Morgunblaðið - 03.03.1992, Síða 52

52
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 3. MARZ 1992
Æg nytLL eJndregið meS þehv tina.
rétti sem m'S tígum eftír."
Ast er...
Með
morgunkaffinu

*-6
. . þurfandi fyrir
vökvun.
TM Reg. U.S Pal Oll. — all rights reserved
® 1992 Los Angeles Times Syndicale

'zci — cMi2-S-
Blessaður, flýttur þér. Ég
er að drepast í hausnum ...
Verið svakalega sætar við
gestina. Rauðvínssósan er
ekki nógu góð.
HOGNI HREKKVISI
.kasanóva ?... née er.
£~NGlNN KASANÓX/A. “
BREF HL BLAÐSINS
Aðalstræti 6 101 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691222
Fyrir börnin okkar?
Fri Einari Ólafssyni:
RÁÐAMENN þjóðarinnar og tals-
menn þeirra hafa það stundum á
orði, að sá niðurskurður ríkisút-
gjalda, sem þeir standa í, sé til að
bjarga komandi kynslóðum undan
skuldum. Jón Steinar Gunnlaugsson
orðaði það svo í Morgunblaðinu 12.
febrúar sl. að við höfum, „nútíma-
mennirnir, sem viljum hafa það svo
gott, ákveðið að skuldbinda þá sem
á eftir okkur koma, börnin okkar,
til að borga velferðarkerfið okkar“.
Og í framhaldi af því réðst hann
hart að nýstofnuðum samtökum sem
hafa hlotið nafnið Almannaheill.
Ritstjórum Morgunblaðsins féll
þessi grein bersýnilega vel, því þeir
vitnuðu til hennar með velþóknun í
leiðara tveim dögum síðar. En það
vildi svo til, að þegar umrædd grein
birtist var á síðunni á móti grein
eftir Kristínu Ólafsdóttur borgarfull-
trúa, þar sem ljallað er um óhóflega
skuldasöfnun Reykjavíkurborgar á
undanfömum árum, og munar þar
ekki minnst um lán sem tekin voru
á síðastliðnu ári til að fjármagna
ráðhúsið og Perluna.
Þetta er náttúrlega hlálegt vegna
þess að sá maður, sem var borgar-
stjóri meðan skuldir borgarinnar tvö-
földuðust, meðal annars vegna
byggingar skrauthýsa, er sami mað-
ur og nú situr á stól forsætisráð-
herra. Frá því að hann tók við for-
sæti í ríkisstjóm á miðju ári 1991
hefur hann borið hag komandi kyn-
slóða svo fyrir brjósti að venjulegir
breyskir menn horfa agndofa á.
Aftur á móti lét hann sér hag kom-
andi kynslóða í léttu rúmi liggja
meðan hann sat í embætti borgar-
stjóra fram á mitt ár 1991. Er nú
að undra að einhver verði tortrygg-
inn gagnvart svo snöggum sinna-
skiptum?
Fæstir munu mótmæla því, að það
er illur kostur að safna háum skuld-
um á herðar komandi kynslóðum.
Og margir munu sammála því að
við þurfum að fara að grípa í taum-
ana. En þegar gripið er í taumana
er kannski betra að gera það ekki
svo harkalega að maður hendist af
baki. Þarf í rauninni að grípa svo
hart í taumana sem ríkisstjórnin
ætlar sér? Er vandinn í raun svo
bráður, að ekki er annars völ en að
ijúka í að endurskipuleggja og hag-
ræða svo flóknu og viðamiklu kerfi
sem heilbrigðiskerfið er í slíku hasti
að hugsanlega verði betur heima
setið en af stað farið.
En við sjáum líka kringum okkur
að þessi þjóð er ekki á vonarvöl.
Hér er víða búið í húsum sem eru
langt umfram þörf venjulegra vest-
rænna nútímamanna. Og göturnar
eru fullar af bílum og ekki bara ein-
hveijum druslum. Við erum ekki
bara að skuldbinda börnin okkar til
að borga velferðarkerfið, heldur líka
óhóflegt húsnæði, bíla og allskonar
græjur og verslunar- og skrifstofu-
húsnæði sem er langt um fram brýn-
ustu þarfir. Og samtímis búa aftur
margir við basl sem kemur á ýmsan
hátt niður á börnunum og mun gera
það enn frekar með niðurskurði í
skólamálum.
En það eru ýmsir meinbugir
fundnir þegar minnst er á skatt á
íjármagnstekjur og það er eftirtekt-
arvert að það er lengi búið að rótast
um í heilbrigðismálunum þegar ioks
er farið að reikna út hveiju hátekju-
skattur gæti skilað.
Það er hæpið að segja að við
ætlum að láta börnin okkar borga
velferðarkerfið okkar. Vegna þess
að uppbygging velferðarkerfisins
mun koma þeim til góða. Þess vegna
verður venjulegt alþýðufólk tor-
tryggið þegar á að bjarga ríkisfjár-
málunum með því að þrengja að
velferðarkerfinu og jafnvel rífa það
niður að hluta meðan alls kyns óhóf
er látið óátalið hjá þeim sem betur
mega. Er það í raun svo að þessi
ríkisstjórn beri hag barna okkar fyr-
ir bijósti? Eru það ekki bara hinir
betur settu sem hún ber fyrir bijósti,
þessir sem hafa ráð á að borða í
hringekjunni í Perlunni? Er hagur
barna okkar kannski bara hafður
að yfirskini?
EINAR ÓLAFSSON
rithöfundur
Trönuhjalla 13 Kópavogi
Ljósm. Guðm. Svansson
VETRARKVÖLD
Vetrarkvöld í Lystigarðinum á Akureyri.
Víkveiji skrifar
Sýning íslenzku óperunnar á
Ótelló eftir Verdi er ein af
glæsilegustu sýningum, sem óperan
hefur sett á svið. Garðar Cortes ber
þessa sýningu uppi með frábærri
frammistöðu. Nú eru liðin rúmlega
100 ár frá fyrstu sýningu óperunn-
ar í Scala í Mílanó en þar var hún
sýnd árið 1887.
Margir telja Ótelló eitt af meist-
araverkum Verdis. Áður hafði hann
samið óperuna Macbeth, sem einnig
var byggð á samnefndu verki eftir
Shakespeare. Vafalaust muna ein-
hveijir eftir kvikmyndinni, sem hér
var sýnd fyrir nokkrum árum um
Ótelló Verdis. Ef Víkveiji man rétt
var Placido Domingo þar í titilhlut-
verkinu en Katia Ricciarelli, sem
hér hélt ógleymanlega tónieika fyr-
ir nokkrum árum, söng hlutverk
Desdemonu, sem Ólöf Kolbrún
syngúr hér.
Víkveija er kunnugt um a.m.k.
eina útgáfu á Ótelló á geisiadiski
en vafalaust eru þær útgáfur orðn-
ar fleiri. En í þessari útgáfu syngur
Domingo aðalhlutverkið og Renata
Scotto, sem einnig hefur komið
hingað til tónleikahalds, hlutverk
Desdemonu. Þriðja stórsöngkonan,
sem hingað hefur komið og hefur
jafnframt sungið hlutverk Desdem-
onu er Margaret Price en mikið orð
fer af söng hennar í því hlutverki
í Vínarborg á sínum tíma.
Það er rík ástæða til að hvetja
fólk til þess að sjá sýningu íslenzku
óperunnar á Otelló. Þetta litla
óperuhús er að ná ákveðnum þroska
og sýningar þess gera meira en að
standa undir nafni. Hins vegar er
framtíð þess undir því komin, að
þjóðin sýni þessari nýju menningar-
stofnun áhuga og ræktarsemi.
Raunar hefur starfsemi íslenzku
óperunnar vakið svo mikla
athygli erlendis, að óperan í Gauta-
borg sá ástæðu til þess að sækja
nýjan óperustjóra hingað til lands.
Að loknum sýningum á Ótelló tekur
Garðar Cortes við hinu nýja starfi
sínu við óperuna þar og á athygli
Islendinga áreiðanlega eftir að bein-
ast mjög að því, sem gerist í óper-
unni í Gautaborg næstu árin. í þess-
ari ákvörðun óperunnar í Gautaborg
felst auðvitað mikii viðurkenning á
starfi Garðars við uppbyggingu
óperunnar hér.
Ahugi á óperuflutningi fer vax-
andi. Sjónvarpsstöðvarnar
báðar eiga þátt í því að auka áhuga
fólks á óperum og kynna þær. Og
fróðlegt verður að sjá, hvernig til
tekst hjá Óperusmiðjunni, sem ætl-
ar að sýna La Boheme eftir Puccini
í Borgarleikhúsinu í vetur. Allt er
þetta til marks um blómlegt menn-
ingarlíf, sem bvggir hins vegar
mjög á því, að almenningur sýni
þessari viðleitni þann áhuga, sem
er við hæfí.
Agengni sölumanna í síma er
óþoiandi. Fólk hefur hvorki
frið fyrir hringingum á kvöldin eða
um helgar. Ef þessi sölustarfsemi
í gegnum síma heldur áfram, á al-
menningur ekki annan kost en að
hætta að skrá símanúmer sín í sím-
askrá. Fólk á rétt á því að fá frið
á heimilum sínum.
ItmniHtMHI!'
rf 41fff»f f ff fft