Morgunblaðið - 19.11.1987, Síða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. NÓVEMBER 1987
Baldur Þórhalls-
son - Minning
Fæddur 8. maí 1915
Dáinn 10. nóvember 1987
Þann 10. nóvember síðastliðinn
lést í Vífílsstaðaspítala vinur minn
og afabróðir, Baldur Þórhallsson.
Mér er sagt að fundum okkar
hafí fyrst borið saman fyrir rúmum
þremur árum, þegar foreldrar mínir
komu með mig nokkurra daga
gamla heim af fæðingarheimilinu.
Þar beið, á útidyratröppúnum,
Baldur eftir komu minni, með blóm-
vönd, til þess að bjóða mig vel-
komna, og kemur það vel heim og
saman við síðari kynni mín af hon-
um. Bjó þá fjölskylda mín í kjall-
araíbúð þeirra Baldurs og
Guðrúnar, eiginkonu hans, allt
þangað til ég var orðin rúmlega
fímm ára gömul. Því eru fyrstu
minningar mínar óneitanlega
tengdar þessu góða fólki.
Baldur lét sér annt um böm og
minnist ég þess oft þegar hann
kenndi mér að tefla, sýndi spila-
galdra og bauð í bfltúr. Við
morgunraksturinn þurfti ég að vera
viðstödd til að fá sápu og síðan
rakspíra. Á eftir fylgdi svo ævinlega
brjóstsykurmoli.
Eftir að Qölskylda mín flutti úr
húsi Baldurs og Guðrúnar var ég
tíður gestur eftir sem áður á heim-
ili þeirra. Þær voru ófáar helgamar
sem ég fékk að gista og ævinlega
var sama tilhlökkunin að hitta Bald-
ur.
Lengi má telja og rifja upp marg-
ar gleðistundir sem í hugann koma
og yrði það æði langt mál. Menn
koma og fara, þannig er gangur
lífsins. Nú er horft á eftir góðum
vini sem skilur eftir í huga mínum
ótal gleðistundir. Þannig mun ég
ævinlega minnast Baldurs Þórhalls-
sonar. Hann hvfli í friði.
Ásta Karen
Þegar hugurinn reikar aftur í
tímann og maður fer að hugsa um
líf og starf Baldurs Þórhallssonar,
kærs mágs og vinar, sem kvaddur
er í dag, rifjast upp atburðir 50 ár
aftur í tímann, sem ollu því að fjöl-
skylda hans fluttist frá Djúpavogi
til Húsavíkur.
Það var í ársbyijun 1937 að
Þórhallur Sigtryggsson, faðir Bald-
urs, var beðinn að taka við stjóm
Kaupfélags Þingeyinga, sem var
illa statt vegna undanfarinnar
kreppu og annarra erfíðleika. Þór-
hallur lifði bemskuár sín á Húsavík
og átti þangað ættir sínar að rekja.
Hann tók að sér starfíð. Ekki leið
langur tími þar til augljóst var að
vel hafði tekist með valið á kaup-
félagsstjóranum. Þórhallur var
ákaflega vel gefínn hæfíleikamað-
ur, grandvar og heiðarlegur í öllum
verkum. Þá búinn að ná fæmi og
reynslu í verslunarrekstri við störf
sín, bæði á Vopnafírði og Djúpa-
vogi.
A Vopnafjarðarárum sínum
kvæntist Þórhallur Kristbjörgu
Sveinsdóttur frá Fagradal í Vopna-
fírði. Hún var manni sínum mikill
styrkur í öllum hans störfum og
heimili þeirra var friðarreitur §öl-
skyldu og vina. Það var mikill
fengur að fá Þórhall og hans glæsi-
legu fjölskyldu til Húsavíkur. Þijár
dætur og einn sonur fluttust með
þeim norður.
í Reykjavík höfðu sest að þrír
synir og ein dóttir. Einn af sonunum
í Reykjavík var Baldur. Hann var
á þessum ámm við trésmíðanám
hjá Tómasi Vigfússyni, húsasmíða-
meistara. Eftir námið vann hann
áfram nokkur ár hjá Tómasi. Seinna
gerðist hann starfsmaður við emb-
ætti Húsameistara ríkisins og vann
þá undir stjóm hins kunna bygg-
ingameistara, Bjöms Rögnvalds-
sonar. Á þessum áram var mikið
unnið við uppbyggingu prestsbú-
staða í sveitum landsins og var
Baldur þá langdvölum úti á lands-
byggðinni og kynntist þar mörgu
góðu fólki.
Eftir stríð, þegar skipafloti lands-
manna stækkaði og siglingar jukust
fékk Baldur skipspláss á ms. Ámar-
felli, þá nýju skipi Sambands
íslenskra samvinnufélaga. Hann
hugði gott til að geta unnið fyrir
sér og séð sig um í heiminum um
leið. Utþrá ungra efnalítilla manna
á þeim áram varð ekki svalað á
annan hátt.
Um árabil stundaði hann sjó-
mennsku, einungis á Sambands-
skipum og átti það allvel við hann.
Ekki síst að geta séð sig um í þeim
löndum, sem siglt var til.
Árið 1958 urðu þáttaskil í lífí
Baldurs. Þá eignaðist hann sinn
lífsföranaut, Guðrúnu Sigurðar-
dóttur frá Kvennabrekku í Dölum
og var henni fagnað af tengdafólk-
inu, enda frábær kona. Þá hætti
Baldur á sjónum og tók aftur til
við fyrri störf. I þetta sinn hjá læri-
meistara sínum, Tómasi, sem stóð
fyrir byggingu verkamannabústaða
í Reykjavík. Fyrir sjómannsár sín
hafði Baldur hlotið meistararéttindi
í iðngrein sinni, en eftir langa fjar-
vera hefur hann fundið sig hafa
orðið eitthvað viðskila við framfarir
í iðngreininni. Hann hætti ekki á
að verða verktaki, gekk úr meist-
arafélaginu í Sveinafélag trésmiða
og vann framvegis sem slíkur. Þetta
má kallast mikil trúmennska og
virðing við verkið sem vinna átti,
og þann sem unnið var fyrir.
Síðustu starfsár ævi sinnar var
Baldur húsvörður við Búnaðarbank-
ann í Austurstræti og var ánægður
í því starfí, sem og öllum öðram.
Hann líktist foreldram sínum með
heiðarleikann og trúmennskuna í
öllum sínum verkum.
Guðrún og Baldur eignuðust eina
dóttur, Emu Björku, gifta Ólafi
Óskarssyni, og eiga þau tvö böm.
Fýrir hjónaband sitt átti Baldur eina
dóttur, Bimu, sem búsett er á Sauð-
árkróki. Stjúpsonur Baldurs er
Sigurður Ingólfsson, búsettur í
Reykjavík.
Baldur Þórhallsson var sannar-
lega það sem kallað er drengur
góður. Fjölskylda mín kveður kær-
an bróður, mág, frænda og vin. Guð
blessi góðan mann og alla sem hon-
um unnu.
Bryndís Bjarnadóttir
Að áliðnum degi, þriðjudaginn
10. nóvember, lést í Vífílsstaðaspít-
ala Baldur Þórhallsson.
Með örfáum línum langar okkur
að minnast þessa vinar okkar og
velgjörðarmanns.
Ættir sínar átti Baldur að rekja
til Austurlands. Hann var sonur
þeirra sæmdarhjóna Kristbjargar
Sveinsdóttur, Sveins í Fagradal og
Þórhalls Sigtryggssonar kaupfé-
lagsstjóra á Djúpavogi og síðar á
Húsavík.
Hann var sá fjórði í röðinni af
átta systkinum, fæddur þ. 8. maí
1915 á Djúpavogi.
Enginn vafí er á því að Baldur
hefur hlotið gott veganesti í föður-
húsum, svo vel sem hann reyndist
okkur og öðram sem hann um-
gekkst, enda hafa fleiri þá sögu að
segja.
Baldur lagði snemma grann að
sínu ævistarfí. Ungur hóf hann
trésmíðanám í höfuðborginni og
lauk sveinsprófí í húsasmíði að þeim
tíma liðnum. Á sama tíma reisti
hann sér glæsilegt íbúðarhús á
Langholtsvegi 208, svo oft hefur
vinnutíminn verið langur á þeim
áram. I þessu húsi bjuggu um tíma
foreldrar hans á þeirra efri áram
og hann síðar, eftir að hann eignað-
ist sína eigin fjölskyldu.
Baldur og eiginkona hans Guð-
rún Sigurðardóttir, sem lifír mann
sinn, eignuðust eina dóttur, Emu
Björgu. Hún er gift Ólafi Óskars-
syni framkvæmdastjóra. Þau eiga
tvö böm, Baldur Inga og Völu Ósk.
Eina dóttur, Bimu, hafði hann
eignast áður.
Það mun hafa verið árið 1960
er fundum okkar Baldurs bar eitt
sinn saman. Við hjón áttum í hús-
næðisvandræðum og það barst í tal
fyrir tilviljun. Baldur taldi þetta
ekki stórmál og fínna mætti lausn
á því. Við skyldum bara flytja inn
í kjallaraíbúðina í húsi þeirra á
Langholtsvegi 208 og þar með var
Heimilistæki
sem bíða ekki!
isskápnr
íWii m ímm
uiiinriiiM
þurrkari
eldavóT
fryslikista
Nú er ekki eftir neinu að bíða, þú verslar í Rafbúð
Sambandsins fyrir 100 þúsund og getur þá keypt
öll heimilistækin í einu, valið sjálfur hvert tæki af
ótal gerðum í pakkann, bætt sjónvarpi, videotæki
eða hrærivél við og skipt greiðslum jafnt niður á
24 mánuði. Engin útborgun og fyrsta greiðsla eftir
einn mánuð. Enginn íslenskur raftækjasali hefur
boðið slík kjör- hvorki fyrr né síðar. Hafðu sam-
band við Rafbúð Sambandsins strax - það er ekki
eftir neinu að bíða.
\ TAKMARKAÐ
_A =MAGN
fMltSS
a Þessum kjorum^ ^SAMBANDSINS
ÁRMÓLA3 simi 687910
.. ÓOOOOO