Morgunblaðið - 09.02.1991, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. FEBRUAR 1991
-T”
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. FEBRUAR 1991
25
Útgefandi Árvakur, Reykjavík
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Aðstoðarritstjóri Björn Bjarnason.
Fulltrúar ritstjóra Þorbjörn Guðmundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Fréttastjórar Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst IngiJónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar: Aðal-
stræti 6, sími 691111. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 691122. Áskriftar-
gjald 1100 kr. á mánuði innanlands. I lausasölu 100 kr. eintakið.
Skattheimtustj óm
Skattheimtustjóm er rétt-
nefni á ríkisstjórn
Steingríms Hermannssonar.
Forsætisráðherrann og __ fjár-
málaráðherra hans, Ólafur
Ragnar Grímsson, boða fram-
hald á skattahækkunum fái
þeir umboð til að sitja áfram í
ráðherraembættum að kosn-
ingum loknum.
Þrátt fyrir hina miklu skatt-
heimtu hefur ríkisstjórn
Steingríms Hermannssonar
ekki tekist að koma böndum á
stjórn ríkisfjármálanna. Upp-
safnaður halli á ríkissjóði í tíð
stjómarinnar sem komst til
valda á haustdögum 1988 nem-
ur um 30 milljörðum króna.
Þessi halli hefur orðið þrátt
fyrir að í ár ætlar ríkisstjórnin
að sækja 16 milljarða eða um
240.000 krónur á hverja fjög-
urra manna fjölskyldu í vasa
skattborgaranna umfram það
sem gert var á árinu 1987.
Pálmi Jónsson, þingmaður
Sjálfstæðisflokksins, vekur
máls á þessu í Morgunblaðs-
grein í gær og segir síðan:
„Þessi aukna skattbyrði á sinn
stóra þátt í því að magna sam-
dráttinn í atvinnulífinur'draga
úr verðmætasköpuninni, fjölga
gjaldþrotum heimila og fyrir-
tækja og auka atvinnuleysi.
Heildartekjur heimila og fyrir-
tækja minnka og þar með sá
stofn sem skattheimtan er
grundvölluð á. Afleiðingarnar
kalla á aukna félagslega aðstoð
og opinber útgjöld.“
Árið 1987 voru heildartekjur
ríkissjóðs 23,6% sem hlutfall
af landsframleiðslu, í ár er tal-
ið að þetta hlutfall verði 28,1%.
Það munar um minna en slíka
hækkun. Nefndar skulu aðrar
tölur: 1987 voru heildartekjur
ríkissjóðs og sveitarfélaga
32,1% af landsframleiðslu en
áætlað er, að þær hafi verið
36,9% á árinu 1990. Fyrir utan
þá auknu byrði sem leggst á
hvern skattþegn er skattahlut-
fallið komið yfír þau mörk sem
hagfræðingar hafa talið skyn-
samlegt vilji menn halda verð-
bólgu í skefjum. Deilt hefur
verið um, hvar draga eigi þessi
mörk en þau eru þó talin á bil-
inu 25% til 40% af landsfram-
leiðslu. Ræðst það af aðstæðum
í hveiju landi. Þegar yfir þessi
mörk er stigið verður tekjuöfl-
un ríkisins ekki til þess að blása
lífi í efnahagsstarfsemina held-
ur til að draga úr henni. Við
höfum kynnst því hér að sam-
hliða aukinni skattheimtu ríkis-
ins hafa kjör almennings versn-
að og þróunin orðið almennt á
þann veg, sem Pálmi Jónsson
lýsir í hinum tilvitnuðu orðum.
Þróunin getur einnig orðið sú,
þegar skattheimtan fer yfir
ákveðin mörk, að tekjur ríkisins
hætta að aukast. Þær kunna
beinlínis að lækka. Er það ein
skýringin á hinum sífellda halla
á ríkissjóði?
Á sínum tíma var gerð mikil
úttekt á skattsvikum hér og
brá mörgum í brún, þegar nið-
urstöður hennar birtust. Al-
þjóðlegar rannsóknir benda til,
að fari skattheimtan upp í
35-40% hefjist hljóðlát en ákaf-
lega virk „skattabylting“. Fólk
haldi að sér höndum í vinnu
og velti fyrir sér, hvers virði
það sé að leggja meira á sig,
ef skatturinn hirði allt saman
að lokum. Menn taka einnig til
við að stinga undan skatti og
til verður það, sem kallað er
„grá“ eða „svört“ efnahags-
starfsemi“. Rannsóknir í
Bandaríkjunum hafa til dæmis
leitt í ljós, að fyrir 1960 hafi
skattsvik verið næstum óþekkt
þar í landi. Nú er talið að um
15% af opinberri efnahags-
starfsemi kunni að vera á „gráa
svæðinu“.
Skattheimtustjórn ber dauð-
ann í sér. Því eru sem betur
fer takmörk sett eins og hér
hefur verið rakið, hve langt er
unnt að ganga í skattheimtu.
Þeir sem líta fyrst á útgjöld
ríkissjóðs og segja, að vandinn
verði síðan leystur með því að
hækka skattana, lenda að lok-
um í ógöngum. Ríkisstjórn
Steingríms Hermannssonar er
komin í þessar ógöngur, þótt
forsætisráðherra og fjármála-
ráðherra telji enn nauðsynlegt
að hækka skattana.
Það verður ekki auðvelt fyrir
neinn að taka við búi þessarar
ríkisstjórnar, því að samhliða
stóraukinni skattheimtu hefur
hún gengið óhóflega fram í
erlendri og innlendri lántöku.
Erlendar skuldir nema nú um
helmingi af þjóðarframleiðsl-
unni og eru þær því á bilinu
170 til 180 milljarðir króna.
Innanlands heldur ríkisstjómin
uppi vöxtum með lántökum. Á
þann veg er fjármálastjóm
ríkisins í hróplegu ósamræmi
við yfírlýst markmið vaxta-
stefnu ríkisstjórnarinnar.
Þverbrestirnir í stjórn ríkis-
fjármálanna blasa við öllum
sem þá vilja sjá. Yfirlýsingar
stjórnarherranna benda því
miður ekki til að þeir hafí vilja
til þess. Þeir boða framhald á
sömu braut.
Samstöðu án hiks
í Litháenmálinu
eftír Þorstein Pálsson
Grunsemdir um að ríkisstjóm
ætlaði að hopa frá fyrri ákvörðun-
um í stuðningi við Eystrasaltsríkin
vöknuðu síðastliðinn miðvikudag
þegar Morgunblaðið birti' frétt þar
sem Steingrímur Hermannsson for-
sætisráðherra sagði að hugsanlega
hefðu tilfinningar ráðið um of í því
máli.
Moskva mótmælir
Sama dag greindi Morgunblaðið
frá því að sovésk stjómvöld hefðu
afhent Ólafi Egilssyni sendiherra
íslands í Moskvu mótmæli vegna
afskipta íslendinga af sjálfstæðis-
baráttu Litháen. Morgunblaðið seg-
ir að í mótmælayfírlýsingunni sé
íslenska ríkisstjómin sökuð um
hlutdrægni, er samrýmist ekki sam-
skiptum landanna sem þangað ti!
nýlega hafí verið vinsamleg.
Morgunblaðið segir ennfremur
að talsmaður Sovétstjómarinnar
hafí sagt á blaðamannafundi að
sovésk stjómvöld myndu ekki líða
íhlutun annarra ríkja í innanríkis-
málefni Sovétríkjanna.
í raun og vem er yfirlýsing sov-
ésku ríkisstjórnarinnar svar við
þeirri kröfu Islands sem samþykkt
var í ríkisstjórn 23. janúar síðastlið-
inn að sovésk stjómvöld gerðu grein
fyrir ofbeldisverkunum í Vilnius og
Riga í liðnum mánuði. Augljóst er
að sovésk stjómvöld gefa íslensku
ríkisstjórninni langt nef að því er
þessa kröfu fVarðar og setja fram
algjörlega órökstuddar dylgjur um
afskipti okkar af innanríkismálum
Sovétríkjanna. Viðbrögð sovéskra
stjórnvalda em móðgandi, en þau
sýna að aðgerðir okkar hafa áhrif.
Undanlátssemi myndi snúa
blaðinu við
Með þessari yfirlýsingu hafa sov-
ésk stjórnvöld sett stuðningsað-
gerðir okkar við Litháa og aðrar
Eystrasaltsþjóðir í alveg nýtt ljós.
Ef nú yrði eitthvert hik á fram-
kvæmd fyrri ákvarðana og áfram-
haldandi stuðningi af íslands hálfu
yrði það óhjákvæmilega túlkað sem
viðurkenning á réttmæti sovésku
yfírlýsingarinnar um afskipti af inn-
anríkismálum.
Það er ekki síst af þessum sökum
sem ýmsir hafa haft af því veruleg-
ar áhyggjur að hik eða efasemdir
væm hjá einhveijum aðilum innan
ríkisstjórnarinnar. Fátt myndi
skaða málstað og virðingu íslands
á alþjóðavettvangi meir eins og
sakir standa en að slíkt spyrðist út.
Ætla verður að ríkisstjómin hafi.
þá þegar er hún tók þessa ákvörðun
metið eins og aðrir sem um þessi
mál hafa ijallað, áhrif þess að svo
veigamikið skref skuli stigið og að
Island ryðji þar braut fyrir aðrar
þjóðir.
í því sambandi er rétt að hafa í
huga að afstaða íslands miðar ekki
að því að ögra Sovétríkjunum. Yfir-
völd í Moskvu hafa engin þjóðrétt-
arleg rök til þess að líta svo á.
Fyrir þá sök getum við ekki látið
hugsanlegar hótanir af þeirra hálfu
hafa áhrif á niðurstöður okkar.
Allar hliðar málsins skoðaðar
Ljóst er að aðgerðir af hálfu ís-
lands sem fela í sér stofnun stjóm-
málasambands og skipti á sendi-
mönnum bijóta ekki í bága við
neina alþjóðlega samninga sem við
emm bundin af. Dæmi em um að
tímabundnar aðstæður hindri um
„Ef nú yrði eitthvert
hik á framkvæmd fyrri
ákvarðana og áfram-
haldandi stuðningi af
Islands hálfu yrði það
óhjákvæmilega túlkað
sem viðurkenning á
réttmæti sovésku yfir-
lýsingarinnar um af-
skipti af innanríkismál-
um.“
stundarsakir að sendimenn komi til
þess ríkis sem viðurkenningu hlýtur
eða hefur. Þar má nefna til að
mynda þær aðstæður sem nú ríkja
í Kúvæt og þær aðstæður sem vom
fyrir hendi í Noregi í síðari heims-
styijöldinni meðan leppstjórn nas-
ista réði þar ríkjum.
Rétt er einnig að líta á að engar
hindranir em í vegi fyrir því að
Litháenmenn geti sent sendifulltrúa
sinn hingað. Víst er að það er að
þeirra mati mjög mikilvægt að þeir
geti stofnað til sendiráðs í ríki sem
viðurkennt hefur sjálfstæði þeirra
og fullveldi. Og á því eru engar
hindranir.
Menn hafa velt því fyrir sér hvort
við ættum að taka viðskiptahags-
muni við Sovétríkin fram yfír þá
pólitísku stefnumörkun að viður-
kenna _ sjálfstæði Eystrasaltsríkj-
anna. Á það er að líta að baráttan
um sjálfsákvörðunarrétt og frelsi
smáþjóða hlýtur að vega þyngra á
metaskálunum. Og hitt er svo enn-
fremur ljóst að viðskiptahagsmunir
okkar og Sovétríkjanna em nú
miklu mun minni en áður var.
Þorsteinn Pálsson
Öll atriði af þessu tagi liggja því
ljós fyrir. Ekki er ástæða til að tefja
framgang málsins af þeim sökum.
Við viljum ryðja braut
Það hefur verið von okkar og
reyndar stjórnvalda í Litháen að
stofnun stjómmálasambands af ís-
lands hálfu myndi hafa þau áhrif
að önnur ríki fylgdu í kjölfarið.
Forseti Lithéan telur sig hafa gildar
ástæður til að ætla að svo muni
verða. En eftir að ríkisstjórn íslands
hefur þegar tekið ákvörðun um að
hefja viðræður um stofnun stjórn-
málasambands getum við ekki látið
framkvæmd þeirrar ákvörðunar
stranda á því að við bíðum eftir
formlegri samþykkt annarra þjóða
í sömu veru. Kjarni málsins er sá
að ákvörðun var tekin um það að
ryðja braut fyrir aðra.
Gagnkvæmir samningar milli
Litháen og annarra Eystrasaltsríkja
annars vegar og lýðveldisins Rúss-
lands hins vegar eru þýðingarmikl-
ir. Verði þeir undirritaðir í næstu
viku færi jiel á því að til formlegs
stjómmálasambands yrði stofnað
af okkar hálfu á sama tíma. Á hinn
bóginn geta samningarnir við lýð-
veldið Rússland aldrei verið for-
senda eða skilyrði fyrir framkvæmd
ákvarðana af okkar hálfu.
Þjóðarsamstaða mikilvæg
Fram til þessa hefur tekist mjög-
góð samstaða á Alþingi um stuðn-
ing af íslands hálfu við sjálfstæðis-
baráttu Eystrasaltsríkjanna. Ljóst
er að afstaða okkar hefur því meiri
áhrif sem umheiminum er betur
ljóst að þjóðarsamstaða er um þær
ákvarðanir sem teknar em. Við
sjálfstæðismenn tókum frumkvæði
í málinu með tillöguflutningi á Al-
þingi. En við höfum á hinn bóginn
lagt meiri áherslu á að ná samstöðu
á Alþingi en flíka eigin tillögum í
þessu efni. Og við hljótum að vænta
þess að ríkisstjórn taki tillit til þess
hvernig á málum hefur verið haldið
af okkar hálfu í þeim tilgangi að
tryggja þjóðarsamstöðu.
Fram til þessa hefur sérhver
áfangi verið varðaður samhljóða
ályktun Alþingis sem utanríkis-
nefnd hefur flutt sameiginlega.
Þijár slíkar tillögur hafa verið sam-
þykktar frá Alþingi. Eðlilegt er að
Alþingi sameinist um ályktun að
því er varðar stærsta og mikilvæg-
asta skrefið sem nú hefur verið
tekin ákvörðun um í ríkisstjórn og
lýtur að stofnun stjórnmálasam-
bands og skiptum á sendimönnum
á grundvelli þess. Það er rökrétt
framhald af fyrri vinnubrögðum og
nauðsynlegt til þess að sýna út á
við samstöðu þjóðarinnar í þessu
máli sem Litháar telja hafa svo
mikla þýðingu að úrslitum geti ráð-
ið um framvinduna í baráttu þeirra
fyrir yfirráðum yfír eigin landi og
raunverulegri viðurkenningu sam-
félags þjóðanna á rétti þeirra til
þess.
Hér þarf vönduð vinnubrögð en
ekkert hik og enga undanlátssemi.
Höfundur er formaður
Sjálfstæðisflokksins.
Gæftir með eindæmum
lélegar eftir áramótin
Sjötíu á atvinnuleysisskrá í Grindavík
GÆFTIR hafa verið með eindæmum lélegar eftir áramótin og afli
báta hefur verið lítill í þau fáu skipti, sem á sjó hefur gefið. Vegna
lélegra aflabragða, loðnubrests og mun minni síldarsöltunar en undan-
farin ár er lítil vinna í fiskvinnsluhúsum í Grindavík og þar eru 70
manns á atvinnuleysisskrá, aðallega konur, að sögn Benónýs Bene-
diktssonar formanns Verkalýðsfélags Grindavíkur. „Ef engin loðna
verður fryst hér í vetur rætist ekki úr þessu á næstunni,“ segir Benóný.
Ekki hefur verið hægt að draga
net nokkurra báta frá Þorlákshöfn
og Vestmannaeyjúm síðan á föstu-
dag og línubátar frá Grindavík hafa
ekki komist út vegna veðurs í þess-
ari viku. Fiskurinn í netunum, sem
ekki hefur verið hægt að draga
síðan á föstudag, er orðinn morkinn
og netin eru jafnvel ónýt. Tjónið
getur því numið milljónum.
Línubátar og litlir trollbátar, sem
gerðir eru út frá Vestmannaeyjum,
hafa ekkert getað róið í þessum
mánuði og þeir komust einungis í
5-6 róðra í janúar og örfáa í des-
ember, að sögn Sigurðar Inga Ing-
ólfssoi.ar framkvæmdastjóra
Eyjavíkur hf. í Vestmannaeyjum.
Þrír bátar frá Þorlákshöfn, þrír
Vestmannaeyjabátar og 5-6 bátar
frá Grindavík hafa verið á netum
undanfarið. Ekki hefur verið hægt
að draga net Snætinds ÁR frá Þor-
lákshöfn síðan á föstudag en bátur-
inn er með rúmlega 80 net í sjó.
„Ég býst við að netin séu öll ónýt
en hvert þeirra kostar 4-5 þúsund
krónur og því gæti tjónið verið um
400 þúsund krónur,“ segir Þröstur
Þorsteinsson skipstjóri á Snætindi.
„Afli hefur verið mjög tregur hjá
línu-, neta- og snurvoðarbátum og
ég minnist þess ekki að veðrið hafí
verið eins slæmt svona lengi síðan
ég byijaði hér á sjó árið 1961.“
Þórunn Sveinsdóttir VE, sem
byijaði á netum fyrir skömmu, fór
út á miðvikudag. „Við áttum ein-
ungis eina trossu og allur fiskur í
henni var orðinn morkinn. Við því
er hins vegar ekkert að gera. Mað-
ur ræður ekki við náttúruöflin,"
segir Sigurjón Óskarsson skipstjóri.
„Við höfum verið að veiða frá
Víkurál austur í Djúpál en eftir
áramótin hefur sjaldan gefíð á sjó.
Þorskurinn héfur einnig verið
óvenju smár undanfarið," fullyrðir
Guðjón Kristjánsson skipstjóri á
Heiðrúnu frá Patreksfírði. „Sunn-
an- og suðvestanáttir hafa verið
ríkjandi eftir áramótin og í þessum
áttum eru straumarnir harðir og
því lítið fiskirí," segir Guðjón.
Sjálfstæðismenn í borgarsljórn:
Útivistarsvæði skipu-
lagt í Elliðaárdalnum
SJÁLFSTÆÐISMENN í borgarstjórn Reylgavíkur lögðu til á fundi
borgarstjórnar á fimmtudag, að Borgarskipulagi yrði falið að vinna
skipulag að EUiðaárdalnum í samráði við Rafmagnsveituna, gatna-
málastjóra, garðyrkjustjóra, Skógræktarfélag Reykjavíkur og aðra
aðila, sem málefni dalsins varða. I greinargerð með tillögunni sagði,
að með henni væri lagt til að dalurinn yrði skipulagður sem fjöl-
breytilegt útivistarsvæði, sem tengdist einstöku lífríki og náttúrufeg-
urð, sem þar væri að finna.
Júlíus Hafstein, fonnaður um-
hverfísmálaráðs Reykjavíkur, mælti
fyrir tillögu sjálfstæðismanna um
Elliðaárdalinn. Hann sagði að dal-
urinn væri eitt glæsilegasta útivist-
arsvæði borgarbúa og þar væru
möguleikarnir óþijótandi, allt frá
Félagsdómur í máli Félags bókagerðarmanna:
Yfirvinna greiðist samkvæmt
kauptaxta en ekki yfirborgun
FÉLAGSDÓMUR hefur dæmt í máli sem Félag bókagerðarmanna
höfðaði gegn Vinnuveitendasambandi íslands fyrir hönd Félags
íslenska prentiðnaðarins. Dómurinn féllst ekki á mál FBM og taldi,
að laun fyrir yfirvinnu bókagerðarmanna bæri að reikna eftir kaup-
taxta í kjarasamningum, en ekki samkvæmt launum hvers og eins,
hefðu þeir samið um yfirborganir.
Félag .bókagerðarmanna gerði
þær kröfur fyrir dóminum að
dæmdur yrði réttur sá skilningur
félagsins á grein í kjarasamningi
aðila frá 1988, að aukavinna
skyldi aldrei greidd með Iægra
álagi en 100% á dagvinnukaup í
hveijum flokki, miðað við 40
stunda vinnuviku, hvort sem dag-
vinnukaup færi eftir lágmarks-
kaupi kauptaxta eða yfirborgun.
Þessu mótmælti Vinnuveitenda-
sambandið fyrir dóminum og taldi
að með orðum kjarasamningsins,
„í hveijum flokki", væri átt við
gildandi launaflokka samkvæmt
kjarasamningi, óháð kaupi hvers
og eins starfsmanns samkvæmt
ráðningarsamningi.
Fyrir dómi hélt FBM því fram,
að skilningur FÍP á umræddri
grein kjarasamninga fengi ekki
staðist, hvorki samkvæmt orðanna
hljóðan né eðli máls. Ákvæði væru
í kjarasamningi um lágmarkslaun
starfsfólk í greininni miðað við 40
stunda dagvinnu á viku, en hins
vegar engin ákvæði um auka-
vinnukaup, önnur en í umræddri
grein. Utgefnir kauptaxtar hefðu
að geyma þessi dagvinnulaun (lág-
markslaun) með þeim breytingum,
sem á þeim yrðu á samningstíman-
um og þar væri aukavinnukaup
verðlagt með 100% álagi á grunn-
taxtann. Vegna þess að ákvæði
samningsins væru um lágmarks-
kjör, viðgengust yfirborganir með
ýmsu móti í starfsgreininni og
væru mismiklar. Oftar en ekki
væri vikukaupið ekki í neinum
sérstökum tengslum við uppgefnar
launatölur í kauptaxta. Því liti
FBM svo á, að atvinnurekendur
væru bundnir þannig af ákvæði
umræddrar greinar í kjarasamn-
ingum að aukavinnukaup skyldi
vera 100% álag á umsamið dag-
vinnukaup. Þegar starfsmenn
væru komnir með vissa upphæð í
dagvinnulaun á mánuði gæti auka-
vinnukaup eftir túlkun FÍP orðið
lægra en dagvinnukaup Slíkt fengi
ekki staðist.
Af hálfu FÍP var bent á, að í
fjölda ára hefði aldrei verið ágrein-
ingur um túlkun greinar ákvæðis
um yfirvinnulaun, en slíkt ákvæði
hefði verið óbreytt í kjarasamning-
um aðilanna í tæp 20 ár. Yfirborg-
anir í einni eða annarri mynd hefðu
verið mjög algengar meðal bóka-
gerðarmanna allt þetta tímabil.
Um þær hafi vinnuveitendur og
einstakir bókagerðarmenn samið
sín á milli, án nokkurra afskipta
FÍP eða FBM. FÍP hefði skilið
kjarasamnigninn svo, að atvinnu-
rekendum væri ekki skylt að að
yfirborga yfivinnutaxta kjara-
samningsins, nema þeir hefðu tek-
ið á sig slíka skyldu í ráðningar-
samningi starfsmanns. Með orða-
lagi kjarasamningsins, „í hveijum
flokki", sé verið að vísa til umsa-
minna launaflokka í samningnum.
Kröfugerð og orðskýringar FBM
væru út í bláinn, enda hvorki í
samræmi við kjarasamning aðila,
almenna skynsemi eða málnotkun.
Hefði það verið ætlun samningsað-
ila að skylda atvinnurekendur til
að borga 100% álag á dagvinnu-
kaup hvers og eins starfsmanna
hefði það verið sagt berum orðum
í greininni. Með orðalaginu „í
hveijum flokki“ væri gagnstætt
því, sem FBM haldi fram, beinlin-
is verið að vísa til umsaminna
launaflokka í kjarasamnigni aðila
og taka af allan vafa um það
hvemig yfirvinnukaup samkvæmt
kjarasamningi aðila væri fundið.
Þá hefði aðgerðaleysi og tómlæti
FBM sýnt, í ljósi áratuga fram-
kvæmdar FÍP á kjarasamningum,
að FBM hefði sætt sig við fram-
kvæmd umrædds ákvæði.
í niðurstöðu Félagsdóms segir,
að svo verði að líta á sem umrætt
ákvæði kjarasamningsins vísaði til
launaflokka samkvæmt samn-
ingnum, en ekki launafjárhæða,
sem stofnað væri til með yfirborg-
unum, enda væru slíkar greiðslur
utan við svið kjarasamnigna. Því
bæri að hafna dómkröfum FBM.
FMB var gert að greiða VSÍ, fyrir
hönd FÍP, 70 þúsund krónur í
málskostnað.
Dóminn kváðu upp Garðar
Gíslason, Björn Helgason, Gunnar
Guðmundsson, Ingibjörg Bene-
diktsdóttir og Jón Þorsteinsson.
Morgunblaðið/Hildur Sigrún Kristinsdóttir.
Siglt tíl sólar
árósum, þar sem væri smábátahöfn,
og upp að Elliðavatni, þar sem öll-
um borgarbúum gæfíst möguleiki
til sliungsveiða gegn vægu gjaldi.
í dalnum hafí verið plantað tugþús-
undum plantna undanfarin ár
Ræktun skógar hafí verið hafin í
neðri hluta hans ræktun skógar,
sem nú væri orðinn sérstaklega
fallegur og væru þar gönguleiðir í
einstakri náttúru meðfram ánum
sem þar rynnu með sitt óviðjafnan-
lega lífríki. Elliðaárdalurinn væri
perlan í náttúru Reykjavíkur.
Siguijón Pétursson, borgarfull-
trúi Alþýðubandalagsin, lýsti sig
samþykkan tillögunni og í sama
streng tóku aðrir fulltrúar minni-
hlutaflokkanna, nema Elín G. Ól-
afsdóttir, borgarfulltrúi Kvenna-
lista, sem sagðist vera hrædd við
tillöguna og að hún vildi heldur friða
dalinn eins og hann væri í dag.
Tillaga sjálfstæðismanna um
skipulagninu Elliðaárdalsins var
samþykkt með 14 atkvæðum gegn
einu.
Háskólinn:
Endurunninn pappír
notaður eftir föngum
HÁSKÓLARÁÐ samþykkti á fundi sínum á fimmtudag tillögu fulltrúa
Vöku, félags lýðræðissinnaðra stúdenta, um að endurunninn pappír
verði framvegis notaður á vegum Háskóla íslands þar sem því verður
við komið.
Að sögn Siguijóns Þ. Árnasonar,
formanns Stúdentaráðs HÍ og ann-
ars flutningsmanns tillögunnar, var
markmiðið með flutningi hennar að
leggja lítið lóð á vogarskál umhverf-
isverndar. „Það er eðlilegt að Há-
skólinn sem æðsta menntastofnun
landsins sé í fararbroddi á þessu
sviði. Háskólinn getur sýnt um-
hverfisvernd táknrænan stuðning,
og þetta geta raunar öll fyrirtæki
gert,“ sagði Siguijón. Hann sagði
að Stúdentaráð hefði þegar tekið
upp þá stefnu að nota sem mest
endurunninn pappír og sömu sögu
væri að segja um Lánasjóð íslenzkra
námsmanna.
Tillagan, sem samþykkt var í
Háskólaráði, gerir ráð fyrir að
áfram verði ýmis skjöl úr vandaðri
pappír, enda er geymsluþol endur-
unnins pappírs lítið.
Biskupinn á heimsþingi í
Astralíu við þriðja mann
BISKUP íslands, herra Ólafur Skúlason, situr nú heimsþing Alkirkjur-
áðsins, sem er haldið í Canberra í Ástralíu. Annar fulltrúi íslensku
kirkjunnar er Adda Steina Björnsdóttir, fréttamaður og guðfræðing-
ur, og Kristinn Jens Sigurþórsson, guðfræðinemi er starfsmaður
þingsins.
Yfirskrift .heimsþingsins er: Síðasta heimsþing Alkirkjuráðs-
„Kom heilagur andi — endurnýja ins var haldið í Vancouver í Kanada
sköpunina alla,“ og hafa verið árið 1984. Að þessu sinni er búist
haldnar 10 ráðstefnur undanfarin við á fjórða þúsund fulltrúum frá
misseri, vítt um heim, til að und- 303 aðildarkirkjum Alkirkjuráðsins,
irbúa heimsþingið. segir í frétt biskupsstofu. v
1