Morgunblaðið - 03.01.1990, Blaðsíða 50

á'o
MOHGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 3. JANÚAR 1990
Minning:
Narfí Þorsteinsson
tæknifræðingur
Fæddur 23. maí 1922
Dáinn 25. desember 1989
Mig langar að minnast Narfa
móðurbróður míns með örfáum
línum. Hann var yngstur af fjórum
bræðrúm móður minnar, einstak-
lega elskulegur og ljúfur maður.
Narfi var ákaflega vel liðinn,
frekar hæglátur, en alltaf var stutt
í kímni og léttleika og laumaði hann
gjarnan frá sér spaugsyrðum með
bros í augum. Hann var mjög barn-
góður og frá honum stafaði mikil
hlýja. Narfi og Gyða áttu sérlega
lifandi og hlýlegt heimili, sem ætíð
hefur staðið mér opið frá því ég var
smástelpa og gisti þá oft hjá Stellu,
elstu dóttur þeirra.
Þau hafa allar götur síðan reynst
mér og seinna mínum börnum ákaf-
lega vel. Þau sýndu hlýhug sinn oft
í verki. Í ófá skiptin var bankað
uppá á mínu heimili — á afmæli
barnanna, eða ef eitthvað stóð til
... Narfi og Gyða sportklædd á
leið í gönguferð upp í Heiðmörk ...
með glaðning fyrir börnin eða hei-
malagað góðgæti. Þau voru svo
samhent i einu og öllu.
Á aðfangadag litum við Helgi
Gunnar sonur minn inn í Hvassa-
leiti til að óska gleðilegra jóla. Þeg-
ar ég kyssti Narfa á vangann,
spaugaði hann á sinn hlýlega hátt,
þó fársjúkur væri, — ekki grunaði
mig þá, að þetta væri hans hinsti
dagur.
Narfi var einn þeirra manna, sem
maður verður ríkari af að kynnast.
Elsku Gyða, Stella, Guðrún og
Þorsteinn. Við Gunnar sendum ykk-
ur og öllum í fjölskyldunni okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Minningin um mætan mann mun
lifa.
Dagný Helgadóttir
t
Systir mín,
MARY A. FRIÐRIKSDÓTTIR
frá Gröf,
Vestmannaeyjum,
verður jarðsungin frá Landakirkju, Vestmannaeyjum, föstudaginn
5. janúar kl. 14.00.
Fanný Friðriksdóttir og aðrir vandamenn.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
JÓN INGJALDUR JÚLÍUSSON,
Grensásvegi 60,
verður jarðsettur frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 4. janúar kl.
10.30.
Sigrfður Sölvadóttir,
Sölvi Jónsson,
Dagbjört Jónsdóttir, Karl Karlsson,
Jónfna Jónsdóttir, Gunnar Marteinsson
og barnabörn.
t
Maðurinn minn,
GRÍMUR M. HELGASON
cand. mag.,
Kambsvegi 23,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn 5. janúar kl.
13.30. Blóm vinsamlega afþökkuð en þeir sem vildu minnast
hans eru beðnir að láta líknarstofnanir njóta þess.
Hólmfríður Sigurðardóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi
KRISTJÁN S. GUÐJÓNSSON,
Dvalarheimilinu Hlff,
ísafirði,
verður jarðsunginn frá isafjarðarkapellu fimmtudaginn 4. janúar
kl. 14.00.
Jóhanna Jakobsdóttir,
börn, tengdabörn
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Útför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
STEINUNNAR SÆMUNDSDÓTTUR,
Hraunbraut 1,
Kópavogi,
verður gerð frá Fossvogskapellu föstudaginn 5. janúar kl. 15.00.
Páll Pétursson,
Saemundur Pétursson, Katrfn Egilsdóttir,
Steinunn Pétursdóttir, Skúli Kristjánsson
og barnabörn.
i
Okkur langar að kveðja með
nokkrum orðum tengdaföður og
afa, Narfa Þorsteinsson, tækni-
fræðing, sem lést að morgni jóla-
dags eftir stutta en erfíða sjúk-
dómslegu. Þegar hann afi Narfi,
eins og við kölluðum hann, veiktist
fyrir tæpum 2 mánuðum óraði eng-
an fyrir því að hann yrði svo stutt
meðal okkar. Þrátt fyrir alvarlegan
sjúkdóm tók hann veikindum sínum
og örlögum m^ð miklu æðruleysi
og því jafnaðargeði, sem einkenndi
hann alltaf. Og enda þótt honum
liði mjög illa undir það síðasta sló
hann á létta strengi og hafði yndi
af að spjalla við vini sína, sem komu
í heimsókn, og riíja upp liðna tíð.
Hann vissi að hveiju stefndi og vildi
dvelja í faðmi fjölskyldunnar á að-
fangadagskvöld og þó hann væri
orðinn helsjúkur lét hann það ekki
á sig fá að bregða sér bæjarleið að
heimili okkar þar sem við dvöldum
öll saman. Hann hafði einnig óskað
eftir því að fá að deyja heima hjá
sér og varð honum að ósk sinni
varðandi það. Hann var sannkölluð
hetja til hinstu stundar. Hann hvarf
hins vegar á braut allt of fljótt og
söknuður okkar er mikill. í minning-
unnni lifa allar gleðistundirnar með
honum og ömmu Gyðu og sér í lagi
eru minnisstæðar samverustundir á
ferðalögum innanlands. Sérstak-
lega voru ánægjulegar allar göngu-
ferðirnar í Heiðmörk um helgar og
gönguskíðaferðir í Bláijöllum. Hann
afí Narfí hafði svo mikið yndi af
því að ferðast um landið sitt og var
mjög fróður um flesta staði lands-
ins, enda hafði hann sem ungur
maður ferðast fótgangandi oftar en
einu sinni um landið þvert og endi-
langt ásamt félögum sínum. Afi
Narfi var dulur maður og haggaðist
yfirleitt ekki, en þegar komið var
af stað í ferðir stuttar sem langar
lifnaði hann allur við og lék við
hvern sinn fingur. Við minnumst
sérstaklega samverustunda og
langra gönguferða í Skaftafelli og
nágrenni, sem var einn af uppá-
haldsstöðum hans og honum þótti
svo gaman að heimsækja. Þá hafði
hann mikla ánægju af að bjóða
heim til sín vinum og ættingjum
og minnumst við margra slíkra
ánægjustunda. Hann var afskap-
lega félagslyndur maður, vinsæll
og vinamargur. Við fundum að það
var alltaf hægt að treysta honum
og gott að leita til hans. Hann var
hógvær og réttsýnn. Það var gott
að eiga hann að. Við söknum hans
sárt og minningin um yndislegan
tengdapabba og afa mun alltaf lifa
með okkur. Guð blessi minningu
hans.
Gunnar Helgi, Guðmundur
og Gunnar Narfi
Narfí Þorsteinsson lést á heimili
sínu á jóladagsmorgun 25. desem-
ber.
Þar er genginn einn besti dreng-
ur sem ég hefi kynnst og það langt
um aldur fram. Narfi var sonur
hjónanna Guðrúnar Geirsdóttur
Zoéga og Þorsteins Þorsteinssonar
hagstofustjóra. Á því mikla menn-
ingarheimili ólst hann upp ásamt
systkinum sínum, þeim Geir, Hann-
esi, Þorsteini og Bryndísi.
Að lokinni skólagöngu hér heima
fór hann til náms í Svíþjóð. Þar
lauk hann prófi sem rafmagns-
tæknifræðingur. Eftir heimkomuna
hóf hann störf hjá Rafmagnsveitu
Reykjavíkur og síðan tók hann til
starfa hjá Rafmagnsveitu ríkisins.
Þar var hann virtur af öllum enda
mjög fær í sínu starfi og vandaður
til orðs og æðis. Hlý glaðværð hans,
meðfædd háttvísi og féiagslyndi
laðaði menn að honum, einnig gam-
ansemi og góðar gáfur léðu honum
þá töfra að gaman var að vera í
návist hans.
En þrátt fyrir glaðværð, félags-
lyndi og óvenjulega hlýtt þel mun
Narfi hafa verið dulur maður.
Narfi kvæntist eftirlifandi eigin-
konu sinni, Gyðu Guðjónsdóttur, 30.
nóv. 1952. Börn þeirra eru þijú,
þau Ragnheiður, Guðrún og Þor-
steinn og bera þau foreldrum sínum
fagurt vitni.
Hús þeirra hjóna í Hvassaleiti
85 lýsir vel smekkvísi þeirra og
dugnaði. Allt frá æsku sinni var
Narfi mjög virkur þátttakandi í
skátastarfi og í félagi St. Georgs-
gilda starfaði hann í meira en tvo
áratugi.
Með okkur félögum sínum í því
skátastarfi fór hann margar ferðir
til útlanda bæði á Norðurlandaþing
og heimsþing.
Þessar ferðir með þeim hjónum
verða okkur ógleymanlegar. Alltaf
var hann boðinn og búinn til að
rétta hjálparhönd ef með þurfti.
Með virðingu og þakklæti í huga
senda félagar hans í Gildinu honum
hinstu kveðju.
Það er ein eign sem hvorki mölur
né ryð fær grandað, en það eru
+
Systir mín, mágkona og frænka,
HÓLMFRÍÐUR INGIMUNDARDÓTTIR,
Rauðarárstíg 9,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 4. janúar kl.
15.00.
Kristin Ingimundardóttir, Birgir Steinþórsson,
Ragnhéiður Magnúsdóttir, Brynja Birgisdóttir,
Kristfn Stefánsdóttir, Anna Bryndís Óskarsdóttir,
Birgir Karl Óskarsson.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma og langalangamma,
ANNA GUÐMUNDSDÓTTIR,
frá Arnarstapa,
verður jarðsungin frá Ljósavatnskirkju miðvikudaginn 3. janúar
kl. 13.30.
Guðmundur Sigurgeirsson, Ingibjörg Jóhannsdóttir,
Kristinn Sigurgeirsson, Pálina Hannesdóttir,
Herdfs Þorgrfrrisdóttir,
Sigrún Sigurgeirsdóttir,
Sigurveig Sigurgeirsdóttir, Páll Jónsson,
Guðrfður Sigurgeirsdóttir, Skúli Sigurðsson,
Erna Sigurgeirsdóttir, Hreinn Kristjánsson,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
minningarnar hvort sem þær eru
myrkar og sárar eða bjartar og ljú-
far. Þá eign hefur Narfi skilið okk-
ur vinum sínum eftir. Minningar
um fagurt líf góðs drengs. Við þær
getum við ornað okkur meðan við
lifum. Guð varðveiti ástvini hans
alla.
Ragnheiður Finnsdóttir
Okkur samstarfsmenn Narfa hjá
Rafmagnsveitum ríkisins langar til
að minnast hans nokkrum orðum.
Narfi lauk rafvirkjanámi hjá
Eiríki Ormssyni haustið 1945 og
hélt þá utan til framhaldsnáms í
rafmagnsfræði í Stokkhólmi. Á
þeim árum höfðu fáir íslendingar
farið þessa leið í námi og starfs-
heitið tæknifræðingur var ekki við-
urkennt fyrr en 1960. Námi lauk
hann'i ársbyijun 1948, kom þá
heim og hóf störf hjá Rafmagns-
veitu Reykjavíkur.
Hinn 1. júní 1956 kemur hann
síðan til starfa hjá Rafmagnsveitum
ríkisins, 34 ára gamall. Þá höfðu
íslendingar gert stóran viðskipta-
samning við Tékka þar sem keypt
var efni í fimm virkjanir og þijátíu
og tvær aðveitustöðvar. Narfi tók
þátt í þeirri kröftugu uppbyggingu
í raforkumálum sem fylgdi í kjölfar-
ið og var stórt framfaraspor. Hann
byggði upp teiknistofu Rafmagns-
veitnanna frá grunni og stjórnaði
henni í mörg ár.
Upp úr 1970 kom hann til starfa
á áætlanadeild rafmagnsveitnanna
og síðar á rafmagnsdeild en þá fór
í hönd tími mikilla framkvæmda. I
hans hlut kom að vinna að áætlun-
um og undirbúningi aðveitustöðva
á byggðalínum og á árunum 1979-
1984 stjómaði hann uppsetningu á
rafbúnaði í flestar þær stöðvar sem
yfirmaður rafmagnsdeildar. Nú
síðustu árin vann hann að undirbún-
ingi að endurskráningu og tölvu-
væðingu á öllum tæknilegum upp-
lýsingum um rafbúnað rafmagns-
veitnanna, auk þess að stjórna
teiknistofunni. í starfi hafði hann
glögga yfirsýn yfir það sem gera
þurfti og var hafsjór af fróðleik og
upplýsingum um raforkukerfið. Til
hans leituðu margir um upplýsingar
seinni árin þegar fjöldi nýrra tækni-
manna kom til starfa við hina hröðu
uppbyggingu, margir reynslulitlir
beint af skólabekk. Það var einstak-
lega gott að leita til hans og menn
fengu yfirleitt góða úrlausn sinna
mála. Narfi starfaði óslitið hjá Raf-
magnsveitum ríkisins í rúm 33 ár.
Auk starfa sinna hjá rafmagns-
veitunum fékkst hann við kennslu
í tækniteiknun bæði við iðnskólann
og tækniskólann. Þá má nefna að
hann teiknaði kortin í Vegahand-
bókina sem Örn og Örlygur gáfu
út fyrir nokkrum árum.
Narfi var ekki margmáll maður
og flíkaði ekki tilfinningum sínum.
Um einkahagi sína ræddi hann ekki
og aldrei kvartaði hann um líðan
sína.
Fyrir fáeinum vikum veiktist
hann alvarlega og andaðist á heim-.
ili sínu að morgni jóladags. Hann
var hæglátur og tryggur starfs-
félagi og með þessum fátæklegu
orðum viljum við þakka honum
sámferðina.
Við sendum Gyðu, börnunum og
öðrum aðstandendum okkar dýpstu
samúðarkveðjur.
Samstarfsmenn hjá
Rafinagnsveitum ríkisins
Kransar, krossar
og kisíuskreýtihgar.
Sendum um allt land.
GLÆSIBLÓMIÐ
GLÆSIBÆ,
Álfheimum 74. sími 84200