Morgunblaðið - 03.06.1989, Blaðsíða 41

41
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. JÚNÍ 1989
Minning:
Krisijana Magnús-
dóttirfrá Deplum
Fædd26. september 1899
Dáin27. maí 1989
Þegar langri starfsævi er lokið
og lífslöngun tekin að þverra er það
fagnaðarefni að fá að hverfa til
upphafs síns og skila við sjúkan og
hrömandi líkama.
Kristjana Magnúsdóttir, fullu
nafni Hólmfríður Kristjana, átti
aðeins eftir nokkra mánuði til þess
að ná 90 ára aldri. Hún fæddist
26. september 1899 á Skuggabjörg-
um, Deildardal í Skagafirði.
Foreldrar hennar voru Magnús
Guðmundsson bóndi á Torfhóli í
Óslandshlíð og víðar í Skagafirði,
en lengst af bóndi í Koti í Svarfað-
ardal, f. 28. maí 1871 á Óslandi í
Skagafirði, d. 1953 á Dalvík, og
kona hans Ingibjörg Jónsdóttir,
Halldórssonar bónda í Klaufa-
brekknakoti, (þekktur fyrir lækn-
ingar bæði manna og dýra) f. 6.
júní 1875 á Brúarlandi í Deildard-
al, d. 1959 í Koti.
Systur Kristjönu voru Jóhanna
Ingibjörg, gift Tryggva Halldórs-
syni frá Melum, bjuggu á Þorsteins-
stöðum í Svarfaðardal, Jónína
Gunnlaug, gift Antoni Pálssyni frá
Brúarlandi, (skildu) bústýra hjá
Gunnlaugi Jónssyni frá Melbreið í
Fljótum, bjuggu á Atlastöðum í
Svarfaðardal, og yngsta systirin
Guðrún, gift Jónasi Þorleifssyni frá
Klængshóli í Skíðadal, bjuggu í
Koti í Svarfaðardal. Af þessu fólki
er nú Jónína Gunnlaug á Atlastöð-
um ein eftir á lífi.
Kristjana giftist 20. september
1924, Þorvaldi Guðmundssyni frá
Þrasastöðum í Stíflu, Skagafirði.
Foreldrar hans voru Guðmundur
Bergsson bóndi á Þrasastöðum,
Jónssonar bónda á sama stað og
kona hans Guðný Jóhannsdóttir,
bónda á Stíflu, Magnússonar.
Þorvaldur og Kristjana hófu bú-
skap á Deplum, næsta bæ við
Þrasastaði og bjuggu þar í nítján
ár. Þar fæddust böm þeirra, Guð-
mundur bóndi á Lækjarbökkum í
Ölfusi, Magnús rafvirki búsettur í
Osló, Guðný húsfreyja í Reykjavík,
Anna Snjólaug sjúkraliði, d. 1967,
og Hörður bifvélavirkjameistari í
Reykjavík.
Fyrstu minningar mínar um
Kristjönu, konu Þorvaldar föður-
bróður míns, em tengdar bemsku-
ámm mínum á Þrasastöðum.
Við Ástrún systir mín, þá smá-
stelpur, voram sendar í einhveijum
erindagerðum niður að Deplum, en
það var í fyrsta skipti sem við fóram
einar af bæ, svo að spennan og
eftirvæntingin var mikil. Þar vora
líka frændur okkar, Mummi og
Maggi, sem vora á líku reki og við
og með þeim rákum við kýmar frá
báðum bæjunum í úthaga á sumrin
þegar mjöltum var lokið.
Kristjana tók vel á móti okkur
Ástrúnu, glöð yfir gestakomunni
og hló smitandi hlátri þegar hún
sá hvað við voram hátíðlegar á svip-
inn.
Á Deplum var torfbær með löng-
um göngum og út frá þeim lágu
margar forvitnilegar vistarverar,
búr fyrir slátur og önnur matvæli,
geymslur fyrir reiðtygi og forláta
söðul sem Kristjana átti og margt
annað.
Þegar göngunum sleppti var
komið inn í rúmgott eldhús, en til
hliðar vora svefnhús og gestastofa
með hvítskúraðu trégólfi.
Kristjana átti alltaf eitthvað með
kaffinu er gesti bar að garði. Hún
raðaði smákökum og öðra góðgæti
í okkur Ástrúnu og spurði tíðinda,
svo að feimnin hvarf brátt af okk-
ur. Ávallt síðar hlakkaði ég mikið
til þess að koma að Deplum.
Kristjana var nokkuð sérstök.
Hún var stolt, skapgóð og glaðlynd.
Ég minnist þess ekki að hafa heyrt
hana atyrða böm sín eða tala hast-
arlega til þeirra.
Hún var þrekin og hraustleg út-
lits fram á efri ár, dugnaðarforkur
og fædd búkona. Henni þótti vænt
um skepnur og var nærfærin við
þær, eins og hún átti kyn til. Þor-
valdi og Kristjönu búnaðist vel á
Deplum þótt búið væri ekki stórt.
Þau vora nægjusöm og ánægð ef
þau höfðu nægan heyforða handa
skepnum sínum og mat fyrir heimil-
ið.
Árið 1945 fluttu þau til Siglu-
fjarðar og keyptu lítið hús við Tún-
götuna. Þau vora heppin með ná-
granna sína og þeim leið vel í þessu
húsi. Þrifnaður, hirðusemi og nýtni
settu svip sinn á heimili þeirra,
hvort heldur var í sveit eða kaup-
stað.
Fyrir nokkram áram þegar Þor-
valdur var hættur að vinna og far-
inn að finna fyrir vanheilsu, fluttu
þau í rúmgott herbergi í Ellideild
Sjúkrahúss Siglufjarðar; þar sem
þau fengu góða umönnun. Kristjana
sætti sig brátt við þessi umskipti,
tók þátt í föndri og gerði öðram
glatt í geði með léttri lund sinni.
Þegar ég heimsótti þau á síðast-
liðnu sumri, brá mér nokkuð við
að sjá hvað Kristjana hafði lagt
mikið af. Hún var hress og glöð
yfir því að fá heimsókn, fylgdi mér
um allt og sýndi mér nýbyggðar
íbúðir aldraðra, sem tengdar era
aðalbyggingu Sjúkrahússins. Ég
furðaði mig á því hvað minni henn-
ar var gott. Þorvaldur var þá að
miklu leyti orðinn rúmliggjandi og
er nú mikið veikur.
Þegar ég talaði síðast við Krist-
jönu í síma skömmu eftir sl. ára-
mót, fann ég að henni var bragðið,
en ekki kvartaði hún yfir lasleika
sínum.
Gyða Jóhannsdóttir
í dag verður amma okkar, Krist-
jana Magnúsdóttir, lögð til hinstu
hvflu, og viljum við minnast hennar
með nokkram orðum.
Alltaf var gaman að koma til
ömmu Kristjönu og afa Þorvaldar
á Siglufirði, það var alveg sérstök
tilfinning að koma í litla húsið við
Túngötuna, þaðan eigum við syst-
kinin margar góðar minningar.
Þar var ávallt tekið vel á móti
okkur, með hlýju og rausnarskap.
Amma var hreinskilin og ákveðin
kona en jafnframt hlý og gaf mikið
af sjálfri sér og munum við minn-
ast hennar sem slíkrar.
Ömmu og afa varð fimm barna
auðið, þau era: Guðmundur, bóndi I
að Laugarbökkum í Ölfusi, kvæntur
Gunnhildi Davíðsdóttur, Magnús,
rafvirki í Ósló, Guðný, húsmóðir í
Reykjavík gift Eiríki Ásgeirssyni. I
Hörður, bifvélavirki í Reykjavík,
kvæntur Ingibjörgu Jónsdóttur.
Einnig áttu þau Onnu Snjólaugu
sem lést í blóma lífsins, og var það
mikill og sár missir.
Síðustu æviárin dvaldi hún ásamt
afa í Sjúkrahúsi Sigluijarðar þar
sem hún naut góðrar umhyggju
starfsfólks sem við viljum þakka
fyrir.
Einnig færam við Nönnu Frank-
linsdóttur sérstakar þakkir fyrir
ómetanlega aðstoð og vinarhug
gagnvart ömmu okkar.
Við biðjum góðan Guð að styrkja
afa okkar sem nú sér á eftir lífsföra-
naut sínum. Blessuð sé minning
ömmu okkar, megi hún hvfla í Guðs
friði.
Þá ég hníg í djúpið dimma,
Drottinn, ráð þú hvemig fer.
Þótt meí hverfi heimsins gæði,
hverfi allt, sem kærst mér en
Æðri heimur, himnafaðir,
hinumegin fapar mér.
(M. Joch.)
Kristjana, Kolla, Bára, Gummi,
Inga og Donna.
Einar E. Einars-
son - Minning
Fæddur 29. október 1935
Dáinn 26. maí 1989
Með fáeinum orðum langar mig
að minnast góðs vinar og ná-
granna, Eiríks E. Einarssonar, sem
kvaddur verður í dag 2. júní og
jarðsettur í Fossvogskirkjugarði.
Það er vel til þess fallið fyrir
hann að fá hinstu hvílu þar svo
nálægt flugvellinum. Flugið var
hans aðaláhugamál alla tíð og
hann lét til leiðast að fá flugrétt-
indi fyrir nokkram áram, honum
til ómældrar ánægju. Margoft
hafði hann að orði að fara með
mig einn hring yfír Reykjavík, sem
að ég afþakkaði sökum flug-
hræðslu.
Ég minnist liðins sumars, er allt
lék í lyndi, utan bæjarmarka borg-
arinnar. Unnið var við smíði og
lagfæringu á sumarbústað mínum,
sannarlega við skilyrði íslenskrar
veðráttu, hávaðaroki og ausandi
rigningu. En í sálum okkar, sem
á staðnum vora, ríkti glaðværð og
hlátur, enda spaug og glettni sjald-
an langt undan, þegar að Eiríkur
og Þórey kona hans hafa verið í
nálægð. Eftir að þessu verkefni
lauk, hafði hann að orði við vin
sinn að hann hefði verið upptekinn
við að hjálpa sambýliskonu sinni,
sem varð að orðatiltæki milli okkar
eftir það. í lok nóvember sl. kemst
ég að því að hann er haldinn alvar-
legum sjúkdómi. Um leið ar mér
Herdís Friðriks-
dóttir - Minning
Fædd5. apríl 1913
Dáin 27. ma! 1989
Okkur systumar langar að skrifa
nokkur orð um elskulegu ömmu
okkar sem lést að morgni 27. maí.
Hún hét Herdís Friðriksdóttir og
fæddist 5. aprfl 1913 í Blöndugerði
í Hróarstungu. Foreldrar ömmu dóu
mjög ungir og vora þá systkinin
sett í fóstur, en þau vora ásamt
ömmu, Ingvar, Gunnar, Magnús,
Karólína, og Þóranna.
Ólst amma upp á Litla-Bakka í
Hróarstungu. Éina eftirlifandi
systkini ömmu er Ingvar, búsettur
að Steinholti í Egilsstaðahreppi.
Árið 1934 giftist amma afa okkar
Stefáni B. Gunnarsssyni frá Foss-
völlum. Hófu þau búskap á Grand
í Jökuldal og ólu þar upp Qögur
börn sín. Þau era: Gestur, búsettur
í Reykjavík, Ragnheiður Gunnhild-
ur, búsett á Selfossi, Karl, búsettur
í Kópavogi og ína Sigurborg, bú-
sett á Selfossi.
Árið 1952 fluttu þau svo að
Kirlqubæ í Hróarstungu og bjuggu
þar þangað til þau fluttu til Selfoss
árið 1962.
Þann tíma sem amma bjó á Sel-
fossi leigðu þau fyrst húsnæði í
Smáratúninu en keyptu sér svo íbúð
á Austurvegi 40.
Við systumar minnumst þess enn
er við vorum litlar, hvað okkur þótti
gaman að koma til ömmu og afa á
Austurveg. Alltaf eftir hádegi á
föstudögum, þegar mamma var að
vinna, fóram við þangað í pössun
og amma sat með okkur í fanginu
og sagði okkur sögur og ekki má
gleyma vöfflubakstrinum sem var
fastur liður að hjálpa ömmu við.
Og eftir skóla var alltaf gott að
koma við hjá ömmu og afa, úr kuld-
anum inn í hlýjuna, þar sem amma
tók brosandi á móti okkur og gaf
okkur kaffi og með því.
sagt að það mætti ganga krafta-
verki næst, ef að hann lifði áramót-
in. Síðan hef ég séð hvemig heilsu
hans hefur smátt og smátt hrakað.
Minninguna um elsku góðu
ömmu okkar munum við alltaf
geyma. Og áður en við ljúkum þess-
um fátæklegu orðum viljum við, á
Stekkholti 11, votta elsku afa okkar
og öðram ættingjum okkar dýpstu
samúð.
Ásdís Erla og Lilja
Björg Guðjónsdætur
Um leið og ég hef undrast þrek
hans og trú á lífið. Hann ætlaði
að ná heilsu aftur og komast í létta
vinnu. Um leið og næsta sumar
kæmi, kæmi hann í sumarbústað-
inn. Það var sárt að hlusta á dauð-
vona mann skipuleggja og byggja
upp nýja framtíð, með fjölskyldu
sinni, og vita að þær óskir gætu
aldrei ræst.
Umræður okkar, þessa síðustu
mánuði vora á breiðum grandvelli,
meðal annars um trúmál og líf
eftir dauðann. Ég ætla ekki að rifja
það upp hér, en þessar umræður
verða mér ógleymanlegar.
Einlæg ósk hans var að þurfa
ekki að dvelja á sjúkrahúsi, sem
að hann varð þó að gera. Ástríki
og skilnings naut hann meðal
bama sinna og sérlega eiginkonu,
sem vakti jafnt að nóttu sem degi
yfir honum þessa mánuði, hvort
sem hann dvaldi innan veggja
heimilis síns eða á sjúkrahúsi. Nú
er lífsþráður hans brostinn og
stríðinu lokið. Megi hann hvíla í
guðs friði.
Ég sendi þér, Þórey mín, böm-
um ykkar og öðram aðstandend-
um, innilegar samúðarkveðjur og
ósk um styrk ykkur til handa á
sorgarstund.
G.Ó.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SIGRÍÐUR KJARTANSDÓTTIR
fráVöllum,
lést í Landakotsspítala 2. júní.
Gíslína Björnsdóttlr, Ingvar Christiansen,
Kjartan Björnsson, Sigrfður Sigurðardóttir,
Jónas Björnsson, Ásdfs Frímannsdóttir.
og barnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og jarð-
arför bróður okkar, mágs og fóstra,
GEIRMUNDAR VALTÝSSONAR,
frá Seli f Landeyjum.
Þórhildur Margrét Valtýsdóttlr, Þurfður Valtýsdóttir,
Helga Valtýsdóttir, Grímur Pálsson,
Karel Valtýsson,
Valtýr Sigurðsson, Sverrir Kristjánsson.
t
Þökkum innlega auðsýnda samúð og vinarhug við andlót ogútför
móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÁSTHILDAR GUÐMUNDSDÓTTUR
frá Ólafsvfk.
Guðmundur Alfonsson,
Ingveldur Alfonsdóttir,
Kristján Alfonsson,
Randver Alfonsson,
Svava Alfonsdóttlr,
Sigrfður Alfonsdóttir,
Aldfs Alfonsdóttir,
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.