Morgunblaðið - 15.03.1988, Síða 60

60
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. MARZ 1988
Minning:
Helena Svanhvít
Signrðardóttir
Fædd 18. febrúar 1924
Dáin 3. mars 1988
Helena Svanhvít Sigurðardóttir,
tengdamóðir mín, er látin. Svanhvít
var fædd 18. febrúar 1924. Foreldr-
ar hennar voru Sigurður Jóhannes-
son, kenndur við Noli í Eyjafirði,
og Ósk Jóhannesdóttir frá Syðra-
Hvarfi í Svarfaðardal. Svanhvít
missti föður sinn bam að aldri og
eftir stóð móðir hennar Ósk með
tvær dætur, Svanhvíti og Sigríði,
sem látin er fyrir nokkrum árum.
Ekki er að efa að þetta setti mörk
á mæðgurnar er bjuggu í Hermund-
arhúsinu á Akureyri á þessum tíma.
Ósk bjó síðan með Antoni Ásgríms-
syni er gekk þeim systrum í föður-
stað. Reistu þau sér hús á Fjólu-
götu 8 á Akureyri og_ bjuggu þar í
fjölda ára. Anton og Ósk eignuðust
son, Kristin Antonsson, og hefur
kærleikur verið með þeim systkin-
um gegnum árin. Minntust þær
systur Antons ávallt með hlýhug
og virðingu. Mann sinn, Halldór,
missti Svanhvít í nóvember 1985.
Svanhvít og Halldór voru samrýnd
með afbrigðum.
Þegar ég kom inn í fjölskylduna
var oft gaman að staldra við á
Miklubrautinni. Heimilið stóð öllum
opið og var vettvangur fjörugra og
skemmtilegra umræðna sem allir
tóku þátt í. Minnist ég þessara
stunda með þakklæti.
Svanhvít var dugleg og vandvirk
í öllu sem hún tók sér fyrir hend-
ur. Minnist ég atviks er stjúpfaðir
hennar sagði um dugnað Svan-
hvítar. Svanhvít var þá á tólfta ári
og var leidd til konu, henni til að-
stoðar að leggja í sfld í tunnu. Ekki
leist konunni betur en svo á krakk-
t
Sambýlismaöur minn, faöir, sonur og bróðir,
GUÐLAUGUR BJARNASON,
lést þann 18. febrúar síöastiiðinn í Vancouver Canada.
Bálför hefur farið fram.
Minningarathöfn fer fram í Hafnarfjarðarkirkju, miðvikudaginn 16.
mars kl. 13.30.
Marilyn Miller,
Heiðrún Hlin Guðlaugsdóttir,
Þórdfs Matthíasdóttir,
Bjarni Sveinsson
og systkini.
t
Konan mín,
ÁSTRÍÐUR JÓHANNESDÓTTIR
á Torfalœk,
lóst í Héraðshælinu á Blönduósi sunnudaginn 13. mars.
Torfi Jónsson.
t
Eiginmaður minn,
INGI PÉTURSSON,
lést 27. febrúar sl. Jarðarförin hefur farið fram.
Eva Pétursson.
t
Móðursystir mín,
ÞORGERÐUR JÓNSDÓTTIR,
áður Austurbrún 6,
andaðist í Hrafnistu, Reykjavík, 11. þ.m.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ragnhildur Gfsladóttir.
ann að hún mótmælti og taldi sig
tapa á baminu. Þá á verkstjórinn
að hafa sagt: „Þú munt ekki tapa
á henni. Það verður hún sem tapar
á þér.“ Reyndust þetta orð að
sönnu.
Tengdamóðir mín var föst fyrir
og hleypti ekki öllum að sér en
þeim er hún tók brást hún aldrei.
Bömum sínum var hún í senn vinur
og vakandi yfir velferð þeirra.
Ég vil fyrir hönd bama minna
sem sjá á eftir Hönnu þakka henni
mörg góð og lærdómsrík ár.
Esther Tryggvadóttir
Hún lést á Landakotsspítala 3.
mars sl., langt um aldur fram.
Svanhvít, en svo var iiún jafnan
nefnd, fæddist á Akureyri 17. febr-
úar 1924. Foreldrar hennar voru
Ósk Jóhannesdóttir og Sigurður
Jóhannesson, vélstjóri.
Þau hjón eignuðust auk Svan-
hvítar aðra dóttur, Sigríði, sem lát-
in er fyrir nokkmm ámm.
Diætumar vom enn í bernsku
þegar faðirinn féll frá svo ekki er
ólíklegt að Svanhvít hafi snemma
mátt sæta óblíðum kjömm, þar sem
móðirin vann hörðum höndum við
að sjá þeim mæðgum farborða.
Nokkrum ámm síðar giftist Ósk
Antoni Ásgrímssyni útgerðarmanni
og þá eignaðist Svanhvít góðan
stjúpföður og í skjóli hans og móð-
ur sinnar dvaldist hún þar til hún
stofnaði sitt heimili ung að ámm.
Þau Ósk og Anton eignuðust einn
son, Kristin, og var hann alla tíð
kær Svanhvíti.
Svanhvít kynntist eiginmanni
sínum, Halldóri Ó. Ólafssyni, er
hann var skólasveinn í Menntaskól-
anum á Akureyri. _ Halldór var
yngsta bam Ólafs Ó. Lámssonar
héraðslæknis í Vestmannaeyjum og
konu hans Sylvíu Guðmundsdóttur.
Halldór lézt 1985.
Þau Halldór og Svanhvít felldu
strax hugi saman, gengu ung í
hjónaband og eignuðust fimm börn
sem öll em komin vel til manns.
Heimili þeirra stóð fyrstu árin í
Vestmannaeyjum þar sem Halldór
rak verslun um skeið, en fljótlega
fluttust þau til Reykjavíkur og gerð-
ist Halldór flugleiðsögumaður á
vegum Loftleiða. Leið þeirra lá síðar
til Lúxemborgar og þar stóð heim-
ili þeirra um árabil.
Svanhvít var glæsileg kona, það
var reisn yfir henni, hún bar höfuð-
ið hátt. Augnatillit hennar var
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaöir og afi,
PÉTUR TORFASON
bóndi,
Höfn, Melasveit,
lést af slysförum föstudaginn 11. mars.
Diljá Ólafsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Bróðir okkar og afi,
BALDUR SVEINSSON,
Hrafnistu,
áður Rauðalæk 18,
Reykjavík,
lést á Hrafnistu sunnudaginn 13. mars.
Systur og barnabörn.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN EIRÍKSSON
skipstjóri
frá Sjónarhóli, Hafnarfiröi,
verður jarðsunginn þriöjudaginn 15 mars kl. 15.00. frá Fríkirkjunni
í Hafnarfiröi.
Eirfkur Axel Jónsson, Anna Magnea Jónsdóttir,
Svala Jónsdóttir,
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.

t Eiginkona mín, móðir og amma, INGA BERGRÓS BJARNADÓTTIR, Hringbraut 79, Keflavík, verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju miövikudaginn 16. mars kl. 14.00. Bjarni Skagfjörð, Valgerður María Bjarnadóttir, Inga Anna Gísladóttir.
t Móðir mín og tengdamóöir, INGIBJÖRG SIGURGEIRSDÓTTIR, Framnesvegi 61, lést í hjartadeild Landspítalans 11. mars. Katrín Irvln, Sigurður Svavarsson.

t Ástkær eiginmaöur minn, t
RAGNAR KRISTJÁNSSON, Sonur minn.
fyrrverandi yfirtollvörður, RAGNAR BRÚNÓ GUÐMUNDSSON,
lést í Landakotsspítala 13. mars. Útförin auglýst síðar. sem andaðist 4. mars verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu
Fyrir hönd barna, tengdabarna og barnabarna, miðvikudaginn 16. mars kl. 15.00.
Jóhanna Jóhannsdóttir. Guðmundur R. Magnússon.
stundum eilítið þóttalegt og jók það
enn á reisn hennar. Þetta átti þó
ekkert skylt við hroka eða sjálf-
hrifningu, því aldrei hreykti hún
sér. Fas hennar helgaðist af heil-
brigðu stolti sem hún var gædd en
sem aftur á móti gerði það að verk-
um að hún var ekki allra.
Svanhvít var laus við alla mærð
og væmni, var stundum nokkuð
hijúf en innifyrir voru tilfínningam-
ar hlýjar og sannar, sem hún flíkaði
ekki.
Svanhvít hafði næmt skopskyn,
var oft glögg á spaugileg atvik og
í frásögnum sínum skopaðist hún
gjaman að sjálfri sér. Hlátur henn-
ar hljórnar áfram tær og tilgerðar-
laus. Á hinn bóginn var Svanhvít
alvömgefín og hafði alla tíð áhuga
og næmi fyrir dulrænum efnum.
Svanhvít háði sitt dauðastríð af
æðmleysi og mætti örlögum sínum
með reisn.
Blessuð sé minning hennar.
Guðný Gestsdóttir
„Þó að skilji hönd frá hönd
hinsta kveðjustundin.
Hrökkva aldrei hjartans bönd
hafs við bláu sundin."
(Halla Loftsdóttir)
Þegar ég kveð tengdamóður
mína, Helenu Svanhvíti Sigurðar-
dóttur, sem lést í Landakotsspítala
3. mars sl., koma mér í huga þess-
ar ljóðlínur. Það em ekki nema rúm
2 ár síðan tengdafaðir minn, Halld-
ór Óskar Ólafsson, lést eftir langa
og stranga sjúkdómslegu og var
Svanhvít vart búin að kveðja eigin-
mann sinn hinstu kveðju þegar hún
veiktist sjálf af þeim sjúkdómi sem
nú hefur lagt hana að velli. Þau
Svanhvít og Halldór tengdust ung
að ámm þeim hjartans böndum sem
aldrei rofnuðu allt til hinstu stund-
ar. Halldór var við nám í Mennta-
skólanum á Akureyri þegar leiðir
þeirra lágu saman. Þau hófu síðan
búskap í Vestmannaeyjum á heim-
ili tengdaforeldra Svanhvítar, Ólafs
Ó. Lámssonar, hérðaslæknis, og
Sylvíu Guðmundsdóttur. Síðar flutt-
ust Svanhvít og Halldór til
Reykjavíkur og bjuggu mestan sinn
búskap þar. Svanhvít og Halldór
eignuðust 5 börn en þau em: Sig-
urður Óskar, Ólafur Óskar, Sigríður
Sólveig, Hrafnhildur Björk og ynst-
ur er Bjami Óskar. Þau em öll gift
og em bamabömin nú orðin tólf.
Þegar ég fyrst kynntist Svan-
hvíti þá vom þau hjón að flytjast
búferlum til Luxemborgar þar sem
Halldór starfaði hjá flugfélaginu
Cargolux í 7 ár. Það var sama hvar
Svanhvít bjó, alltaf bar heimilið
vott um smekkvísi hennar og vom
þau hjón einkar samhent í því að
fegra heimili sitt. Það var líka inn-
an veggja heimilisins sem Svanhvít
naut sín best.
Svanhvít var glæsileg kona, föst
fyrir, heiðarleg og hafði ákveðnar
skoðanir. Hún gat verið hnyttin í
tilsvömm og hafði líka kímnigáfu.
Það var eitthvað í raddblæ hennar
sem gerði það að verkum að á hana
var hlustað. Svanhvít flíkaði ekki
tilfínningum sínum og yfír henni
var ávallt reisn og virðuleiki.
Ég kynntist henni best síðustu
árin. Þetta vom erfíð ár og ég man
að eitt sinn þegar við áttum tal
saman sagði hún mér hversu mikils
virði það væri henni að hafa börnin
sín nálægt sér. Bömin hennar fimm
gerðu allt sem þau gátu fyrir hana
og mat hún það mikils.
Svanhvít dvaldist síðustu 6 mán-
uðina í Landakotsspítala og naut
þar frábærrar hjúkmnar og umönn-
unnar. Ég vil fyrir hönd aðstand-
enda Svanhvítar þakka öllu hjúkr-
unar- og starfsfólki á deild 3B á
Landakotsspítala fyrir allt það sem
þau vom henni.
Það var ekki til í skapgerð Svan-
hvítar að gefast upp þó móti blési
og barðist hún hetjulegri baráttu
við þennan illvíga sjúkdóm allt til
hinstu stundar. Þegar ég heimsótti
hana á spítalann töluðum við oft
saman um trúmál og mátt bænar-
innar og veit ég að hún sótti styrk
sinn í bænina.
Nú er þessi barátta á enda en
ég trúi því að þau hjartans bönd
sem Svanhvít og Halldór bundust
ung að ámm séu tengd á ný.
Guðrún Ása Brandsdóttir