Morgunblaðið - 17.09.1987, Blaðsíða 50

5a
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. SEPTEMBER 1987
t
BJÖRG ÓLAFSDÓTTIR,
Hamraborg 26, Kópavogi,
lést ó heimili sínu fimmtudaginn 10. september.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Tómas Oddsson,
Hafsteinn Tómasson,
Valdls Tómasdóttir,
Erlingur Tómasson,
tengdabörn og barnabörn.
t
Eiginmaður minn,
EIRÍKUR ERLENDSSON,
Leirubakka 12,
Reykjavfk,
andaöist í Vífilsstaöaspítala miðvikudaginn 16. september.
Útförin auglýst síðar.
Björg Jónsdóttir.
Minning:
Sigurlaug Friðriks-
dóttir á Brekkulæk
Fædd 22. júní 1921
Dáin 1. september 1987
Við landtöku á Seyðisfírði, eftir
margra vikna ferðalag erlendis,
biðu mín þær fréttir, að tengdamóð-
ir mfn, frú Sigurlaug Friðriksdóttir,
Brekkulæk í Miðfirði, kölluð Lalla
sé látin.
Þegar ég kynntist Löllu fyrst
veturinn 1978/79 var hún þrátt
fyrir veikindi og fötlun enn dugmik-
il húsmóðir. Sumarið þar á eftir
kynntist ég gestrisni og hjálpsemi
hennar. Það virtist aldrei skipta
máli hve margir settust þar að borð-
um, og hvort það væru nágrannar
eða sumarstarfsfólk, borðið var
aldrei of lítið. Það var einfaldlega
setið þéttar. Lalla var ekki aðeins
hjálpsöm, heldur einnig góður
skipuleggjandi. Á svipstundu fann
hún símleiðis far milli landshluta,
atvinnu, lopapeysur fyrir fjölskyldu
mína í Þýskalandi eða eitthvað enn
annað. Þá fór ekki fram hjá nein-
um, að hún var vel þekkt og virt
innan sinnar sveitar, þótt sjúk-
dómur hennar gerði henni þá þegar
erfítt fyrir og neyddi hana að dvelja
langdvölum á sjúkrahúsum. Lalla
þekkti takmörk, en ekki sín eigin.
Lífslöngum og dugnaður hennar var
mikilu meiri en líkamlegt þrek gaf
til kynna. Það að miðla öðrum, þeg-
ar hún sjálf átti í erfíðleikum, gaf
henni sálarstyrk. Hún andaðist úr
hjartabilun, þar sem hún var við
heimilisstörfín.
Fyrir þá góðu umönnun, sem
Lalla fékk á Reykjalundi, öðrum
sjúkrahúsum og síðast heima, þar
sem hún allra helst vildi vera, skal
þakkað hér.
Það er ánægjulegt til þess að
vita, að Lalla gat verið heima með
Qölskyldunni síðustu mánuðina, og
tekið þátt í heimilisstörfum. Ifyrir
það ber að þakka ráðskonunni
Christel svo og hjúkrunarfólki á
Hvammstanga.
Ég þakka Löllu fyrir hlýhug og
stuðning í minn garð fyrstu níu
árin min á íslandi. Þakkir skulu
einnig færðar frá dóttur minni,
Maike, sem leit á Löllu sem elsku-
lega fósturömmu.
Gudrun Marie Hanneck-Kloes.
t
Móðir mín,
ÖGN JÓNÍNA GUNNLAUGSDÓTTIR
fyrrum húsfreyja
á lllugastöAum á Vatnsnesi,
andaðist í sjúkrahúsinu ó Hvammstanga 13. september.
Auðbjörg Guðmundsdóttir.
t
Sonur okkur,
SIGURÐUR HARALD,
lést af slysförum föstudaginn 11. september. Jarðarförin fer fram
frá Lágafellskirkju föstudaginn 18. september kl. 14.00.
Slgrún Slgurðardóttlr,
Ólafur Jóhannsson.
t
MAGNÚS GUNNLAUGSSON
fv. bóndl og hreppstjóri frá Ytra-Ósi
við Steingrímsfjörð,
Blöndubakka 18,
Reykjavfk,
sem andaðist í Landspitalanum 10. sept. sl., verður jarðsunginn
frá Garðakirkju á Álftanesi í dag, fimmtudaginn 17. september,
kl. 13.30.
Aðalhelður Þórarlnsdóttir,
Þóra Magnúsdóttir, Rfkharður Jónatansson,
Marta Magnúsdóttir, Svavar Jónatansson,
Nanna Magnúsdóttir, Hrólfur Guðmundsson,
Þórarinn Magnússon, Sigrfður Austmann Jóhanns-
dóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir, fósturfaðir, tengdafaðir, afi og langafi,
FRIÐÞJÓFUR BALDUR GUÐMUNDSSON
útvegsbóndi
á Rifi,
verður jarðsunginn laugardaginn 19. september kl. 14.00 frá
Ingjaldshólskirkju.
Bílferð verður kl. 8.00 að morgni frá Umferöarmiöstööinni.
Ester Friöþjófsdóttir,
Sœvar Friðþjófsson,
Svanheiður Friðþjófsdóttir,
Kristinn J. Friðþjófsson,
Sœmundur Kristjánsson,
Hafsteinn Björnsson,
Halldóra Kristleifsdóttir,
Helga Hermannsdóttir,
Jóhann Lárusson,
Þorbjörg Alexandersdóttir,
Auður Grfmsdóttir,
Steinunn Júlfusdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaöir, afi og langafi,
EINAR EGGERTSSON
kafari,
Álftamýri 48,
verður jarösunginn föstudaginn 18. sept. kl. 13.30 frá Fossvogs-
kapellu.
Sveinbjörg Árnadóttir,
Helga Einarsdóttir, Kjartan Guðmundsson,
Sigrfður Halla Elnarsdóttir, Ingvar Jóhannsson,
Hilmar Einarsson, Berglind Pálmadóttir,
Margrót Einarsdóttlr, Ásmundur Kornelfus,
Guðmundur Elnarsson, Kristjana Karlsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Kveðjuorð:
Þórarinn Jónsson
kirkjuvörður
Þegar líður að jólum tóna prestar
á íslandi „Sjá hann stendur við
dymar og knýr á“. Og allir vita við
hvem er átt. Lengi prestskapar
míns og þar til ég lét af því emb-
ætti, leit ég sama manninn standa
innan við kirkjudymar þegar ég
tónaði þessi orð. Hann var þó ekki
sá sem um er talað í hinu tónaða
orði. Það vissi ég fullvel eins og
aðrir. En hann stóð þama sem full-
trúi hans, bauð gesti velkomna og
var dyravörður kirkjunnar. Hann
hét Þórarinn Jónsson verkamaður
að atvinnu og átti heima í Gnoðar-
vogi 28 hér í borg, ásamt Guðrúnu
Siguijónsdóttur eiginkonu sinni, og
þar ólu þau upp böm sín. Þórarinn
lést fyrr í sumar og dregist hefír
fyrir mér að birta þessar línur. En
minningu þessa vinar og samstarfs-
manns gejmium við hjónin.
Þessi lærisveinn meistarans, sem
stendur við dymar og knýr á er í
rauninni ógleymanlegur í sínu hlut-
verki; kjörinn í það ár eftir ár. Samt
í rauninni sjálfkjörinn vegna þeirrar
góðvildar og hjálpsemi sem hann
auðsýndi öllum. Hann var hið rétta
andlit kirkju sem kennir sig við
Jesúm Krist. Að mæta honum fyrst-
um í kirkjudyrum var að fínna strax
hinn rétta andblæ, hinn rétta tón.
Á bak við hann stóð sá ósýnilegur
sem hann þjónaði.
Allir nánir samstarfsmenn mínir
við Kirlq’u óháða safnaðarins og
flestir hinna líka, kalla fram svipað-
ar minningar í huga mér. Ég stilli
míg ekki um að segja það í þessu
sambandi.
En nú er Þórarinn vinur minn
Jónsson mér efst í huga og hefir
verið lengi. Dýrmætustu laun gam-
als prests era að hafa kynnst góðu
fólki. Ég kenndi því með orðum,
það kenndi mér með viðmóti sínu
og verkum. Og stundum vora þeir
einna orðfæstir sem kenndu best í
verki. Þórarinn var einn af þeim.
Hann var aldrei orðmargur en svip-
ur hans og handtak bára slíkri
manngæsku vitni að orð vora óþörf.
Ekki svo að skilja að hann gæti
ekki komið vel fyrir sig orði eða
hlýja hugarfarsins skini ekki í gegn-
um það, sem hann sagði. En hann
var umfram allt orðvar og umtals-
frómur, heyrðist aldrei mæla
misjafnt orð um nokkum mann en
lagði gott til allra mála.
„Það var einna líkast því að
mæta fjalli," ritar maður nokkur
um áhrif þess að mæta öðram
manni með mikla útgeislun. Svo
mjög orkaði það á hann.
Að mæta Þórami og vera í ná-
lægð hans svipaði einmitt til áhrifa
frá fjalli og fjallakyrrð. „Traust í
björgum" kveður eitt skáldanna.
Annað ritar um kirkju á fjalli. Og
frelsarinn sjálfur grandvallaði
kirkju sína á kletti og frægasta
ræða hans er kennd við fjall.
Því var Þórarinn Jónsson réttur
maður á réttum stað í kirkjudyram,
að frá honum stafaði þeirri óbifan-
legu staðfestu og ró og sterka
aðdráttarafli, sem helg fjöll hafa.
Slíkt aðdráttarafl fylgir þeim sem
það nær tökum á, svo lengi sem
þeir lifa.
Við Álfheiður vottum eiginkonu
hins látna vinar okkar og bömum
þeirra, dýpstu samúð og þökkum
vináttu og samstarf.
Þórarins Jónssonar hljótum við
að minnast hvenær sem við heyram
góðs manns getið.
Emil Björnsson
t
Útför eiginkonu minnar,
RAGNHEIÐAR GRÓU VORMSDÓTTUR,
Ægisgötu 43,
Vogum,
fer fram frá Kálfatjarnarkirkju laugardaginn 19. september kl.
10.00 árdegis.
Jóhann Óskar Guðjónsson.
t
Kona mín, systir, móðir, tengdamóðir og amma,
ALMA HELENE HJARTARSON,
FÆDD KUMMER,
Hólmgarði 33,
verður jarðsungin föstudaginn 18. september frá Bústaöakirkju
kl. 15.00.
Oddgeir Hjartarson, Anne Kummer,
Lilja Oddgeirsdóttir, Markúsfna Guðnadóttir,
Paul Oddgeirsson, Kristjana Herbertsdóttir
og barnabörn.
t
Bróðir okkar,
BALDUR BJARNASON
maglster,
verður jarðsunginn föstudaginn 18. september frá Kirkjugarðs-
kapellunni í Hafnarfirði kl. 15.00.
Fyrir hönd aöstandenda,
Unnur Bjarnadóttir.
t
Bróðir okkar,
ÍSLEIFUR JÓHANNSSON
frá Sæbóll f Aðalvík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn 18. september
kl. 15.00.
Ingibjörg Sturludóttir,
Sigurður Sturluson.