Morgunblaðið - 03.02.1988, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 3. FEBRÚAR 1988
41
Minning:
Gestur Ólafsson,
Efrí-Brwmvöllum
Fæddur SO.júlí 1922
Dáinn 23. janúar 1988
Þegar ég frétti af sviplegu and-
láti Gests á Brúnavöllum, kom það
eins og skvett væri kaldri vatns-
gusu yfír mig. Það hefur örugglega
haft svipuð áhrif á marga, sem
þekktu Gest. Mér fínnst það svo
ömurleg tilhugsun að einn af þeim
mönnum sem ég hef umgengist
mikið, frá því ég fæddist, sé horf-
inn. Hann var í fullu fjöri alveg
fram á síðasta dag og alls ekkert
í fari hans sem fékk mann til að
detta í hug að hann myndi deyja í
bráð.
Gestur Ólafsson fæddist í Dalbæ
í Gaulveijabæjarhreppi en fluttist
árið 1931 að Efri-Brúnavöllum á
Skeiðum. Þar átti hann heima til
dauðadags. Foreldrar hans voru þau
Ólafur Gestsson bóndi á Efri-
Brúnavöllum og Sigríður Jónsdóttir,
kona hans. Gestur ólst upp við al-
menn sveitastörf eins og tíðkast um
sveitaböm. Hann starfaði á búi föð-
ur slns uns hann tók við árið 1963
og þá í félagsbúi með Hirti bróður
sínum. Jón bróðir hans bjó einnig
á Efri-Brúnavöllum. Árið 1974
byggði Gestur sér íbúðarhús og var
jörðinni þá skipt milli bræðranna.
Gestur bjó með fé, enda var hann
mikill flármaður og var búinn að
koma sér upp góðum fjárstofni.
Það féll stundum í minn hlut að
aðstoða Gest lftillega á mestu
álagstímunum og eru þær stundir
mér ógleymanlegar. Gestur var ein-
beittur og duglegur við störf sín,
en alltaf var samt stutt í góðan
húmor. Gestur var skapgóður mað-
ur að eðlisfari. Aldrei heyrði ég
hann tala illa um nokkum mann
og hann átti mjög auðvelt með að
fyrirgefa ef eitthvað var hallað á
hans hlut. Hann var vel kunnugur
á allmörgum bæjum sveitarinnar
og fylgdist vel með hvað var um
að vera í sveitinni. Ég held að óhætt
sé að segja að Gestur hafí kallað
fram það góða hjá þeim sem hann
umgekkst, enda þótti mörgum vænt
um hann. Ég minnist þess oft þeg-
ar ég spjallaði við burtflutta
Skeiðamenn að þeir spyrðu mig eitt-
hvað á þessa leið: „Óg hvað er nú
að frétta af honum Gesti mfnum á
Brúnavöllum?" Þetta ætti að sýna
hvaða hug fólkið f sveitinni bar til
hans.
Gestur kom oft við á heimili mínu
og var allajafna hress og kátur. Það
var alltaf viss upplyfting fyrir heim-
ilið þegar hann kom, hvemig sem
á stóð.
Nú er hann farinn, en eftir lifir
minningin og hún er góð. Ég votta
systkinum hins látna og öllum að-
standendum samúð mína. Megi
vinur minn Gestur Ólafsson hvíla í
friði.
Auðunn Guðjónsson
Laugardaginn 23. janúar sl. varð
Gestur Ólafsson, bóndi á Efri-
Brúnavöllum, Skeiðum, bráðkvadd-
ur. Með honum er horfínn af sviðinu
einn þeirra manna sem hljóðlítið
feta lífsbrautina, en skila þó dijúgu
dagsverki.
Mér er ljúft að minnast þessa
móðurbróður míns með fáeinum
orðum. Gestur var fæddur í Dalbæ
í Gaulveijabæjarhreppi þann 30.
júlí 1922. Foreldrar hans voru Ólaf-
ur Gestsson og kona hans, Sigríður
Jónsdóttir. Þau héldu myndarheim-
ili og búskap á Efrí-Brúnavöllum
fram á sjöunda áratuginn, en
bjuggu síðustu ár sín í Reykjavík.
Ólafur lést í ágúst 1968 og Sigríður
réttu hálfu ári síðar, í febrúar 1969.
Systkini Gests voru fímm sem kom-
ust á fullorðinsár. Tveir bræðra
hans eru iátnir fyrir fáum árum;
Jón, bóndi á Efri-Brúnavöllum og
Eggert, húsasmiður í Reykjavík.
Guðný Gróa, búsett í Reykjavík,
Hjörtur, bóndi' á Efri-Brúnavöllum,
og Guðlaug, sem býr í Kópavogi,
eru eftirlifandi systkini Gests.
Gestur fluttist ungur með for-
eldrum sínum frá Dalbæ að Efri-
Brúnavöllum á Skeiðum. Þar skilaði
hann mestum hluta lífsstarfs sins.
Ungur maður gegndi hann þó ýms-
um störfum auk búskaparins, m.a.
fór hann á nokkrar vetrarvertíðir,
bæði í Vestmannaeyjum og á Suð-
umesjum. Á seinni árum tók hann
oft að sér eitt og annað er til féll
utan búskaparins, svo sem vinnu
við afréttargirðingar snemma sum-
ars og í sláturhúsum á haustin.
Fleira mætti tií telja, því sjaldan
sat hann auðum höndum, og var
auk þess eftirsóttur til vinnu.
Á Efri-Brúnavöllum hefur hin
síðari ár verið þríbýli. Gestur bjó
einn f iitlu snotru húsi, sem hann
byggði sér á jörðinni. Hann giftist
ekki og var barnlaus. Einstæðingur
var hann þó ekki í þeirri merkingu
að vera einmana. Hann naut þess
að umgangast fólk, og gerði mikið
af því að líta til góðra vina sinna
á nálægum bæjum. Samstaða
Skeiðamanna og umhyggja þeirra
hvers fyrir öðrum er í mörgu til
eftirbreytni. Þessi samstaða birtist
í ýmsum myndum. Frá þeim tíma
er ég var í sveit á Efri-Brúnavöllum
minnist ég t.d. sameiginlegs vothey-
skapar. Þá var venjan sú að allir
vinnufærir karlmenn af þremur
aðliggjandi bæjum hjálpuðust að
við þennan heyskap. Þá var vel tek-
ið til hendinni og bekkurinn þétt
setinn. við kaffíborðið, og mikið
skrafað. Vinnugleðin og ánægjan
skein úr hveiju andliti, og kannski
ekki síst okkar krakkanna, sem
upplifðum stórkostlega daga. Eins
minnist ég þess að ófáar hendur
komu til hjálpar þegar byggð var
ný hlaða á bænum. Víst er að þessi
samstaða tilheyrir ekki einungis
fortíðinni, því úr fjarlægð hefur
mátt fylgjast með samhug þessa
fólks, t.d. við endurbyggingu hlöðu
eftir bruna, og nú síðast sameigin-
legu átaki við hitaveitulögn á bæina
i sveitinni. í þessu andrúmslofti lifði
Gestur og var hann jafnt gefandi
sem þiggjandi.
Aðeins þremur dögum fyrir
andlátið töluðum við Gestur saman
í síma. Hann lét vel af sér, eins og
hans var venja, og var tíðrætt um
hitaveitulögnina og breytingamar
sem með henni urðu. Hann var
auðheyrilega ánægður með vel-
heppnað verk og horfði björtum
augum til framtiðarinnar. En slq'ótt
skipast veður í lofti.
Gests Ólafssonar minnist ég sem
hógværs manns, mikils verka-
manns, sem krafðist einskis sér til
handa, hvorki metorða né þess sem
telst til veraldlegra gæða. Hans
lífshamingja var fólgin í því starfí
sem hann unni, og sönnum vinum
um alla sveit.
Mér er þakklæti í huga er ég
kveð þennan ágæta frænda minn,
fyrir þær mörgu ánægjustundir sem
hann veitti mér í æsku og síðar þær
hlýju og einlægu móttökur sem ég
og fjölskylda mín höfum hlotið í þau
skipti sem við höfum komið við hjá
honum.
Að endingu votta ég ástvinum
hans öllum samúð mína.
Guð blessi minningu Gests Ólafs-
sonar.
Ólafur H. Jónsson
um. Þvi var gaman að ræða við
hana um mál líðandi stundar.
Síðustu árin átti hún við vanheilsu
að stríða og dvaldist langdvölum á
Borgarspitalanum, Rauða kross-
hótelinu og Heilsuhæli NLFI í
Hveragerði. Hún var mjög þakklát
fyrir þá umönnun sem hún naut á
þessum stöðum.
Daisy var ekki allra, en hún var
vinur vina sinna. Við erum þakklát
fyrir að hafa eignast hana að vini.
Dætur okkar munu minnast góðu
nágrannakonunnar, sem átti alltaf
hlýlegt bros.
Við vottum aðstandendum samúð
okkar.
Guðrún og Logi.
Daisy Saga Jósefs-
son — Minning
I dag er til moldar borin vinkona
móður minnar, Daisy Saga Jósefs-
son. Daisy lagðist til svefns þann
25. janúar og vaknaði ekki aftur
til þessa lífs.
Ég kynntist Daisy mest af af-
spum frá mömmu, en eftir að hún
dó í júní á síðasta ári, bundumst
við vináttu og frá minni hendi, virð-
ingarböndum.
Daisy var falleg og elskuleg
„darna" f orðsins fyllstu merkingu.
Hún hafði mikinn áhuga, fyrir því
sem var að ske'um allan heim og
var málefnaleg í allri umræðu. Af-
staða hennar til ýmissa mála sem
báru á góma okkar í millum var
oft öndverð við mitt álit og gerði
það að verkum að samræður urðu
flóknar, en engu að síður fróðlegar
og skemmtilegar.
Daisy fluttist með foreldrum
sínum og systur til íslands árið
1928 frá Bandaríkjunum, þar sem
hún var fædd og uppalin. Hún var
cosmopolitan eða heimsborgari sem
ferðaðist í huganum og sá og upp-
lifði, jafnvel meira en við sem erum
á ferðinni.
Einn sólardag í fyrrasumar sát-
um við fyrir utan Kökuhúsið við
Austurvöll og nutum fegurðar
Reykjavíkur, ég sem gestur, en
Daisy sem þátttakandi í uppbygg-
ingu þessarar fallegu borgar, sem
Reykjavík er í dag. Hún sagði mér
frá því hvemig hún fann Reykjavík
árið 1928, en til samanburðar hafði
hún Manhattan í New York en þar
bjó hún, þessi dagur er mér ógleym-
anlegur.
Hún hafði ekki farið varhluta af
erfíðleikum þessa heims, en trú á
annað og meira gerði hana að bjart-
sýnismanneskju sem gott var að
vera í návist við.
Um leið og ég óska Daisy góðrar
ferðar heim, votta ég bömum henn-
ar og flölskyldum þeirra mína
innilegu samúð. í bijóstum lifír
minning um góða konu.
Elín Hansdóttir
Luxemburg
í dag verður vinkona okkar, Daisy
Saga Jósefsson, til moldar borin.
Kynni okkar hófust fyrir sjö árum.
Þrátt fyrir mikinn aldursmun tókst
með okkur góð vinátta. Líf Daisyar
var mjög viðburðaríkt. Það var bæði
fróðlegt og gaman að hlýða á frá-
sagnir hennar frá æskuárunum,
þegar hún ferðaðist ásamt foreldrum
sínum með fjölleikahúsum í Vestur-
heimi. Daisy fylgdist vel með og
myndaði sér skoðanir á öllum hlut-
lu í Bí
ALGJÖR RÝMING — 50-80% AFSLÁTTUR
0
UTSALA ALDARINNAR
Við spyrnum fótum við háu verðlagi og bjóðum þreyttum og köldum fótum að klæðast skófatnaði frá okkur.
Við seljum út allan leðurfatnað
Leðurfatnað dömu og herra
Leðurhanska dömu og herra
Leðurtöskur og belti
50% afsl.
Kuldaskór í úrvali, - verð frá 800,- kr.
Spariskór í úrvali - verð frá 500,- kr.
Dömuskór í úrvali - verð frá 900,- kr.
50 - 80% afsl.
Það er þessvirði að koma á Vitastíginn.
SKOGUUGGINN sass-—
SERIDUM í PÓSTKRÖRJ.
Skautar á 1.500,- kr.
Stærðir 26-35.
Svartir og hvítir.