Morgunblaðið - 20.11.1992, Blaðsíða 9

Morgunblaðið - 20.11.1992, Blaðsíða 9
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. NÓVEMBER 1992 9 Innanhússarkitekt ráðleggur viðskiptavinum Metró Guðrún Benediktsdóttir innanhússarkitekt, FHÍ, verður í versluninni Metró fimmtudag og föstudag kl. 14-18 og laugardag kl. 11-14 og veitir viðskiptavinum ráðleggingar um allt er varðar innréttingar, gólfefni, hreinlætistæki og litaval í málningu. /ÍÍÍAfes GROHE Villeroy & Boch Verið velkomin í Metró og þiggið ókeypis ráðgjöf. iWVMETRÓ ______í MJÓDD____ ÁLFABAKKA 16 • REYKJAVÍK • SÍMI 670050 VINSÆLU ULLARJ AKKARNIR KOMNIR AFTUR verb 1 6.900 kr. HANZ KRINGLUN N I pltrgiwilhliiiijtlíí) Metsölubladá hverjum degi! Dyggðinni refsað KsdtoÉMS? THK SPECWOR Thc Spccutor. 56 Doughty Strcct. London WCIN 2LL Tclcphonc: 071-405 1706; Tclc* 27124; Fax 071-242 0603 VIRTUE UNREWARDED L he clection of Governor Bill Clinton is Imagine a world in which thc Amcricans of popular opinion that offcrs advantagc ■nothing less than a cultural rcvolution. showcd thc samc lack of leadcrship, and Whether hc will bc ablc to resist th. |Remarkably, the Amcrican pcoplc havc bchaved with the samc riarrow sense of temptation of economic nationalism I .t asidc an honourablc, if awkward. man sclf-intcrcst as. say, thc wcst Europeans. rcmains to bc secn. It is fashionable to dis-1 Bandarísk menningarbylting? Breska tímaritið Spectator gerir persónu hins nýkjörna forseta Bandaríkjanna að umtalsefni í nýjasta hefti sínu. Telur tímaritið að kjör hans marki merkileg tímamót í stjórnmálasögu Bandaríkj- anna. í forystugrein Specta- tors segir: „Kjör Bill Clintons ríkisstjóra felur í sér hvorki meira né minna en menningarbylt- ingu. Það vekur athygli að bandariska þjóðin hef- ur ýtt til hliðar heiðarleg- um, en klaufalegum, manni sem hefur helgað sig þvi að þjóna landi sínu, sem uppgjafaher- maður, framkvæmda- maður, öldungadeildar- þingmaður, stjórnarer- indreki og loks með sæmd sem æðsti maður heraflans. í staðinn hefur hún kosið ungan mann með litla reynslu af öðru en hinni sveitalegu póli- tik Arkansas, sem liggur undir ásökunum um óvandlátt framhjáhald og hefur enga reynslu af herþjónustu (svo að það sé nú orðað á kurteis- islegan hátt), til að per- sónugera vonir og gildi þjóðarinnar. I þessu felst meira en að ein kynslóð taki við af annarri. Þetta gefur til kynna að Banda- ríki kynslóðar eftirstríðs- áranna séu á róttækan hátt frábrugðin Banda- ríkjum foreldra heiuiar. Það væri gott ef menn gætu huggað sig við að Bush væri einungis fórn- arlamb efnahagsþróun- arinnar. En þrátt fyrir allt svartníettishjalið hef- ur efnahagskreppan haft tiltölulega væg áhrif í Bandarflqunum og þar hefur verið hagvöxtur undanfarið eitt og hálft ár. Og burtséð frá þvi þá tókst jafnvel Herbert Hoover, í miðri krepp- unni árið 1932, að ná betri árangri gegn frá- bærum andstæðingi, heldur en George Bush. Þessi einkennilega kollsteypa ársins 1992 á sér aðrar og dýpri rætur. Það er varla annað hægt en að komast að þeirri niðurstöðu að stór hluti bandarisku þjóðarinnar hafi snúið baki við þeim gamaldags kosti: Dyggð - persónulegri og opin- berri dyggð. Heimafyrir vilja menn frelsi til að lifa lifi sinu eins og þeir vilja án þess að hömlur séu settar á fríhyggjukennda samvisku þeirra. Fólk vill geta eytt óæskilegu fóstri, notið hvaða lyija eða örvunarefna sem því dettur í hug, leggja eigið siðfræðilegt mat á hluti óháð einhveijum viðte- knu hegðunarmynstri, venjum eða trú. Erlendis vilja menn draga sig til baka. Þeir sjá ekki lengur neinn tilgang með Pax Amerieana. Hann er pen- ingasóun. Hann er óheppilegur. Tugir millj- óna fulltrúa eftirstríðs- kynslóðarinnar liafa, undir áhrifum mennta- mannayfirstéttar, sem dregur siðferðilegt rétt- mæti allra bandarískra afskipta erlendis í efa, misst alla tilfinningu fyrir æðri hhitum á borð við skyldu. í staðinn sefar fólk sig með vellulegi’i setustofu-fómfýsi." Clinton er óþekkt stærð Áfram segir: „Ættum við að hafa af þessu áhyggjur? Tvímælalaust. Imyndið ykkur veröld þar sem Bandaríkjamenn sýndu jafn litla forystu og létu gjörðir sínar ráð- ast jafn mikið af eigin- hagsmunasjónarmiðum og, svo dæmi sé tekið, Vestur-Evróþubúar. Saddam Hussein hefði verið leyft að halda Kúv- eit og þar á eftir hefði hann sölsað undir sig ol- íulindir Sameinuðu arab- ísku furstadæmanna og Saudi-Arabíu. Svo allrar sanngimi sé gjeft verður að taka fram að eim er of snemmt að spá fyrir um hvemig Clinton hefði bmgðist við í slíku neyðarástandi. Við þekkj- um manninn ekki ennþá. Þrátt fyrir að hann hafi verið mánuðum saman í sviðsljósi fjölmiðla og að óteljandi skýrslur hafi verið gefnar út með stefnumörkun á öllum sviðum þá á hann enn eftir að sýna sinn innri mann. Það eina sem við vitum, í ljósi þess hvemig hann rak kosningabar- áttu sína, er að hann er meistaralegur stjóm- málamaður, reiðubúinn að hórmangast fyrir hvaða kjördæmi sem er og taka upp hanskann fyrir alla þá afkima al- menningsálitsins sem virðast líklegir til vin- sælda. Það á enn eftir að koma i ljós hvort að hann muni standast þá freist- ingu að falla í gryfju efnahagslegrar þjóðem- ishyggju. Það er í tísku að vísa vemdarstefnud- aðri hans á bug sem kosn- ingatali, sem kaldlyndir kosningasérfræðingar hafi lagt á ráðin um, til að ná aftur stuðningi Re- agan-demókratanna; verkamannanna í iðnhér- uðum norðursins, sem yfirgáfu Demókrata- fiokkinn á ofur-fijáls- lyndistímabili hans. En ef hann er ekki skuldbund- inn þeim málstað að eðlis- fari, að frjálsum viðskipt- um verði viðhaldið í heiminum — og fátt bend- ir til þess — þá er lfldegt að hann muni sökkva enn dýpra ofan í fen verndar- stefnunnar. Vindar blása nefnilega í þá átt.“ Mistök EB Síðar í greininni segir: „Mun Clinton eyða öllum pólitískum björgum sín- um i baráttu við eigin flokk vegna þessa máls? Mun hann takast á við bandaríska verkalýðs- sambandið og eiga á hættu að glata stuðningi Reagan-demókratanna að nýju? Auðvitað ekki. Hann iiiun haga seglum eftir vindi. Stinga putta uppí loft og velja braut hinnar miiuistu dyggðar. Nú þegar hefur hann kynnt áætlanir um sér- staka skatta á erlend fyr- irtæki með rekstur í Bandaríkjunum, sem byggjast ekki á hagnaði heldur veltu og myndu í raun fela í sér aukaálagn- ingu í refsingarskyni. Þetta er ekki maður sem verður bumbult við til- hugsunina um viðskipta- stríð. Evrópubandalagið mun kannski sjá eftir því að Iiafa ekki tryggt sér GATT-samning á meðan síðasti alþjóðasinninn í bandarískum forsetastóli var emi við völd.“ SÍMINN ER 689400 BYGGT & BÚIÐ KRINGLUNNI FðSTUDAGUR TIL FJÁR STURTUSETT í DAG Á KOSTNAÐARVERÐI BYGGT&BtlÐ I KRINGLUNNI

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.