfs Gunnarsdóttir, Jón Þór Friðvinsson, Jakob Gunnarsson, Jóhanna Lilja Einarsdóttir, Pétur Gunnarsson, Birna Jónasdóttir, Hrafnkell Gunnarsson, Svanbjört Þorleifsdóttir, Kolbrún Gunnarsdóttir, Erling Sigurðsson og barnabörn.
Minning:
Sigurður Ó. Þorkelsson
útvarpsvirkjameistari
Fæddur 7. september 1937
Dáinn 28. október 1986
I dag verður borinn til moldar
frá Dómkirkjunni í Reykjavík vinur
okkar Sigurður Ómar Þorkelsson
eða Ómar, eins og hann var alltaf
kallaður í okkar hópi. Andlátsfregn-
in kom snemma morguns og það
var eins og allrar dagsbirtu væri
vant allan þennan dag. Hugurinn
dvaldi hjá Ingu og dótturinni, Bertu
og öllum ættingjum hans. Ómar var
aðeins 49 ára gamall þegar hann
lést.
Ómar fæddist á Sámsstöðum á
Hvítársíðu hinn 7. september 1937,
þar sem foreldrar hans bjuggu þá.
Móðir hans var Guðrún Olafsdóttir
og faðir hans Þorkell Kristjánsson,
sem um margra ára skeið var full-
trúi í Bamavemdamefnd
Reykjavíkur. Yngri systir Ómars,
Margrét, býr ásamt manni sínum,
Magnúsi Friðrikssyni, flugstjóra hjá
Flugleiðum, og þremur bömum
þeirra í Garðabæ.
Ómar lærði útvarpsvirkjun hjá
Georg Ámundasyni og hafði hann
öðlast meistarapróf í þeirri grein.
Hjá Flugmálastjóm hafði hann
starfað í nær 30 ár sem radíóeftir-
litsmaður. Hann var því einn þeirra
sem upplifað hafa stórkostlegustu
byltingartímabilin í flugsögu okkar
og verið þátttakendur í framvindu
ijarskiptanna á íslandi.
Við sátum þögul í eldhúskrókn-
um á Móaflötinni og_ nutum
nærveru hvers annars. Á slíkum
saknaðarstundum finnum við
stuðninginn hvert af öðru. Minning-
amar fóm gegnum hugann. Hvert
okkar átti sínar sérstöku minning-
ar. Einn úr hópnum rauf loks
þögnina og sagði eins og til árétt-
ingar hugsun sinni: „Svo eigum við
ekkert nema góðar minningar um
þennan mann.“ Einmitt þetta vor-
um við öll hin að hugsa, einmitt
þetta var rnegininntak alls sam-
neytis við Ómar.
Ómar hafði ekki gengið heill til
skógar síðustu þijú árin, það vissum
við, en sjálfur ræddi hann aldrei
um veikindi sín. Hann var svo sann-
færður um að öll sú tækni, sem
komin var til landsins á Landspítal-
ann, myndi breyta öllu og hjálpa
honum yfir veikindin. Við létum líka
sannfærast. Þessvegna kom dauði
hans okkur svona í opna skjöldu.
Hann lést tveimur dögum fyrir upp-
skurðinn sem fyrirhugaður var.
Allir vinir hans og kunningjar
horfðu fram til fimmtudagsins með
eftirvæntingu og öll ætluðum við
að hjálpa honum í gegnum þennan
dag og næstu daga með hugsun
okkar og væntumþykju. Þess vegna
vorum við öll svo óviðbúin.
Þau Ómar og Inga Eiríksdóttir,
flugfreyja hjá Flugleiðum, gengu í
hjónaband 3. desember 1966. Inga
er ættuð frá Selfossi. Þau hafa átt
heima á Móaflöt 22 í Garðabæ þar
sem þau byggðu sér fallegt hús
fyrir um það bil 12 árum. Á Sel-
fossi býr dóttir þeirra, Berta, ásamt
manni sínum Tryggva Magnússyni
og drengjunum þeirra tveimur, Þóri
og Ómari Inga. Þar syrgja einnig
aldraðir tengdaforeldrar Ómars
góðan og tryggan tengdason.
Það var gaman að sjá Ómar
vinna heima á Móaflötinni. Allt var
svo ótrúlega snyrtilegt. Natni hans
við allt sem hann vann var um-
töluð. Húsið þeirra Ingu og hans
ber þessa alls merki. Hver hlutur í
því húsi frá grunni í húsmæni fór
ekki á sinn stað án þess að Ómar
væri búinn að fullvissa sig um að
þetta væri það besta fáanlega og
besti staðurinn valinn. Snyrtilegra
byggingarsvæði höfðum við aldrei
séð. Ómar vann við húsbygginguna
í frítímum sínum eins og flestir
launamenn hafa þurft að gera, en
með honum var faðir hans öllum
stundum og er óhætt að segja, að
þar hafi ekki hallað á í vandvirkn-
inni, því báðir voru þeir óvenju
vandaðir menn.
Við kunnum ekkert fyrir okkur
í þeim tækniundrum, sem eru að
gerast hvern dag í fjarskiptaheimin-
um. En þetta var heimur Ómars.
Hann lifði og hrærðist í þessum
töfraheimi nútímans ásamt félögum
sínum, sem hafa sagt okkur, að
fáir hafi staðið honum á sporði þeg-
ar þurfti að leysa stærri vandamál.
Hann hafði unnið að umsjón með
öllum þeim flókna útbúnaði sem
þarf til að kfoma okkur örugglega
flugleiðis milli staða. Ómar hafði
gert margar árangurslausar til-
raunir til þess að skýra fyrir okkur
einföldustu undirstöðuatriði starfs
síns og mistekist það jafnoft. Fyrir
honum voru þetta algild sannindi,
sem unnið var með, en okkur fannst
þetta vera undur og stórmerki og
nánast galdrar. Hann var búinn í
mörg ár að segja okkur frá þeim
möguleikum, sem við ættum, þegar
við gætum valið okkur ótal sjón-
varpsstöðvar bein í stofuna okkar
og flestar óruglaðar. Hann var bú-
inn að láta okkur hlæja bæði lengi
og innilega að embættismannakerf-
inu okkar, hvernig það bregst við
nýjungum í ljarskiptum, sérstak-
lega þegar tæknin tekur ekki lengur
tillit til uppbyggingar verðtaxtanna,
sem búnir voru til í Kaupmanna-
höfn fyrir miðja öldina. Sjálfur var
hann kominn í samband við alla
fjarskiptahnetti sem hér á landi
sjást og hafði fengið heimild þeirra
margra til þess að horfa á útsend-
ingar þeirra. Möguleikamir til þess
að velja frjálst og óháð það sjón-
varpsefni, sem fólk vildi sjá, lágu
þama á sama hátt og með allt út-
varpsefni, sem engar póstmála-
stjómir í heiminum geta skattlagt.
Litli dóttursonurinn, Þórir, var
byijaður að feta sig áfram á tölvu-
brautinni þótt ekki væri hann hár
í loftinu. Saman gátu þeir setið og
velt fyrir sér möguleikum tölvunnar
tímunum saman, reynt og rannsak-
að. Afa verður sárt saknað næstu
árin, þegar verkefnin verða stærri
og erfiðari. Menn hafa lengi vonað,
að hægt yrði að leysa hluta heims-
vandamálanna með stóm tækni-
byltingunni sem framundan er og
vonandi verður það. Framtíðin verð-
ur mannfólkinu erfið ef ekki tekst
að vinna bug á fátæktinni og hungr-
inu í heiminum. Ómar hefði viljað
fylgjast með fáeina áratugi í viðbót
og sjá eitthvað af framtíðarspánum
verða að vemleika, en það átti ekki
fyrir honum að liggja.
Inga mín, Berta, Tryggvi og
strákamir, við áttum öll hlutdeild í
Ómari en þið vomð hjarta hans
næst, þið megið vita, að allir vinir
ykkar taka þátt í söknuðinum með
ykkur. Þessi söknuður verður þegar
frá líður að Ijúfri minningu sem við
eigum einnig öll. Við viljum einnig
í framtíðinni riíja upp glöðu minn-
ingamar, sem við eigum einnig
sameiginlega með ykkur um góðan
og vammlausan mann þar sem
Ómar var.
Erla og Þórólfur
Heiðarlegur, orðvar, grandvar.
Blíður, bamgóður, natinn.
Aðeins fátt eitt, sem í hugann
kemur þegar helfregnin berst. Að-
eins 49 ára, mitt í dagsverki, mitt
í áhugamálum, fullur lífsþróttar og
lífslöngunar. Og maður nemur stað-
ar í orðvana spum.
Sigurður Ómar Þorkelsson hét
hann fullu nafni. Lífsstarfs hans
tengdist flugi. Hann starfaði hjá
Flugmálastjórn við eftirlit radióvita,
Iífæða flugsins og helsta öryggis-
kerfis þess. Og það var gott að vita,
þegar flogið var, að slík öryggis-
tæki væm undir eftirliti jafn áreið-
anlegs og vandvirks manns og
Ómars. Ekkert var gert í asa eða
flaustri. Ekkert var gert án fyrir-
hyggju og áætlana. Hvort sem um
var að ræða húsið hans og hans
góðu eiginkonu, Ingu Eiríksdóttur,
flugfreyju, garðinn, blómableðin,
garðhúsið eða gróðurhúsið, allt gert
af natni og umhyggju. Og erfíði var
orð, sem virtist ekki til í orðabók
hans. Við minnumst hans grafa upp
öll beðin, með haka, skóflu og hjól-
bömr að vopni. Leggja flísar, smíða
garðhús og gróðurhús. Allt af
óvenjulegri atorku og snyrti-
mennsku.
Ómar var kunnur fyrir áhuga
sinn á hvers kyns nýrri tækni. Hann
smíðaði sér eins manns þyrlu og
áhugi hans á svifflaugi og módel-
flugi var mikill, enda nutu þar sín
meðfæddir hæfileikar hans við
smíðar og vandvirk viðfangsefni,
sem kröfðust jafnt einbeitingar,
sem hæfni og þolinmæði. Radíó-
áhugi hans var mikill, fjarskipti og
hvers kyns radíósendingar og allt
hið nýjasta í þeim efnum var líf
hans og yndi. Það kom okkur ná-
grönnum hans því ekki á óvart að
hann varð einn fyrstu hérlendra til
þess að koma upp mótttökuskermi
fyrir sjónvarpstöku gervihnatta. ÓIl
hugsanleg erlend rit um þessi mál
vom lesin, bréfaskriftir heimshorna
á milli, svo árangur mætti verða
eins og best verður á kosið.
En Ómar lét sér ekki aðeins
nægja erlend flugtímarit um radíó
og fjarskipti. Tímarit um húsbygg-
ingar, pípulagnir, raflagnir, sem
höfð vom til hliðsjónar við smíði
hússins.
Ómar flíkaði ekki tilfinningum
eða skoðunum sínum. En sjaldan
var komið að tómum kofunum. Sem
dæmi um hve orðvar hann var og
mannasættir nægir að nefna, að
aldrei heyrðist hann hallmæla
nokkmm manni, tók ekki undir
sleggjudóma, bar hinsvegar sam-
ferðamönnum og vinnufélögum
óspart vel söguna.
t
Þökkum ínnilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
SIGRÍÐAR GÍSLADÓTTUR
frá Stóra- Hrauni.
Per Krogh,
Gfsli Pétursson,
Sólveig Pétursdóttir.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og útför
RAGNARS JÓNASSONAR,
Álftamýri 36.
Sigri'Aur Þorsteinsdóttir,
Sverrir Ragnarsson, Karitas Melsteð.
Lokað
Skrifstofum Flugmálastjórnar verður lokað í dag, mið-
vikudaginn 5. nóvember, frá kl. 12.00 vegna jarðarfarar
SIGURÐAR ÞORKELSSONAR.
Flugmálastjórnin.