Morgunblaðið - 09.02.1988, Blaðsíða 52

52
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 9. FEBRÚAR 1988
t Móðir okkar, tengdamóðir og amma, HÓLMFRÍÐUR JÓNSDÓTTIR, Stórafjalli, Borgarhreppi, Mýrasýslu, andaðist á heimili sínu sunnudaginn 31. janúar sl. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Þökkum af alhug auðsýnda samúð og vinarhug vegna fráfalls hennar. Sigurður Einarsson, Guðrún Einarsdóttir, Magnús Guðmundsson, Tómas Einarsson, Guðlaug Jónsdóttir, Ragnhildur Einarsdóttir, Óskar Guðmundsson, Unnur Einarsdóttir, Guðmundur Lárusson, barnabörn og barnabarnabörn.

t Faðir okkar, tengdafaðir og afi, HARALDUR BREIÐFJÖRÐ ÞORSTEINSSON, Maríubakka 8, lést í Brompton-sjúkrahúsinu i London að morgni 5. febrúar. Útför hans fer fram frá Bústaðakirkju fimmtudaginn 11. febrúar kl. 13.30. Jarðsett verður f Lágafellskirkjugaröi. Jóhanna Haraldsdóttir, Gunnlaugur Valtýsson, Helga Haraldsdóttir, Jón Sveinsson, Ásgerður Haraldsdóttir, Birgir Sigurðsson, Kristín Haraldsdóttir, Birgir Þór Sigurbjörnsson, Gísli Haraldsson, Bergdís Guðnadóttir, Sœvar Haraldsson, Aðalheiður Steinadóttir, Haraldur Vilberg Haraldsson, Hrönn Sigurðardóttir og barnabörn.

t Móðir okkar, GÍSLÍNA HARALDSDÓTTIR frá Neskaupstað, Skipasundi 51, Reykjavik, lést á Landspítalanum að kvöldi föstudagsins 5. febrúar. Jarðarförin auglýst síðar. Eyþór Einarsson, Gylfi Einarsson.

t Sonur minn, bróðir okkar, faöir, tengdafaðir og afi, STURLA SVANSSON, Langholtsvegi 164, Reykjavik, andaðist á heimili sínu 4. febrúar. F.h. aðstandenda, Unnur Sturludóttir, Ottó Sturluson, Magnea Sturludóttir, Þorvaldur Jón Kristján Sturluson.

t Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, ÁSDÍS KATRÍN EINARSDÓTTIR, lést í Sjúkrahúsi Isafjarðar sunnudaginn 7. febrúar. Jarðarförin verður auglýst síðar. Jón Kr. Jónsson, Sigríður Aðalsteins, Anna Jónsdóttir, Lúðvík Kjartansson, Elisabet Jónsdóttir, Sveinn H. Valdimarsson, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
t
Maðurinn minn og faðir okkar,
VIÐAR PÉTURSSON,
lést á Borgarspítalanum 8. febrúar.
Útförin fer fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Borgarspítalann.
Ellen, Véný, Vatnar og Örn.
t
Systir okkar,
MARGRÉT KRISTJÁNSDÓTTIR,
lést á Sólvangi, Hafnarfirði aðfaranótt 8. febrúar.
Guðlaug Kristjánsdóttir,
Sigurbjörg Kristjánsdóttir,
Björn Kristjánsson.
t
SESSEUA KATRÍN GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Seli í Ásahreppi,
lést 28. janúar 1988. Jarðarförin hefur farið fram.
Systkini hinnar látnu.
Dóra Björg Theodórs-
dóttir — Minning
Fædd 5. mars 1949
Dáin 31. janúar 1988
\
Við lát mágkonu minnar vil ég
minnast hennar nokkrum orðum.
Leiðir okkar hafa legið saman í
nærfellt aldarfjórðung enda þótt við
værum ekki alltaf í nábýli hvor við
aðra. Ævi hennar varð ekki löng
en í minningunni verður hún lýs-
andi dæmi um hetjulega baráttu
fyrir því að fá að lifa lífinu með
reisn og sínum nánustu. Örlög
hennar urðu þau að vera slegin til
jarðar á besta aldri af sjúkdómi sem
ekki varð ráðin bót á.
Dóra fæddist í Reykjavík 5. mars
1949. Hún var næstyngst af fjórum
börnum hjónanna Rögnu Jónsdótt-
ur og Theodórs Jóhannessonar
verslunarmanns. Heimili þeirra hef-
ur staðið í Reykjavík, en þau eiga,
eins og flestir borgarbúar, ættir að
rekja til landsbyggðarinnar. Faðir
Rögnu var Jón Kristófersson, lengst
starfsmaður Landhelgisgæslunnar,
ættaður frá Brekkuvelli á Barða-
strönd og móðir hennar, Guðbjörg
Káradóttir, var frá Stokkseyri. Guð-
björg og Jón stunduðu bama-
kennslu á Tálknafirði á árunum
1918—1923 en fluttu þá til
Reykjavíkur og bjuggu þar síðan.
Foreldrar Theodórs voru Jóhannes
Jónsson trésmiður í Reykjavík, ætt-
aður frá Narfastöðum í Borgarfírði
og fyrri kona hans, Helga Vigfús-
dóttir frá Sólheimum í Mýrdal.
Bræður Dóm eru Björn við-
skiptafræðingur búsettur í
Garðabæ, giftur Valgerði Kristjóns-
dóttur og Jón fulltrúi í New York,
hans eiginkona er Anne Höst-
Madsen, dönsk að ætt. Yngst er
systirin Helga, viðskiptafræðingur,
búsett á Seltjamamesi, hennar eig-
inmaður er Om Friðrik Georgsson.
í glöðum hópi systkina sinna á for-
eldraheimilinu átti Dóra sín
bemsku- og æskuár og þaðan
hleypti hún heimdraganum eftir að
hafa Iokið gagnfræðaprófi frá
Vogaskóla í Reykjavík árið 1965.
Leið hennar lá til Danmerkur þar
sem hún var um tíma við nám og
störf en árið 1967 fór hún til starfa
hjá Loftleiðum hf. í fyrstu var hún
við skrifstofustörf en síðan flug-
freyja til ársins 1973 er hún flutti
af landi brott. Með unnusta sínum,
Pétri Ólafssyni, viðskiptafræðingi í
Reykjavík, eignaðist Dóra dóttur
þann 24. júlí 1969. Leiðir þeirra
Péturs skildu síðar en Kristín, dótt-
ir þeirra, * fylgdi móður sinni. Á
gamlársdag 1972 giftist Dóra svo
Bimi Ingasyni flugvélstjóra sem þá
var starfsmaður Cargolux og áttu
þau heimili sitt í Lúxemborg næsta
áratuginn. Dóttir þeirra er Helga
fædd 11. desember 1973. Heimili
Dóm og Bjöms í Luxemborg var
fallegt og þangað var gott að koma.
Hann var vegna starfa sinna oft
langdvölum að heiman en Dóra
helgaði dætmnum tveimur tíma
sinn og alúð alla. Hún var gestrisin
og höfðingi heim að sækja, vinir
og vandamenn vom tíðir gestir og
frá þessum ámm eiga margir góðar
minningar um glaðar stundir á
heimili hennar. Á þessu tímabili var
nokkur hópur íslendinga starfandi
í Lúxemborg og af því tilefni stund-
um talað um „íslensku nýlenduna"
þar. í hópnum var náið samfélag
og eignaðist Dóra þar góða vini.
Hún hafði frá fyrstu tíð áhuga á
hannyrðum ýmsum og þama úti
gafst henni tóm til að sinna því
hugðarefni. Hún prýddi heimili sitt
og saumaði og pijónaði á fjölskyld-
una. Til þess hefur verið tekið
hversu fær hún var í pijónaskap
og flíkur sem hún vann, jafnt
smæstu bamaföt sem yfirhafnir
fullprðinna, vom mjög vel gerðar.
Árið 1979 tók að bera á van-
heilsu hjá Dóm og í ársbyrjun 1982
var úrskurðað að sá heilsubrestur
væri heila- og mænusigg sem í
daglegu tali er kallað MS (multiple
sclerosis). Mál skipuðust svo að það
sumar fluttist flölskyldan heim til
íslands. Ári síðar slitu þau Dóra
og Bjöm Samvistir.
Eftir heimkomuna frá Lúxem-
borg hófst óslitin þrautaganga af
völdum sjúkleikans. Barátta Dóm
fyrir því að halda heilsu, ná að
uppfylla skyldur sínar við uppeldi
dætranna og sinna daglegum þörf-
um fjölskyldunnar var ströng og
með köflum átakamikil. Baráttuvilji
hennar, trú á bata og von um lyf,
sem gætu læknað, var óbugandi
fram undir það síðasta. En hún
mátti gefa eftir stig af stigi á öllum
sviðum, því við ofurefli var að etja,
hennar sjúkdómstilfelli reyndist
óvenju óvægið. Dóra dvaldi á
sjúkrastofnunum frá ársbyijun
1984, um skeið á Reykjalundi en
lengst á taugalækningadeild Land-
spítalans við ágæta umönnun
starfsfólks. Þar lést hún 31. janúar
1988. *
í sjúkdómsstríðinu vom foreldrar
Dóm hennar' stoð og stytta og hún
naut umönnunar sinna nánustu
aðstandenda eftir því sem unnt var
að koma því við. Segja má að
síðustu tvö árin hafi móðir hennar
ekki vikið frá sjúkrabeði dóttur
sinnar og vakað yfir hveiju atriði
sem gæti gert líðan hennar bæri-
legri.
Eftir skilnað foreldranna fór
Helga, yngri dóttir Dóm, til Sveins
Ingasonar, föðurbróður síns og
konu hans, Hugrúnar Þórðardóttur.
Hjá þeim hefur hún átt heimili
síðastliðin ijögur ár. Fjölskyldan
býr í Kópavogi og stundar Helga
nám í 8. bekk gmnnskóla þar.
Kristín, eldri dóttirin, dvaldist
áfram með móður sinni en þegar
veikindin ágerðust fór hún í fyrstu
til móðurforeldra sinna en frá
haustinu 1984 hefur hún átt heim-
ili hjá Bimi, móðurbróður sínum og
undirritaðri. Kristín er nemandi í
5. bekk Menntaskólans í Reykjavík.
Við andlát ástvinar leitar sorgin
og söknuðurinn á hugi þeirra sem
eftir lifa. En Dóra Theodórsdóttir,
sem átti gleðina að fömnaut og
miðlaði öðmm af henni til hinstu
stundar, mun einskis óska frekar
af sínum nánustu en þeir að leiðar-
lokum sættist við að hún, örþreytt,
fékk hvíld. Hún mun vilja að sá tími
verði okkur ofar í huga þegar allt
lék í lyndi og lífíð blasti við henni
og dætmm hennar. Tími sjúkdóms
og þjáninga er einungis reynslutími
sem lærdóm ber að draga af en
ekki dvelja við.
Valgerður Kristjónsdóttir
Nú ertu leidd, mín ljúfa,
lystigarð Drottins í,
þar áttu hvíld að hafa
hörmunga og rauna frí,
við Guð þú mátt nú mæla,
miklu fegri en sól
unan og eilíf sæla
erþínhjáLambsinsstól. (H.P.)
Eftir langt og erfítt sjúk-
dómsstríð.hefur hún Dóra vinkona
fengið hvfld. Ég trúi að nú líði henni
vel, þar sem hún gengur um í
sæludal.
Við Dóra höfum fylgst að frá því
í bamaskóla. Við vomm alltaf í
sama bekk í Vogaskóla. Frá þeim
ámm er margs að minnast. Ungl-
ingsárin upplifðum við saman, þá
var nú oft gaman og glatt á hjalla.
Dóra var elskuleg og glaðvær í
viðmóti og hafði næmt auga fyrir
því sem jákvætt var.
Eftir gagnfræðapróf réðst hún
til starfa hjá Loftleiðum, fyrst hjá
flugfrakt og síðan sem flugfreyja.
Hún átti gott með að umgangast
fólk og tungumái átti hún auðvelt
með að læra. Hún hafði unun af
að ferðast og kom til margra landa,
svo flugfreyjustarfið féll henni vel.
Dóra var alltaf smekkleg og vel
til höfð og hélt því áfram, þó veik-
indin settu henni takmörk. En þá
naut hún góðrar aðstoðar annarra
við það.
Dóra trúlofaðist Pétri Ólafssyni
og eignuðust þau saman eina dótt-
ir. Hún heitir Kristín, fædd 24. júlí
1969. Leiðir þeirra Péturs og Dóm
skildu.
9
i
31. desember 1972 giftist Dóra
Bimi Ingasyni og fluttu þau til
Luxemborgar. Þar áttu þau heimili
í 10 ár. Þau áttu eina dóttur sam-
an, Helgu, fædda 11. desember
1973. Dóra og Bjöm skildu árið
1984.
Dóm líkaði vel í Luxemborg og
átti þar góða vini. En árið 1981 fór
Dóra að kenna þess sjúkdóms, sem
nú hefur lagt hana _að velli. Þau
fluttu því heim til íslands í júlí
1982. Hún saknaði Luxemborgar
og langaði þangað aftur. Henni
tókst að fara þangað í heimsókn
einu sinni. Sú ferð var farin með
bjartsýni og kjark í nestinu, því þá
gat Dóra vart gengið óstudd. En
ferðin gekk vel og veitti henni mikla
ánægju, enda vel tekið á móti henni.
Hún var svo bjartsýn og trúði á
það, að Iækning fyndist, því fylgd-
ist hún vel með öllu nýju, sém fram
kom um MS-sjúkdóminn.
Ég dáðist að þreki hennar og
þrautseigju, þó sífellt hallaði undan
fæti. Hún tók sínu hlutskipti með
reisn og hugpiýði, og það var ein-
stakt, hve hún gat verið brosmild
þrátt fyrir allt.
Undanfarin ár hefur Dóra dvalist
á sjúkrahúsi, þar sem hún naut
góðrar umönnunar. Síðast, þegar
ég kom til Dóm mátti hún ekki
lengur mæla, en brosið hennar ljóm-
aði á móti mér, eins og alltaf. Þetta
er búinn að vera mikill reynslutími
fyrir Dóm og fjölskyldu hennar og
aðdáunarvert hve samstillt fjöl-
skyldan var við að létta henni þessi
ár.
Dætumar ungu hafa átt erfíð ár
á viðkvæmu aldursskeiði, en þær
hafa notið elsku fjölskyldna sinna
og em góðar og vel gerðar stúlkur,
sem á eftir að famast vel.
Kristín býr hjá Bimi móðurbróð-
ur sínum og konu hans Valgerði
Kristjónsdóttur. Helga býr hjá föð-
urbróður sínum, Sveini, og Hug-
rúnu Þórðardóttur konu hans. Þau
hafa öll reynst Dóm og telpunum
hennar vel og var það Dóm mikil
huggun, að vita að þær fengu gott
atlæti, þegar krafta hennar þvarr.
Dóra átti tvö önnur systkini, Jón
og Helgu, og var kært með þeim
öllum.
Foreldrar hennar, Ragna og
Theódór hafa verið vakandi yfir
velferð hennar og lagt alla þá ástúð
og umhyggju af mörkum, sem í
mannlegu valdi stóð. Nú þegar er-
fiðri þraut er lokið, virðist allt svo
tómt um stund. En hún Dóra okkar
var orðin hvfldar þurfi og vonandi
mildar tíminn söknuðinn. Við eigum
öll góðar minningar um elskulega
unga konu, sem við getum geymt
með okkur.
Ég votta íjölskyldu Dóm innilega
samúð mína. Dóm mína kveð ég
að sinni og þakka henni góða sam-
fylgd.
Dóttir, í dýrðar hendi
Drottins, mín, sofðu vært,
hann, sem þér huggun sendi,
hann elskar þig svo kært.
Þú lifðir góðum Guði,
í Guði sofnaðir þú,
í eilífúm andarfriði
ætíðsællifðunú. (H.P.)
Vigdís