Morgunblaðið - 03.09.1991, Blaðsíða 60

60
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 3. SEPTEMBER 1991
'J/vemig forstu oS þtsi cé hanaHeggo-
brjáta, þicj T"
. . . trygging í hverfulum
heimi.
TM Reg. U.S. Pat Off.—allrightsreserved
° 1991 Los Angeles Times Syndicate
Forstjórinn er fæddur for-
*” stjóri, enda stofnaði pahhi
Land framundan, skipstjóri! hans fyrirtækið ...

HOGNI HREKKVISI
Þessir hringdu ...
Virðisaukaskatt á
auglýsingar
Kona hringdi:
Það hefur komið fram í umræð-
unni um ijárhagsvanda ríkissjóðs
að auglýsingar eru undanþegnar
virðisaukaskatti. Þetta er óneitan-
lega dálítið undarlegt þar sem
virðisaukaskattur er greiddur af
öllum nayðsynjavörum. Það er
undarlegt að þetta skuli viðgang-
ast á sama tíma og talað er um
að taka gjald af fólki sem þarf
að fara á sjúkrahús.
Köttur
Níu mánaða símasfress fæst
gefins. Upplýsingar í síma
671904.
Reiðhjól í óskilum
Murray gírahjól er í óskilum.
Upplýsingar í síma 73319.
Kettlingur
Lítilli svartri og hvítri læðu,
sem fædd er 12. júlí og er mjög
blíð og góð, vantar heimili. Upp-
lýsingar í síma 333571 eftir kl. 18.
Köttur
Svartur og hvítur fressköttur
tapaðist fyrir viku, var nýfluttur
í Vogahverfið. Var með ól merktri
símanúmeri. Vinsamlegast hring-
ið í síma 689359 ef hann hefur
einhvers staðar komið fram.
Giftingarhringur
Giftingarhringur fannst við
Hraunteig í gær. Upplýsingar í
síma 686781.
Taska
Svört leðurkventaska var tekin
í Hagkaup í Skeifunni á fimmtu-
dag. I henni var Vísakort, ávísun-
arhefti, bankabók o. fl. Finnandi
er vinsamlegst beðinn að hafa
samband við lögregluna í Árbæ.
N ýaldarhyg-gj a er
ekki kristindómur
Kristindómur byggir á opinberun
Guðs sem er að finna í biblíunni.
Biblían er hinn eini sanni mæli-
kvarði á hvað kristin trú er. Guð
sem opinberar sig í Biblíunni er
hinn eini sanni Guð. Hann er per-
sóna en ekki alheimskraftur. Hann
eiskar, ber umhyggju, er vandlátur,
tyftar, agar o.s.fi-v.
Kristin trú er frábrugðin öðrum
trúarbrögðum að því leyti að þar
er það ekki maðurinn sem frelsar
sjálfan sig heldur mætir Guð mann-
inum í neyð hans og frelsar hann.
Guð sendi son sinn, Jesú Krist, í
heiminn til að frelsa mennina. Jesús
tók á sig syndir mannanna og refs-
inguna fyrir þær. „Kristur dó í eitt
skiptí fyrir öll fyrir syndir, réttlátur
fyrír rangláta, tii þess að hann
gæti leitt yður til Guðs“ (1. pét.
3,18).
Jesús sagði: „Ég er vegurinn,
sannleikurinn og Íífið. Enginn kem-
ur .UÍ föðurins, nema fyrir mig“
(Jóh. 14,6). Það er enginn annar
végur til Guðs en Jesús. „Ekki er
hjálpræði í neinum öðrum. Og ekk-
ert nafn er mönnum gefið um víða
veröld, sem getur frelsað oss“ (Post.
4,12).
Nú er það svo að Guð hefur gef-
ið okkur frelsi til þess að velja og
hafna. Það er öllum í sjálfsvald
sett hvetju þeir vilja trúa. Þeir verða
bara að taka afleiðingunum af trú
sinni. En fyrir alla muni gætum að
því að blekkja ekki nokkurn mann
með því að kalla það kristindóm sem
ekki er það.
Ég fyrir mitt leyti treysti Guðs
orði og byggi mína trú á því. Guð
greip inn í líf mitt, frelsaði mig og
skapaði í mér nýtt líf. Ég er hólpinn
af náð fyrir trú á Jesú, það er ekki
mér að þakka. Það er Guðs gjöf.
Ekki byggt á verkum, svo ég mikl-
ist ekki af því (Ef. 2,8-9).
Skúli Svavarsson
A
Ast í meinum
Ljóðið sem spurt var eftir í Vel-
vakanda 29. ágúst heitir Ást í mein-
um og er eftir Þorskabít. Það var
Þorbjörn Jónsson frá Barði í Reyk-
holtsdal (f. 1859 - d. 1933) sem
átti þetta skáldanafn. Vigfús Guð-
mundsson tók saman kvæði eftir
hann og gaf út árið 1964, og var
þetta kvæði þar á meðal. Nefndist
bókin Nokkur kvæði eftir Þorska-
bít, Bókaútgáfan einbúi gaf út.
Hver
borgar?
Nú þegtar landbúnaður á íslandi
er í sviðsljósi einu sinni enn, þá
langar mig til að kasta fram fáein-
um spurningum sem innlegg í
umræðuna.
Fyrir nokkru hlustaði ég á tal
tveggja eldri manna, þar sem þeir
ræddu um búnaðarþing þau, sem
haldin eru árlega og hver bæri
kostnað af þinghaldinu. Já, hver
borgar þinghaldið? Eru það skatt-
greiðendur þessa lands?
Þar næst komu til umræðu verð-
launa verðlaunabikarar, verð-
launapeningar í silkiborðum og
hvað annað til handa eigendum
verðlaunanauta, kúa, kálfa,
hrossa, hrúta, áa og lamba, og
hvað sem það nú heitir, sem verð-
launað er í búskapnum. Hver borg-
ar, íslenskir skattgreiðendur?
Hver borgar rekstur skrifstofu
og laun starfsfólks Búnaðarfélags
íslands og Stéttarsambands
bænda? Hvað með RALA, hver
borgar þann rekstur? íslenskir
skattgreiðendur? Er ekki nú talað
um að sjávarútvegurinn skuii
greiða fyrir rannsóknir honum
tengdar og gildir þá ekki það sama
um landbúnaðinn? Er ef til vill
kostnaður við þing íslenskra iðn-
rekenda, sjómanna, útvegsmanna,
kennara, bankamanna, BSRB og
BHM, svo eitthvað sé tiltekið, allt
greitt af íslenskum skattgreiðend-
um? Ef svo er, hver var þá kostnað-
ur af þessum liðum á sl. ári eða
árum?
I stefnuskrá nýrrar ríkisstjórnar
er talað um að greitt verði fyrir
hvers konar þjónustu. Þetta gæti
þá verið smá innlegg til athugunn-
ar fyrir þann, sem heldur nú um
galtómann ríkiskassa.
Og svo að lokum. Hver er eig-
andi og hver greiddi „mjólkur-
musterið" á Krókhálsi?
Skattgreiðandi.
Hverkann
ljóðið?
Fyrir nokkrum áratugum kunni
ég kvæði sem ég hef nú gleymt
með öllu, utan tveim slðustu vlsun-
um. Þ6 er ég ekki viss um að muna
j þær rétt. Nú vil ég biðrja háttvirta
lesendur að þjálpa mér með upphaf
kvæðisins I gegn um slður Velvak-
i anda og benda mér á bók þar sem
| þetta kvæði er að finna.
fEr synd að hlú að
I er synd að kve.kja i myrkn Ijðs?,
Víkverji skrifar
egar ekið er milli ísafjarðar og
Flateyrar má sjá, að undir-
buningur að jarðgangnagerð á milli
þessara staða og Suðureyrar er að
hefjast. Jarðýtur og aðrar stórvirk-
ar vinnuvélar eru komnar á staðinn
og jarðrask er byrjað. Þessar fram-
kvæmdir munu gjörbreyta lífi fólks
á þessum þremur stöðum. Augljóst
er, að ísafjörður, Hnífsdalur, Súða-
vík, Suðureyri og Flateyri verða
eitt atvinnusvæði eftir að jarðgöng-
in hafa verið tekin í notkun. Líklegt
má telja, að töluverðar breytingar
verði á útgerð af þessum sökum.
Þannig búast menn við, að fiski
verði landað í auknum mæli á Flat-
eyri og Suðureyri og jafnvel ekið
til Isafjarðar að einhverju leyti til
vinnslu, ef þannig stendur á, að
fiskiskipin vinni tíma með því að
sigla ekki inn til ísafjarðar. Línuút-
gerð er að aukast fyrir vestan og
Suðureyri liggur sérstaklega vel við
línuveiðum. Margvíslegt hagræði
vei'ður af þessum breytingum, að
ekki sé talað um þá breytingu, sem
verður á lífi fólksins á þessum stöð-
um að öðru leyti.
xxx
Verðhrun fasteigna brennur
mjög á fólki á þessum stöð-
um. Taiað er um, að fasteignir selj-
ist jafnvei ekki nema fyrir 50% af
brunabótamati og söluverð geti í
sumum tilvikum farið niður fyrir
30%. Jai'ðgöngin geta líka orðið til
þess að breyta þessari aðstöðu.
Verði þetta svæði sem slíkt eftir-
sóknai’verðara fyrir fólk að búa á
og starfa á má gera ráð fyrir, að
fasteignav.erð færist ,nær sannvirði.
Einhverjar hugmyndir eru á lofti
um að fresta hluta þessara
framkvæmda þ.e. Suðureyrar-
leggnum. Þessar hugmyndir hafa
heyrzt fyrir vestan. Svarið er: hvað
kostar að flytja alla íbúa Suður-
eyrar á brott? Verður kostnaðurinn
ekki hugsanlega meiri en sem nem-
ur kostnaði við Suðureyrarlegginn?
Alla vega er ljóst, að það yrði gífur-
legt áfall fyrir íbúa Suðureyrar og
mundi senniiega valda eins konar
kjarnorkusprengingu um alla Vest-
firði. Þar eiga menn erfitt með að
skilja, að þjóðin hafi efni á að
byggja Perluna en ekki jarðgöng,
sem eigi eftir að stórauka fram-
leiðslu til sjávarins.