Morgunblaðið - 04.04.1987, Blaðsíða 37

Morgunblaðið - 04.04.1987, Blaðsíða 37
36 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. APRÍL 1987 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. APRÍL 1987 37 Útgefandi Framkvæmdastjóri Ritstjórar Aðstoöarritstjóri Fulltrúar ritstjóra Fréttastjórar Auglýsingastjóri Árvakur, Reykjavík Haraldur Sveinsson. Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson. Björn Bjarnason. Þorbjörn Guömundsson, Björn Jóhannsson, Árni Jörgensen. Freysteinn Jóhannsson, Magnús Finnsson, /Sigtryggur Sigtryggsson, Ágúst Ingi Jónsson. Baldvin Jónsson. Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar: Aöalstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Kringlan 1, sími 83033. Áskriftargjald 550 kr. á mánuöi innanlands. í lausasölu 50 kr. eintakiö. Moskvuför Margaretar Thatcher För Margaretar Thatcher, for- sætisráðherra Bretlands, til Moskvu nú í vikunni hefur enn leitt í ljós, að breyting hefur orðið á afstöðu valdamanna í Kreml. í tíð forvera Mikhails Gorbachev hefði verið óhugsandi að opinber gestur frá Vesturlöndum gæti boð- ið alkunnum andófsmönnum til málsverðar með sér í breska sendi- ráðinu. Þar hitti Thatcher þau Andrei Sakharov og Yelenu Bonn- er annars vegar og Josif Begun og fjölskyldu hans hins vegar. Þá gerðist það í fyrsta sinn í manna minnum, að í sovéskum fjölmiðlum var birt allt það, sem Margaret Thatcher vildi að kæmi fram í við- tali við sjónvarps- og útvarps- menn. Sovéskir ritskoðendur eru þekktir fyrir það að breyta öllu því, sem þeim hentar, þegar þeim hentar. Það er einstæður atburð- ur, að vestrænn stjómmálamaður, sem er á öndverðum meiði við Kremlverja, skuli geta talað til sovésks almennings með þessum hætti. I augum þeirra, sem lifa og hrærast í samkeppni fjölmiðla um að hafa allt eftir öllum í tíma og ótíma, þykir það kannski ekki merkilegt, að sovésku ritskoðar- amir notuðu ekki skærin á Thatcher. Þeir, sem búa við þær aðstæður, að yfirvöldin matreiða allar upplýsingar ofan í þá, átta sig fljótt á mikilvægi þess, þegar slakað er á þeirri kló. Það er ekki auðvelt að skella aftur í lás og loka frelsisgeislann úti, þegar hon- um hefur einu sinni verið hleypt inn. Margaret Thatcher hefur ekki verið í neinu uppáhaldi hjá sovésk- um ráðamönnum. Þvert á móti hafa þeir reynt að skipa henni í flokk hinna óbilgjamari í hópi andstæðinga sinna á Vesturlönd- um. Við höfum heyrt óminn af þeirri rógsherferð hér á landi. Nú kveður við annan tón. Thatcher segir, að níu tíma langar viðræður hennar við Gorbachev hafi verið þær gagnlegustu, sem hún hafi átt við nokkurn þjóðarleiðtoga. Þetta verður ekki skilið á annan veg en þann, að breski forsætis- ráðherrann telji, að hún hafi átt erindi sem erfíði; henni hafí tekist að þoka viðmælanda sínum til réttrar áttar. Á hinn bóginn er hún sjálf sannfærð um að sovéskt þjóð- félag sé á vegamótum. í opinberum ræðum yfír kvöld- verði í Kreml greindi þau Thatcher og Gorbachev á um afstöðuna til kjamorkuvopna. Breski forsætis- ráðherrann sagði, að heimur án kjamorkuvopna kunni að vera draumsýn og bætti síðan réttilega við: „En ekki er unnt að byggja ömggar vamir á draumi." Thatc- her sagði afdráttarlaust, að Bretar myndu viðhalda eigin kjamorku- herafla til þess að tryggja eigið öryggi og stuðla að öryggi banda- manna sinna. Breski forsætisráð- herrann hafnaði ekki kenningunni um fælingarmátt kjarnorkuvopn- anna í borðræðunni í Kreml. Mikhail Gorbachev lýsti á hinn bóginn andstöðu við þá kenningu. Hann sakaði ríki Atlantshafs- bandalagsins um að tefja fyrir framgangi tillagnanna um brott- flutning meðaldrægra eldflauga frá Evrópu. Samskipti austurs og vesturs em enn einu sinni að taka á sig nýja mynd. Þrátt fyrir ágreining og tortryggni í öryggismálum er vilji hjá báðum til að feta sig inn á nýjar brautir. Fái íbúar Sov- étríkjanna aðgang að sömu upplýsingum og við hér á Vestur- löndum og fái þeir tækifæri til að njóta sömu kjara og við til orðs og æðis væm stigin mikilvægari skref til að draga úr spennu milli hinna ólíku heima en unnt er að gera við samningaborðið eða í við- ræðum þjóðaleiðtoga. För Margar- etar Thatcher til Sovétríkjanna eykur vonir um að hið staðnaða, lokaða og ómennska sovéska stjómkerfi sé á undanhaldi. NATO 38 ára * I dag em 38 ár liðin frá því að ísíendingar ásamt ellefu öðmm þjóðum stofnuðu Atlantshafs- bandalagið í því skyni að tryggja frið með frelsi í okkar heimshluta. í jafn langan tíma hefur þessum merku samtökum, sem sextán þjóðir eiga nú aðild að, tekist ætl- unarverk sitt. Með sameiginlegu átaki þjóða Vestur-Evrópu og Norður-Ameríku hafa vamir verið skipulagðar með þeim hætti, að enginn hefur lagt til atlögu við NATO-ríkin. NATO hefur verið kallað öflugasta friðarhreyfing samtímans og ber það nafn með rentu. Fáeinum dögum áður en Bjami Benediktsson undirritaði Atlants- hafssáttmálann fyrir íslands hönd gerðu kommúnistar árás á Al- þingishúsið í því skyni að reyna að koma í veg fyrir, að þingmenn gætu samþykkt aðild íslands að NATO. Nú efast enginn um, að þeir höfðu rétt fyrir sér, sem unnu störf sín friðsamlega í þingsölum, en hinir rangt, sem fóru með ófriði á Austurvelli. Reyndin er einnig sú að meiri samstaða er um nauð- syn aðildar íslands að Atlantshafs- bandalaginu nú en nokkm sinni fyrr. Allir friðelskandi menn hljóta að fagna því. Verður fjölflokka ríkisstjóm á Islandi? eftir Matthías A. Mathiesen Ef úrslitin í væntanlegum kosn- ingum yrðu í samræmi við niður- stöður þeirra skoðanakannana sem gerðar hafa verið að undanförnu yrði ógjörningur að mynda starf- hæfa ríkisstjóm í íslandi nema með tilstyrk þriggja flokka hið fæsta. Ef Sjálfstæðisflokkurinn yrði utan ríkisstjómar væri nauðsynlegt að fíórir flokkar kæmu sér saman um stjómarstefnu er nyti stuðnings meirihluta á Alþingi. Slíkt fyrirkomulag myndi ger- breyta stjómmálalífi í landinu og draga úr þeirri festu og stöðugleika sem þjóðin þarf á að halda svo unnt verði að viðhalda þeim árangri sem náðst hefur við sjóm landsmála í tíð núverandi ríkis- stjómar. Glundroðinn sem fylgir fíölflokka ríkisstjómum myndi hafa alvarlegar afleiðingar fyrir efna- hags- óg atvinnulíf í landinu. Hlutverk Sjálf- stæðisflokksins Það hefur verið gæfa íslendinga um áratugaskeið að borgaraleg öfl í landinu hafa verið sameinuð í öflugum Sjálfstæðisflokki. Gegn þessari breiðfylkingu hafa vinstri flokkarnir staðið sundurleitir og veikburða. Annað veifið hafa þeir efnt til stjórnarsamstarfs og það síðan verið hlutverk Sjálfstæðis- flokksins að byggja upp á rústun- um. Vera Sjálfstæðisflokksins í ríkis- stjórn hefur verið trygging fyrir traustum stjórnarháttum. Á örlaga- tímum hefur það líka verið hlutverk Sjálfstæðisflokksins að sameina þjóðina og veita ábyrga forystu. Lítum aðeins á nokkrar staðreyndir þessu til staðfestingar: Sjálfstæðisflokkurinn var í fylk- ingarbrjósti á síðustu árum sjálf- stæðisbaráttunnar gegn Dönum; hann var sameiningaraflið í þjóð- stjóminni sem hér var við völd þegar stríðið skal á; hann markaði stefnuna í öryggis- og vamarmálum þjóðarinnar á eftirstríðsárunum; hann stóð að útfærslu landhelginn- ar og tryggingu landgrunnsréttinda og stýrði lokasigri íslendinga í þeim málaflokki. Á viðreisnarárunum varð bylting í efnahags- og við- skiptalífi landsmanna þegar þjóðin var leyst úr viðjum hafta og of- stjórnar. Öll þessi dæmi eru til vitnis um sögulega þýðingu og hlutverk Sjálf- stæðisflokksins. Undanfarin fíögur ár hefur líka sannast að flokkurinn er trúr stefnu sinni. Hann hefur komið lagi á efnahagsmálin og stað- ið fyrir þeirri bylgju fijálsræðis og nýbreytni sem við njótum í dag. Árangurinn af stjómarsamstarfinu er allt í kringum okkur: Frelsi í verðlagsmálum, frelsi í gjaldeyris- og bankamálum, frelsi í útvarps- málum. í upphafi kosningabaráttunnar væntum við sjálfstæðismenn þess að uppskera í kosningunum eins og til hefur verið sáð á kjörtímabilinu. Þess hefur verið vænst að flokkur- inn fái nýtt umboð til að halda áfram á réttri leið frelsis og fram- fara. En nú sýnist geta bmgðið til beggja vona. Matthías Á. Mathiesen Breytingar á stöðu Sjálf stæðisflokksins? Samkvæmt niðurstöðum nýjustu skoðanakannana gæti svo farið að Sjálfstæðisflokkurinn glataði sínu fyrra hlutverki. Hingað til hefur Sjálfstæðisflokknum nægt að hafa samstarf við aðeins einn annan flokk til að mynda ríkisstjóm. Það hafa verið til skiptis Framsóknar- flokkurinn og Alþýðuflokkurinn sem gengið hafa til slíics samstarfs. Á sjötta áratugnum tók Sjálf- stæðisflokkurinn höndum saman við Alþýðuflokkinn um myndun ríkisstjómar sem gerði upp þrotabú vinstri stjórnar. „Slíkt fyrirkomulag myndi gerbreyta stjórnmálalífi í landinu og draga úr þeirri festu og stöðugleika sem þjóðin þarf á að halda svo unnt verði að við- halda þeim árangri sem náðst hefur við stjórn landsmála í tíð núver- andi ríkisstjórnar. Glundroðinn sem fylgir fjölflokka ríkisstjórn- um myndi hafa alvar- legár afleiðingar fyrir efnahags- og atvinnulíf í landinu.“ Um miðjan síðasta áratug tóku sjálfstæðismenn saman við fram- sóknarmenn um myndun ríkis- stjómar í kjölfar hruns annarrar vinstri stjómar lýðveldisins. Þeirri ríkisstjóm hafði næstum því tekist að leysa það verkefni af hendi þeg- ar vinstra áfall skall enn á þjóðinni í lok síðasta áratugar. Núverandi ríkisstjóm var síðan mynduð af Sjálfstæðisflokki og Framsóknarflokki og henni hefur tekist að reisa efnahag landsins við eftir að tekist hafði að klúðra svo málum að verðbólga var mæld í þriggja stafa tölu þegar núverandi ríkisstjóm tók við völdum vorið 1983. Ef breyting verður á sérstöðu Sjálfstæðisflokksins verður honum gert erfiðara um vik að gegna slíku hlutverki. En þörfin fyrir ábyrga forystu eykst á hinn bóginn eftir því sem erfiðara verður að mynda starfhæfan meirihluta á Alþingi. Þetta sýnir reynslan í löndum þar sem fjölflokkakerfi tíðkast í ríkis- stjómum. Abyrgð flokksmanna Borgaraleg öfl hafa borið gæfu til þess að standa saman í einum flokki á íslandi. Ágreiningsmálin hafa verið leyst innan vébanda Sjálfstæðisflokksins. Það er þessi eining sem skýrir hvers vegna Sjálf- stæðisflokkurinn hefur t.d. algera sérstöðu meðal borgaralegra flokka á Norðurlöndum sem orðið hafa sundrungu að bráð. í nafni sam- stöðunnar hafa forystumenn Sjálf- stæðisflokksins hvað eftir annað tekið hagsmuni heildarinnar fram yfir sérhagsmuni sína. Þetta krefst sjálfstjómar og sjálfsvitundar þeirra um ábyrgð gagnvart landi og þjóð. Þótt ábyrgð forystumanna sé þannig mikil er ábyrgð almennra flokksmanna í Sjálfstæðisflokknum ekki síðri. Þegar staðið er frammi fyrir atburði eins og stofnun Borg- araflokksins verða þeir að bregðast við af hyggindum ekki síður en for- ystumennimir. Þeir verða að beita sannfæringarkrafti sínum hver á sínum stað. Þeir verða að vísa til framangreinds hlutverks Sjálfstæð- isflokksins og spyija um afleiðing- amar af fjölflokkakerfí í ríkisstjóm- um. Þeir verða þó umfram allt að sýna umburðarlyndi og loka engum dyrum fyrir þá samheija sem látið hafa blindast af tilfínningum í hita augnabliksins. I stuttu máli: Við verðum að vinna að því að Sjálfstæðisflokkur- inn haldi áfram að vera kjölfestan í íslensku þjóðlífí. Stöndum saman gegn sundrangunni! Hiifundur er utanríkisráðherra. Myndin lofar góðu Ray Sharkey og Paul LeMat; skúrkar með lögreglumerki. Kvikmyndir Sæbjörn Valdimarsson Laugarásbíó: Einkarannsóknin — Private Investigation ☆ ☆*/2 Leikstjóri Nigel Dick. Fram- leiðendur Steven Golin og Siguijón Sighvatsson. Handrit John Dahl og David Warfield. Aðalhlutverk Clayton Rohner, Ray Sharkey, Paul LeMat, Tal- ia Balsam, Martin Balsam, Anthony Zerbe. Bandarísk. Pol- ygram/Samuel Goldwyn Company 1987. Clayton Rohner veit ekki hvað- an á sig stendur 'veðrið. Kvöld eitt er hann kemur úr vinnu fínn- ur hann óskiljanleg skilaboð í símsvaranum og lík í baðherberg- inu. Ballið er rétt að byija. Næstu sólarhringana má hann hafa sig allan við að halda líftórunni, engu líkara en hvergi sé skjól að finna í gjörvallri Los Angeles. Og lög- reglan á eftir honum í þokkabót! Ástæðan fyrir því að Rohner er höfuðsetinn af skúrkum er að faðir hans, kunnur blaðamaður, hefur komist á sporið um um- fangsmikla fíkniefnasölu og dreifíngu, sem stunduð er af harðsvíraðum hóp innan lögreglu borgarinnar. Ófeigum verður ekki í hel komið og Rohner tekst að þrauka af fíölda morðtilræða og dauðagildma og leysir skilaboðin úr símsvaranum á síðustu stundu ... Efni Einkarannsóknarinnar er hröð og gamansöm útgáfa stór- borgarþrillers. Aðalpersónan ofsótt af umhverfinu og hundelt af morðvörgum. Dreginn blásak- laus inn í atburðarás sem hún ræður tæpast við og veit lengi vel ekkert hvaðan á sig stendur veð- rið. Því er ekki að neita að maður hefur stöku sinnum á tilfínning- unni að John Landis (Into the Night) sé að gægjast yfir öxlina á leikstjóranum, Nigel Dick, sem hér stjómar í fyrsta sinn. Dick, sem jafnframt er höfund- ur sögunnar sem handritið byggist á, kemst býsna vel frá sínu. Keyrir myndina áfram í efsta gír frá upphafí til enda án þess að gefa dauðu punktunum nokkur umtalsverð færi. Spennan, með léttum húmor í bland, gefur kunn- uglegum söguþræðinum nauðsyn- legan ferskleika, því hér er nú verið að fást við eitt vinsælasta sjónarpsformið vestra. Þá færist einkar skemmtilegur vestra-blær yfír myndina eftir því sem á líður og endalokin, sem gerast í leik- tjaldaþorpi vestramynda, era „showdown", í besta anda hefðar- innar. Kvikmyndatakan og fram- samda tónlistin, einkum undir Iokin, era Einkarannsókninni til styrktar og notkun vinsællar popptónlistar með Bon Jovi, Big Country, o.fl. smellur að efninu. Nokkrir valinkunnir karakterleik- arar koma við sögu í aukahlut- verkum og Sharkey, sem hefur lítið sést síðan hann átti stórleik í The Idolmaker, er áhrifamikill í hlutverki erkiskúrksins. Rohner háir, að því er virðist, takmarkað skopskyn. Siguijóni Sighvats, sem náð hefur þeim lygilega áfanga að framleiða kvikmyndir í þeirri einu og sönnu Hollywood, og félögum hans hefur tekist að skapa spenn- andi, faglega afþreyingarmynd. Og þrátt fyrir að í framrauninni séu fetaðar öraggari slóðimar og myndin í sjálfu sér ekkert rismik- il ber skemmtilegt straumlínulag- ið vott um agaða atvinnu- mennsku, auðsæja framleiðslu- þekkingu og smekkvísi og lofar góðu um framhaldið. Það varðar sóma Islands eftir Guðmund H. Garðarsson Hvers vegna hafa Reykvíkingar falið Sjálfstæðisflokknum það hlut- verk að hafa forustu í borgarstjóm Reykjavíkur í áratugi? Þetta er ein- föld spuming sem auðvelt er að svara. Ástæðumar era margþættar en þeim ekki gerð skil svo oft sem skyldi. Kjami málsins er sá, að undir forastu Sjálfstæðisflokksins á grundvelli sjálfstæðisstefnunnar hefur Reykjavík breytzt úr bæ í borg. Þar blómgast menning og list- ir svo sem bezt gerist meðal vest- rænna þjóða. Gróska og framfarir einkenna atvinnulíf borgarinnar. Vel er búið að öldruðum og þeim er við erfíðleika eiga að stríða. Reykjavík er fögur borg. Hún er stolt íslenzku þjóðarinnar. Reykjavíkurborg hefur verið vel stjómað undir forastu meirihluta sjálfstæðismanna í borgarstjóm. Hugsjónir sjálfstæðisstefnunnar hafa ráðið um framkvæmd mála. Áherzlur í uppbyggingu hins fjöl- breytta atvinnulífs hafa byggst á hinum mikla styrk sem felst í sjálf- stæðisstefnunni. Athafnafrelsi, einstaklingsframtak og vemdun eignaréttar einstaklingsins hefur verið kjölfestan í stefnu flokksins. Kostir þessara hugsjóna hafa notið sín hvað bezt á íslandi í uppbygg- ingu Reykjavíkur. Lýðræðisleg vinnubrögð sjálf- stæðismanna hafa tengt saman fólkið í borginni og kjöma borgar- fulltrúa. Borgarstjórar Reykjavíkur hafa ætíð verið fulltrúar fólksins í orðsins fyllstu merkingu. Virtir og vinsælir forystumenn sem Reyk- víkingar hafa haft greiðan og góðan aðgang að. Nægir að nefna í þessu sambandi borgarstjóra úr röðum Sjálfstæðisflokksins eins og Bjama Benediktsson, Gunnar Thoroddsen, Geir Hallgrímsson, Birgi ísleif Gunn- arsson og Davíð Oddsson. Reykvíkingar fylktu sér um þessa fulltrúa Sjálfstæðisflokksins, sem munu án nokkurs vafa teljast til beztu og hæfustu stjómmálamanna landsins. Hæfni þeirra og formanna Sjálfstæðisflokksins á hveijum tíma, samfara miklum mannkostum, nýtt- ist Reykvíkingum og þjóðinni allri vel í uppbyggingu nútímalegs þjóð- félags á íslandi. Styrkur, stefnufastur og fijáls- lyndur flokkur, Sjálfstæðisflokkur- inn, fíölmennasti flokkur landsins, stóð að baki staðföstum og heiðar- legum formönnum Sjálfstæðis- flokksins, sem tryggðu öraggan framgang mestu framfaramála þjóð- arinnar á hveijum tíma. Það var gæfa íslenzku þjóðarinnar. Saga Sjálfstæðisflokksins er tengd og samofin merkustu atburð- um aldarinnar. Án Sjálfstæðis- flokksins hefði ekki tekizt að skapa það ísland, sem við nú þekkjum, háþróað nútímalegt samfélag fá- mennrar þjóðar í harðbýlu landi, sem verkur undran og aðdáun hvarvetna um heim. Formenn Sjálfstæðis- flokksins hafa átt ríkan þátt í myndun hins merka, íslenzka sam- félags á þessari öld. Fyrsti formaður Sjálfstæðis- flokksins, Jón Þorláksson, lagði grundvöllinn að þeim fijálslynda, borgaralega flokki, sem Sjálfstæðis- flokkurinn er. Homsteinar hans era Jón Þorláksson athafnafrelsi, einkaframtak, sjálf- stæður eignaréttur og tjáninga- og félagafrelsi. Þessi atriði eru forsenda sjálfstæðrar menningar, auðs, arð- sköpunar og almennrar velferðar. Hinn mikilhæfi leiðtogi, Ólafur Thors, leiddi stefnu mannúðar og umburðarlyndis til öndvegis í Sjálf- stæðisflokknum. Flokkurinn varð, undir forystu hans, flokkur allra stétta í reynd. Bjami Benediktsson, einn merk- asti stjómmálaleiðtogi íslendinga fyrr og síðar, markaði þá utanríkis- stefnu, sem gerði íslendinga hlut- genga í nútímasamfélagi þjóðanna. Stefna hans hefur tryggt frelsi og sjálfstæði þjóðarinnar frá upphafi lýðveldisins Islands árið 1944. Þátt- Ólafur Thors taka íslands í Atlantshafsbandalag- inu hefur tryggt frið og öryggi á norðurhveli jarðar. Sjálfsákvörðun- arréttur íslands hefur verið virtur. Jóhann Hafstein hafði forustuna í uppbyggingu stóriðju á íslandi í samstarfi við erlenda aðila. Var það í samræmi við alþjóðaþróun í þessum efnum. Efnt var til mestu stórvirkj- ana í sögu þjóðarinnar. Næg orka var tryggð til að fullnægja þörfum þjóðarinnar áratugi fram í tímann. Á þessum tíma hófst eitt mesta framfaraskeið í atvinnusögu Islands. Geir Hallgrímsson hafði forystuna fyrir íslendingum í útfærslu físk- veiðilögsögunnar í 200 sjómílur og tryggði þar með einhliða yfírráð yfír auðugustu fiskimiðunum í Norður- Bjarni Benediktsson Atlantshafí. Frá því að sigur vannst, árið 1976, hefur þjóðin búið við mikla hagsæld, sem byggist fyrst og fremst á nýtingu sjávaraflans. í formannstíð yngsta og eins hæfasta stjómmálaforingja Islands í dag, Þorsteins Pálssonar, tókst að koma á almennri þjóðarsátt um það markmið að koma á jafnvægi í at- vinnu- og efnahagsmálum. Þjóðin viðurkenndi nauðsyn þess, að verð- bólga á íslandi gæti ekki verið meiri en í helztu nágrannalöndunum. Að það skuli hafa tekizt er meiriháttar afrek, sem mun verða metið að verð- leikum. Á þetta er nú minnt, þótt í stuttu máli sé. Ástæðan er sú, að nú er vegið illa og ódrengilega að Sjálf- Jóhann Hafstein stæðisflokknum og formanni hans, Þorsteini Pálssyni. Það er ekki í fyrsta skipti í sögu flokksins, sem atlaga er gerð að því fjöreggi sem hann er í íslenzku stjórnmálalífí. En flokkurinn hefur staðizt allar árásir og eflzt við hveija raun. Hinir eldri muna persónulegar árásir á Ölaf Thors vegna þátttöku hans í íslenzkri togararútgerð. Árás- ir á Bjama Benediktsson fyrir forastu í þátttöku íslands S Atlants- hafsbandalaginu árið 1949 era enn í fersku minni. Árásir vinstri manna á Jóhann Hafstein fyrir forastu hans í uppbyggingu stóriðju á íslandi eru kafli út af fyrir sig, sem og sam- felldar árásir ýmissa óvandaðra Geir Hallgrímsson manna á Geir Hallgrímsson, allt frá því að hann hóf þátttöku í stjóm- málum í kringum 1954 og þar til hann lét af störfum fyrir 2 árum. Allir þessir mætu leiðtogar Sjálf- stæðisflokksins sættu oft á tiðum miklum og ómaklegum árásum af hálfu pólitízkra andstæðinga og óvildarmanna. Það var liður í þvS að vega að Sjálfstæðisflokknum, sjálfstæðisfólki og sjálfstæðisstefn- unni. Andstæðingamir vissu sem var að tækist þeim að fella foringjann, var vigið unnið. Nú á að heíja sama leikinn gagn- vart formanni Sjálfstæðisflokksins, Þorsteini Pálssyni. Um þessar mund- ir er skipulögð atlaga gegn þessum Þorsteinn Pálsson heiðarlega og góða dreng. En hún mun ekki takast fremur en fyrri atlögur að formönnum Sjálfstæðis- flokksins. Sjálfstæðisflokkurinn mun sem fyrr vera það vigi, sú bijóstvörn, sem tryggir frelsi og sjálfstæði íslend- inga um ókomna framtíð. Sjálfstæðismenn og aðrir góðir íslendingar munu slá skjaldborg um Þorstein Pálsson og Sjálfstæðis- flokkinn. Það varðar sóma íslands. Höfundur skipar S. sæti & fram- boðsiista Sjálfstæðisflokksins fyrir Reykja víkurkjördæmi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.