Morgunblaðið - 03.01.1990, Síða 56

56
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 3. JANÚAR 1990
# Krabbameinsfélagið
‘ NÁMSKEID í !
REYKBINDINDI j
Innritun er hafin á janúarnámskeið Krabbameinsfélags-
ins í reykbindindi.
Tveir undirbúningsfundir verða í janúar og stefnt
verður að því að hætta að reykja mánudaginn
29. janúar. Alls eru 7 fundir á námskeiðinu.
Að námskeiði loknu taka við stuðningsfundir á fimmtu-
dagskvöldum eins lengi og þörf krefur.
Námskeiðin og stuðningsfundirnir verða haldnir í húsi
Krabbameinsfélagsins, Skógarhlíð 8, Reykjavík.
■
Leiðbeinendur verða:
8
Ásgeir R. Helgason frá Krabbameinsfélaginu, Sigurður Árna-
son, krabbameinslæknir, og dr. Eiríkur Örn Arnarson, yfirsál-
fræðingur á Landspítalanum. Umsjón með stuðningsfundum
hefur Vigdís Esradóttir, fræðslufulltrúi hjá Krabbameinsfélaginu.
Um er að ræða hópnámskeið, en auk þess er innifal-
in einstaklingsráðgjöf fyrir þá, sem þess óska.
Námskeiðsglald er kr. 3.500,-
sem svarar til 18 daga j|
reykinga, pakka á dag.
Upplýsingar og skráning í
síma 621414 á skrifstofutíma
(kl. 8.30-16.30).
SICUNGASKÓUNN
Námskeið
TIL 30 TONNA RÉTTINDA
hefst miðvikudaginn 10. janúar.
Kennsla fer fram á mánudags-
og miðvikudagskvöldum
kl. 7-11 og stendur I 7 vikur.
Launamisrétti o g efiiahagur
Til Velvakanda.
Það virðist vera hægt að græða
á flestu öðru en sjávarútvegi hér á
íslandi - jafnvel starfsemi í land-
búnaði á það til að skila arði. Fyrir
skömmu birtist frétt í Morgunblað-
inu þar sem fram kom að áætlaður
er fjögura prósenta halli á fisk-
vinnslu í upphafi þessa árs. Þó eru
sjávarútvegurinn og fiskvinnslan
sem honum tengist líkiega þær at-
vinnugreinar sem í raunveruleikan-
um skila mestum arði til
HÁRLOS
Kæri Velvakandi.
Ég er vel fullorðinn maður sem
langar til að segja frá mjög jákvæð-
um hlut sem kom fyrir mig, svona
bara til að jafna dálítið allt það
neikvæða, sem dynur yfir mann,
allan ársins hring. Það eru nú ann-
ars meiri ósköpin. En þetta með
mig var að ég var kominn langleið-
ina að missa hárið. Hvern einasta
dag fylltist greiðan og ég fylltist
sífellt meiri og meiri áhyggjum. Þá
var það að mér var bent á Weleda-
hárvatnið. Ég tölti af stað og fann
loksins Þumalínu á Leifsgötunni,
en þar fékkst það. Ég hafði nú
ósköp litla trú á þessu, en sagði við
sjálfan mig að varla skaðaði að
reyna, ég var svo sem - búinn að
reyna margt, án nokkurs árangurs.
Það þarf ekki að orðlengja það að
á örfáum dögum gerðist hreinlega
kraftaverk á mér, það var alveg
ótrúlegt. Þess vegna er ég svo þakk-
látur, og get ekki orða bundist. Ég
tel í dag að ég hafi aldrei haft betra
hár, nú tveim mánuðum eftir að ég
byrjaði að nota hárvatnið. Ég verð
að geta þess í leiðinni að ég hafði
þjáðst af miklum fótakulda lengi
og nefndi það svóná í „fofbyfarten*1
við stúlkurnar. Þær voru ekkert
nema elskulegheitin og hjálpsemin
og út fór ég með nuddolíu með
arnikunni góðu og f leiru, og munur-
inn er mikill, fótakuldinn er horfinn
eins og dögg fyrir sólu. Mér finnst
ég verða að segja frá þessu.
J.H.J.
þjóðarbúsins en kerfinu er hagað
þannig að útkoman verður að hvor-
ugt ber sig á pappírunum.
Ég tel að efnahagsstjórnun hér
á landi ætti að vera markvissari.
Það ætti að verðlauna þá sem sýna
dugnað og þau fyrirtæki sem gefa
mikið af sér. Koma ætti í veg fyrir
að menn geti hagnast á einhveiju
braski sem ekki hefur neina þýð-
ingu fyrir þjóðarhag. Það er allt
of mikið um slíkt. Ef unnt væri að
koma á betri stjórnun í efnahags-
málum færi margt betur.
Að lokum langar mig til að gera
launamisréttið að umræðuefni. Ein-
hvers staðar las ég ég blaði að þtjár
stéttir væru í þessu landi: þeir ríku,
þeir sem væru vel bjargálna og
þeir snauðu. Ekki efast ég um að
f lestir íslendingar sem einhver dug-
ur er í séu vel bjargálna en hinu
Hvet' er skoðun Morgunblaðsins
á dóminum yfir Magnúsi
Thoroddsen? Margir hafa beðið
eftir því að heyra skoðun Morgun-
blaðsins á þessu mesta dómsmáli
ársins. Útvarpið, bæði Rás 1 og
2, hafa sparkað í Magnús liggj-
andi eftir dóminn og þykjast vera
að halda uppi vörn fyrir ríkisvald-
ið. Hvorug rásin hafði áhuga á
því að kynna sér málstað Magnús-
ar, hvorki nú né þegar Olafur
vil ég halda fram að allt of mikið
launamisrétti sé í landinu. Sumir
láta sér ekki nægja minna en marg-
föld laun verkamanns og vilja þar
að auki njóta alls konar forréttinda
og nota sér þau alveg ómælt. Hóf
vet'ður að vera á öllum hlutum.
Væri ekki eðlilegt að hafa þak á
þessu, eins og það er kallað. Mætti
t.d. setja lög um að enginn mætti
hafa nema tvöföld laun verka-
manns, allt sem þar væri framyfir
yrðu menn að greiða í skatta. Þessi
einfalda regla myndi leiða til jafn-
réttis að verulegu leyti. Einhver
segir kannski sem svo að óeðlilegt
sé að einhver hafi helmingi meira
kaup en annar fyrir sama vinn-
utíma, en það eru ekki öll störf
sambærileg. Núverandi kerfi bygg-
ir hins vegar á allt of miklu mis-
rétti og þarfnast leiðréttingar við.
Ragnar Grímsson og Guðrún
Helgadóttir réðust á hann í upp-
hafi málsins.
En sem sagt. Hver er skoðun
Mot'gunblaðsins? Við bíðum svars.
Ólafitr Hannesson,
Snælandi 4.
Svar ritstjóra:
Morgunblaðið hefur fjallað um
áfengiskaup Magnúsar
Thoroddsens í forystugrein.
Skrifið eða hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til að skrifa þættinum um hvaðeina, sem
hugur þeirra stendur tii — eða hringja milli kl. 10 og 12, mánudaga
til föstúdaga, ef þeir koma því ekki við að skrifa. Meðal efnis, sem vel
er þegið, eru ábendingar og orðaskiptingar, fyrirspurnir og frásagnir,
auk pistla og stuttra greina. Bréf þurfa ekki að vera vélrituð, en nöfn,
nafnhúmer og, heimilisföng verða að fylgja öllu efni til þáttarins, þó
að höfundur óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að beina því tii lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti sinn hlut ekki eftir liggja hér í
dálkunúm.
Fyrirspurn til Velvakanda
Bókanlr
á skútusiglinganámskeið
sumarsins hefjast 15. janúar.
öll kennslugögn
fáanleg í skólanum.
Upplýsingar og innritun
í símum 68 98 85 og 3 10 92
allan sólarhringinn.
m
SiCUNCASKÓUNN
Lágmúla 7
■ meðlimur i Alþjóðasambandi siglingaskóla, ISSA.
Metsölublod ú hverjum degi!
Víkverji skrifar
Um áramót heita menn sjálfum
sér og öðrum oft ýmsu, sem
þeim gengut' síðan misjafttlega vel
að efna. I bók A New Day, sem
Víkvetji les stundum sér til hugar-
hægðar og hefur að geyma vitur-
lega hugleiðingu fyrir hvern einasta
dag ársins stendur þetta fyrir
síðasta dag ársins:
„Þetta er síðasti dagur ársins og
aðfarardagur nýs árs. Við stöldrum
flest við á tímamótum sem þessum,
lítum í eigin barm og hugleiðum.
Við hugum einnig að því hvemig
okkur hefur miðað — horfumst í
augu við ágalla okkar en viðurkenn-
um einnig það sem við höfum til
brunns að bera.
Við jólahaldið hafa margir látið
of mikið eftir sér á ýmsum sviðum.
Algengustu öfgamar — og þær sem
minnst ber á — em þær að gera
of mikið úr þeirri hugmynd, að frá
miðnætti í nótt breytist allt.
Við semjum skrá yfir allt sem
við ætlum að gera, hætta að gera
eða gera á annan hátt. Við strengj-
um þess hátíðlega heit hvemig við
ætlum að bæta okkur. Við bindum
miklar vonir við „nýja árið“.
Það er sjálfsagt og gott að vilja
breytast; eins og við vitum öll er
það nauðsynlegt til að njóta lífsins
til fulls. Hinu má þó ekki gleyma,
að án tillits til þess sem við gemnt
skilar breytingin sér best, ef ákveð-
ið er að líta til eins dags í senn.
Því kynni að skila meiri árangri að
hugsa aðeins um 1- janúar en ekki
árið í heild.
Mestu máli skiptir þó, að við
þurfum ekki að bíða til loka ársins
— eða þess að deginum ljúki — til
að vilja hefja eitthvað nýtt.“
XXX
Hinar miklu breytingar sem urðu
á síðasta ári hjá milljónum
manna er búa með okkurí Evrópu
staðfesta að hið óvænta og ótrúlega
gerist og með miklum hraða, þegar
stíflum er mtt úr vegi. Víkvetji
minnist þess ekki að hafa heyrt
nokkum spá því við upphaf ársins
1989, að Berlínarmúrinn myndi
hrynja á því herrans ári. Þeir sem
kröfðust þess á Vesturlöndum að
honum yrði mtt úr vegi vom stjórn-
málamenn, sem töluðu í anda þeirra,
er hafa staðið öflugastan vörð um
lýðræði og frelsi. Þorsteinn Pálsson,
formaður Sjálfstæðisflokksins, var
í þessum hópi árið 1988 og segir
frá því í áramótagrein sinni hér í
blaðinu á gamlársdag, hvaða við-
tökur krafa hans um þetta efni í
ræðu á allshetjarþingi Sameinuðu
þjóðanna hlaut í Þýskalandi, en
þaðan fékk hann bréf frá þakklátum
hlustendum.
Ýmsir Vesturlandabúar litu
þannig á haustið 1988 og langt
fram á árið 1989, að það væri í
anda kalda stríðsins að kreíjast
þess, að Berlínarmúmum yrði rutt
úr vegi eðlilegra samskipta milli
austurs og vesturs í Evrópu.
xxx
Eins og jafnan endranær era
skoðanir skiptar um áramótas-
kaup sjónvarpsins. Víkverji hefur
skipað sér í hóp þein-a, sem telja
að skaupið hafi ekki verið fyndið;
efnisvalið hafí ekki heppnast og ein-
stök atriði verið of langdregin. Þess-
ari skoðun var að sjálfsögðu and-
mælt í samkvæmum. Víkverja þótti
sem viðmælendur hans væm þó
sammála um eitt: að það hafi verið
miður smekklegt hvemig Davíð
Oddsson borgarstjóri var lagður í
einelti í tilefni af því að hann ákvað
að vera einn dag í hjólastól til að
styrkja gott málefni.