Morgunblaðið - 17.02.1987, Síða 59

hann áherslu á að ráðherrann skýrði
hugmyndir sínar um byggðastefnu
og byggðaþróun. Þá þakkaði hann
djarft skattalagafrumvarp, sem
hann taldi stórkostlega framfðr í
skattamálum og sagði að líklega
yrði hvergi í heiminum jafn einfalt
skattakerfi og hér, næði það fram
að ganga. Vonaðist hann eftir frum-
varpi um virðisaukaskatt í beinu
framhaldi af skattalagafrumvarp-
inu til að leysa af hendi götótt
söluskattskerfi.
Guðmundur Þórðarson, bygg-
ingameistari, ísafírði, lagði megin
áherslu á byggðamál. Taldi hann
að tenging byggðanna á norðan-
verðum Vestíjörðum með jarð-
göngum væri grundvallaratriði
byggða hér vestra og kæmu þau í
beinu framhaldi af byggingu brúar
yfír Dýrafjörð, sem vinna á að í
sumar. Jafnframt yrði að vinna að
uppbyggingu vegakerfísins á Vest-
fjörðum, en eins og nú væri komið
væri nánast ógjömingur að komast
út úr því bestu mánuði ársins.
Hann benti á glæsilegar fram-
kvæmdir á Óshlíð, sem hann sagði
að skiptu miklu máli og sýndu Ijós-
lega hvað hægt væri að gera ef
vilji væri fyrir hendi. Hann sagði
að nú vantaði um 150 manns í vinnu
á ísafirði, og til þess að fylla þau
störf mætti reikna með um 500
manna fjölgun á svæðinu. Ef menn
vildu skilja þetta og taka málin í
eigin hendur væri víst að slík aukn-
ing íbúa myndi hleypa nýju lífi í
bæinn. Þá taldi hann, að fjármunir
Lífeyrissjóðs Vestfírðinga, sem
sendir væru suður samkvæmt ákv-
örðun stjómvalda, væm nú notaðir
til að stunda svartamarkaðsbrask
með íbúðir í Reykjavík og nefndi
sem dæmi að Iánsloforð Húsnæðis-
málastofnunar væra nú seld í
Reykjavík fyrir 150—250 þúsund
krónur. Vestfirðingar hefðu sent
suður um 100 milljónir króna en
fengið til baka um 40 milljónir.
Olafur Kristjánsson, forseti
bæjarstjómar Bolungarvíkur, lagði
megináherslu á að Landsfundur
Sjálfstæðisflokksins, sem haldinn
verður í mars, geri mótun byggða-
stefnu að meginmáli. Hagsmunir
allra íslendinga séu í veði. Aðstrey-
mið til Reykjavíkur veldur orðið
jafnmiklum erfíðleikum og tæming
dreifbýlisins. Nú hefur tekist að ná
verðbólgunni niður undir skynsam-
leg mörk og því ástæða til bjartsýni.
Menn spytja nú: Er fískveiðistefíian
rétt? Er gengisstefnan rétt? Er
landbúnaðarstefnan rétt? Þetta era
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. FEBRÚAR 1987
meginmálin og á þeim verður að
taka. Það yrði ekki gert með stétt-
astríði Alþýðubandalagsmanna eða
töfrabrögðum Alþýðuflokksmanna.
Heimamenn yrðu að taka höndum
saman við styrka stjóm til að við-
halda traustari byggð, svo áfram
verði gott að vera Vestfirðingur.
Krístján Guðjónsson, smiður,
þakkaði boð fjármálaráðherra á
þennan ágæta fund. Lagði áherslu
á að þingmenn hefðu gott samband
við kjósendur sína. Hann sagði að
mikið vantaði þar á, þó gat hann
þess að Þorvaldur Garðar Kristjáns-
son virtist lifandi og sæist oft, en
nú orðið skorti á að hann efndi til
funda með kjósendum sínum.
Kristján, sem komið hefur upp 10
bömum, taldi það ástæðulaust að
gera hjón sem væra að leika sér
með tvö böm skattlaus, taldi að
ijármálaráðherra veitti ekkert af
peningunum. Hann benti á að nú
hefði sjúkrahúsið á ísafirði verið í
byggingu í 16 ár og væri langt frá
að klárast og elliheimilið er 100 ára
gamall kofí þar sem 12—15 gamal-
mennum er hrúgað saman eins og
hrútum í stíu. Slíkt væri stjóm-
málamönnum til skammar og væri
nær að koma þeim málum í höfn
en að gera fullfrískt fólk í blóma
lífsins skattlaust.
Magnús Reynir Guðmundsson,
fulltrúi bæjarstjórans á ísafírði,
þakkaði Þorsteini Pálssyni skil-
merkilegan og heiðarlegan mál-
flutning um samstarfsflokk hans í
ríkisstjóm og taldi það óvenjulegt.
Hann taldi að ríkisstjóm hefði í
meginatriðum náð þeim markmið-
um sem hún setti sér í upphafi.
Hann sagði að sterk undiralda hefði
verið á fundinum varðandi byggða-
mál. Taldi hann að meginástæðan
fyrir flóttanum tii Reykjavíkur væri
haftastefna í fískveiðum og land-
búnaði. Þegar staða framatvinnu-
greinanna var góð, streymdi
fjármagn til framkvæmda, og þjón-
ustumála í dreifbýlinu en nú væri
búið svo að málum að allar tekjur
verði til I öðram greinum og ylli
það mestum vandræðum. Hann
benti á að ftjálsræði væri í gjaldeyr-
issóun en ekki í gjaldeyrisöflun, því
þyrfti að breyta. Nú væra allar
bjargir bannaðar og vildi hann að
sérstakt gengi yrði látið gilda fyrir
útflutningsatvinnuvegina.
Ragnar Haraldsson, hagfræð-
ingur Bolungarvík, sagðist fagna
framvarpi um staðgreiðslukerfí
skatta en spurðist fyrir um hvort
hagsmuna sjómanna og fiskvinnslu-
fólks yrði sérstaklega gætt til að
draga að fólk í þessi mikilvægu
störf. Hann lagði til að tekið yrði
upp bandaríska kerfíð í ráðningu
starfsmanna ráðuneytanna svo
hreinsa mætti til þar með eðlilegu
millibili. Hann sagði það skoðun
sína að Alþingismenn hröðuðu oft
vinnslu laga og væra þau of oft
áberandi illa unnin.
Theodór Nordquist, fram-
kvæmdastjóri, ísafírði, ræddi um
fáránleika núgildandi kvótakerfis,
þar sem syndandi fiskur í Norður-
Atlantshafí gengi kaupum og sölum
og gamlir ryðkláfar hækkuðu í verði
um 40 milljónir króna vegna fylgj-
andi aflakvóta. Þá benti hann á,
að á meðan aflamagni er haldið
niðri og starfandi rækjuverksmiðjur
era reknar með lágmarksafköstum,
era nýjar rækjuverksmiðjur reistar
vítt og breytt um landið oft fyrir
tilstilli alþingismanna.
Hann sagði að sjávarútvegsráðu-
neytið væri orðin forkastanleg
skömmtunarskrifstofa, þar sem
menn stæðu nú frammi fyrir því
að á meðan ónýt fískiskip margföl-
duðust í verði væra fiskvinnslu-
stöðvar gerðar verðlausar.
Ami Sigurðsson, ritstjóri
ísafírði, ræddi um þá undiröldu
vegna byggðaþróunar sem rætt
hefði verið um á fundinum. Hann
gat annarar undiröldu frelsisþrá og
athafnaþrár, sem mest hefði verið
áberandi hjá þeim tveim framsókn-
armönnum, sem áður hefðu talað.
Þá ræddi hann um flugmál, gat
erfiðleika á í safj arðarflugvelli
vegna aurbleytu og skjótra við-
bragða við samskonar vandamálum
á Egilstöðum. Þá gat hann fundar
sveitarstjómarmanna við Djúp með
forsvarsmönnum Flugleiða hf. þar
sem flugleiðamenn hefðu lofað end-
urbótum og bættri þjónustu en
erfítt væri að treysta fólki sem
hefði verið skömmtuð einokun jafn
rammlega og þessu flugfélagi, sem
byði viðskiptavinum sfnum á inn-
landsleiðum upp á flugkost, sem
hefði verið hannaður um 1950.
Guðmundur B. Jónsson, fram-
kvæmdastjóri, Bolungarvík, var
síðasti ræðumaðurinn. Hann bar
brigður á útreikninga Þjóðhags-
stofnunar og sagði ekki vanþörf á
að þar kæmust menn yfír nothæfar
reiknivélar. Hann sagðist treysta
útvegsmönnum miklu betur og
sagðist ekki draga í efa að þeirra
útreikningar væra áreiðanlegir og
að tap væri á útgerð og físk-
vinnslu. Sá taprekstur bitnaði fyrst
og fremst á íbúum dreifbýlisins.
Hann lagði áherslu á mikilvægi
samgangna og ræddi sérstaklega'
árangursríkar aðgerðir Matthíasar
Bjamasonar samgönguráðherra
sem hann taldi lang duglegastan
allra þingmanna. Hann mótmælti
frádráttarákvæðum skattalaga sem
sérstaklega væra sett til að gæta
hagsmuna örfárra stórfyrirtækja í
Reykjavík. Hann sagðist vera mjög
ánægður með Þorstein Pálsson
enda hefði hann fengið gott en
strangt uppeldi hjá Vinnuveitenda-
sambandinu, en varaði hann að
lokum að vitlaust kvótakerfí gæti
sett útgerðina á hausinn.
Þorsteinn Pálsson svaraði að lok-
um fyrirspumum og þakkaði
mönnum komuna. Hann sagði að
lokum að f öllum megindráttum
væri hann ánægður með samstarfíð
við Framsóknarflokkinn á kjörtíma-
bilinu. Það gæfí þó ekkert til kynna
um áframhaldandi stjómarsam-
band, en menn skyldu minnast þess
að maddaman væri opin í báða
enda og því erfítt að sjá hveijum
hún nýttist.
Úlfar.
HUTSCHENREUTHER
QERMANY
DE PARIS
ÆP)SILFURBÚÐIN
\Xy LAUGAVEG 55 SÍMI 11066
SÉRVERSLUN MEÐ BORÐBÚNAÐ129 AR
RENOLD
keójur,
tannhjól
og gi*™
pEKI
KlN°
pgyNSl^
pJÓN1
UST^
FALKINN
SUÐURLANDSBRAUT 8
SÍMI 84670

Guðmundur B. Jónsson.