Morgunblaðið - 03.01.1987, Side 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. JANUAR 1987
Sumar fyrir
feigðarhaust?
Leikiist
Jóhanna Kristjónsdóttir
Þjóðleikhúsið sýnir á Litla
sviðinu í smásjá eftir Þórunni
Sigurðardóttur
Leikstjóri:Þórhallur Sigurðs-
son
Leikmynd og búningar: Gerla
Tónlist: Arni Harðarson
Lýsing: Björn Bergsteinn
Guðmundsson
VIÐBRÖGÐ manneskjunnar
þegar það kemur á daginn, að
hún er haldin banvænum sjúk-
dómi. Erfítt hjónaband er ekki
til að gera þetta léttbærara.
Hvers virði er lífíð, þegar við
fínnum návist dauðans? Og
hvemig eigum við að bregðast
við og hvemig gerum við það.í
hnotskum kannski það sem er
inntak leikrits Þórunnar Sigurð-
ardóttur í smásjá, sem var
frumsýnt á þriðjudag í nýjum
sal í leikfimihúsi Jóns Þorsteins-
sonar.
Bjami, prófessor og yfírlækn-
ir hefur lengi unnið að rannsókn-
um á blóðsjúkdómum og svo
virðist sem hann hafí nú þróað
nýtt lyf, sem kann að koma að
gagni í sumum tilvikum að
minnsta kosti. Bjami og konan
hans, Dúna, sem hætti á sínum
tíma í læknisfræði, búa í afleitu
hjónbandi. Hann er upptekinn
af starfínu og stöðugt að fara á
fundi og ráðstefnur; er vakinn
og sofínn að vinna í þágu mann-
kynsins - eða hvað? Sennilega
sprettur þó áfergja hans ekki
síður nú orðið af persónulegum
metnaði. Og er í rauninni ekkert
bogið við það. Heima er Dúna,
örg og leið yfir því hversu mað-
urinn er henni fjarlægur.sýknt
og einlægt að halda framhjá
henni með einhverjum smástelp-
um, sonurinn eini farinn til náms
í útlöndum, og hún er sjálf eitt-
hvað slöpp og ónóg sjálfri sér.
Helzti samstarfsmaður Bjarna
er Hildur, hún er einnig læknir
og gift Alla lækni, sem er enn
aðstoðarlæknir, enda full
hneigður til að drekka brennivín.
En hann er vænn og elskulegur
og hefur meira og betra sam-
band við Dúnu en aðrir. Líf
þessara einstaklinga hefur verið
í sínum farvegi, þótt auðvitað
megi deila um, hversu vel eða
illa þeim líður. En svo koma upp
á veikindi Dúnu og síðan snýst
verkið um hvemig hún sjálf,
maðurinn hennar og hin læknis-
hjónin bregðast við. Leikverk
Þórunnar Sigurðardóttur er að
mörgu leyti vel heppnað, textinn
er vel gerður, áhugaverður um
margt og stundum fyndinn.
Stígandi verksins er sannfær-
andi og þegar átökin magnast,
tekst Þórunni að forðast að detta
í tilfinningasemi og stýrir fím-
lega hjá þeim boðum. Eftirtekt-
arvert og áhrifamikið í öllum
meginatriðum.
Leikrit er auðvitað ekki text-
inn einn, til að gæða verkið
sjálfstæðu lífí verður að koma
til umgerð á sviði sem því hæf-
ir. Leikstjóm Þórhalls Sigurðs-
sonar er oft vel unnin, en þó em
meiri hnökrar í sviðsstjóminni
en svo að fmmsýningarskjálfti
gæti verið þar á ferð. í fyrsta
lagi fannst mér með ólíkindum,
hversu litla rækt leikstjóri hefur
lagt við hlutverk Hildar, sem
Ragnheiður Steindórsdóttir fór
með. Hildur varð nánast utan-
veltu í sýningunni. í öðm lagi
finnst mér hann láta Önnu
Kristínu Arngrímsdóttur leggja
fullmikla áherzlu á hörkuna og
töffheitin til að byija með. Hver
manneskja , verður að hafa
skjöldinn sinn, en í sýningunni
varð Dúna of neikvæð, vakti
ekki umhyggju og samúð sem
mér fannst þó texti geta boðið
uppá. Mér fannst staðsetningar,
inn- og útkomur oft vera vand-
ræðalegar og þvingaðar og
furðaði mig satt að segja á þessu
hjá svo þrælvönum og hug-
myndaríkum leikstjóra sem
Þórhallur er.
Amar Jónsson vinnur eftir-
minnilegan sigur í hlutverki
Bjama. Leikurinn er ákaflega
agaður, vandlega unninn per-
sónuleikinn og framsögnin til
fyrirmyndar. Hann hafði létti-
lega á valdi sínu þá hægu
umbreytingu, sem verður á
Bjama þegar hann uppgötvar
að kona hans er sjúk. Anna
Kristín Amgrímsdóttir má passa
Anna Krístín Arngrímsdóttir, Ragnheiður og Sigurður Skúlason í í smásjá.
sig í fyrrihlutanum að festast
ekki í töff ogyfírlætislegum leik.
En hún sýndi hversu ágætur list-
amður hún er með því að ná
smátt og smátt tökum á þessum
leikmáta, og reis hæst í lokin.
Ég hef áður minnzt á Ragnheiði
Steindórsdóttur og botna satt
að segja ekki í, hvemig hlutur
hennar hefur v erið hugsaður. A
hún að vera andstæðan við hina
hrokafullu og lífsleiðu prófess-
orsfrú, sem hinn íhuguli vísinda-
maður? Ef svo er fínnst mér það
ekki lánazt. Leikurinn er bragð-
daufur, og manneskjan Hildur
kemur manni harla lítið við í
eina skiptið, sem Ragnheiður lét
að Hildi kveða, var í mjög fal-
legu atriði á sjúkrastofunni, það
gerði hún líka af list. Sigurður
Skúlason var einkar viðfelldin
AIIi aðstoðarlæknir og alki.
Sympatiskur og hress, án þess
að yfirdrífa nokkuð.
Leikmyndina var ég ekki sátt
við. Heimili læknishjónanna er
snautlegt og kuldalegt, gagn-
stætt við það, sem boðið er í
texta. Eigi þessi kuldi að spegla
heimiliskuldann milli hjónanna,
fannst mér vera skotið yfír.
Blómin, sem prófessorinn fær í
byijun voru rytjuleg og gátu
varla gefíð ástæðu til að Dúna
færi að æsa sig. Hvemig væri
Araar Jónsson og Ragnheiður Steindórsdóttir i hlutverkum sæín-
um.
að kaupa betri blóm, eða hafa
gervirósir fremur en þessi strá.
Búningar Dúnu fannst mér yfír-
drifnir og ekki smekklegir.
Tækniatriði ýms fóru úrskeiðis
á frumsýningu og stendur það
til bóta væntanlega. Þessi sýn-
ing er vissulega ekki gallalaus,
en textinn hefur í sér lífsmagn
og efni þess og innihald á við
okkur erindi.Og margt er vel
gert í sýningunni, og fólk ætti
tvímælalaust að gefa henni
gaum.
*
husi
MAZDA F/Cnifr

MAZDA Pickup með lengdu
og auknu sætarými er væntanleg-
ur til landsins á næstunni. Hann
er með nýrri aflmikilli (high torque)
2600 cc vél, vökvastýri og 16
tommu hjólbörðum ásportfelgum.
Hagstætt verð.
BILABORG HF.
SMIÐSHÖFÐA 23, SÍMI 68-12-99