Morgunblaðið - 18.12.1991, Page 51

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 18. DESEMBER 1991
51
Ingveldur Valdhnars-
dóttir - Kveðjuorð
Fædd 4. febrúar 1954
Dáin 11. desember 1991
Við höfum kvatt yndislega vin-
konu okkar, Ingveldi Valdimars-
dóttur. Hún Inga okkar var engu
lík. Hún var dugmikil kjarnakona
sem lét aldrei bugast. Við kynnt-
umst henni fyrir um 15 árum er
við fluttumst öll til Akraness til
að setjast þar að. Inga og Lúlli
voru að vísu Skagamenn en voru
að flytjast til Akraness aftur eftir
búsetu í höfuðborginni. Á þessum
fyrstu árum okkar stóðum við öll
í barneignum og það voru ófá
skiptin sem við hittumst öll með
barnahópinn okkar og brölluðum
eitthvað skemmtilegt saman. Allt
frá því við kynntumst höfum við
undirbúið jólin saman með því að
gera laufabrauð. Allir, stórir og
smáir, hafa tekið þátt í bakstrin-
um. Nú er jólaundirbúningnum
ekki lokið og Inga kemur eflaust
til með að fylgjast með okkur í
laufabrauðsgerðinni frá sínum
nýju heimkynnum.
Inga var áræðinn dugnaðarfork-
ur sem fór ekki alltaf troðnar slóð-
ir. Fyrir 6 árum tók hún við starfi
útibússtjóra hjá Alþýðubankanum
sem var þá að opna útibú hér á
Akranesi. í fyrstu hafði hún aðset-
ur fyrir starfsemi bankans í einu
herbergi hjá Verkalýðsfélagi Akra-
ness. Hún lét ekki staðar numið
en hélt áfram uppbyggingu bank-
ans. Skömmu áður en hún tók við
starfi útibússtjóra kom í ljós að
hún var með krabbamein og þurfti
að ganga í gegnum krabbameins-
meðferð. En Inga lét aldrei bugast.
Alþýðubankinn skipti um eig-
endur og nafn og hlaut nafnið Is-
landsbanki. Umsvif og viðskipti
jukust undir öruggri stjórn Ingu.
Á síðastliðnu vori flutti bankinn
um set í annað skipti, nú var flutt
í glæsileg húsakynni og starfs-
menn orðnir 6 talsins. Inga var sæl
og ánægð, allt virtist ganga svo
vel, en um svipað leyti bankaði
fyrri sjúkdómur upp á að nýju.
Inga lét ekki bugast. Hún hélt
áfram að byggja sig upp, fór í
sund og rölti með okkur um golf-
völlinn. Hún hélt vinnu sinni áfram
þar til fyrir um mánuði.
Inga var mikill unnandi góðrar
tónlistar og hafði mikla hæfileika
á því sviði. Hún var mjög söngelsk
og söng m.a. í Kirkjukór Akraness
í nokkur ár og einnig var hún einn
af stofnendum Sönghópsins Sólar-
megin. Löngun hennar til að hlusta
á yndislega tónlist var það mikil
að hún fór í lok nóvember, þá orð-
in mikið veik, á tónleika í Saurbæ-
jarkirkju til að hlusta á kór Hamra-
hlíðarskólans og Hamrahlíðarkór-
inn.
Inga barðist ötullega fyrir
krabbameinssjúklinga og blés nýju
lifi í Krabbameinsfélag Akraness.
Hún hafði mikinn áhuga fyrir að
við Sjúkrahús Akraness yrði rekin
sérstök aðhlynning fyrir krabba-
meinssjúklinga. Þetta varð að
veruleika nú í haust. Starfsfólk var
þjálfað í meðferð krabbameins-
sjúklinga undir umsjón Sigurðar
Árnasonar krabbameinslæknis.
Hún barðist einnig fyrir því að hér
yrði boðið upp á heimahjúkrun
fyrir krabbameinssjúklinga þannig
að þeir gætu fengið að vera heima
eins lengi og hægt væri og fengið
að kveðja þennan heim þar ef þeir
óskuðu. Það var einmitt hún Inga
okkar sem fékk fyrst að njóta þess-
arar þjónustu. Hún sagði við okkur
rétt áður en hún kvaddi þennan
heim að hún vonaðist til að allir
hefðu lært af þessari reynslu.
Þannig var hún Inga okkar, frum-
kvöðull sem vildi að aðrir nytu
góðs af reynslu sinni.
Þessir síðustu dagar sem hún
dvaldi heima voru ótrúlegir. Fjöl-
skylda og vinir sóttu kraft hvert í
annars nærveru en mestur kraftur-
inn kom frá Ingu sjálfri. Þessi
elskulega vinkona okkar bjó yfir
ótrúlegum krafti og orku sem hún
miðlaði til okkar af örlæti fram á
síðustu stundu.
Minningarnar um yndislega
manneskju munu ylja Lúlla, Þóri
Birni, Vilborgu, Ingólfi og allri fjöl-
skyldu og vinum um ókomna tíð.
Þórdís og Hannes,
. Jenna og Georg.
Kveðja frá Krabba-
meinsfélagi Islands.
Andlát Ingveldar Valdimars-
dóttur, útibússtjóra íslandsbanka
á Akranesi, snerti okkur hjá
Krabbameinsfélaginu djúpt. Kynni
okkar af henni voru allt of stutt.
Ingveldur lagði Krabbameinsfé-
laginu lið í Þjóðarátaki gegn krabb-
ameini 1990 og var kosin í stjórn
Krabbameinsfélags íslands á aðal-
fundi félagsins í maí 1990. Þá um
haustið átti hún dijúgan þátt í að
endurvekja Krabbameinsfélag
Akraness, enda hafði hún brenn-
andi áhuga á málefnum krabba-
meinssamtakanna. Nú í haust skip-
ulagði hún m.a. fræðslufundi á
vegum félagsins í heimabyggð
sinni og sýndi mikinn áhuga á tób-
aksvörnum í grunnskólum bæjar-
ins. Á fundum stjórnar Krabba-
meinsfélags íslands var hún tillög-
ugóð og var fengur að fá hana til
liðs við samtökin.
Fyrir hönd stjórnar Krabba-
meinsfélags Islands sendi ég að-
standendum Ingveldar innilegar
samúðarkveðjur. Við minnumst
hennar með virðingu og þakklæti.
Almar Grímsson
Krístinn Vilhjálms-
son - Kveðjuorð
Það var eitthvað það við Kristin
Vilhjálmsson sem gerði hann eftir-
minnilegan öðrum mönnum. Ef til
vill var það rólyndi hans og æðru-
leysi og hversu gott það var að
vera í návist hans. Djúp rödd hans
fór þessum karlmannlega og
elskulega manni vel og hlátur
hans var svo eðlilegur og fas hans
og viðmót allt áreynslulaust og
hógværð mikil. Ef til vill var það
lífsreynsla hans sem olli — eða
lunderni eða hvort tveggja.
Kj'istinn Vilhjálmsson var af
Vestfirðingum kominn, fæddur að
Tungu í Skötufirði 29. nóvember
árið 1904. Foreldrar hans voru
hjónin Vilhjálmur Pálsson frá
Tungu og Margrét Jónsdóttir frá
Króki á Rauðasandi. Ungur missti
hann föður sinn og vandist
snemma við sjósókn og sveita-
störf, eins og þá var títt. Fyrir
vestan kynntist hann ungri konu
úr Fnjóskadal, Helgu Jónsdóttur,
og gengu þau í hjónaband 6. júní
1931. Bjuggu þau fyrst í Reykja-
vík en 1949 gerðust þau landnem-
ar í Kópavogi þar sem þau keyptu
hús og land og bjuggu lengi oft
við lítil efni verkamannsins en
Kristinn drýgði tekjur sínar með
sjósókn og garðrækt.
Þau Helga og Kristinn eignuð-
ust fjögur börn: Auði, sem lengi
bjó á Húsavík en lést á síðasta
ári, Margréti, sem hefur verið
búsett á Ákureyri um 20 ára skeið,
og synina Vilhjálm Bersa og Einar
Karl, sem báðir eru búsettir i
Reykjavík. Eftir lát Helgu bjó
Kristinn með yngri syni sínum en
1985 fluttist hann til Margrétar
og Gunnars tengdasonar síns í
Aðalstræti 82 á Akureyri og
dvaldist þar til dauðadags. Hjá
þeim góðu hjónum undi hann sér
vel eins og annars staðar sem
hann var enda var vel að honum
búið og hann setti svip á Innbæinn
og Fjöruna.
Kristinn Vilhjálmsson stundaði
ekki fjas um ævina og lifði eftir
þeirri reglu að sælla væri að gefa
en þiggja. Hefur margur af honum
þegið þótt frægastur yrði hann í
Innbænum fyrir pönnukökurnar
sínar en þær runnu á tungu eins
og egg og rjómi. í kyrrlátu lítil-
læti sínu helgaði hann sig börnum
sínum og barnabörnum og gleðin
yfir að geta verið öðrum eitthvað
veitti honum mesta ánægju. Það
var okkur ánægja að kynnast
Kristni, kímni hans var þægileg
eins og allt viðmót hans og margt
hefði mátt af honum læra. Blessuð
sé minning Kristins Vilhjálmsson-
ar.
Margrét og Tryggvi.
Úlfar
Jónsson,
/
5-faldur Islandsmeistari
í golfi, leióbeinir
um val ó golfvörum.
%
KRINGLU
Botgofkringlunni, simi 679955.
Falleg. óvenjuteg
og ódjr jólagjöf
Viö spörum þér sporín
Pósthólf 8445, 128 Reykjavík
Ársmappa Pósts og síma meö frímerkjum
ársins 1991 er falleg, ódýr
óvenjuleg jólagjöf. Hún er vel til þess fallin
að vekja áhuga á frímerkjasöfnun
hjá ungu kynslóðinni.
Stingdu ársmöppunni í jólapakkann.
Hún kostar aðeins 1300 kr.
og fæstá póst- og símstöðvum um allt land.
GottfólklSlAS500 - 2S0