Morgunblaðið - 14.10.1987, Blaðsíða 62

62
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 14. OKTÓBER 1987
nammn
Jpdb kanncKi paasfldk^is.11
Ást er...
... hálfgert happdrætti.
TM ffeg. U.S. P«t Off.-ai rights mrvwl
* 1967 Lo« AngilM Tm* Syndicata
Nei, ég vil ekki giftast
manni sem fer á fjörumar
við einkaritarann.
Með
morgunkaffínu
Þvi segir þú að ég hafi
verið í símanum i allan
dag?
HÖGNI HREKKVÍSI
„ ERTU VISS UA4 AO FWÐ HAFI VERJÐ HÖGNl?"
UM REIÐHJÓLA-
STULDI í REYKJAVÍK
Til Velvakanda.
Ég fagna þeim skrifum sem ver-
ið hafa í Morgunblaðinu undanfarið
vegnna reiðhjólaþjófnaðar í borg-
inni. Þórður Kristinsson skrifar
greinargott bréf í Velvakanda, þ.
2. október sl. Guðmundur Her-
mannsson, yfirlögregluþjónn,
svarar þessu bréfi þ. 6. október og
segir að Þórður hafí ekki fengið þær
viðtökur er honum bar hjá lögregl-
unni.
Hjóli sonar míns var stolið í ágúst
sl. Nýju hjóli sem hann var lengi
búinn að þrá, en það er önnur saga.
•Að sjálfsögðu gaf ég skýrslu hjá
lögreglunni en fékk svipuð svör og
Þ.K. Ég veit að hjóli sonar míns
var stolið þar sem lausir púðar
merktir með nafni og símanúmeri
fundust í nágrenninu.
Er ég fór fram á að lögreglan
leitaði að hjólinu voru svörin þau,
að þeir gætu ekki leitað að stolnum
hjólum. Þetta væri svo algengt. Ég
sagði að þekkja mætti hjólið vegna
þess að ég hefði merkt það á lítt
áberandi stað. Lögregluþjónninn
benti mér á óskilamunadeild lög-
reglunnar, pikkaði skýrsluna á
ritvél og þar með virtist mér málið
úr sögunni.
Ýmislegt kom á daginn við eftir-
grennslan í nágrenninu. Bömunum
fannst greinilega skrýtið að ég
skyldi gera svo mikið veður út af
þessu. Það væri jú ekkert mál að
fá nýtt hjól út úr tryggingunum.
Ég hef heyrt ýmsar lýsingar frá
fólki sem hefur orðið fýrir þessu í
Reykjavík. Stórum, þungum, læst-
um hjólum er stolið að nóttu til.
Þar eru ekki böm að verki.
Fyrir stuttu hringdi ég í síma-
númer sem var auglýst vegna hjóls
í óskilum. Sagðist konan vera búin
að fá um eitt hundrað upphringing-
ar þennan morgun. Dóttir þessarar
konu hafði sjálf tapað hjóli og stakk
konan upp á að fólk sem hefði lent
í þessu tæki sig saman og gerði
eitthvað í málinu.
Ég trúi ekki að böm geti komið
heim með hjól og sagt að þau hafí
fundið þau. Ég trúi ekki að foreldr-
ar séu svo afskiptalausir. Það á
alltaf einhver þessi hjól.
Böm hafa líka rétt. Við verðum
arfavitlaus ef rispa kemur á blikk-
beljumar okkar. Hvað þá ef þær
hyrfu og enginn gerði neitt í málinu.
Ég trúi ekki öðru en að í þessu
þjóðfélagi sé einhver aðili sem ber
skylda til að fara í saumana á þessu
máli í heild. Getur lögreglan ekki
Ágæti Velvakandi
Fyrir nokkru birtist bréf frá
móður sem var óhress með útsend-
ingar sjónvarps \ á
kvöldmatartímum. Vil ég taka und-
ir með henni. Hjá allflestum stendur
yfír kvöldverður kl. 19.19 og þar
sem fjölskyldur margar hveijar
miða við að allir hittist við kvöld-
matinn er ófært að sjónvarpið
skemmi það. Ég veit um Qölda fólks
sem er óánægt með þetta. Því er
krafan: „sjónvarpsfrí" frá kl. 19 til
19.30. Eins hefði verið gott að hafa
frí frá sjónvarpinu áfram á fimmtu-
dögum.
Hér á heimilinu er unglingur sem
vill senda Bjama Fel þakklætis-
kveðju. Mig langar til að bæta við
þessum vangaveltum um sjónvarps-
dagskránna. Fjölskylduþættir ættu
að vera tveir eða þrír á viku, 30 til
60 mínútna langir og poppþættir
þrisvar til Qórum sinnum í viku
hverri. Upplagt væri að hafa
íþróttaþætti á laugardögum en
íþróttir eru mjög gott sjónvarps-
efni. Á sunnudögum ætti að heQa
útsendingu kl. 17 með hugvekju en
ekki fyrr því fjölskyldan þarf oft
gert „rassíu“ í þessu eins og öðru?
Það hlyti að verða til þess að gefa
þjófunum aðhald.
Eitt er víst. Bömin okkar eiga
það skilið að við upprætum þennan
ósóma á einhvem hátt.
Ef einhver hefur rekist á hjól í
bflskúmum, heima eða annars stað-
ar, er hjól sonar míns silfurlitt
BMX-hjóI, 20 tommu með bláum
dekkjum, sæti og handföngum.
Síminn er 77771.
Ásthildur Sveinsdóttir
að fara út saman á sunnudögum.
Bama- og unglingamyndefni ætti
að vera alla daga á tímanum frá
kl. 18 til 19 og 19.30 til 20. Tákn-
málsfréttir ættu að vera kl. 20 og
fréttir í beinu framhaldi af þeim,
annað gengur ekki gagnvart heym-
arskertum. Á kvöldin ætti að vera
til skiptis fræðsluefni, skemmtiefni,
spumingakeppnir, leikrit og bfó-
myndir. Ekki of mikið af beinum
framhaldsmyndum. Ég þyki sjálf-
sagt dálftið fhaldssöm þegar ég segi
að dagskrálok ættu að vera á tíma-
bilinu frá kl. 22.30 til 23 nema
föstudaga um miðnætti og seinna
á laugardögum.
Þar sem alltaf þarf að vera að
spara ætti sjónvarpið að endursýna
meira góða þætti og byrja á þáttum
frá fyrstu árum sjónvarpsins. Er
mér þar efst í huga Stundin okkar
frá tímum Hinríks Bjama, Rann-
veig og krummi, Fúsi flakkari og
svo mætti lengi telja. Einn
klukkutfmi á viku af bamaefni
gæti þannig verið endursýnd Stund-
in okkar. Þannig mætti einnig fara
að með fullorðinsefnið.
Móðir
Höfum sjónvarpsfrí
á kvöldmatartímanum
Víkverji skrifar
Nokkrir bréfavinir Velvakanda
hafa hreyft athugasemdum
við þá skoðun Víkveija, að óeðlilegt
sé fyrir lögreglumenn að gæta ör-
yggis í umferðinni án einkennis-
búninga. Er engu líkara en þessir
bréfritarar telji lögregluþjónum
ganga betur að sinna skyldum
sínum án þess að bera hin ytri tákn
valds síns.
Víkveiji ætlar ekki að endurtaka
fyrri ummæli sfn um leynilögreglu-
starfsemi við stjóm umferðarmála.
Eindregnar skoðanir þeirra, sem
hafa kvatt sér hljóðs um málið í
dálkum Velvakanda, benda til þess,
að ef til vill þyki mörgum ástæða
fyrir lögregluna að hætta að nota
dökka búninga sína, hvítar húfur,
merkta bíla og önnur auðkenni.
Víkverji er ekki þeirrar skoðunar,
að lögreglumenn eigi almennt að
ganga til starfa sinna í borgaraleg-
um klæðum eða aka um götur í
ómerktum bflum.
Með hliðsjón af þeim umræðum,
sem orðið hafa um þessi mál hér á
þessum síðum undanfarið, væri
ekki úr vegi fyrir yfírstjóm lög-
reglumála í landinu eða að minnsta
kosti hér á höfuðborgarsvæðinu að
gera okkur fávísum grein fyrir rök-
unum að baki þeirri tilhögun, að
lögreglumenn nota almennt ein-
kennisbúninga við störf sín.
XXX
íkverji hefur orðið var við það
í samtölum við menn, sem
þurfa að ráða fólk til starfa, að
þeir telja kjarasamninga ekki leng-
ur viðmiðun um kaup og kjör,
heldur ráði nú markaðslögmálin í
þessu efni. Vilji fyrirtæki ráða fólk,
urfa þau að geta boðið nógu vel.
einhverri stöðinni komst maður
þannig að orði, þegar hann var
spurður, hvort ekki væri erfítt að
fá fólk til að starfa við fyrirtæki,
sem hann var að koma á fót: Ætli
maður verði ekki bara að fara út
og verela? Með öðrum orðum að
kaupa mannskap frá öðmm at-
vinnugreinum. Þeir sem sitja síðan
uppi án vinnuafls vilja eins og kunn-
ugt er ráða útlendinga til starfa.
Á sama tíma og kjarasamningar
em ekki lengur sama viðmiðun og
áður, berja verkalýðsrekendur sér
á bijóst og segja viðsemjendum
sínum stríð á hendur. í eymm
margra hljóta þau stríðshróp að
vera hjáróma, þegar litið er á hina
raunvemlegu stöðu á vinnu- og
launamarkaðnum. Ætli það sé ekki
að gerast hið sama hér og víða
ánnare staðar, að verkalýðsrekend-
ur em oft og tfðum frekar að beijast
fyrir eigin stöðu en umbjóðendur
sína?
XXX
ýlega tók fyrirtækið Bflaborg
í notkun nýtt, stórt og glæsi-
legt húsnæði í Reykjavík. Það er
um 8000 fermetrar að stærð, en
ráðhúsið, sem nú hefur verið ákveð-
ið að reisa er 4200 fermetrar. Davíð
Oddsson, borgaretjóri, var meðal
gesta í veglegu hófí Bflaborgar og
flutti hann þar ræðu. Vék hann að
því að Bflaborg hefði reist sitt nýja
hús, án nokkurra opinberra deilna
eða umstangs og þætti mönnum
líklega ekki í of mikið ráðist hjá
fyrirtækinu, á hinn bóginn hefði
löngum verið deilt um ráðhúsið og
margir teldu borginni ofviða að ráð-
ast í smíði þess, alltaf mætti benda
á eitthvað annað, sem hafa ætti
forgang:„...En við emm bara höfuð-
borg en þeir em bflaborg," sagði
Davíð að lokum.