Morgunblaðið - 14.04.1987, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 14. APRÍL 1987
SIEMENS
Siemens VS 52
Létt og lipur ryksuga!

Heðsluskynjara og sjálfinndreginni snúru
Kraftmikil en sparneytin.
Stór rykpoki.
9,5 m vinnuradíus.
Smith og Norland
Nóatúni 4,
s. 28300
Smith & Norland
Nóatúni 4 — S. 28300
Ég kýs
Sjálfstæðis-
flokkinn
Ingimundur
Magnússson,
rekstrarráðgjafi, Kópavogi:
„Ég kýs Sjálfstæðisflokkinn
vegna þess að hann hefur
þá grundvallarstefnu, sem
samræmist mínu eðli og
lífsskoðun og byggist fyrst
og fremst á frelsi og mann-
réttindum".
X-D
REYKJANES
Á RÍTTRI LEID
Atlantshafsbandalagið
er mikilvæg-asta banda-
lag Islandssögunnar
- en nú er að því vegið og þar með öryggi og sjálfstæði íslands
eftir Eyjólf Konráð
Jónsson
Atlantshafsbandalagið hefur í 38
ár verið sá grunnur sem Islending-
ar, eins og aðrar vestrænar lýðræð-
isþjóðir, hafa byggt á öryggi sitt
og sjálfstæði.
Varnarsamningurinn við Banda-
ríkin hefur í 36 ár reynst traustur,
enda vel til hans vandað af merk-
ustu foringjum íslendinga á öldinni.
Nú er risinn upp „stjórnmála-
flokkur" sem segir í svokallaðri
stefnuskrá þetta eitt um mikilvæg-
asta bandalag Islandssögunnar:
„Island er aðili að varnarbandalagi
vestrænna þjóða (NAT0).“ En ekk-
ert orð er um það hvort við eigum
áfram að standa við sameiginlegar
skuldbindingar þjóðanna, svíkja
þær, lama bandalagið eða hreinlega
segja okkur úr því.
Borgaraflokkurinn segir: „Eðli-
legt er, að varnarsamningurinn við
Bandaríkin verði endurskoðaður
reglulega“, en ekkert um það hvaða
ákvæði beri að endurskoða en þó
getið um almannavarnir og að varn-
arliðið „kaupi framleiðsluvörur af
íslendingum".
Aðstandendur Borgaraflokksins
geta ekki afsakað fullkomið ábyrgð-
arleysi sitt í sjálfstæðis- og öryggis-
málum þjóðarinnar með því að
flokkurinn hafi á einni nóttu risið
upp og því enginn tími gefist til að
hugsa um annað en dægurmál. Það
gera þeir þó. En hér er um miklu
alvarlegra mál að ræða.
Því ber að fagna að Albert Guð-
mundsson hefur nú gefið afdráttar-
lausa yfirlýsingu um stuðning við
Atlantshafsbandalagið. En hins er
að gæta að einn maður getur ekki
gefið svo þýðingarmikla yfirlýsingu
í nafni heils flokks, þótt lítt skipað-
ur sé. Flokkurinn hefur gefið út þá
stefnuskrá, sem vikið er að hér á
undan. Ef yfirlýsing Alberts á að
hafa það gildi, sem ég efast ekki
um að hann ætli henni, verður hann
að sjá til þess að henni verði gefið
það með breytingum á stefnu-
skránni, eða a.m.k. skýlausum
yfirlýsingum allra þeirra frambjóð-
enda flokksins sem hugsanlegt er
að kjörnir verði á þing. Þessi krafa
er þeim mun eðlilegri sem kunnugt
er að í framboði fyrir Borgaraflokk-
inn eru menn sem hafa haft aðrar
skoðanir en í yfirlýsingunni greinir
á öryggis- og varnarmálum landsins
og enn aðrir sem ekkert hafa tjáð
sig um þessi mikilvægustu mál.
Aðeins einn íslenskur stjórn-
málaflokkur hefur heill og óskiptur
staðið vörð um öryggi landsins allt
frá því að ljóst varð að Sovétveldið
stefndi að heimsyfirráðum með of-
beldisvaldi. Aðrir flokkar hafa
tíðum verið reikulir og tækifæris-
sinnaðir og nú hefur nýr flokkur
bæst í hópinn. Auðvitað væri þetta
ekki hættulegra en ýmsar skyndi-
flokkamyndanir áður, ef ekki væri
í hópnum fjöldi traustra stuðnings-
manna við vestrænt lýðræði og
varnir þess. Einnig og einmitt þess
vegna er krafan um afdráttarlausa
stefnu eðlileg.
Hér ætla ég ekkert að ræða or-
sök eða orsakir þess að Borgara-
flokkurinn var stofnaður, enda hafa
menn fengið ærið að heyra um það
að undanförnu, en ég ætla að ræða
um hugsanlegar afleiðingar. Og
þær eru heldur óhugnanlegar. A
ég þá ekki við það nærtækasta, sem
allir ræða nú, að upplausn geti
skapast í efnahags- og atvinnumál-
um, margflokkastjórn, minnihluta-
stjórn, stjómarkreppur, nýjar
kosningar eða embættismanna-
stjórn. íslenska þjóðin er orðin
þaulvön kollsteypum, kreppum og
kjaraskerðingum. Hún mun því einn
ganginn enn geta staðið af sér fjöl-
skrúðug uppátæki tvíburasystranna
Ofstjórnar og Óstjórnar.
En...
Ef sá óskadraumur Ólafs Ragn-
ars Grímssonar rætist að hann nái
að kosningum loknum samstöðu
með Borgaraflokknum eða hluta
hans og einhvetjum öðmm um
stjórnarmyndum, þar sem stefnan
í öryggis- og varnarmálum byggðist
á „stefnuskrá Borgaraflokksins“,
sem hann réttilega telur mæta
ýtrustu vonum og óskum Alþýðu-
bandalagsins um þessar mundir, er
hætt við að margur sá sem greitt
hefði Borgaraflokknum atkvæði sæi
eftir því — en um seinan.
Við íslendingar höfum þrátt fyrir
allar okkar deilur og átök, bæði
málefnaleg og persónuleg, verið svo
gæfusamir að ná sæmilegri sam-
stöðu að undanförnu um Atlants-
hafsbandalagið og varnarmálin, ef
Alþýðubandalag og Kvennalisti em
undanskilin. Og þau stórtíðindi
gerðust 23. maí 1985 að fulit sam-
komulag allra alþingismanna varð
um stefnu Islendinga í afvopnunar-
og kjarnorkumálum.
Þessari ályktun hefur ekki verið
haggað og síðast á henni byggt nú
fyrir skömmu, þegar utanríkisráð-
herrar allra Norðurlanda urðu
sammála um kjarnorkuvopnaiaus
svæði á norðurslóðum og þar með
höfunum umhverfis ísland, Græn-
land og Kóla-skaga.
Vilja menn ekki staldra við og
hvíla hugann frá umróti undanfar-
andi vikna, allir hefðu gott af því.
Hugum heldur að því sem skiptir
sköpum um alla framtíð lands og
lýðs. Hugum að því hver gæti orðið
afleiðing þess að Islendingar tækju
nú að „mgga báti“ Atlantshafs-
bandalagsins fyrstir þjóða, hvort
sem það væri kallað reglubundin
endurskoðun varnarsamningsins
eða eitthvað annað. Hugum að því
hvað gæti leitt af því að við hyrfum
frá alþingisályktuninni frá 23. maí
1985 um forsendurnar fyrir af-
vopnun í vestri og kjarnorkulausum
svæðum. Hugum að reisn íslend-
inga þegar Olafur Ragnar Gríms-
son, sem nú er kominn heim frá
því að bjarga alheiminum — að
okkur undanskildum — er farinn
að stjórna utanríkismálunum, hvort
sem menn þiggja göfuglyndi hans
þegar hann býðst til þess af lítil-
læti sínu að verða utanríkisráðherra
eða bara sem hulduráðherra. Og
veltum fyrir okkur nokkrum spurn-
ingum:
1. Halda menn að það yrði
ánægjuefni þegar Rússar tækju að
auka þrýsting á ísland hernaðar-
lega og á viðskiptasviðinu, eða
halda menn kannski að þeir mundu
ekki gera það?
2. Halda menn að leiðtogafundur
hefði verið haldinn í Reykjavík ef
afstaða okkar í utanríkismálum
væri öll á reiki?
3. Halda menn að einhver tæki
mark á okkur, t.d. í norrænu sam-
starfi, ef við værum annað tveggja:
vindhanar í vestrænu samstarfi eða
söluvarningur?
4. Halda menn að það mundi
auka líkurnar á að samkomulag
næðist í afvopnunarmálum ef brest-
ur kæmi í NATO einmitt nú?
A
Iðntæknistofnun Islands:
Fimmtán framkvæmdastj órar ljúka
námskeiði í vexti og velgengni
Verkefnið er hluti af framleiðniátaki í iðnaði
FIMMTÁN framkvæmdastjórar
íslenskra iðnfyrirtækja sem þátt
tóku í verkefni Iðntæknistofnunn-
ar „Vöxtur og velgengni" útskrif-
uðust á miðvikmudaginn.
Námskeiðið hefur staðið yfir í 18
mánuði og hafa þátttakendur hist
sextán sinnum á tveggja daga
vinnufundum auk starfa með ráð-
gjafa á vegum verkefnsisins einn
dag í mánuði. Við athöfnina flutti
Þorsteinn Pálsson, iðnaðarráð-
herra, ávarp og Páll Kr. Pálsson,
forstjóri Iðntæknistöfnunnar, af-
henti veiðurkenningar fyrir
þátttöku i verkefninu. Stjórnandi
verkefnisins hefur verið Helgi
Gestsson.
Verkefnið er hluti af framleiðniá-
taki í iðnaði og er markmið þess að
þjálfa stjórnendur þannig að þeir eigi
hægara með að meta framtíðar-
möguleika fyrirtækja sinna og
framkvæma þær breytingar á rekstri
þess, sem þeir telja nauðsynlegar,
að sögn Karls Friðrikssonar hjá Iðn-
tæknistofnun.
Réttur á þessu verkefni var feng-
inn hjá „The Irish Management
Institute", sem hefur haldið það fjór-
um sinnum á írlandi auk þess sem
það hefur verið aðlagað staðháttum
og haldið í Austurríki, Danmörku,
Finnlandi, Portúgal og Grinkklandi
fyrir utan ísland. Verkefnið, sem á
ensku nefnist „The Business Deve-
lopment Programme", hefur gefið
það góða raun, að ákveðið er að
endurtaka það í flestum landanna
og í undirbúningi er að halda það
einnig í Vestur-Þýskalandi, Sviss og
í Svíþjóð. Helgi sagðist búast við
framhaldi á námskeiðshaldinu hér á
landi næsta vetur verði unnt að fá
í það fjárstyrk.
Vinna þátttakenda við verkefnið
skiptist í þrjú stig. í fyrsta lagi er
um að ræða fjögurra mánaða grein-
ingarstig, þar sem farið er yfír ýmis
undirstöðuatriði við rekstur fyrir-
tækja um leið og þátttakendur meta
frammistöðu fyrirtækisins.
í öðru lagi tekur við átta mánaða
áætlanagerð, þar sem leitað er nýrra
möguleika og sterkum og veikum
hliðum fyrirtækisins stillt upp and-
spænis þeim tækifærum og ógnun-
um, sem sjá má í umhverfí þess.
Ákjósanlegir möguleikar eru þá vald-
ir úr og lagt á ráðin hvernig vinna
megi úr þeim.
Loks er fjögurra mánaða fram-
kvæmdastig og á því tímabili er
áætlunum hrint í framkvæmd og
fylgst með árangri.
Fjöldi fyrirlesara hefur flutt erindi
á vinnufundunum, en auk þess hafa
þátttakendur sótt heim ýmsar stofn-
anir og fyrirtæki og kynnst rekstri
þeirra. Milli vinnufunda hafa þátt-
takendur unnið með ráðgjafa verk-
efni í tengslum við rekstur eigin
fyrirtækja. Þanrig hafa þátttakend-
ur öðlast aukna þekkingu og færni

Eyjólfur Konráð Jónsson
„Aðstandendur Borg-
araf lokksins geta ekki
afsakað fullkomið
ábyrg-ðarleysi sitt í
sjálfstæðis- og öryggis-
málum þjóðarinnar
með því að f lokkurinn
haf i á einni nóttu risið
upp og því enginn tími
gefist til að hugsa um
annað en dægurmál.
Það gera þeir þó. En
hér er um miklu alvar-
legra mál að ræða.“
5. Halda menn að haukarnir í
Kreml mundu hvetja Gorbasjef til
sáttfysi ef þeir héldu að vestræn
samvinna væri að gliðna?
6. Er líklegt að skynsemisöflum
í Ráðstjórnarríkjunum yxi fiskur
um hrygg ef stuðlað væri að upp-
lausn og óeiningu á Vesturlöndum?
7. Vita menn ekki að ísland hef-
ur gífurlega þýðingu og afstaða
okkar getur haft úrslitaáhrif á þró-
un alþjóðamála einmitt nú?
8. Er kenning Ólafs Ragnars um
allsherjargriðland, sem Steingrímur
tók undir í Kreml, kánnski liður á
áróðursplani hins alþjóðlega og
íslenska mannasættis og félaga
hans?
9. Eru menn reiðubúnir að leika
sér með fjöregg þjóðarinnar? Von-
andi ekki margir sjálfstæðis-
menn.
Þessum spurningum og ótal-
mörgum öðrum hljótum við að velta
fyrir okkur. Enn er tími til þess og
enn er tími til að bægja hættunni
frá.
Höfundur er formaður utanríkis-
málanefndar Aiþingis og skipar
4. sæti á lista Sjálfstæðisflokksins
í Reykjavík.
í stefnumótun, stjórnun, áætlanar-
gerð, nýsköpun og markaðssókn auk
meiri víðsýni, að sögn Karls.
Tuttugu aðilar voru í upphafi vald-
ir til þátttöku í verkefninu úr rúmlega
60 ábendingum frá bönkum, spari-
sjóðum og fleiri aðilum, sem verkefn-
isstjórn leitaði tilnefningar frá.
Leitað var eftir framsýnum mönnum,
frumkvöðlum með þokkalega fjár-
hagsstöðu og mikinn framkvæmda-
vilja, stjómendum, sem gætu tekið
ákvarðanir um breytingar innan fyr-
irtækjanna og hefðu vald til að
hrinda þeim í framkvæmd, segir í
frétt frá Iðntæknistofnun.
Þeir, sem nú hafa lokið verkefn-
inu, eru: Birgir Bjarnason frá Dúk
hf., Eyjólfur Eðvaldsson frá Smíða-
stofu EE, Steinþór Jónsson frá
Ofnasmiðju Suðurnesja, Einar Ólafs-
son frá Opal hf., Jónas Halldórsson
frá Alifuglabúinu Fjöreggi, Bergur
M. Sigmundsson frá Vilberg köku-
húsi, Gissur Kristinsson frá GGS
hf., Gunnar J. Friðriksson frá Sápu-
gerðinni Frigg, Guðjón Tómasson frá
Skipasmíðastöðinni Dröfn hf., Þor-
björn Árnason frá Loðskinn hf.,
Konráð Andrésson frá Loftorku hf.,
Þorvaldur Ólafsson frá Trésmiðju
ÞÓ, Þorgeir L. Árnason frá Prent-
smiðju AV, Örn Karlsson frá ís-
lenskri forritaþróun og Pétur Th.
Pétursson frá Björgunametinu
Markús.