Morgunblaðið - 30.09.1988, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 30. SEPTEMBER 1988
NAMSKEIÐ
- Sækið námskeið hjá traustum aðila -
Eftirfarandi námskeið verða haldin á næstunni:
Tölvunotkun:
- Grunnnámskeið
í einkatölvum........15. - 16. og 22. - 23. okt.
- Ritvinnsla - WordPerfect (Orðsnilld) 29. - 30. okt.
- Ritvinnsla, framhald - WordPerfect.5. - 6. nóv.
Skrifstofu- og verslunarstörf:
- Bókfærsla I
- fyrri hl........15., 16., 18., 20., 22. og 23. okt.
_ Rn^faorclíi I
- seinni hl.......25., 27., 29., 30. okt., 1.-3. nóv.
- Vélritun
(byrjendanámskeið)..10. - 13. okt. og 17. - 20. okt.
Stjórnunarnámskeið:
- Reksturfyrirtækja................3.-4. okt.
- Samskipti og hvatning í starfi..5. - 6. okt.
- Markaðsmál.....................10. -12.okt.
- Fjármál fyrirtækja.............17.-20. okt.
Ýmis stéttarfélög styrkja sína félaga til þátttöku.
Frekari upplýsingar og skráning fer fram í síma 688400.

VMtffi
-M
uiriiuin
KOSTUR FYRIR ÞIG
(VA2.3KG-
babn® 3,0
KG-
miltfybib
BÍÓÍVA1L-
pVOL 0.5 L-
DÚNMWNGABEFN'20L
SKSSSS*
BABNIÐ
KAUPFÉLÖGIN UM LAND ALLT!
Verzlunarskóli íslands
Alþjóðabankinn og Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn:
Frj álsari verslun og
aukin náttúruvemd
- meðal helstu vopnanna gegn fátækt í heiminum
ofarlega á baugi á fundinum, og
sagði, að fátæktin væri oft versti
óvinur náttúrunnar. Náttúruslysin
bitnuðu síðan aftur harðast á þeim
fátækustu.
Þeir, sem efnt hafa til mótmæla
fundardagana og aðrir gagnrýn-
endur, halda því fram, að stefna
lánastofnananna neyði fátæk ríki
til að ráðast í framkvæmdir, sem
spilla umhverfinu, en Conable
sagði, að vissuiega mætti finna að
ýmsu en víst væri þó, að stofnunun-
um væri ekki að kenna fátæktin í
heiminum. Hún væri miklu meiri
ef þeirra nyti ekki við.
Almennt virðast menn nú vera
bjartsýnni en áður á að unnt verði
að hjálpa fátæku ríkjunum upp úr
skuldafeninu og nefndi Conable
það, sem gert hefði verið í málum
ýmissa Afríkuríkja, en sagði, að
ekki væri þó nóg að gert. Þá hefði
ástandið í Suður-Ameríku lítið lag-
ast.
Ýmsar tillögur hafa verið lagðar
fram um skuldamálin en sú, sem
nú er mest rædd, er tillaga, sem
Japanir lögðu fram á Toronto-
fundinum og fylgdu betur eftir nú.
Gerir hún ráð fyrir, að fátæk ríki
geti breytt lánunum í skuldabréf,
sem bankar kaupi af þeim, og af-
hent Alþjóðagjaldeyrissjóðnum
hluta af gjaldeyrisvarasjóði sínum
þeim til tryggingar.
Vestur-Berlín. Reuter.
Frammámenn í Qármálalífi
151 ríkis luku I gær umræðum á
ársfundi Alþjóðabankans og Al-
þjóðagjaldeyrissjóðsins i Vestur-
Berlín. Virtust flestir vera sam-
mála um, að frjálsari versiun og
meiri áhersla á umhverfisvernd
væru þau vopn, sem best gætu
bitið i baráttunni við fátæktina.
Barber Conable, forseti Alþjóða-
bankans, gerði í lokaræðu sinni
grein fyrir helstu umræðuefnum
fundarins og sagði, að meiri hag-
vöxtur í þriðjaheiminum væri nauð-
synlegur til að þau gætu komist
upp úr skuldasúpunni og vegna
þess yrðu þau að hafa greiðari að-
gang að heimsmörkuðunum með
vörur sínar. Hann veik að umhverf-
isvemdarmálunum, sem hafa verið
Reuter
Til nokkurra mótmæla hefur komið i Vestur-Berlín vegna ársfundar
alþjóðastofnananna og meðal annars verið brotnar rúður í bönkum
og verslunum. í gær réðst hópur manna með bensínsprengjur að
þessum bíl og kveikti i honum. Að baki lögreglumönnunum er ráð-
stefnumiðstöðin þar sem fundurinn var haldinn.
Kína:
Yændi blómstrar á ný
Fuzhou, Kína. New York Tiraes.
UNGAR stúlkur í aðskomum flíkum og með vandlega snyrt hár
Hilla fótunum og dreypa á kóladrykk, á meðan þær hanga klukku-
stundum saman inni á drungalegum hótelbörum í strandbæjum
Kína. Skammt frá era skartlega búnir strákar á vakki eftir við-
skiptavinum, reiðubúnir að bjóða þeim þjónustu stúlknanna. Vænd-
ið er komið til sögunnar i Kina á nýjan leik — og það blómstrar.
í strandbænum Fuzhou, þar sem
farið er að gæta áhrifa af bættum
efnahag og þjóðfélagsbreytingum
í Kína, hefur þessi atvinnugrein,
sem kommúnistar upprættu, skotið
upp kollinum að nýju og er orðin
fastur Iiður í bæjarlífinu.
Rúmlega tvítugur maður stikar
inn á bar og fitlar við gullúrið sitt,
um leið og augu hans hvarfla fag-
mannlega um herbergið. Hann
hallar sér aftur á háu hælana, tek-
ur strikið að einu borðanna og
hlammar sér niður í djúpan stól.
„Stúlkur?" hvíslar hann hljóð-
lega og horfir fast í áttina frá
þeim, sem spumingunni er beint
til. „Vantar ykkur stúlkur?"
„Hvað kostar það?“ er spurt.
Hann gefur kæruleysislega
merki með tveimur fingrum og
slær tvisvar létt á borðplötuna með
hátt í 5 sm langri og frammjórri
þumalfingursnöglinni. „Tvö hundr-
uð.“
„Þið getið farið með stúlkumar
upp á herbergið núna,“ segir hann
í hálfum hljóðum. „Ef löggan kem-
ur upp, skuluð þið alls ekki opna
— annars á ég ekki von á, að hún
komi.“
Fyrir 1949, eða áður en sið-
ferðismat kommúnista varð að trú-
aratriði, voru vændiskonur fjöl-
mennar í hafnarborgum Kína, allt
frá Tianjin til Kanton, og unnu á
börum, hótelum og í vændishúsum.
Eftir að lýst var yfír stofnun
Kínverska alþýðulýðveldisins, var
eitt af fyrstu verkefnum héraðs-
stjóma á hverjum stað að uppræta
þjóðfélagsspillingu. Þar á meðal
vom vændi, ópíumneysla, veð-
mang og fjárhættuspil.
Tugþúsundir vændiskvenna
voru sendar í endurhæfingarbúðir
og birtur var fjöldi persónulegra
frásagna þeirra sem dæmi um
ávinning nýja skipulagsins.
En frá 1980 hefur orðið stefnu-
breyting í efnahagsmálum og
stjómmálum í Kína, og útlendingar
hafa streymt til ferðamannastaða
landsins.
Vændiskonur fóm að sjást á
nýjan leik fyrir fimm ámm, þótt
ekki væm þær margar í fyrstu.
Nú er sægur þeirra að störfum.
Barinn á Hot Springs Hotel í
Fuzhou, um 600 kílómera suðvest-
ur af Shanghai, er einn af subbu-
legum og reykmettuðum afkimum
þessa stórmarkaðar.
Ferðalangar frá Hong Kong
tylla sér á barstóla; þýskir sölu-
menn beygja sig yfir San Miguel-
bjórinn, og ungar konur á pinna-
hæla-skóm aka sér í sífellu með
hendur á mjöðmum.
Ungi maðurinn með löngu þum-
alfingursnöglina leiðir tvær stúlkur
um tvítugt að einu borðanna.
„Ég kem og sæki þær á eftir,"
segir hann. Stúlkurnar setjast.
Þær panta appelsínusafa og tala
um vinnuna.
„Ég er fædd og upp alin í Fuz-
hou,“ segir sú hávaxnari þeirra.
„Við emm tíu í fjölskyldunni. For-
eldrar mínir em bæði ellilífeyris-
þegar. Faðir minn var grunnskóla-
kennari, en móðir mín vinnur enn
hlutastarf á spítala."
„Ég vinn á strætisvagnastöð og
sel farmiða," heldur hún áfram.
„Það er erfið vinna og ég fæ að-
eins 100 yuan (tæplega 1300 kr.)
á mánuði, sem er of lítið. Mér var
fengið þetta starf, eftir að ég út-
skrifaðist úr miðskólanum. Ég bý
hjá foreldram mínum."
„Ástæða þess að ég fer út með
fólki er sú, að mig vantar pen-
inga,“ segir hún. „Ég geri það
aðeins tvisvar eða þrisvar í viku,
af því að mamma er alltaf með
áhyggjur og vill vita, hvar ég er.
Ég eyði mestu af peningunum í
fót. Föt em orðin svo dýr.“
Svo bendir hún eins og veðlán-
ari á gulleymalokkana („300
yuan“), blússuna („200"), bleiku
plastskóna („9 — gjafverð"). „Mér
dettur ekki í hug að kaupa leð-
urskó, þeir endast svo illa,“ segir
hún.
Vinkona hennar, sem er höfðinu
lægri, skríkir og réttir fram fæt-
uma. Hún er í bleikum leðurskóm.
„Við emm ekki alltaf að, eins
og þessar máluðu stúlkur á bam-
um,“ segir hún og hnyklar auga-
brýnnar. „Við gemm þetta einung-
is í frístundum okkar, vegna pen-
inganna."
Endurvakning vændisins hefur
ekki farið fram hjá kínverskum
stjómvöldum, jafnvel þó að lög-
regluaðgerðir hafi aðeins borið
takmarkaðan árangur.
Heilbrigðisyfírvöld hafa nú í
fyrsta sinn varað við, að kynsjúk-
dómar, sem talið var, að tekist
hefði að gera útlæga úr landinu,
séu að breiðast út.
Lögreglan í Kanton handtók
yfir 7000 vændiskonur á síðasta
ári. Almennt er þó talið, að flestar
þeirra snúi aftur til starfa, þegar
þær hafa greitt smávægilegar
sektir eða tekið þátt í stuttum
„endurmenntunar“-námskeiðum.
Hvomg stúlknanna á bamum í
Fuzhou hafði áhyggjur af, að þær
eða viðskiptavinir þeirra yrðu fyrir
óþægindum af hendi lögreglu.
„Þeir geta sektað okkur eða
stungið okkur inn,“ segir sú lág-
vaxna. „En það hefur aldrei komið
fyrir. Jafnvel þótt þeir hirði mann,
þá em þeir alveg eins og aðrir
karlmenn — upp á kvenhöndina."