Morgunblaðið - 23.02.1988, Side 47

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 23. FEBRÚAR 1988
47
Minning’:
* *
Armann Oskarsson,
Kjartansstaðakoti
Vinur minn og tengdafrændi,
Armann í Koti — þannig var hann
jafnan nefndur meðal kunnugra —
hafði dvalist á Héraðssjúkrahúsi
Skagfirðinga rúmt ár, þegar kvaðn-
ingin, sem ekki verður undan vikist
að gegna tafarlaust, barst honum
hinn 27. nóvember 1987. — Útför
hans var gerð frá Sauðárkróks-
kirkju þann 5. desember að við-
stöddu íjölmenni og sýndi það, sem
raunar var vitað, að hann var vin-
margur, enda var hann hlýr í við-
móti og kynningu, traustur vinur
og einlægur. Legstað kaus hann sér
að gömlu sóknarkirkjunni sinni að
Glaumbæ.
Armann fæddist 1. janúar 1914
að Hamarsgerði í Lýtingsstaða-
hreppi og var því tæplega 74 ára,
er hann lést. Foreldrar hans voru
hjónin Sigríður Hallgrímsdóttir og
Oskar Þorsteinsson, valið sæmdar-
fólk, sem hvergi máttu vamm sitt
vita og ólu böm sín upp í guðsótta
og góðum siðum, og þar vó þyngst
á metum trúmennska, heiðarleiki
og drengskapur í hvívetna. Þessu
bar Ármann fagurt vitni alja tíð.
Fimm ára gamall fluttist Ármann
með foreldrum sínum og systkinum
að Kjartansstaðakoti á Langholti
og átti þar heimili upp frá því, óslit-
ið má segja, þar til hann fluttist til
Sauðárkróks fyrir fáum árum.
Kynni okkar Armanns hófust
fyrir sex áratugum og rekjast til
þess, að systir hans gerðist stjúp-
móðir mín. Því var löngum sam-
gangur milli heimilanna og Ármann
var oft við störf um lengri eða
skemmri tíma á æskuheimili mínu.
Og kynnin þau leiddu til vináttu,
og kirlqukórinn bera þar hæst. Hún
gekk í Kvenfélag Hafnarfjarðar-
kirkju eftir að hún fluttist þangað,
en eftir lát manns síns flutti hún
til Hafnarfjarðar, eignaðist fallega
litla íbúð þar og hreiðraði um sig
á sinn heillandi hátt.
Hún var glöð og ánægð og trúði
fast á Guð hins góða, elskaði söng
og músík og undi vel við sitt. Um-
fram allt bar hún umhyggju fyrir
bömum sínum, tengdasonum og
bamabömum, vinaföst og trygg og
fús til að fóma sér. En þá kom
kallið, og því verða allir að hlýða.
Og nú við þáttaskipti þökkum
við systkinin henni samfylgdina,
óskum henni góðrar heimkomu og
biðjum Guð að blessa hana og ást-
vini hennar.
Jesús sagði: „Ég lifí og þér mun-
uð lifa. Trúið á Guð og trúið á mig.
Sá sem trúir á mig mun lifa þótt
hann deyi."
Allt hennar líf var í þeim anda,
sem leiðir til ljóss og lífs.
Blessuð sé minning hennar.
Með ástkærri kveðju frá systkin-
um.
Hrefna Samúelsdóttir Tynes
sem entist, uns „maðurinn með ljá-
inn“ kom til skjalanna.
Fyrir hálfu öðm ári veiktist vinur
minn, og við rannsókn og skurðað-
gerðir uppgötvaðist, að vágestur
hafði „tekið hús á honum“ og kom-
ið ár sinni svo fyrir borð, að honum
varð ekki „byggt út“. Við þessum
tíðindum brást Armann með fá-
dæma æðruleysi og hetjulund, og
ekki varð þess vart í fasi hans, að
hann nú væri dæmdur til „að sitja
við gluggann og bíða“. Ævinlega
tók hann á móti heimsóknargesti
með brosi á vör og hýru í augum,
ræddi um alla heima og geima og
landsins gagn og nauðsynjar, eins
og hann stæði enn alheill í önn
dagsins. Þessara stunda naut hann
sannarlega — svo og gesturinn —
og í lok þeirra kvaddi hann gestinn
með geislandi brám og einlægu
þakklæti. Góðu heilli varð ögur-
stundin milli lífs og dauða ekki löng
hjá honum, og ekki kveið hann
vistaskiptunum, því að það var hon-
um bjargfost trú og vissa, að hinum
megin biðu hans „vinir í varpa".
Armann Óskarsson helgaði
krafta sína lengstum landbúnaðar-
störfum, framan af ævi í vistum,
ýmist sem vetrarmaður, kaupamað-
ur eða daglaunamaður og síðar
mörg ár sem bóndi á sjálfseignar-
jörð, þar til hann fluttist til Sauðár-
króks sem fyrr getur. Þótt hann
stundaði önnur störf tímabundið,
svo sem vegavinnu, átti skagfírsk
gróðurmold og búsmali hug hans
allan. Og til undirbúnings kjörstarf-
inu dreif hann sig í Hólaskóla og
lauk þaðan búfræðiprófí. Það gerð-
ist mitt í kreppunni miklu í upphafí
ijórða áratugar aldarinnar, á þeim
tímum þegar jaftivel stórbændur
áttu ekki einu sinni tíu krónur í
reiðufé, hvað þá stráklingar vaxnir
upp í stórum bamahópi fátækra
foreldra í bændastétt. Það var
nefnilega í stórræði ráðist á þeim
árum að fara i skóla, þótt ekki
væri nema um tveggja ára nám að
ræða. í þann tíð komu skólasveinar
ekki akandi einkabílum í hlað á
skólasetrum, þótti gott, ef þeir
komu damlandi á afsláttardróg,
sem hægt var að leggja á borð með
sér. Ekki minnist undirritaður þess,
að svartsýni og barlómsvæl ein-
kenndi æskufólk þessa tíma, þvert
á móti var það bjartsýnt og tókst
á við erfíð lífskjör af festu og með
trú á „betri tíð með blóm í haga“.
Með þessu hugarfari réðst vinur
minn í búnaðarskólagöngu og sýnir
það glöggt, hvert hugur stefndi.
í föðurgarði hlaut Armann góðan
skóla í búfjárhirðingu, enda reynd-
ist hann afbragðs skepnuhirðir,
fylgdist grannt með líðan og ásig-
komulagj búpeningsins, kastaði
hvergi til höndum í umhirðunni og
taldi ekki eftir tíma né fyrirhöfn.
Bú hans var aldrei stórt, en gagn-
samt var það, bæði fé og hross.
Hjá honum var ekki bláköld efnis-
hyggjan ráðandi í búfjárræktinni,
Antík, föt, skart o.fl.
Litlum peningum vel varið
- gjörið svo vel!
VESTURGÖTU3
OPIÐ: 12-6 OG LAUGARD. 11-4
þar var einnig væntumþykjan
jafnsnar þáttur.
Ármann var bæði hesthneigður
og hestelskur, og sérlega laginn var
hann að gæfa ungviðin. Fátt gladdi
hann meira en umgengnin við
hrossin, virða þau fyrir sér í eldi
við stallinn, eða fylgjast með þeim
í gróindunum á vorin, þegar þau
léku sér um grund og bala með
„storm og frelsi í faxins hvin“.
Ekki síst gladdist auga hans við
tilþrif folaldanna. Á slíkum stund-
um birtist hugljómunin í sólskins-
ásjónu. Hæst steig fagnaðarbylgjan
er komið var á bak gæðingi, sem
fangreistur og leikandi við tauminn
þuldi töltið eða fór á hrífandi kost-
um. Hross sín ræktaði Ármann af
gaumgæfni, svo að þau urðu eftir-
sótt, og sum þeirra komust í
fremstu röð góðhesta.
Maður er manns gaman, segir í
Hávamálum, og hefur reynst eitt
sígildra sanninda úr þeim sjóði, og
það sannaðist á Ármanni. Hann var
að eðlisfari félagslyndur, jafnan
glaður og reifur, sótti talsvert
mannfundi, átti auðvelt með að
blanda geði við náungann og tók
þátt í umræðum af fjöri og áhuga.
Eftirlætisumræðuefni hans var
hestar og hrossaræktarmál. Þar
hafði hann ákveðnar skoðanir sem
og á öðrum málum og þegar hæst
fór, sindraði af augum.
Ekki var Ármann við konu
kenndur og átti því enga afkomend-
ur, en mikill var hann bamavinur,
sem umgekkst smáfólkið af nær-
gætni og fullri virðingu og skildi,
að aðgát skal höfð í nærveru sálar.
Eftir að hann fluttist á Sauðár-
krók, varð hann heimilisvinur hjá
okkur á Hólaveginum, kom oft,
mikill aufúsugestur og alltaf glaðn-
aði yfír ranni, þegar Armann birtist.
Nú söknum við vinar í stað, en
með okkur geymist minningin, hlý
og heið, um genginn drengskapar-
mann. Við hjónin þökkum Armanni
innilega fyrir traustu vináttuna og
samskipti öll, meðan samferð entist.
Nú er hinsta hestaskálin tæmd
og vinur minn stiginn á bak Sóta
sínum og þeysir á vit þeirra heim-
kynna,
„þar einskis manns velferð er volæði hins
né valdið er takmarkið hæst
og sigurinn aldrei er sársauki neins
en sanngimi er boðorðið æðst“.
Friðrik Margeirsson
Hlýlegra og betra Ijós
í nýrri peru frá PHILIPS
Eqqjasalat oq
reyktur
silungur.
Mjólkursamsalan
Notaðu
símann þinn
betur!
Hringdu í Gulu línuna og
fáðu ókeypis upplýsingar
um vörur og þjónustu.
DÆMI:
Arkitekt, arinhleðslu, antikvörur,
ákiæði, áismiði, baðherbergisvörur,
baðtækni, barnavörur, bilavarahluti,
bilaviðgerðir, bókhaldsþjónustu,
blóm, borðbúnaðarleigu, bókbind-
ara, bruggefni, byssuviðgerðir,
byggingavörur, danshljómsveit,
dráttarbeisli, dúklagningamenn,
dúkkuviðgerðir, eldhústæki, farsima,
fatabreytingar, fiskvinnsluvélar,
flisalagnir, frystihólf, förðun, föndur-
vörur, gardínur, gardínuhreinsun,
gámaþjónusta, ginur, gler, gluggaút-
stillingar, gullsmið, gúmmibát,
gúmmifóðrun, húsasmið, húsgagna-
smið, hljóðfæraviðgerðir, hótelvör-
ur, húsgagnasprautun, innanhúss-
arkitekt, innheimtuþjónusta,
innflutningsaðstoð, innrömmun,
jámsmiði, kennslu, kúnststopp, leð-
urhreinsun, lekaviðgerðir, Ijósmynd-
un, toftræstikerfi, lögfræðing,
markaðsráðgjöf, málverkaviðgerðir,
mótorhjólakennslu, múrara, mynd-
bandsþjónustu, orgelviðgerðir,
oliuúðun, peningaskápa, pianóstill-
ingar, pipulagningamenn, plexigler,
prentþjónustu, raftækjaviðgerðir,
rafvirkja, reykskynjara, ritvinnslu,
ryðvöm, ræstingu, samkomusal,
saumakonu, silkiprent, sjónvarps-
viðgerðir, sjónvörp, skallameðferð,
skattaaðstoð, skemmtikraft, skjala-
þýðanda, skrifstofuvélar, sknfstofu-
húsgögn, skrifstofuþjónustu,
• skósmið, snjóbræðslukerfi, snyrt-
ingu, sorplúguhreinsun, stálvaska-
slipun, stiflulosun, svefnherbergis-
húsgögn, skerpingar, teikningu,
tiskuvörur, tollskýrslugerð, trésmið,
tölvuskráningu, úrbeiningu, útgáfu-
þjónustu, varahluti, vatnsrúm, veit-
ingar, veitingahúsavörur, verka-
menn, verkfæri, vélaþvott, vélritun,
vélsmiðju, vinnugalla, þjófavarnar-
kerfi, þúsundþjalasmið, þýðingar,
ökukennara.
62 » 88