Morgunblaðið - 19.11.1987, Síða 59

59
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. NÓVEMBER 1987
málið leyst. Ekki var minnst á leigu-
kostnað að þessu sinni, að öðru leyti
en því, að það kæmi bara í ljós.
Það kom líka í ljós að ekki var
okrað á leigjendum.
Hjá Baldri og Guðrúnu bjuggum
við síðan í um níu ár, eða þangað
til við fluttum í eigið húsnæði. Mik-
ill samgangur og samband var á
milli fjölskyldnanna, drukkið kaffi
á þeim staðnum sem betur þótti
henta og ýmislegt spjallað með létt-
um blæ, sem þau hjón tileinkuðu
sér mjög.
Þótt fundum fækkaði eftir að við
hættum að búa í sama húsi var
ávallt gaman að fá Baldur í heim-
sókn.
Þótt hann hugsaði oft djúpt var
hann alltaf gamansamur og sagðist
koma fram við fólk eins og það
kæmi fram við sig. Bamavinur var
hann hinn mesti.
Um tíma hvarf hann frá smíða-
vinnu og svalaði ævintýraþrá sinni
með því að gerast farmaður, lengst
af sem bátsmaður á skipum Sam-
bandsins. Leysti hann störf sín þar
vel, sem og allt annað sem hann
tók sér fyrir hendur. Eftir far-
mennskutímabilið var smíðað lengi
vel þar til hann á efri árum tók við
húsvarðarstöðu í Búnaðarbanka ís-
lands. Var hann við það starf meðan
heilsa og kraftar entust.
Fyrir fáum mánuðum hafði heilsu
hans hrakað svo að hann þurfti á
sjúkrahúsvist að halda. Fljótlega
kom í ljós að hér var alvara á ferð
og eigi næði hann fullum bata. Þá
voru daufír dagar hjá vinum hans.
Haldið var í vonina um að sjúk-
dóminum mætti halda í skefjum um
lengri tíma, en allt kom fyrir ekki.
Föstudaginn þ. 6. þessa mánaðar
fékk hann heimfararleyfi yfir helgi
og bar fundum okkar þá síðast sam-
an. Þótt augljóst væri að af honum
væri dregið, grunaði engan að að-
eins örfáir dagar skildu á milli
heims og helju.
Því kom það á óvart er harma-
fregnin barst. En eigi verður feigum
forðað og staðreyndum ekki breytt.
Eflaust er hann á fundum annarra
vina sinna núna og er það huggun
harmi gegn.
Blessuð sé minning hans.
Eftirlifandi eiginkonu, ættingjum
og vinum vottum við okkar dýpstu
samúð.
Erla og Ágúst
Deyr fé,
deyja frændur, ,
deyr sjálfur ið sama.
En orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Ur Hávamálum.)
10. nóvember síðastliðinn andað-
ist á Vífilsstaðaspítala tengdafaðir
minn Baldur Þórhallsson. Þrátt fyr-
ir vitneskju okkar um þann illvíga
sjúkdóm sem hann gekk með kom
fráfall hans okkur öllum á óvart.
Við fráfall Baldurs hafa börnin okk-
ar misst sinn best vin en minningin
um allar þær góðu stundir sem þau
áttu hjá afa og ömmu mun ekki
gleymast þó afi sé ekki lengur á
meðal vor. Ég vil að lokum þakka
fyrir að hafa orðið þeirrar gæfu
aðnjótandi að hafa kynnst Baldri
því hvatning hans og hjálpsemi
hefur reynst okkur hjónum ómetan-
Hann fæddist á Djúpavogi sonur
Kristbjargar Sveinsdóttur og Þór-
halls Sigtryggssonar faktors, er
seinna tók við stjóm Kaupfélags
Berfirðinga. Önnur ætt hans úr
Skaftafellssýslu, Oddný í Gerði í
Suðursveit var langamma hans,
þjóðsagnapersóna úr munni Þór-
bergs og Steinþórs á Hala, en
Sigtryggur Sigurðsson langafinn í
föðurætt úr Þingeyjarsýslu, sá er
flaugst á við sæskrímslið í Kald-
baksfjöru á öldinni sem leið og frá
segir í þjóðsögum.
Ég vissi á hvaða leið hann var,
en hélt að brottförin yrði ekki með
alveg svona skjótum hætti og var
á leiðinni til hans með bók sem ég
hafði skrifað í fyrstu minningu mína
um hann, svolátandi:
„Við vorum sex ára, við Þórarinn
í Lögbergi, þegar við stálum Bödda-
séttunni og rémm út á fjörð í
suðvestangolu og sólskini. Þetta var
kallað fjögurra manna far þótt stutt
væri og ræðin sérlega gerð fyrir
skyttirí, með einum jámstauti fyrir
ræði og lykkju á árinni á móti. Þá
má sleppa ámnum án þess að missa
þær. Við misstum þær allar, hveija
eftir aðra. Líka þá síðustu.
Það var Balli í Kaupfélaginu sem
kom á eftir okkur á séttunni hans
pabba síns. Hann tíndi fyrst upp
árarnar. Svo réri hann til okkar og
stoppaði álengdar til þess að segja
okkur að þeir Gústi í Lögbergi og
pabbi hefðu keypt séttuna af honum
Bödda, af þvi að hann fengi hana
aldrei aftur, og enginn fengi hana
af því að þeir vildu að okkur ræki
til hafs á henni, svo að enginn
þyrfti að sjá okkur framar, og þeg-
ar fólkið á Djúpavogi frétti þetta,
þá hefðu allir ákveðið að borga sinn
part í Böddaséttunni, af því að allir
yrðu svo fegnir að losna við okkur.
Að svo mæltu réri hann burtu og
tók okkur ekki í tog fyrr en við
vomm famir að grenja."
Þannig segir sum sé frá fyrstu
kynnum okkar.
Við urðum hvor öðmm býsna
mikið viðkomandi allar götur síðan,
þótt stundum tognaði á tímanum
milli funda meðan hann var við
trésmíðanámið í Reykjavík en ég
strákur fyrir austan, og svo raunar
líka eftir að hann réðist í siglingar
á íslenska kaupskipaflotanum. Þó
ekki svo að við fylgdumst ekki allt-
af náið hvor með annars högum og
sættum færi að hittast þegar við
máttum. En samt fór það svo að
ég frétti andlát hans í húsi þar sem
ég leit inn af tilviljun á leiðinni til
hans með fyrrgreinda bók, sem mér
var svo mikið í mun að hann læsi.
Konunni hans og bömum sendi
ég kveðju mína. Þeim má vera það
huggun eins og mér að eiga á eftir
góðum manni að sjá. Sjálfum sendi
ég honum þá greiðabón á útleið-
inni, að hann láti það nú verða sitt
fyrsta verk að taka frá fyrir mig
pláss hjá sér á dvalarheimili and-
aðra Berfirðinga þar handan við
Svartasker, því þar getur orðið
skemmtilegt.
Stefán Jónsson
Sólarfilma gefur út 133 ný jólakort
SÓLARFILMA hafa gefið út 133
ný jólakort auk þess sem nokkur
af kortum fyrri ára hafa verið
endurprentuð.
„Enn sem fyrr gefum við út mik-
inn fjölda korta með nýjum falleg-
um vetrarmyndum frá mörgum
stöðum á landinu," segir í fréttatil-
kynningu frá Sólarfilmu. „Að þessu
sinni framleiðum við nokkur jóla-
kort af teikningum/málverkum sem
tengjast þjóðhátíðinni 1874 en þá
komu hingað menn bæði frá Dan-
mörku og Bretlandi (London Illu-
strated News) og fleiri löndum til
þess að fylgjast með konungskom-
unni og hátíðarhöldunum í tilefni
af 1000 ára afmæli byggðar í
landinu.
Eins og mörg undanfarin ár hef-
ur Bjami Jónsson listmálari teiknað
jólakortamyndir sérstaklega fyrir
Sólarfilmu og nú gefum við í fyrsta
sinn út verulega fallegar fugla-
myndir eftir Jón Baldur Hlíðbeyg.
Öll jólakort Sólarfílmu eru innlend
framleiðsla, prentuð í Prentsmiðj-
unni Eddu, þótt filmur og fyrir-
mjmdir séu í ýmsum tilvikum
fengnar erlendis frá.“
Listræn hönnun í þjóðlegu
Taktu upp þráðinn!
Nú eru prjónavörur hátískuvara. Það
þarf ekki endilega að gefa tilbúna ilík.
Það má alveg eins gefa fallegt garn eða
lopa og uppskrift. Eða setjast niður og
prjóna sjálf.
samspili
Umvafín einhverju fallegu
Það er ekkert eins notalegt og falleg
værðarvoð. Hlýleg og falleg gjöf sem er
ómissandi í sófanum eða ferðalaginu.
Viö höfum úrval af fallegum Álafoss
ullarfatnaði sem er gaman að klæðast
eða gefa.
M

Arzberg hágæðapostulín
Hér er á ferðinni nytjalist sem gleður
augað eltir fræga þýska hönnuði eins og
Werner Búnch og H. Th. Baumann.
Borðhaldið verður ánægjulegt með
þessu fallega þýska postulíni og það er
gaman aö safna því.
Við pökkum - tryggjum
og sendum um heim allan.
/^lafössbúöin
Vesturgata 2, Reykjavík, sími 13404