Morgunblaðið - 16.07.1988, Blaðsíða 18

Morgunblaðið - 16.07.1988, Blaðsíða 18
18 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 16. JÚLÍ 1988 Uppsögn Fríkirkjuprests markleysa: Engín haldbær rök fyrir brottrekstri Persónulegnr ágreiningur út af smá- munum ræður gerðum stjórnarmanna eftir Gísla Baldur Garðarsson Fríkirkjusöfnuðurinn er nú í ólgu- sjó af miður kristilegu tagi. Fyrir tilverknað 5 félaga úr söfnuðinum er nú enn lagt til atlögu við séra Gunnar Bjömsson með það fyrir augum að hrekja hann frá prests- embætti, án þess að séð verði að nokkrar forsendur séu til brott- rekstrar, án þess að séð verði að stjómin hafi heimild til slíkra að- gerða, og án þess að söfnuðurinn fái á nokkum hátt að tjá sig um málið. Uppsögn safnaðarprestsins er í senn löglaus og siðferðilega ámælisverð fyrir það fólk er að henni hefur staðið. Persónulegur ágrein- ingur fárra einstaklinga við sóknar- prestinn út af ótrúlegum smámunum ræður gerðum meiri hluta stjómar. Stjóm safnaðarins var ekki kjörin til þess að segja safnaðarprestinum upp starfinu, til þess hefur hún ekk- ert umboð safnaðarins. Stjómin beit- ir valdi í krafti lagabreytingar, sem þetta sama fólk kom í gegn á fá- mennum aðalfundi, — breytingu, sem gengur þvert á grundavallarlög Fríkirkjunnar. Þetta er í annað sinn, sem reynt er að bola séra Gunnar Bjömssyni frá prestsembættinu. Áður hafði þetta sama fólk efnt til ágreinings við séra Kristján Rób- ertsson, þáverandi prest Fríkirkj- unnar, er leiddi til þess að hann sagði upp starfínu og hætti samdæg- urs. Við þessi vinnubrögð verður ekki unað og er skorað á stjóm Fríkirkjusafnaðarins að draga þessa ölögmætu uppsögn til baka, en verða að öðmm kosti við kröfu stórs hluta safnaðarins um að uppsögnin verði borin undir almennan safnaðarfund svo söfnuðurinn fái að tjá sig um þessar athafnir stjórnarmanna. Samningaleiðir ófærar Frá því að meirihluti stjómar Fríkirkjusafnaðarins tilkynnti upp- sögn safnaðarprestsins hefur verið reynt að bera klæði á vopnin. Hafa þar átt í hlut aðilar innan safnaðar- ins og forystumenn innan klerka- stéttar. Stjóm safnaðarins átti einn fund með talsmönnum prestafélags- ins, en notaði tylliástæðu til þess að komast hjá frekari fundarhöldum. Viðtal Stöðvar tvö við formann pre- stafélagsins var talið trúnaðarbrot, — án þess að þar kæmi neitt fram um efni viðræðnanna. Starfandi biskup, séra Sigurður Guðmundsson, féllst á að ræða við deiluaðila til að leita lausnar. Meiri- hluti stjómarinnar hafnaði þessu boði. Formaður stjórnarinnar, Þor- steinn Eggertsson, taldi sig ekki geta neitað fundi með biskupi og mætti því til fundarins í blóra við vilja meirihlutans. Auk þeirra tveggja sátu fundinn undirritaður og Hjalti Geir Kristjánsson. Á fundi þessum voru gerð drög að ályktun er mælti fyrir um sættir í söftiuðinum og afturköllun upp- sagnarinnar. Lýsti formaður safnað- arstjómarinnar sig samþykkan þess- um drögum, enda hefur hann ítrekað Gísli Baldur Garðarsson „Kjarni málsins er hins vegar sá, að lagabreyt- ing- sú er safnaðar- sljórnin byggir vald sitt á fær ekki staðist. Stjórnin hefur ekki vaid til þess að reka prest úr embætti, sem hann hefur verið rétti- lega kjörinn til af söfn- uðinum.“ lýst þeirri skoðun sinni að leysa eigi deilumálið með sátt. Þegar formað- urinn bar þessi drög síðan undir meirihlutann í stjórninni urðu við- brögð þau, að staða prests var aug- lýst í fjölmiðlum. Viðræður einstaklinga úr söfnuð- inum við einstaka stjórnarmenn hafa ekki borið árangur. Meðan leitað hefur verið sátta hefur verið leitast við að sem minnst væri fjallað um málið í fjölmiðlum af hálfu safnaðarfólksins. Meiri hluti stjómarinnar hefur hins vegar birt ítarlega greinargerð þar sem tíun- daðar eru ástæður þess að prestur fékk uppsögn. Haldlaus rök í greinargerð meirihlutans em birt bréf nokkurra einstaklinga sem af ýmsum ástæðum telja sig þurfa að kvarta undan séra Gunnari og konu hans, Ágústu Ágústsdóttur. Tveir bréfritarar eru söngkonur, sem töldu vegið að sér í starfi, systur skrifa vegna deilna er urðu um söng og tónlist vegna fyrirhugaðrar jarð- arfarar, og fyrrverandi stjómarmað- ur skrifar um móðgandi ummæli prests vegna deilna um það hvenær — ekki hvort— ætti að mála og teppaleggja eina hæð í prestbústaðn- um. Af þessum fjórum bréfum voru þrjú rituð árið 1985 og vom þau notuð sem tylliástæða fyrir uppsögn prestsins þá. Samkomulag náðist milli prests og safnaðarstjómar þá, þar sem m.a. var tekið á deilum um tónlistarflutning. Hliðstæð ágrein- ingsefni hafa ekki komið upp síðan. Þriðja bréfið er ritað af stjómar- manni, sem á stjómarsetuferli sínum gekk til liðs við þann hóp, sem nú myndar meirihluta safnaðarstjórnar. Fundur lögreglunnar og Sniglanna: Yfirvaldið kvatt með lófataki Á FUNDI Bifhjólasamtaka lýðveldisins, Sniglanna, og lögreglunn- ar i Reykjavík ásamt fulltrúa umferðarráðs á miðvikudagskvöld- ið voru samskipti þeirra í brennidepli ásamt umferðarmálefnum í heild. Fyrir hönd lögreglunnar voru mættir Ómar Smári Ár- mannsson, aðalvarðstjóri, og Sturla Þórðarson, deildarlögfræð- ingur, auk Sigurðar Helgasonar, upplýsingafulltrúa umferðar- ráðs. Sniglarnir fjölmenntu og voru yfir fimmtíu talsins. Margar athyglisverðar hugmyndir komu fram og þótt ekki væri einhugur um þær allar voru menn ákveðnir í því að láta ekki staðar num- ið eftir þennan fund. Var litið svo á að þessi fundur væri upphaf- ið að nánari samskiptum bifhjólamanna og lögreglunnar. Snigl- arnir kvöddu gesti sina með miklu lófataki. Lögreglan átti frumkvæðið að að ræða ekki um einstök mál eða fundinum og óskaði eftir því að fá að koma á félagsfund hjá Snigl- unum, sem tóku því vel. Ómar Smári hóf fundinn með örstuttum inngangi þar sem hann fagnaði tækifærinu til þess að ræða málin og sagði tilganginn með honum vera þann, að athuga hvort lög- reglan og Sniglamir gætu ekki unnið í sameiningu að því að bæta umferðina. Fram undir mið- nætti voru svo fjörugar umræður og að fundinum loknum var ljóst að sameiginlegt átak var þegar hafið. Ómar Smári bað fólk í upphafi atvik heldur í víðara samhengi. Var því tekið vel, en ýmsir stóð- ust ekki mátið og létu óánægju sína í ljós með einstök atvik í samskiptum við lögregluna. Sigurður Helgason sagði að starf ráðsins væri í rauninni bar- átta upp á líf og dauða. Alltof mörg slys yrðu á bifhjólamönnum miðað við tiltölulega fá hjól. Árin 1985-86 slösuðust 53 á bifhjóli og 4 létu lífíð og það vpru mjög oft lítt þjálfaðir ökumenn, 17-20 ára, sem í slysunum lentu, sagði Sigurður. Einn Snigill skaut því inn í að hann hefði heyrt að í um MorgunDlaoiO/iíAK Meðlimir Bifhjólasamtaka lýðveldisins, Sniglarnir, bíða komu yfirvaldsins á félagsfund hjá þeim. Ómar Smári Armannsson, aðalvarðstjóri, ræðir við Sniglana. í fundarlok var talað um það að þetta væri upphafið að auknum samskiptum lögreglunnar og Sniglanna. > 'j&j j j J * HBágweSL 1 - Jk ||§£1 «H * iswfiy 80% tilvika vséru bifhjólin í rétti. Sigurður sagði það rétt vera, en bætti við að jafn slæmt væri að slasast hvort sem maður er í rétti eða órétti. „Það er ekki töff að vera í hjólastól og því síður dauð- ur. Við verðum með öllum ráðum að berjast á móti þessum slys- um,“ sagði Sigurður. Sniglamir tóku undir það og beindu umræðunni inn á tillits- leysi ökumanna í garð bifhjóla- manna. „Ég efast um að almenn- ingur viti að bifhjólamenn sem slasast eiga í langfæstum tilvikum sök á slysinu. Bifhjólamenn eru ekki þetta bijálaða gengi sem margir halda,“ sagði einn þeirra og bætti því við að honum þætti halla á bifhjólamenn í umíjöllun fjölmiðla. Ómar Smári tók undir það og sagði uppslátt um hrað- akstur á bifhjólum ekki vera í samræmi við fjölda þeirra mála sem upp kæmu. „Ykkar hlutur er lítill. En þið vekið athygli og því geta fáir svert allan hópinn," sagði Ómar. I framhaldi af því að rætt var um reynslulausa ökumenn bifhjóla beindist umræðan inn á brautir æfínga og kennslu og var Sniglum þar mikið niðri fyrir. Þeir sögðu að það tæki um þijá stundarfjórð- unga að fá leyfí til að aka bif- hjóli, sem að mestum hluta færi í pappírsvinnu. Aðeins þyrfti að sýna að viðkomandi kynni á hjól- ið. Dæmi var tekið um það að hægt væri að taka próf á 125 rúmsentímetra hjól og kaupa sér svo 1100 rúmsentímetra hjól dag- inn eftir, sem er þijár sekúndur að komast á 100 km hraða. Einn Snigillinn kom með þá hugmynd að koma á einhvers konar stigs- prófum á bifhjól til að koma í veg fyrir að reynslulitlir ökumenn gætu komist yfir stærri hjólin. Þá var talað um nauðsyn þess að koma upp æfíngasvæði og sú hugmynd kom upp að loka ákveðnum vegarköflum, þar sem því verður komið við, svo bifhjóla- menn geti notað kraftinn í hjólum sínum án þess að stofna öðrum í hættu. Fulltrúum lögreglunnar þótti hugmyndin athyglisverð og fyllsta ástæða til að athuga hana nánar. Talsvert var rætt um viðhorf lögreglunnar og almennings til bifhjóla og ökumanna þeirra. Þótti sumum Sniglanna, sem lögreglan væri öll að færast í aukana. Einn þeirra sagði viðhorf lögreglu- manna til þeirra hafa breyst og sérstaklega færu í taugamar á honum ungir afleysingastrákar, sem væru að gera sig breiða án ástæðu. Tóku margir undir það og bættu við að þeir kynnu ekki neitt fyrir sér í mannlegum sam- skiptum. Ómar svaraði því til að viðhorf lögreglumanna væru ein- staklingsbundin, en bað Sniglana að koma til sín og kvarta ef þeim þætti á sinn hlut gengið. Sameig- inlega gætu þeir svo rætt málin við viðkomandi lögreglumann. Þetta væri besta leiðin til að bæta samskipti lögreglunnar og bif- hjólamanna og raunar ætti þetta við um alla þá, sem samskipti eiga við lögregluna. Hann bætti því við að sú staða kæmi einnig al- loft upp, að litið væri á lögregluna sem árásaraðila þegar hún væri einungis að sinna skyldustörfum sínum. Komið var inn á ótal hluti aðra eins og mikilvægi hlífðarbúninga, hraðakstur og margt fleira. Meðal annars upplýstist að lögreglan hefur jafnvel í hyggju að selja gömul Harley Davidson-lögreglu- bifhjól og sýndu margir Sniglar áhuga á að gerast kaupendur að þeim. Mikill áhugi var greinilegur hjá báðum aðilum, að hafa aukin sam- skipti sín á milli. Og í lok fundar- ins kvöddu Sniglamir yfirvaldið með dúndrandi lófataki.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.