Morgunblaðið - 14.08.1990, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 14. ÁGÚST 1990
t
Ástkaer eiginmaður minn,
BJÖRN VIKTORSSON,
Grenigrund 3,
Akranesi,
lést í sjúkrahúsi Akraness laugardaginn 11. ágúst.
Sigríður Pétursdóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn,
KRISTJÁN HERMANNSSON,
Kársnesbraut 84, Kópavogi,
lést á Borgarspítalanum þann 11. ágúst.
Hulda Tryggvadóttir,
Björg Kristjánsdóttir, Magnús Sigurðsson.
t
Móðir okkar,
BIRNA KRISTÍN FINNSDÓTTIR,
Holtagötu 2,
Akureyri.
lést í Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri laugardaginn 11. ágúst.
Helga Jónsdóttir,
Kristín Jónsdóttir,
Sigurjón Jónsson.
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
JÓHANN FRIÐRIK KÁRASON,
Vallhólma 14,
Kópavogi,
lést á Landspítalanum laugardaginn 11. águst.
Amalía Þórhallsdóttir,
Ester Jóhannsdóttir,
Agnes Jóhannsdóttir,
Bryndís Fjóla Jóhannsdóttir,
Auður Sveinbjörg Jóhannsdóttir.
t
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
HULDA GYÐA ÞÓRÐARDÓTTIR,
Fornhaga 26,
andaðist laugardaginn 11. ágúst.
Anton Sigurðsson,
Haraldur Antonsson, Karin Hartjenstein,
Steinar Antonsson,
Sigurður Antonsson,
Ingólfur Antonsson, Eria Eggertsdóttir,
Hjalti Sigurðsson, Jóna Kristmannsdóttir
og barnabörn.
t
Útför fraenku minnar,
MÖRTHU STEFÁNSDÓTTUR,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli 8. þ.m., ferfram frá Fossvogs-
kapellu miðvikudaginn 15. ágúst ki. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Aðalsteinn Jóhannsson.
t
Hjartkær eiginmaður minn,
HAFSTEINN HALLDÓRSSON,
Meistaravöllum 23,
andaðist í Landspítalanum 1. ágúst. Jarðarförin hefur farið fram
í kyrrþey að ósk hins látna.
Fyrir hönd aldraðrar móður, barna, barnabarna og systkina,
Björg Svava Gunnlaugsdóttir.
t
Útför eigínmanns míns,
MAGNÚSAR DALMANNS HJARTARSONAR,
Skúlagötu 72,
Reykjavík,
fer fram frá Hallgrímskirkju miðvikudaginn 15. ágúst kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Minning:
Magnús Pálsson
glerslípunarmeistarí
Okkur Unni langar að minnast
svila míns og elskulegs mágs henn-
ar, Magnúsar Bergman Pálssonar.
Við höfum orðið til skiptis, fyrst
Unnur.
Ég var 9-10 ára, þegar hann kom
inn í Hringbrautarhópinn. Hann var
glæsimenni, eldri en systir mín og í
fastri stöðu. Á þessum árum vann
hann hjá Lúðvík Storr, í glerslípun
og speglagerð. Síðar setti hann á
stofn sitt eigið slíperí, fyrst úti á
Reykjavíkurflugvelli og síðan í Skip-
holtinu. Hann hafði gaman af að hlú
að okkur systkinunum og man ég
sérstaklega eftir einni gjöfinni. Það
voru hvítir kvarthælaskór, sem síðar
urðu mínir brúðarskór á amerískri
grund.
Eftir að við Unna komum heim
frá Ameríku eftir stríðið, eru mínar
fyrstu minningar um Bóa skíðaferð-
imar upp í Dverghamar. Þar hitt-
umst við alltaf um páskana og var
þá keppt á skíðum við liðið úr
Kommaskálanum sem svo var kallað-
ur, og Bói liðtækur í þeirri keppni.
Bói var frábær sundmaður, og sem
ungur maður æfði hann sundknatt-
leik og keppti fyrir íslands hönd á
Ólympíuleikunum í Berlín, 1936. Alla
ævina stundaði hann mikið sund og
líkamsrækt og var geysivel að manni.
Ég man alltaf eftir því, að einu sinni
uppi í Dverghamri var verið að tusk-
ast og tók hann þá einn af dvergun-
um, sem var allt að því helmingi
þyngri en hann, og fleygði honum
flötum á afturendann. Mig tók hann
bara í bóndabeygju, ef ég þóttist
geta eitthvað.
Á tímabili vorum við saman í hand-
bolta uppi í Austurbæjarskóla og var
þá alltaf mikið fjör og hart barist,
og endaði oftar en einu sinni með
rifbroti. Síðan vorum við mörg ár
saman í badminton á sama stað.
Faðir minn og Bói urðu miklir
mátar enda listamaðurinn ofarlega í
honum bæði til sálar og líkama. Bói
gerði mikið af því að skrautslípa.
Bjó hann til mikið af dömuspeglum,
litlum til að hafa í veski, með nöfnum
og allskonar útflúri. Einnig
skrautslípaði hann bakka og hurðarr-
úður.
Pabbi hafði það fyrir sið að hóa
saman vinunum á mánudagskvöldum
uppi í málarakompunni, á háaloftinu
í Áusturbæjarskólanum, og var þá
mikið spjallað, oft um andleg mál-
efni. Þá var alltaf dreypt á líkjör.
Magnús var vel skáldmæltur og kast-
aði hann þá eitt sinn fram þessari
stöku:
Löngum hafa erfið ár
afl úr kögglum skorið.
Þetta ljúfa líkjörtár
léttir manni sporið.
Ótal stökur og nokkur kvæði liggja
eftir Magnús og er margt af því til
skrifað, og er tímabært að gefa það
út á prenti. í lifanda lífi fékkst Magn-
ús ekki til að gera slíkt, enda með
afbrigðum hógvær maður og ófram-
hleypinn, en nú ættu ættingjamir
að láta verða af því.
Það hafa alltaf verið sterk tengsl
milli okkar fjölskyldna, Ladda með
sinn stóra bamahóp og við með okk-
ar tvær dætur. Höfum við átt marg-
ar góðar stundir saman bæði í gleði
og sorg.
Bói vann í sinni glerslípun meðan
kraftar entust og var þá oft gott að
skreppa í kompuna á loftinu í Austur-
bæjarskólanum, eftir erfiðan dag.
Síðust árin urðu honum mjög erfið
vegna veikindanna og stóð þá fjöl-
skyldan alltaf eins og klettur við hlið
hans. Ljúflyndi hans var með af-
brigðum þessi síðustu ár.
Já, kæra Ladda, nú em þáttaskil
í lífí þínu. Frá okkur berast óskir
um góð og skemmtileg ár framund-
an. Njóttu lífsins.
Unna og Einar
í dag, þriðjudaginn 14. ágúst,
verður Magnús B. Pálsson lagður til
hinstu hvflu. Hann fæddist í
Reykjavík 19. nóvember árið 1912
en lést 6. ágúst sl. Foreldrar hans
vora Guðný Magnúsdóttir og Páll
Stefánsson. Þau eignuðust sex böm,
elstur er Valgeir, þá Magnús, Svava,
en hún lést á 6. ári, Hrefna, Svavar
er lést árið 1968, og yngstur er Sig-
urður.
Magnús hóf ungur sína lífsbar-
áttu, eða um fermingaraldurinn, er
hánn réðst í vinnu á glerslípunar-
verkstæði Ludwig Storr. Þar starfaði
hann í um 24 ár þar til hann byijaði
sjálfur með glerslípun á Reykjavíkur-
flugvelli árið 1949. Að fímm áram
liðnum flutti hann reksturinn í Skip-
holt 9 og starfrækti þar Glerslípun
og speglagerð Magnúsar B. Pálsson-
ar þar til hann hætti störfum sökum
aldurs.
Árið 1937 kvæntist Magnús eftir-
lifandi konu sinni, Ragnheiði Þyri
Nikulásdóttur, og varð þeim sex
bama auðið. Nöfn þeirra í aldursröð
era: Ragna Þyri, Svanhildur, Guðný
Edda, Nikulás Friðrik, Anna Stef-
anía og Stefán. Svanhildur og Stefán
era látin fyrir aldur fram. Fyrstu
hjúskaparár sín bjuggu Magnús og
Ragnheiður á Bergþóragötu 14 en
fluttu í Skipholtið árið 1954 og var
þar heimili þeirra lengst af.
Magnús var alla tíð mikill áhuga-
maður um íþróttir allskonar og var
meðal annars keppnismaður í sund-
knattleik. Sem slíkur keppti hann
fyrir íslands hönd á Ólympíuleikun-
um í Berlín 1936. En er keppnisferill-
inn var að baki hélt hann alltaf
tryggð við sundíþróttina og stundaði
hana svo lengi sem heilsan leyfði.
Þótt skólaganga Magnúsar hafí
ekki verið löng var hann víðlesinn
og skipuðu ljóðabækur þar veglegan
sess, enda orti hann sjálfur töluvert.
Efst í huga mér á þessari stundu er
lítil vísa sem hann gerði um æskuna,
sem sýnir glöggt hvem hug hann
bar til hennar, en vísan hljóðar svo:
Eg elska æskunnar læti,
æskunnar gleði og þor.
Æskunnar hvellandi kæti
og kvikléttu sigurspor.
Því æskan er frá á fæti
og fögur sem heillandi vor.
Þegar ég nú rita þessar fátæklegu
línur um hann afa minn koma ótal
minningar upp í hugann, minningar
um glaðlyndan mann sem ávallt var
hrókur alls fagnaðar. Engan mann
annan hefi ég þekkt sem hefur átt
jafn auðvelt með að sjá björtu hlið-
amar á tilverunni þótt syrti í álinn,
en það er ein mesta guðsgjöf sem
nokkram manni getur hlotnast. Og
í dag þegar kveðjustdndin rennur
upp, sem oft ér stund söknuðar og
trega, yljar það mér nú um hjartar-
ætur að ég held að hann afi hafí átt
góða ævi.
Ragnheiður Þyri Sigurðardóttir
Legsteinar
Framleiðum allar
stærðir og gerðir
af legsteinum.
Veitum fúslega
upplýsingar og
ráðgjöf um gerð
og val legsteina.
S.HELGASON HF
STEINSMIÐJA
SKEMMUVEGI48. SIMI76677
+ Eiginkona mín,
BORGHILDUR JÓNSDÓTTIR,
sem andaðist 7. þ.m., verður jarðsungin fimmtudaginn 16. ágúst, kl. 13.30. frá Akureyrarkirkju,
- Jakob Frímannsson.
+
Frændi minn,
EIRÍKUR EINARSSON,
frá Þóroddstöðum í Ölfusi,
andaðist á Kumbaravogi laugardaginn 11. ágúst.
Fyrir hönd systra og annarra vandamanna,
Einar Valberg Sigurðsson.
+
Systir okkar,
SIGRÍÐUR BACHMANN
fyrrverandi forstöðukona Landspitalans,
andaðist 10. ágúst.
Fyrir hönd aðstandenda,
Systkini hinnar látnu.
LEGSTEINAR
MOSAIKH.F.
Hamarshöfða 4 — sími 681960
Helga Marín Sigurjónsdóttir.