Morgunblaðið - 27.07.1988, Síða 17

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 27. JÚLÍ 1988
17
„Eftir að hið „opna bréf “
Gísla birtist í Morgnn-
blaðinu, hafa margir
hvatt mig til að höfða
meiðyrðamál á hendur
honum. Telur fólk full-
yrðingar hans um mig
þeim mun alvarlegri, þar
sem löglærður maður eigi
í hlut, sem ætti þar af
leiðandi að þekkja betur
en aðrir þau takmörk sem
lögin setja níði og brigsl-
yrðum. A þessu stigi hef
ég ekki hugsað mér að
fara í mál við hæstarétt-
arlögmanninn út af skrif-
um hans um mig. Öllum
getur yf irsést og í mínum
augum geta menn átt rétt
á leiðréttingu orða
sinna.“
safnaðarstjórnar ráðist í kostnað-
arsamar endurbætur á prestsbú-
staðnum. Gekk það þvert á þá yfir-
lýsingu, sem prestur hafði látið
bóka á safnaðarstjórnarfundi og
áður er getið. Þessi vinnubrögð
gagnrýndi ég ásamt fleirum innan
safnaðarstjórnar. Þá gagnrýni
flokkar lögmaðurinn undir „hryðju-
verk“.
Fjármál kirkjunnar
Sökum fyrirhugaðra fram-
kvæmda við kirkjuna, sem áður er
að vikið, var nauðsynlegt að gera
rekstraráætlun fram í tímann. A
stjórnarfundi 4. nóvember 1987 lét
öll stjórnin bóka eftirfarandi til-
mæli til gjaldkera safnaðarins:
„Vegna fyrirhugaðra fram-
kvæmda var óskað eftir því að
gjaldkeri legði fram á næsta fundi
áætlun um rekstrarkostnað næstu
mánaða og sundurliðun á kostnað-
arliðum."
A stjórnarfundi 8. desember
1987 ítrekar öll stjórnin þessi til-
mæli til gjaidkera með sérstakri
bókun og óskar þá ennfremur eftir
áætlun frá honum um innkomu
næsta árs.
Þegar stjórnin heldur næst fund
þann 29. janúar 1988, þá liggja enn
ekki fyrir hinar umbeðnu upplýsing-
ar og áætlanir frá gjaldkera. Þá er
eftirfarandi bókað um málið:
„Berta gerði fyrirspurn til gjald-
kera hvers vegna yfírlit yfir inn-
heimt safnaðargjöld og rekstrar-
kostnað kirkjunnar lægi ekki enn
fyrir þrátt fyrir marg ítrekaðar
beiðnir þar um en samkvæmt 10.
gr. safnaðarlaga sé skylt að gera
ágrip af rekstri safnaðarins þegar
óskað er. Þessari fyrirspurn svaraði
gjaldkeri á þá leið, að Berta stund-
aði skemmdarverk. Jón Björnsson
tók undir það.“
Rétt er að upplýsa, að Eyjólfur
Halldórsson, sem var gjaldkeri
safnaðarins á þessum tíma, hefur
látið af því starfi. Jón Björnsson,
hefur nú sagt sig úr stjórninni. Þá
skal þess getið, að sú rekstrar- og
greiðsluáætlun, sem öll stjórnin
hafði í upphafi beðið gjaldkerann
að gefa, kom aldrei, enda taldi hann
sem fyrr segir það „skemmdarverk“
af minni hálfu að ganga á eftir
þessum upplýsingum.
Kaupin á Betaníu
Umdeildasta málið innan síðustu
stjórnar voru kaupin á Betaníu. Er
það álit margra, að þau kaup hafi
verið afar óhagkvæm og að meiri-
hluta safnaðarstjórnar hafi skort
lagaheimild til að ráðast í þau. Út
í þá sálma mun ég ekki fara nánar
hér. Eg vil hins vegar birta þá bók-
un, sem gerð var á stjórnarfundi
þann 29. desember 1988, þegar
kaupin komu þar fyrirvaralítið fyrst
á dagskrá. Bókunin er svohljóðandi:
„Formaður vakti máls á fyrir-
huguðum kaupum á „Betaníu", sem
safnaðarheimili, en verð og
greiðslutilhögun á þeim hafði verið
afhent safnaðarfulltrúum sem
hljóðaði upp á 6 millj. 2,5 millj.
strax, eftirst. að fullu greiddar í
júlí nk. ásamt verðbótum. Sigur-
borg og Berta sögðust ekki hafa
fengið neinar upplýsingr um þessi
húsakaup fyrr en deginum áður er
þeim var afhent uppkast af fyrr-
nefndu greiðsluplani. I þessu sam-
bandi vísaði Berta í upphaf 9. gr.
safnaðarlaga. Mótmælti hún með-
ferð þessara mála og lýsti yfir van-
trausti á vinnubrögðum gjaldkera
og formanns. Prestur safnaðarins
hefði brotið samkomulag það er
hann undirritaði í erindisbréfi dags.
4. okt. 1985. Áskildi Berta sér allan
rétt til frekari umræðu um þessi
mál. Prestur lagði til að Berta og
Sigurborg yrðu reknar úr stjórn
safnaðarins."
Sáttarvilji prestsins var ætíð
samur við sig eins og þessi tilvitn-
uðu orð hans sýna óneitanlega.
Hryðjuverkakona
varaformaður?
Enda þótt hið „opna bréf“ Gísla
Isleifssonar geti tæpast talist
skemmtilestur, þá gat ég ekki var-
ist brosi þegar hann fór að lýsa
vilja sínum og meirihluta fráfarandi
stjórnar til að gera mig að vara-
formanni í núverandi safnaðar-
stjórn. Konuna, sem hann segir
hafa „stundað hryðjuverk í söfnuð-
inum“ og „verið á móti öllum góðum
málum í stjórninni“, vildi hann og
hans meirihluti engu að síður gera
að varaformanni safnaðarins! Mér
kemur ekki til hugar að farið sé
að slá út í fyrir hæstaréttarlög-
manninum, en hann verður að fyrir-
gefa mér, þó ég nái ekki sam-
henginu á milli þeirra óskapa lýs-
inga, sem hann hefur gefið á mér
og mínum störfum innan safnaðar-
ins og þess vilja hans að gera mig
að varaformanni þessa sama safn-
aðar. Hin „rökrétta“ hugsun hæsta-
réttarlögmannsins birtist óneitan-
lega í margbreytilegum myndum.
Lokaorð
Eftir að hið „opna bréf“ Gísla
birtist í Morgunblaðinu, hafa marg-
ir hvatt mig til að höfða meiðyrða-
mál á hendur honum. Telur fólk
fullyrðingar hans um mig þeim mun
alvarlegri, þar sem löglærður mað-
ur eigi í hlut, sem ætti þar af leið-
andi að þekkja betur en aðrir, þau
takmörk sem lögin setja níði og
brigslyrðum. Á þessu stigi hef ég
ekki hugsað mér að fara í mál við
hæstaréttarlögmanninn út af skrif-
um hans um mig. Öllum getur yfir-
sést og í mínum augum geta menn
átt rétt á leiðréttingu orða sinna.
Ég vil því gefa Gísla ísleifssyni
hæstaréttarlögmanni tækifæri til
að biðjast afsökunar í Morgunblað-
inu á orðum sínum, þegr hann kem-
ur heim frá Benidorm og áttar sig
á veruleikanum. Það er í anda þess
starfs, sem unnið er í Fríkirkjunni.
Höfundur er varaformaður
Fríkirkjusafnaðarins.

sa
§ Eitthvað o
s FYRIR 2
ALLA88
\

XJöföar til
£1 fólks í öllum
starfsgreinum!