Morgunblaðið - 13.01.1988, Blaðsíða 15

Morgunblaðið - 13.01.1988, Blaðsíða 15
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVTKUDAGUR 13. JANÚAR 1988 15 Ævisaga Jónasar Krisljánssonar Bökmenntir Jón Gíslason Benedikt Gíslason frá Hofteigi: Ævisaga Jónasar Kristj ánssonar læknis. Anna Ólafsdóttir Björns- son bjó til prentunar. Reykjavík 1987. Rétt fyrir jólin kom út Ævisaga Jónasar Kristjánssonar iæknis, er var merkur brautryðjandi og stofn- andi Náttúrulækningafélags Islands. Jónas læknir var héraðslæknir í tveimur íjölmennum læknishéruðum og gat sér mikinn orðstír fyrir dugn- að í starfí og gerði aðgerðir við frumstæð skilyrði, er vöktu mikla athygli. En frá æskudögum var hann viss þess, að taka ætti breytta stefnu í læknisfræðinni, breyta matarvenj- um, flarlægja ýmsar óhollar fæðu- tegundir af matarborði þjóðarinnar. Þegar hann hætti störfum héraðs- læknis tók hann upp merki þessarar fornu hugsjónar sinnar, sem hann vann við að koma í framkvæmd eins og hann gat meðan hann var lækn- ir. Hann setti markið hátt og fékk í lið með sér dugmikið fólk og stofn- aði Náttúrulækningafélag Islands, en grunnur þess var lagður norður á Sauðárkróki, áður en hann hætti þar héraðslæknisstörfum. Jónas Kristjánsson varð snemma þekktur maður af störfum sínum. Hann náði til alþýðunnar í læknis- verkum sínum og líknarstörfum. Hann var raunsæismaður og lét aldr- ei deigan síga í löngu og farsælu héraðslæknisstarfi. Hann var tilbú- inn að takast á við erfiðleikana að gegna erfiðum læknishéruðum, fara í torsóttar læknisvitjanir yfir fyöll og stórvötn, jafnt á hesti, báti eða fótgangandi. Takmark hans var að- eins eitt, að þjóna sjúkum ogþjáðum, lækna, líkna og græða mein fólks- ins. Þetta hlutverk varð honum auðunnið, þrátt fyrir mikla — ótrú- lega mikla — erfiðleika, er búnir voru á hveiju leiti í erfíðu, veglausu landi. Jónas læknir var snemma vitandi þess, að mataræði þjóðarinnar var ekki eins og það þurfti að vera. Lif- andi fæða og snauð af kiyddi var hin rétta. Fólkið átti að forðast sem allra mest gamlan mat, kæstan og um of saltaðan. Gamall og geymdur matur var valdur að allskonar vanlí- ðan ásamt hinum fyrrnefiida. Hann var jafnframt á móti allskonar gervi- efnum í mat, sem mjög fór vaxandi til neyslu á líðandi öld. Orustan við hvíta sykurinn var honum kær, og hann var þar í fremstu línu til sókn- ar. Sama máli gegndi um allskonar efni sem notuð eru til vamar gegn sýkingu í búpeningi og grænmeti. Græna blaðið var tákn og vissa fyrir heilbrigði og fjörgjafa fólksins, ræktun grænmetis og kjammikilla jurta voru trygging fyrir heilsu og fjöri. Gróður jarðarinnar eins og hann kom úr skauti náttúrunnar kaus hann til nota þeim er fylgdu hugsjón hans og stefnu. Utivist og göngur voru kjörboðskapur hans. Hreinlæti og böð, áreynsla við þjálf- un æfinga, er læknir skipulagði til að styrkja vissa líkamshluta, voru læknisaðferðir, er áður voru óþekkt- ar. Hann flutti boðskap sinn í fundarsölum í læknishéraði sínu og víðar. Ungum og væntanlegum hús- freyjum Húnvetninga boðaði hann kenningar sínar á hátíðarstundum f Kvennaskólanum á BlönduósL Þær báru ftjómagn á matborð heimilanna á komandi árum. Skagfirðingar kunnu vel að meta Jónas lækni og sýndu honum mikinn sóma og virðingu að loknum störfum i héraðinu. Jónas læknir var alþingis- maður þeirra eitt kjörtímabil. Honum fannst að hann ætti ekki heima í sölum málþófs og undan- færslna. Hann vildi athafnir og framfarir jafnt í heilbrigðismálum sem öðru. Táknræn er sagan er sögð er í bókinni um hættuferð og læknis- vifjun frostaveturinn mikla 1918, er hann lagði í tvísýná ferð, leggjandi líf sitt og heilsu í hættu. Það var engin sæld að verða læknir í stijál- býlu og veglausu landi. Það þurfti mikinn kjark og áræði að ieggja í læknisferð næstum því í hvaða veðri sem var og við hvaða skilyrði sem fyrir hendi voru. Margar sögur eru til af slíkum ferðum og eru sumar ákjósanleg sýnishom í ævisögubók Jónasar læknis Kristj^nssonar. Síðasti hluti bókarinnar er kynn- ing á stefnu Jónasar læknis á náttúrulækningum og framkvæmd þeirra. Þar lýsir höfundinn hinni fijóu og merku kenningu Jónasar. Stefna hans er fyrst og fremst byggð á reynslu, reynslu í starfi og hug- sjón. Jónas komst ungur að sannind- um þess, að náttúrleg fæða og samskipti við náttúruna var nauð- synleg fólkinu. Hreinlæti og heil- næmi matar og iðkanir áreynslu úti í náttúrunni, böð og hreyfing í úti- vist jók heilbrigði. Allt var þar ráðlagt af sönnum trúnaði við lífið sjálft, sólskin og útivist voru lækn- andi, græddu og bættu gömul mein og komu í veg fyrir að ný yrðu til. Jónas Kristjánsson fékk brátt til liðs við sig hóp valinna manna. Hann fylkti liði sínu til sóknar til orustu gegn orsökum vanlíðan fólksins og þekkingarleysi þess við hinar illu orsakir fjölda sjúkdóma. Græni mátturinn í fijósemi jarðar og varmi sólar var honum allt. Hann hvatti fólk óspart til aukinna skipta við náttúruna sjálfa, á hvem veg sem fyrir hendi var, að hver og einn gæti notað þau og gert sér að gagni. Það var hamingja fjölda fólks í þessu landi, að tileinka sér Náttúmlækn- ingastefnuna. Náttúrulækningamenn tóku brátt að hyggja að stofnun heilsuhæla og Einsöngstónleikar Svan- hildar Sveinbjörnsdóttur Tónlist Jón Asgeirsson Svanhildur Sveinbjömsdóttir „debúteraði" í Norræna húsinu sl. laugardag en auk þess að ljúka prófi frá Söngskólanum í Reykjavík fyrir nokkrum árum hefur hún stundað söngnám er- lendis um eins árs skeið. Svan- hildur hefur hljómmikinn og góðan messó-sópran og þegar henni tekst vel upp er túlkun hennar sterk og sannfærandi. Þessir kostir komu best fram í íslensku lögunum, í Vorgyðjan kemur, eftir Áma Thor- steinsson, tveimur lögum eftir Sigfús Einarsson, Draumalandið °g Gígjan og í aukalaginu Betli- keriingin, eftir Sigvalda Kaldalóns. Eriendu lögin eftir Gluck, Ponchi- elli, Massenet, Leoncavallo voru að mörgu leyti vel sungin en Fjór- ir alvarlegir söngvar, eftir Brahms, vom því miður ekki nógu vel æfðir. Þrátt fyrir þetta er ljóst að Svan- hildur hefur bæði hæfileika og kunnáttu til að gera betur, en þeg- ar halda á tónleika þarf svo margt að falla saman, ef allt á að takast hið besta, sem liklegast gengur eftir þegar beitt er óvæginni gagn- rýni og æft langt fram úr því sem kann að þykja nauðsynlegt. Undirleikari var Olafur Vignir Albertsson og þarf varla að hafa Svanhildur Sveinbjörnsdóttir þar um mörg orð, því Ólafur er fyrir löngu viðurkenndur sem frá- bær og einkar traustur undirleik- Jónas Kristjánsson ráku þau við frumstæð skilyrði fyrst í stað, þar til fenginn var staður í fögm umhverfi austur í Hveragerði. Þar hefur stofnunin dafnað og vax- ið, gert mikið gagn, bætt heilsu Qölda fólks. Þangað er sótt heil- brigði og kjölfesta til sóknar á mið bætts mataræðis og margskonar hreysti og heilbrigði. Draumur Jón- asar læknis hefur ræst og orðið að vemleika í lífí og starfi þjóðarinnar. Bókin, Ævisaga Jónasar Krist- jánssonar, er vel rituð og sönn í öllum greinum. Hún er vottur um miklar hugsjónir frægs læknis og ber barr skoðana hans vítt um land, laufviðurinn er óx af hugsjónum hans í æsku er safamikill og hollur í verkum og lækningum í góðu starfi og hollum lifnaðarháttum. Hún verð- ur gleðigjafi fólkinu er gistir Náttúmlækningahælið i Hveragerði um ókomin ár. Þangað verður sóttur fróðleikur um brautryðjandann mikla, Jónas Kristjánsson lækni. Benedikt Gíslason frá Hofteigi ritaði bókina að Jónasi lækni lif- andi. Stíll hennar er hreinn og rökréttur í uppbyggingu skýrrar og fastrar frásagnar. Anna Ólafsdóttir Bjömsson hefur búið ævisöguna undir prentun og er það sómasam- lega leyst af hendi. Bókin er verðugt minnismerki um brautryðjandastarf Jónasar læknis og starfsemi Nátt- úmlækningaheimilisins í Hvera- gerði, þar sem margir hafa notið umhyggju og lækninga. Ég er einn i hópi þeirra. Þessi bók ætti að vera á sem flestum heimilum landsins. HANDAVINNUTILBOÐ Vesturfararnir kr. 1.312,- NÝIR MYNDAUSTAR I jafa með ullargarni. LUKKUPOKI - sértilboð Hannyrðapakkningar, blandað í poka. Verðmæti kr. 3.000,- nú kr. 1.500,' PÓSTSENDUM. j&annprbaberáluntn €rla Snorrabraut 44. Simi 14290 O Klæðskerasaumuð dömu- og herrajakkaföt úr fyrsta flokks enskum fata- efnum, saumuð eftirmáli. O Einkennisföt fyrir stofnanir og aðra starfshópa. GARÐASTRÆT! 2 - SfMI 17525
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.