Morgunblaðið - 13.08.1992, Qupperneq 35

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 13. ÁGÚST 1992
35
Guðbjörg Guðmunds
dóttir - Minning
Þann 16. júlí sl. var gerð frá
Fossvogskirkju útför Guðbjargar
Guðmundsdóttur, sem síðast var til
heimilis að Fururgerði 1 í Reykja-
vík. Hún lést á gjörgæsludeild
Landspítalans þann 6. júlí sl. 81
árs að aldri.
Guðbjörg fæddist 30. ágúst 1911
að Seli í Asahreppi í Rangárvalla-
sýslu. Var hún sú 10. af 14 börnum
hjónanna Sesselju Vigfúsdóttur og
Guðmundar Jóhannessonar, bónda.
Voru systurnar 8 en bræðumir 6.
Þtjár systranna eru enn á lífi, þær
Ingileif, Svava og Hulda.
Guðbjörg eða Gauja, eins og hún
var kölluð, ólst upp að Seli og gekk
þar til allra venjulegra sveitastarfa.
Hún fluttist til Reykjavíkur 17 ára
gömul og vann þar við ýmis störf.
Lengst af starfaði hún á kaffistofu
kennara í Austurbæjarskólanum. í
Reykjavík kynntist hún eiginmanni
sínum, Henry Franzsyni, fyrrum
sjómanni og vörubílstjóra. Þau gift-
ust 21. október 1939. Um tíma
bjuggu þau á Digranesvegi í Kópa-
vogi en lengst af í Hvammsgerði 5
í Reykjavík. Þau höfðu verið gift í
52 ár er Henry lést 13. nóvember
1990. Þau voru barnlaus en tóku
kjörsoninn Hólmar árið 1953. Frá
þeim tíma sinnti Guðbjörg syninum
og heimilinu af miklum myndarskap
og alúð en Henry vann hörðum
höndum fyrir lífsbjörginni lengst á
eigin vörubílum og sendibílum.
Voru alla tíð miklir kærleikar með
þeim hjónum og saman báru þau
fyrst og fremst hag sonarins fyrir
bijósti. Mér er í fersku minni hve
gott var að heimsækja fjölskylduna
bæði á Digranesveginn og í
Hvammsgerðið og síðar í Furugerð-
ið. Alltaf sat snyrtimennskan í fyrir-
rúmi hjá Gauju og ekki stóð á að
manni væri boðið góðgæti eða kök-
ur og kræsingar.
Henry frændi, maður Gauju, var
annálað hreystimenni, sem aldrei
féll verk úr hendi. Er hann féll frá
fór heilsu Gauju að hraka og var
hún oft á sjúkrahúsum eftir það.
Undir það síðasta var Gauja mikið
veik og komst ekki til meðvitundar
eftir aðgerð á Landspítalanum í
byijun júlí.
Sonurinn Hólmar, sem býr í sam-
býlinu í Njörvasundi 2, á nú um
sárt að binda. Hann naut alla tíð
ástríkis og umönnunar móður sinn-
ar og föður. Þau vildu allt fýrir
hann gera. Þau höfðu og mikla
áhyggjur af velferð hans eftir sinn
dag og vildu sjá hag hans sem best
borgið. Það er mér Ijúft að hafa
fengið að aðstoða Henry og Gauju
á efri árum þeirra, það áttu þau
sannarlega skilið. Þau skilja eftir
hjá mér ljúfar minningar allt frá
barnsárum. Minning þeirra öldruðu
heiðurshjóna mun lifa áfram með
ættingjum þeirra og vinum. Ég og
fjölskylda mín, foreldrar og systkini
vottum Hólmari innilega samúð og
biðjum almáttugan guð að halda
verndarhendi sinni yfir honum.
Blessuð sé minning Henrys
Franzsonar og Guðbjargar Guð-
mundsdóttur.
Jón H. Karlsson.
Kristjana V. Hafliða
dóttir - Minning
Fædd 31. janúar 1918
Dáin 27. júlí 1992
Foreldrar Kristjönu voru hjónin
Hafliði Þorsteinsson frá Grenjum í
Álftaneshreppi og Steinunn Krist-
björnsdóttir frá Elliða í Staðarsveit.
Þau Tijón hófu búskap í Bergholts-
koti og bjuggu þar í 19 ár, en fluttu
árið 1922 að Stóru-Hellu við Hellis-
sand. Alsystkini Kristjönu voru tíu
og eru þau öll látin nema Steinunn.
Einnig átti Kristjana tvær háífsyst-
ur, sem báðar eru búsettar í Alaska.
Ung að árum missti Kristjana
móður sína. Dvaldi hún í nokkur
ár hjá foreldrum mínum á Hellis-
sandi. Systrakærleikur þeirra var
mikill og höfðu fjölskyldur þeirra
alla tíð mikið og gott samband.
Jana frænka giftist árið 1940
Jóni Zophoníasi Sigríkssyni frá
Krossi, Innri Akraneshreppi. Þau
eignuðust fjögur börn. Þau eru:
Hrönn, maki Halldór Jóhannsson,
Ester, dó tveggja mánaða gömul,
Börkur, maki Valgerður Sigurðar-
dóttir, og Þorsteinn, maki Hrefna
Steindórsdóttir.
Ég átti því láni að fagna að vera
barnapía hjá þeim hjónum. Oft var
komið þar við á leið okkar að norð-
an. Makar okkar töluðu mikið um
laxveiði. Margar ferðir fór hún með
manni sínum til laxveiða á ýmsum
stöðum á landinu.
Alla tíð, bæði góð og glaðlynd varstu
geymdir þú djúpan frið í hjarta þér.
Með hugrekki og þrótti þrautir barstu,
þakkaðir jafnan Guði eins og ber.
Allt fram á þínum stranga banabeði,
brosmild þú varst með ró og stilltu geði.
(Jakob Jóh. Smári.)
Blessuð sé minning hepnar.
Sendi eiginmanni börnum og
ættingjum innilegar samúðarkveðj-
ur.
Hrefna Einars og fjölskylda.
Foreldrar hennar voru hjónin
Hafliði Þorsteinsson og Steinunn
Kristjánsdóttir, búendur á eignar-
jörð sinni Bergholtskoti í Staðar-
sveit. Steinunn var fædd að Ytra-
Lágafelli í Miklaholtshreppi, for-
eldrar Vigdís Jónsdóttir og Kristján
Elíasson. Þau hjón áttu bæði stóran
ættboga um Snæfellsnes. Hafliði
var sonur Þorsteins Þórðarsonar og
Sigríðar Hafliðadóttur. Þau voru
búendur að Grenjum á Mýrum. Nú
sem fyrr sannast að enginn veit
hvað átt hefur fýrr en misst hefur.
Systir mín Jana er horfin frá okk-
ur. Við sem eftir stöndum lifum í
von um endurfundi, þegar lífsgöngu
okkar lýkur, þar til yljum við okkur
við ljós minninganna, sem við eigum
um elsku systur mína. Hún miðlaði
okkur ríkulega af manngæsku sinni
og kærleika. Hún tók svo mikinn
þátt í gleði okkar allra. Einnig miðl-
aði hún í ríkum mæli til okkar af
hluttekningu og manngæðum, já
móðurlegri umhyggju þegar sorgir
og erfiðleikar sóttu okkur heim.
Gleði hennar og hlýja voru einstök,
það var ómetanlegt að eiga hana
að. Mörg síðustu árin hefi ég átt
því láni að fagna, að eiga heimili
mitt í nálægð hennar. Ekki hafa
liðið dagar á þessum árum án þess
að við töluðum saman í síma, eða
heimsóknir væru tíðar. Það var
ómetanlegt hin síðari ár, að eiga
hana að með sinn systurkærleika
og umhyggju. Systir mín gekk ekki
heil til skógar. Rúm 30 ár hefui
hjarta- og æðasjúkdómur þjáð
hana. En hún bar þetta mein sitt
sem hetja. Já, svo að oft mundi
maður tæpast eftir hve mikill sjúkl-
ingur hún var. Lífs- og starfsgleði
hennar villtu okkur oft sýn. Hún
miðlaði svo mörgum, bæði skyldum
og vandalausum. Þau hjón voru
afar vinmörg, þau veittu ríkulega
þeim fjölmörgu sem áttu gestrisni
þeirra vísa á heimilinu fallega og
vistlega, sem hún bjó og þau bæði
hjónin fjölskyldu sinni.
Bestu alúðarþakkir skulu færðar
manni hennar og börnum fýrir alla
umhyggjuna sem þau veittu henni
í hennar sjúkdómsbaráttu. Systir
mín bar mikla umhyggju fyrir vel-
ferð fjölskyldu sinnar, var þakklát
Guði sínum fyrir þær gjafir sem
hún hlaut í börnum sínum og allri
fjölskyldu sinni. Hún var svo sann-
arlega mikil og góð fjölskyldumóðir.
Ég færi eiginmanni, börnum
þeirra og öllum afkomendum sam-
úð. Megi þau um allan aldur ylja
sér við minningu um hana sem elsk-
aði þau öll og vildi vaka yfir velferð
þeirra. Ég kveð elsku systur með
þakklæti fyrir alla systurumhyggju
og vináttu.
Steinunn H. Hafliðadóttir.
ERFIDRYKKJUR
r^n Perlan á Öskjuhlíð
p e r l a J sími 620200
+
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför sonar okkar, föður, bróður, mágs,
sonarsonar og vinar,
GUÐMUNDAR ÓLAFSSOIVIAR,
Miðvangi 14,
Hafnarfirði.
Unnur Ágústsdóttir,
Lisabet Guðmundsdóttir,
Erling Ólafsson,
Ingibjörg Svala Ólafsdóttir,
Örn Olafsson,
Friðrik Ágúst Ólafsson,
Kolbrún Olafsdóttir,
Ólafur Guðmundsson,
Þórunn Guðmundsdóttir,
Margrét Sigurgeirsdóttir,
Björgvin Björgvinsson,
Kristín Jensdóttir,
Erna Snævar Ómarsdóttir,
Hilmar Halldórsson,
Jóna Jóhannsdóttir
Sesselja Einarsdóttir,
og aðrir vandamenn.
Erfidrykkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðborð hilluuir
salir og mjög
góð þjónnsta.
Upplýsingai' í
sima 2 23 22
FLUGLEIÐIR
HÓTEL LOFTLEIIIR
Kveðjuorð:
Unnur María
Friðriksdóttir
Kveðja frá Hjálparsveit
skáta á Akureyri
Við gerðum sjálfsagt öll ráð fyr-
ir að einhvern tímann kæmi að því
að hópurinn, sem starfar í dag í
Hjálparsveitinni, yrði ekki alltaf til
staðar. Hver og einn myndi vegna
breyttra aðstæðna hverfa á braut
til annarra staða, til annarra starfa
og til annarra heimkynna.
En það átti allt að bíða síns tíma.
Við vorum ung, glöð og við vorum
bjartsýn á framtíðina. Hún var okk-
ar. En snögglega dró ský fyrir sólu.
Ein úr hópnum var hrifin á braut,
óvænt og alltof fljótt.
Hinn 2. ágúst síðastliðinn lést
einn félaga okkar, Unnur María
Ríkarðsdóttir, eftir að hafa orðið
fyrir slysi nokkrum dögum áður.
Unnur var góður og traustur félagi
sem gott var að starfa með og eiga
að vini. Þessi fjögur ár sem hún var
í sveitinni var hún ætíð tilbúin til
starfa hvort sem verkin voru lítil
eða stór, og öll verk vann hún sam-
viskusamlega, af alúð og áhuga.
Og það var aldrei leiðinlegt þar sem
Unnur var.
Hver og einn má vera vel sæmd-
ur að því að skilja eftir handa þeim
sem eftir lifa svo góðar minningar
um starf sitt og vináttu eins og
Unnur gerði. Eða eins og segir í
Hávamálum:
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
Félagar f Hjálparsveit skáta á
Akureyri senda innilegar samúðar-
kveðjur til ástvina Unnar og við
þökkum fyrir allar þær góðu stund-
ir sem við fengum að njóta með
henni.
+
Útför bróöur mins,
LEIFS LOFTSSONAR,
Vinjum,
Mosfellsbæ,
fer fram frá Lágafellskirkju laugardaginn 15. ágúst kl. 14.00.
Fyrir hönd systkina og annarra aðstandenda,
Sigurður Loftsson.
+
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
RÓSA ÞORSTEINSDÓTTIR,
Skúlagötu 40b,
Reykjavík,
lést laugardaginn 8. ágúst.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 17. ágúst
kl. 13.30.
Kristján Kristjánsson, Álfheiður Hjaltadóttír,
Anna Kristjánsdóttir, Logi Runólfsson,
Aðalheiður Kristjánsdóttir, Margrét Rósa Kristjánsdóttir,
Kolbrún Kristjánsdóttir, Lára Valdís Kristjánsdóttir,
Nanna Logadóttir, Kristján Frosti Logason.
+
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð
og hlýhug við andlát og útför litlu dóttur okkar og systur,
VALDÍSAR JÓNU ÞORSTEINSDÓTTUR,
Vallargötu 16,
Keflavík.
Þorsteinn Valur Baldvinsson, Sigrfður Björnsdóttir,
Sædís Mjöll Þorsteinsdóttir.
+
Við þökkum hjartanlega auðsýndan hlýhug og vináttu við andlát
móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu
GUÐRÍÐAR SIGURGEIRSDÓTTUR
Ingibjörg Gunnlaugsdóttir, Halla Gunnlaugsdóttir,
Sigríður Einarsdóttir, Guðlaugur Hjörleifsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Birting a fmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast sfðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru tek-
in til birtingar frumort ljóð um hinn látna.