Morgunblaðið - 05.09.1990, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 5. SEPTEMBER 1990
27
Minning:
Gunnsteinn Jóhanns-
son verslunarmaður
Fæddur 25. júlí 1915
Dáinn 28. ágúst 1990
Þrátt fyrir það að við fæðumst
öll með feigðaról um hálsinn, er
dauðinn eitt af því sem fáir velta
fyrir sér, fyrr en allt í einu einhver
nákominn deyr. Af þessum ástæð-
um erum við aldrei viðbúin þegar
kallið kemur og hrífur á burt ástvin
eða einhvern okkur kærkominn. Á
þessari viðkvæmu stundu fyllumst
við trega, tómleika og eftirsjá, sem
er mjög eðlilegt. Hitt er svo annað
mál og huggun harmi gegn að
Kristur talaði um, að í húsi föðurins
væru margar vistarverur, og þar
af leiðandi er full ástæða til að líta
svo á að líf sé að loknu þessu, og
sú tilhugsun mildar óneitanlega þá
döpru tilfinningu sem fylgir missin-
um.
Miðvikudaginn 5. september er
til moldar borinn Gunnsteinn Jó-
hannsson, verslunarmaður í
Reykjavík. Gunnsteinn Jóhannsson
fæddist í Reykjavík 25. júlí 1915,
sonur hjónanna Jóhanns Hafliða-
sonar og Guðbjargar Gísladóttur.
Sem borinn og barnfæddur Reyk-
víkingur er óhætt að segja að Gunn-
steinn hafi haft gott tækifæri á
langri ævi til að fylgjast með hvern-
ig fæðingarborg hans stækkaði úr
tiltölulega litlu samfélagi, þar sem
nánast allir þekktust, í stórborg þar
sem einstaklingurinn verður óneit-
anlega ekki eins mikilvægur.
Gunnsteinn starfaði sem verslun-
armaður lengstan hluta ævi sinnar
og rak sjálfur verslunina „Pens-
ilinn“ á Laugavegi 4 hér í borg á
árum áður. í gegnum störf sín
kynntist GunnSteinn ótrúlega
mörgu fólki. Gunnsteinn var einn
af þessum fáguðu verslunarmönn-
um sem lét viðskiptavini sína ávallt
fara ánægða frá sér. I Penslinum
seldi Gunnsteinn m.a. bifreiðamáln-
ingu og olíuliti fyrir listamenn. Það
er kannski ekki tilviljun að hann
kaus að versla með vöru sem hent-
aði þörfum listamanna, því hann
var sjálfur einlægur aðdáandi listar-
innar.
Þáttaskil urðu í lífi Gunnsteins,
þegar hann sem ungur maður gift-
ist Steinvöru Ágústu Egilsdóttur.
Samband þeirra hjóna var náið og
saman eignuðust þau börnin Sig-
urð, Egil og Sigrúnu. Þau hjónin
áttu ávallt fallegt heimili, sem und-
irstrikaði einlægan áhuga þeirra
beggja á fögrum hlutum. Steinvör
og Gunnsteinn þurftu að takast á
við ýmis konar mótlæti í langri sam-
búð og eitt og annað kom upp sem
þui-fti bæði hugvit og dugnað til
að vinna úr og tókst það með ágæt-
um, vegna þess að vilji þeirra var'
samstilltur.
Það var því mikill missir fyrir
Gunnstein þegar elskuleg eiginkona
hans Steinvör lést eftir erfið veik-
indi langt um aldur fram. Ohætt
er að fullyrða að Gunnsteinn treg-
aði Steinvöru mikið og lengi. Til
marks um það er að á hveijum jól-
um skreytti hann fagurlega mynd
af Steinvöru sem bar annars vegar
vitni um einlæga ást hans á henni,
auk þess að vera greinileg vísbend-
ing um frábæra hæfni hans til að
skapa listaverk úr svo til engu.
Eftir að Gunnsteinn varð einn,
fór hann eins oft og hann gat til
dóttur sinnar, Sigrúnar, sem hann
unni mjög, en hún er búsett í
Bandaríkjunum. Eins og svo oft
áður stóð það til að Gunnsteinn
færi til Sigrúnar í sumar, þegar
hann veiktist mjög mikið, þannig
að á tiltölulega stuttum tíma hrak-
aði heilsu hans mjög. Samband
þeirra feðgina var fyrir flestra hluta
sakir mjög náið og hlýtt.
Leiðir okkar Gunnsteins lágu
saman fyrir rúmum 30 árum og tel
ég það mikla gæfu að hafa fengið
að kynnast þessum góða manni.
Þó um kynslóðabil væri að ræða á
milli okkar virtist það ekki koma í
veg fyrir að við gætum skipst á
skoðunum um lífið og tilveruna,
þannig að við bæði höfðum gagn
og gaman af. Vissulega er eftirsjá
í vináttu Gunnsteins. En minningin
um góðan mann kemur til með að
lifa í huga mínum, og fyrir það ber
að þakka. Eins er mér ofarlega í
huga að í þessum elskulega manni
áttu börnin mín góðan afa.
Erla S. Sig.
í dag fer fram útför tengdaföður
míns, Gunnsteins Jóhannssonar,
Þórufelli 12, Reykjavík. Hann and-
aðist að morgni þriðjudags 28.
ágúst sl. á Landspítalanum. Hann
varð 75 ára 25. júlí sl.
Mig langar að minnast hans með
nokkrum orðum. Mér er það svo
minnisstætt þegar ég kom inn á
heimili þeirra hjóna í fyrsta sinn
með syni þeirra, Sigurði, sem ég
svo giftist síðar. Mér var tekið opn-
um örmum eins og ég væri þeirra
dóttir.
Steina kona hans var svo falleg
og góð kona, en hún andaðist 12.
október 1975, þá 55 ára gömul.
Ég saknaði þess að hafa ekki átt
lengri samleið með henni. Þó að
okkar kynni væru ekki löng þá fann
ég þá hlýju sem hún hafði að
geyma. Gunnsteinn missti mikið
þegar hún dó.
Eg hafði það alltaf á tilfinning-
unni að honum hafi ekki fundist
hann hafa misst hana fyrir fullt og
allt, hún væri hjá honum þótt hún
væri horfin sjónum hans.
Eftir að hún dó vildi hann alltaf
vera heima hjá sér á jólunum, og
á þeim tímum sem fjölskyldur koma
helst saman, þá setti hann jóla-
stjörnu og kerti á borðið við stofu-
gluggann þar sem hann hafði stóra
mynd af henni, þar vildi hann vera,
og því fékk enginn breytt.
Gunnsteinn var maður traustur
og fastur fyrir, stundvís var hann
og þannig vildi hann að aðrir væru.
Hann var mikið snyrtimenni og
smekkmaður, laginn í höndunum,
hafði gaman af myndlist og litum,
prýddi hann heimili sitt fallegum
myndum og munum.
Gunnstein dreymdi um að kom-
ast einu sinni enn til dóttur sinnar
og hennar fjölskyldu sem er búsett
í Boston í Bandaríkjunum.
Hanr. hafði oft orð á því við mig
þegar ég var að keyra hann heim
ThitancL
Heílsuvörur
nútímafólks
í sumar frá Landspítalanum, en
þangað þuifti hann að fara þrisvar
í viku hverri vegna veikinda. Sigi'ún
var í miklu uppáhaldi hjá honum
enda fékk hann það endurgoldið
eftir að hann missti konu sína. Þá
reyndist Sigrún honum vel og var
í góðu sambandi við hann þrátt
fyrir fjarlægðina og veit ég að ég
má flytja henni og fjölskyldu henn-
ar þakkir fyrir þá ást og hlýju sem
þau sýndu honum.
Gunnsteini þótti vænt um sína.
Ég minnist þess þegar ég var í
heimsókn á spítalanum síðastliðið
vor. Þá kom hjúkrunarkonan inn á
stofuna þar sem hann lá og spurði:
Hvernig hefur þú það, Gunnsteinn
minn? Hann svaraði strax: Mér líður
vel, hún tengdadóttir mín er hér
hjá mér.
Mikið þótti mér vænt um hann
Gunnstein, oft spurði hann mig um
dætur mínar sem hann unni eins
og þær væru hans eigin barnabörn.
Hann vildi vita hvernig þeim liði.
Þakka ég þann hlýhug sem hann
sýndi þeim.
Við ráðum ekki alltaf ferðinni.
Tengdafaðir minn ætlaði vestur um
haf þegar heilsan væri orðin betri
en snögglega varð breyting á. Hann
var kallaður til æðri heima þar sem
elskuleg eiginkona beið hans. Nú
veit ég að honum líður vel. Guð
blessi minningu tengdaföður míns.
Guðmunda
Kveðja frá syni
Þriðjudagsmorgunninn 28. ágúst
rann upp, þetta var fallegur morg-
unn þegar ég lagði af stað til vinnu
minnar.
Á leiðinni í vinnuna var mér
tíðhugsað um hann pabba minn.
Ég hafði heimsótt hann á spítalann
kvöldið áður, hann svaf á meðan
ég staldraði við, ég vakt.i hann ekki,
sat hjá honum smá stund. Kvaddi
hann, bjóst við að koma aftur að
heimsækja hann næsta dag, eins
og ég hafði gert flesta dagana sem
hann var á spítala þetta sumar.
Þennan morgun var .mér tilkynnt
lát föður míns. Það haustaði snögg-
lega þennan morgun þegar endur-
minningarnar þutu í gegn um huga
minn og söknuðurinn- tók mig tök-
um. Pabbi og ég í æsku, pabbi og
ég á unglingsárunum, pabbi og ég
í upphafi fullorðinsáranna, pabbi
og ég síðustu árin.
Mér leið alltaf vel þegar fólk
sagði, að ég væri líkur pabba. Ég
átta mig betur á því þegar ég hug-
leiði samskipti mín við pabba hváð
hann var mér mikils virði alla tíð.
Þegar á móti blés í lífi mínu, þá
var pabbi ávallt til staðar með
styrka hönd og hvatningu handa
mér.
Pabbi hafði alveg sérstakt I@g á
því að finna jákvæðar hliðar á flest-
um máium. Þegar veikindin voru
að yfirbuga hann, talaði hann bara _
um hluti sem hann ætlaði að gera
fljótlega, kaupa bíl, fara til Ameríku
til að vera hjá dóttur sinni o.fl. o.fl.
Hann pabbi minn var einn af
stofnendum skátahreyfingarinnar á
Islandi. Hann var skáti alla tíð og
minntist oft á skátaárin. Þá kom
ávallt ævintýraglampi í augu hans,
og hann lifnaði allur við, þegar
hann var að lýsa skátastarfinu hér
heima og erlendis. Ég man svo vel
þegar við bræðurnir vorum að skoða
merkin og myndirnar og hlusta á
sögurnar af skátaferðum í þá gömlu
góðu daga.
Ég kveð elsku pabba minn um
stund. Guð geymi hann.
S.R-G-
í alla flokka hafin!
Skírteinaafhending
laugardaginn 8. september
Suðurveri, sími 83730 - Hraunbergi, sími 79988
SIMSTl VUU inSDLUMMR
Enn frekari verélœkkun
IU!
//
K
SNORRABRAUT 56 SÍM113505 »14303