Morgunblaðið - 17.09.1987, Qupperneq 59

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. SEPTEMBER 1987
Lofsverð
framtaks-
semi
Til Velvakanda
Framtakssemi Laxalónsmanna
undir foystu Ólafs Skúlasonar ríður
ekki við einteyming. Þeir hafa kom-
ið upp stórkostlegum golfvelli og
stangaveiðilóni að Hvammi í Kjós.
Er það á einhveijum fegursta stað
í nágrenni Reykjavíkur, við
Hvammsvík syðst í Hvalfirði. Á
túnum að Hvammi hefur verið gerð-
ur 9 hola golfvöllur. Reyndist hann
skemmtilegur en allvillugjam golf-
kúlunum, þegar þeir Ragnar S.
Halldórsson og Brynjólfur Sandholt
léku einn hring á honum sunnudag-
inn 6. september.
I lokaða sjávarlónið að Hvammi
hefur verið sleppt nokkrum tugum
af stórum regnbogasilungi og má
veiða mest fimm fiska á stöng á
dag. Þó að fiskur stykki út um allt
tók það undirritaðan rúmlega 3
klukkutíma að veiða tvo þriggja-
punda fiska þennan dag. Voru þeir
afar kraftmiklir og rásuðu langt út
í lónið. Ekki spillti það eftirleiknum
að fiskar þessir reyndust mjög fal-
legir og afbragðs ljúffengir til
matar.
Einar H. Ásgrímsson
Réttum þeim hjálparhönd
Ágæti Velvakandi.
Mig langar vinsamlegast að
vekja athygli á hjálparstarfi Sjö-
unda dags aðventista meðal þurf-
andi fólks í þróunarlöndunum og
víðar í heiminum. í tímans rás hef-
ur holdsveiki verið ein af plágum
mannkyns en nú hafa menn samt
fengið möguleika á að útrýma
henni. En hljóti ekki holdsveiki-
sjúklingur rétta meðhöndlun í tíma
verður hann að færa miklar fómir.
Holdsveikrasjúkrahúsið í Mas-
anga í Sierra Leone er einn þeirra
staða þar sem mikið er lagt af
mörkum til að ráða bót á þessum
sjúkdómi og öðrum álíka skelfileg-
um. Skýrslur sýna að hundruð
þúsunda manna lifa í dag vegna
aðstoðar sem þeir hafa fengið frá
þessu starfi í gegnum árin.
Starfið heldur áfram. En milljón-
ir manna, bama og fullorðinna, líða
hungur eða fá ekki læknishjálp. Við
megum ekki bregðast þeim. Hjálp
mín og þín kemur þar að góðum
notum. Við getum veitt þeim von.
Réttum þeim hjálparhönd.
Vilt þú, lesandi góður, gefa þér
örlítinn tíma og lesa eftirfarandi
frásögn? Hún höfðaði til mín.
Hrópið er frá litlum flóttadreng,
sem lyftir tómri hrísgijónaskálinni,
um leið og hann lítur á andlit þess
sem framhjá gengur.
Með augum sem endurspegla all-
ar hörmungar og þjáningar hungr-
aðs, munaðarlauss flóttabarns,
biður hann þig — ekki um sælgæti
eða leikföng, eða nokkuð annað sem
drengir og telpur biðja foreldra sína
um í velmegandi löndum okkar,
nei, hann biður bara um handfylli
af hrísgijónum, svo að hann geti
satt sárasta sultinn.
Ó jú, hann myndi gjaman vilja
fá sælgæti, ávexti, leikföng og svo
margt annað, sem böm vilja svo
gjaman eiga, en það er svo miklu
hærra vonum hans svo hann biður
bara um hrísgijón, svo að hann
verði ekki hungurmorða.
Milljónir bama og fullorðinna
myndu taka með þökkum við því
sem þú fleygir í ruslatunnuna.
Minnstu þeirra, þegar þú borðar
þinn eiginn mat og minnstu þeirra
einnig þegar þér gefst kostur á því
að styðja lfknarstarfið."
Þessa dagana em aðventistar að
dreifa blöðum sem útskýra þetta
mannúðar kærleiksstarf og taka á
móti fijálsum peningagjöfum til
hjálparstarfsins. Jesús sagði: Hvað
sem þér gjörið einum þessara minna
minnstu bræðra, hafið þér mér
gjört.
Jóhann Á. Kristjánsson
Skrif ið eða hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til —
eða hringja milli kl. 13 og 14,
mánudaga til föstudaga, ef þeir
koma því ekki við að skrifa. Með-
al efnis, sem vel er þegið, eru
ábendingar og orðaskiptingar,
fyrirspumir og frásagnir, auk
pistla og stuttra greina. Bréf
þurfa ekki að vera vélrituð, en
nöfn, nafnnúmer og heimilisföng
verða að fylgja öllu efni til þáttar-
ins, þó að höfundur óski nafn-
leyndar.
*
Ast er...
... töfrandi
TM R©fl. U.S. Pat Otf.—aH righta raaarved
• 1987 Lo» Angala* Timaa SyncKcate
írra1
Konan mín hermir ótrúlega vel
eftir fuglum. Taktu eftir. Bráó-
lega mun hún demba sér yfir
mig eins og gammur..!
Með
morgunkaffínu
HÖGNIHREKKVÍSI
Yíkverji skrifar
Farið er að hausta eftir gott og
gjöfult sumar. Slátrun er hafín
víða um land og væntanlega kemur
fé vænt af fjalli — kannski of feitt
til þess að teljast fyrsta flokks vara.
í fréttum Morgunblaðsins segir að
lengsti ársproti í Skorradal hafi
mælzt hvorki meira né minna en
87 sentímetrar, sem mun vera með
því bezta, sem gerzt hefdr.
Ailt lofar þetta sumarið, sem er
að líða, en næsta sumar má einnig
búast við mjög góðum tijávexti, því
að ársprotinn og lengd hans mark-
ast aðallega af veðráttu ársins á
undan. Verði svo sumarið 1988
gott má jafnvel búast við að lengd-
armet skógræktarmanna í tijávexti,
sem sett voru í sumar, verði slegin
að ári. Þessi árangur ætti að vera
íslendingum hvatning til þess að
efla skógrækt í landinu og auka
tijágróður í byggð.
íðastliðin þijú ár hafa verið óvenju-
góð veðurfarslega miðað við árin
þar á undan. Sagt er, að hver öld
skiptist í hlýviðris- og kuldaskeið
og eitt er víst að mikið votviðra-
og kuldaskeið gekk yfír ísland og
íslendinga um 1960 og lauk því
fyrir þremur árum. Fullyrðing þessi
er þó ekki byggð á neinum vísinda-
legum rannsóknum, heldur er þetta
tilfínning Víkvetja, sem raunar get-
ur verið að standist ekki. Hins vegar
er það von Víkveija að nú fari í
hönd hlýðviðrisskeið hérlendis, a.
m.k. virðast síðastliðin þijú ár
benda til þess. Þau hafa fært mönn-
um hlý sumur og snjóalausa vetur,
a.m.k. á Suðvesturlandi.
XXX
Og nú segir Shevardnadze, ut-
anríkisráðherra Sovétríkjanna
að nýr leiðtogafundur sé nauðsyn-
legur og Ronald Reagan Banda-
ríkjarforseti minnist á leiðtogafund
í ræðu. Allt virðist sem sagt stefna
í að mennimir vilji koma saman til
skrafs og ráðagerða á ný, enda nær
ár síðan þeir hittust í Höfða. Spum-
ingin er nú, hvort þeir komi á ný
til Reykjavíkur, eða hvort þeir fari
annað, t.d. til Sviss. Ríkisstjórn Is-
lands ætti nú að eiga frumkvæði
að því að bjóða til fundarins. Síðast
voru það leiðtogar stórveldanna,
sem föluðust eftir Reykjavík, sem
fundarstað og íslenzk stjómvöld
bmgðust vel við og leystu gest-
gjafahlutverkið vel að hendi að
mati gestanna. Því kann að að verða
harla erfítt fyrir leiðtogana að
hafna boði um Reykjavík sem fund-
arstað, nú er það kæmi frá gestgjöf-
unum og mennimir á annað borð
staðráðnir í að hittast.
„ HAKlN PÁPI þ»MN ESZ 5LYN6UR l' PÓKE-fZ!*