Morgunblaðið - 07.07.1990, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. JULI 1990
j, St&éiUrinn he.-fur slcipt um eigendur.
Sópa. dagsins er *Si/e.ppCLÓrr>e./e.ttcc.''
Hún tengdamóðir mín er
að koma og ég lofaði að
gera göngustíg upp að
húsinu . . .
Með
morgunkaffinu
Ekki viss! En komstu ekki
akandi hingað á bilnum
þinum . . ?
* ...
Engin þróun lífs á jörðu
heldur upprunaleg mynd
Til Velvakanda.
Fyrir nokkru flutti ágætur út-
varpsmaður erindi í hljóðyarpinu,
um þróunarkenninguna. Ég ætla
ekki að nefna nafn hans, því að það
er ekki ætlun mín að gera honum
neina hneisu, enda er hann ekki
höfundur þeirra kenninga, sem
hann flytur, heldur lærisveinn
manna, sem afneita sköpunarsögu
Biblíunnar, og telja hana bábilju
eina.
Þessir menn segja, að lífið hafi
fyrst kviknað í sjónum, en síðan
hafi fisktegund nokkur gengið á
land og endað feril sinn á því, að
taka á sig mannsmynd. Þessi kenn-
ing á ekki við nein rök að styðjast
og engar sannanir fyrir hendi, henni
til staðfestingar. Hvaðan eru öll
dýrin komin, í öllum sínum fjöl-
breytileika? Þróuðust þau einnig frá
lagardýrum, eins og maðurinn á að
hafa gert? Allir sjá, að slíkt er al-
veg óhugsandi. Menn og dýr geta
af sér afkvæmi í samræmi við sína
tegund, og á henni hefur engin
breyting orðið, í aldanna rás, og
verður ekki. Það er þess vegna
ekki um neina þróun að ræða í
þessu tilfelli, heldur sköpun æðri
máttar, sem við köllum Guð, og
boðaður er í Biblíunni, sem Jesús
Kristur.
Við getum einnig litið á gróður-
inn. Hefur hann einnig þróast frá
þörungum, eða öðrum sjávargróðri?
Nei, það er af og frá. Jurtirnar
tímgast allar í samræmi við tegund
sína og verða aldrei annað, en það
sem móðuijurtin segir til um. Þann-
ig er þetta í dag og hefur ávallt
verið og verður að eilífu, eða halda
menn þá að tegundirnar haldi áfram
að þróast og taki með tímanum á
sig allt aðra mynd, en þær hafa í
dag. Um steingerfinga, sem fundist
hafa og eru af ýmsum tegundum
dýra og plantna, sem voru til fyrir
milljónum ára, er það að segja, að
í Biblíunni kemur það greinilega
fram, að líf hafi verið á jörðinni,
áður en núverandi sköpun átti sér
stað.
í síðara bréfi Páls postula segir
í 3. kap. 15. versi. „Viljandi gleyma
þeir því, (þ.e. mennirnir), að himnar
voru til forðum og jörð, til orðin
af vatni og uppúr vatni, fyrir orð
Guðs.“ Það er því um endursköpun
að ræða, þar sem hin fyrri fórst.
Þetta gæti hafa endurtekið sig hvað
eftir annað, þannig að um margar
skapanir hafi verið að ræða, en
þetta eiga mennirnir eftir að upp-
götva, svo að öruggt sé, með vísind-
arannsóknum sínum.
í sálmum Davíðs konungs í ísra-
el (sem er eitt rit Biblíunnar) segir
um Drottinn: „Þú hefur grundvallað
veröldina og allt sem á henni er.“
Ennfremur segir í 1. Mósebók.
1. kap. 27. versi. „Og Guð skapaði
manninn eftir sinni mynd, hann
skapaði hann eftir Guðs mynd, hann
skapaði þau karl og konu.“ Þessi
mynd er eilíf. Mynd Guðs hefur
verið óbreytt frá eilífð og verður
að eilífu hin sama og maðurinn er
skapaður í þessari mynd og breytist
ekki og dýrin ekki heldur. Það þýð-
ir, að engin svokölluð þróun lífs
hefur átt sér stað á jörðinni, heldur
hefur allt sína upprunalegu mynd,
menn, dýr og gróður og tímgast í
samræmi við tegund sína. Allt líf
er eins og Guð, það er Jesús Krist-
ur, hefur skapað það í upphafi og
verður óumbreytanlegt.
Eggert E. Laxdal
Víkveiji skrifar
ýskur forystumaður í verka-
lýðshreyfingunni var nýlega á
ferð hér á landi og sagði Víkvetja
frá reynslu sinni af þeim vandamál-
um sem fylgja sameiningu Þýska-
lands. Það er með ólíkindum hversu
ástandið í Austur-Þýskalandi er
slæmt og þurfa verkalýðsfélög í
Vestur-Þýskalandi að aðstoða fé-
laga sína í austri við að byggja upp
verkalýðsfélög frá grunni. Otrúlegt,
en svona er ástandið í svokölluðum
verkalýðsríkjum. Fyrsta aðstoð
vestur-þýskra verkalýðsfélaga felst
í að sjá austur-þýskum félögum
fyrir nauðsynlegustu tækjum, s.s.
ljósritunarvélum, ritvélum og fax-
tækjum. Síðan kemur alls kyns ráð-
gjöf. Eitt helsta vandamál.við sam-
eininguna-eru væntingar Austur-
Þjóðveija um velmegun og góð
lífskjör í skugga yfiivofandi át-
vinnuleysis sem blasir við Vegna
lokunar fyrirtækja, sem engan veg-
inn standast samkeppni sökum úr-
eltrar tækni og lélegra afkasta. Þá
sagði hann m.a. frá þremur
Austur-Þjóðveijum sem flúðu til
Vestur-Þýskalands á fyrstu vikum
lýðræðisbyltingarinnar. Þeir báðu
um vinnu, fengu hana en gáfust
upp eftir þijá daga. Astæðuna
kváðu þeir vera mikið vinnuálag.
Raunveruleg ástæða var, sagði hinn
þýaki viðmailandí Víkvetja, að þeir
voru óvanir því að þurfa að vinna
stöðugt allan vinnudaginn. -Sökum
skorts á aðföngum hafa, austur-
þýskir iðnaðarmenn vanist því að
framleiðslan gangi mjög skrykkjótt
og vinnulag þeirra dregur dám af
því. Það þyrfti því að kenna þeim
að vinna meðal svo margs annars.
xxx
Víkveiji veltir því fyrir sér í
framhaldi af þessu hvort við
íslendingar kunnum að vinna og
hvort við kennum unga fólkinu okk-
ar skynsamleg viðhorf til vinnu.
Fyrsta vinna unglinga er oft í ungl-
ingavinnunni, sem nefnd er vinnu-
skóli. Þar vinna unglingar undir
stjórn annarra unglinga, sem yfir-
leitt hafa ekki kynnst vinnu á al-
mennum vinnumarkaði, hvað þá
stjórnun og forystustörfum. Það
þarf ekki mikla glöggskyggni til
að koma auga á að vinnulag ungl-
inga í vinnuskólum vítt og breitt
um landið er ekki ætíð til fyrir-
myndar. Þarna er þó verið að leggja
grunninn að viðhorfi þeirra til vinnu
sem framtíð íslenskrar framleiðslu
veltur á. Spurningin sem leitar á
Víkveija er hvort við Islendingar
séum nokkuð skárri en Austur-
Þjóðverjar í viðhorfi okkar til vinn-
iilil iiú i'rú i
Gaman er að fylgjast með því
hvemig borgarlífið gjörbreyt
ist í veðurblíðunni sem þar hefur
ríkt undanfarnar vikur svo að
minnir á suðrænar slóðir. í hádeg-
inu fer fólk gjaman í gönguferð
um miðbæinn og nýtur lífsins.
Danskur þjóðdansaflokkur dansar á
útitaflinu, bandarískir unglingar í
kynnisferð um landið á spjalli við
íslenska jafnaldra sína, bakpokafólk
að matast við Bernhöftstorfu, ábúð-
armiklir skrifstofumenn sitja í gras-
inu og ræða verkefni dagsins um
leið og þeir sporðrenna langlokum.
Jógi á haus á miðju Lækjartorgi.
Biðröð við ístuminn. Borgarlíf.
XXX
Veðrið hefur misjöfn áhrif á
menn. Víkveiji ræddi um dag
inn við mann sem sagðist ekki láta
veðrið hafa minnstu áhrif á sig. Það
væri einfaldlega stundum gott,
stundum slæmt, en oftast rysjótt.
Ef veðrið ætti að ráða skapi hans
væri geðheilsan ekki upp á marga
fiska. Þetta minnir á heilræði veður-
fræðings sem bað menn að lifa með
veðrinu en ekki á móti því, hvernig
svo sem það væri.