Morgunblaðið - 17.06.1993, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. JÚNÍ 1993
Baldur Hólmgeirs-
son - Minning
Fæddur 14. maí 1930
Dáinn 9. júní 1993
Aldrei hef ég átt eðalsteina, en
vini hef ég átt með svo fagra fleti
að fægður demantur félli vafalaust
í skuggann. En þeim sem demantana
bera er tamast að dást að þeim í
hendi sér og njóta ljósbrotsins, en
vininn virðist maður mest og best
geta metið úr íjarlægð. Fyrir þessu
finst mér ég fmna núna, því að hann
eisku Baldur minn er horfinn á
braut. Hann er samt ekki farinn
mjög langt frá mér, því að Baldur
á vissan stað í hjarta mínu og ég
veit að ég átti iíka vissan stað í hjart-
anu hans.
í þeim heimi sem Baldur á heima
núna veit ég að honum líður vel og
ég veit líka að fólkið í þessum
óþekkta heimi tekur vel á móti hon-
um.
Með þessum orðum langar mig
að kveðja vin minn sem kom mér
svo oft til að brosa, með sinni léttu
lund og glettnu augum.
Elsku Didda, Hólmgeir og Biggi,
megi Guð hjálpa ykkur í sorg ykkar.
Brynja Hauksdóttir.
Mig langar til að minnast föður
míns, Baldurs Hólmgeirssonar, með
nokkrum orðum. Mér skilst að það
sé ekki venja að börn skrifí um látna
foreldra sína, en við feðgamir létum
yfírleitt ekkert slíkt aftra okkur frá
því að gera það sem okkur þótti rétt
í það og það skiptið. Ég ætla mér
ekki að rekja uppvöxt hans, búsetu
á hinum og þessum stöðum, fyrri
störf og þess háttar. Það gera aðrir
á þessum síðum, þegar þeir minnast
vinar síns og heiðra minningu hans
eins og hann átti fyllilega skilið.
Ég og fjölskylda mín berum til
grafar á morgun besta vin minn og
sálufélaga, sem hefur reynst mér
stoð og stytta, leiðbeinandi í lífínu,
faðir og umfram allt félagi. Þó að
hann hafí undanfarin ár átt við mik-
il veikindi að stríða, þá lét hann aldr-
ei slíkt hafa veruleg áhrif á sig,
heldur hélt hann baráttunni ótrauður
áfram. Það þarf mjög sterkan per-
sónuleika til að þola langvarandi
sjúkrahúslegu fjarri eiginkonunni
sém alltaf hefur staðið við hlið hans,
eins og tveir fingur á einni hendi.
Og þrátt fyrir allt, þá var alltaf stutt
í brosið og góða skapið, sem var
alltaf það sem gerði hann að svo
sterkum persónuleika.
Ég gæti rakið mörg dæmi um það
hversu stórkostlegur hann var í
raun, víðsýnn, mjög vel lesinn og
framtakssamur á þann hátt, að hann
framkvæmdi það sem honum sýnd-
ist, og sfóð við sitt gagnvart sjálfum
sér og fjölskyldu sinni, sem hann
lýsti oft sem eylandi. Það þarf sterk
bein til að setjast að í nýju landi á
miðjum aldri með unglinga, en hann
ákvað í samráði við lífsfélaga sinn
að ef þetta yrði ekki gert núna, yrði
það aldrei gert. Þetta lífsviðhorf
mótar okkur bræðuma á þann hátt
að samstaða, samkennd og umfram
allt víðsýni og lífsreynsla er sá besti
skóli sem við hefðum nokkurn tím-
ann getað fengið.
Þegar ég hugsa til baka koma
minningarnar ljóslifandi fram um
ERFIDRYKKJUR
Yerð frá kr. 850-
perlan sími620200
þann besta félaga sem ég hef notið
þess heiðurs að fá að vera samferða
í 30 ár. Minningin um góðan dreng
lifír áfram í okkur öllum. Ég þakka
föður mínum fyrir samfylgdina og
kveð hann með nokkrum línum sem
hann orti til móður minnar:
Til mömmu
Mín elsku hjartans ástin hrein
er eins og dýrðleg rós
svo undirfópr er ei nein
við árdags fyrsta ljós.
Þótt byltist jörð og sökkvi í sjó
og sölni heimsins glóð. .
Þín ást mér veitir frið og fró
sem fagurt ástarljóð.
Því þú átt skilið heiður, hrós
frá hjartans tæru lind
mín ást er líkust rauðri rós
í roðans árdagsmynd.
(Baldur Hólmgeirsson)
Hólmgeir Baldursson.
Genginn er góður drengur. Vinur
minn Baldur Hólmgeirsson er allur.
Baldri kynntist ég lítillega fyrir hart-
nær 40 árum, en fyrst í alvöru fyrir
rúmum 20 árum, er hann fluttist til
Keflavíkur, þar sem hann rak prent-
smiðju um skeið. Einhvem veginn
æxlaðist svo til að við fórum að vinna
saman sem skemmtikraftar á
mannamótum. Það var skemmtileg-
ur tími. Baldur var leiklistarskóla-
genginn með mikla æfíngu í sviðs-
framkomu og naut augnabliksins í
leikrænni tjáningu. Baldur starfaði
í áraraðir við blaðamennsku og var
um tíma ritstjóri þekkts vikublað.
Hann var frábær íslenskumaður og
vann mikið við þýðingar á alls kyns
afþreyingarefni. Hann var fær vélse-
tjari á gamla vísu og þýddi oft beint
í blýið eins og það var kallað.
Baldur var ætíð bam hinnar líð-
andi stundar í samtímanum. Hann
var að jöfnu glaðsinna og vildi gera
gott úr öllum vandamálum, bæði
sínum og annarra. Enda var hann
laus við alla fordóma út í lífíð og
tilveruna og tók veikindum og mót-
læti með yfírvegun og ró.
Á síðastliðnu hausti lágu leiðir
okkar saman á Borgarspítalanum í
einn sólarhring. Sátum við og spjöll-
uðum saman eina kvöldstund um
alla heima og geima.
Eiginkonu hans Þuríði og sonum
votta ég einlæga samúð. Geymd er
minning um góðan dreng. Hafðu
þökk fyrir samfylgdina.
Kristinn Kaldal.
Sigurður Magnússon,
Akranesi — Minning
Fæddur 1. október 1930
Dáinn 11. júní 1993
Dásamlegasti árstíminn er vorið,
sumarkoman. Blómin og grösin sem
fölnuðu sl. haust, hafa sofíð í mold
og vaknað til gróandans og lífíð
hefur sigrað dauðann. Allir fagna
slíkri lífskeðju sem Almættið stjóm-
ar. Um þessar mundir þegar sólin
er hæst á lofti í okkar fagra landi,
lauk jarðvistardögum góðs vinar,
Sigurðar Magnússonar frá Söndum
á Akranesi. Dauðinn kom reyndar
sem líkn við þraut. Nokkurra ára
ólæknandi sjúkdómur, sem lækna-
vísindin ráða lítið við, höfðu brotið
niður þrek hans og þol. Svona geta
örlögin verið hörð, en aldrei heyrði
ég Sigurð mæla æðruorð í þeirri
baráttu.
Hvað er lífið? Léttvindi,
sem leikur um heimsins sanda.
Straumorka er stórbrotin
stefnir til æðri landa.
(E.J.P.)
Sigurður var borinn og barn-
fæddur Akumesingur. Hann fædd-
ist hinn 1. október 1930 og vom
foreldrar hans sæmdarhjónin
Magnús Magnússon bátasmiður og
Guðrún Símonardóttir, er bjuggu á
Söndum á Akranesi. Þau eignuðust
13 börn og var Sigurður næstyngst-
ur í röðinni.
„Snemma beygist krókurinn til
þess, sem verða vill.“ Sigurður var
aðeins 14 ára er hann hóf störf hjá
hinu þekkta fyrirtæki Þorgeiri og
LEGSTEINAR
MOSAIK H.F.
Hamarshöfða 4 — sími 681960
Ellert á Akranesi og þar lærði hann
skipasmíði. Hjá því fyrirtæki starf-
aði hann í nær því hálfa öld, ef frá
em talin þrjú ár sem hann var frá
vinnu vegna berklaveikinnar, sem
tók hann taki á unga aldri. Þá varð
hann að dvelja um tíma bæði á
Vífílsstöðum og á Reykjalundi, en
náði sér alveg á strik eftir þau átök.
Á Vífílsstöðum kynntist Sigurður
Gyðu Ástvaldsdóttur sem síðar varð
eiginkonan og góður lífsförunautur.
Þau gengu í hjónaband hinn 1. maí
1952 og eignuðust dótturina Sig-
ríði, sem var augasteinninn þeirra.
Þannig var, að við hjónin bjugg-
um á Akranesi í 13 ár vegna banka-
starfa minna þar. Þá vildi svo til,
að Landsbankinn leigði íbúð í nýju
húsi í Krókatúni 4 sem Sigurður
og Eggert, bróðir hans, höfðu ný-
lokið við. Bjuggum við Denna á
efri hæðinni, en Gyða og Sigurður
á 1. hæð. Við kynntumst þeim hjón-
um því mjög vel, okkur og bömun-
um til mikillar gleði og blessunar.
Hjá þeim hjónum sat góðvildin
ávallt í fyrirrúmi og urðu bömin
okkar, Elías og Ingibjörg, sem
fæddust á Akranesi, mjög hænd að
þeim. í sjö ár bjuggum við saman
í Krókatúni 4, allt þar til við flutt-
umst í nýjabankahúsið við Akratog
árið 1973. í mörg ár töluðu bömin
okkar um ævintýralegu gamlárs-
kvöldin á Akranesi, þegar Sigurður
skaut upp sínum stóru og kraftm-
iklu flugeldum á loft upp og himinn-
inn yfir Krókalóni var ein geisla-
dýrð, þetta voru ógleymanleg gaml-
árskvöld.
Eftir að við fluttumst frá Akra-
BLOMIÐ
- Blóm - Skrcylingar - Gjafavara
Kransar - Krossar - Kistuskrcytingar
Úrval af scrvícllum
OPIÐFRÁ KL. 10-21
GRENSÁSVEGI 16 • SÍMI 811330
Minning
Leifur Blumenstein
Fæddur 12. ágúst 1930
Dáinn 11. júní 1993
Hinn 11. júní sl. andaðist eftir
stutta legu í Landspítalanum Leifur
Blumenstein byggingafræðingur á
63. aldursári. Hann var fæddur í
Reykjavík 12. ágúst 1930, sonur
hjónanna Jónínu og Andrésar
Blumenstein Karlssonar.
Leifur ólst upp í Reykjavík, lauk
venjulegu skólanámi og fór síðan í
Iðnskólann og lauk þar námi í hús-
gagnasmíði. Hann starfaði í nokkur
ár við smíðar, en fór síðan til Þýska-
lands til frekara náms og lauk þar
prófí í byggingafræði. Að loknu
prófí starfaði Leifur um tíma hjá
Hannesi Kr. Davíðssyni arkitekt,
en árið 1962 hóf hann störf hjá
byggingadeild borgarverkfræðings,
sem þá var nýstofnuð. Má segja,
að þar liggi hans aðalævistarf.
Byggingadeildin var í upphafí
mjög fámenn og starfaði í nánu
samstarfí við embætti húsameistara
borgarinnar. Lengi framan af var
Leifur eini tæknimenntaði starfs-
maður deildarinnar og lenti því
mjög á honum að móta starf deild-
arinnar. Þegar deildin varð stærri
og fjölmennari, varð Leifur tækni-
deildarstjóri byggingadeildar. Aðal-
verksvið hans varð að stjórna hönn-
un, gerð útboðsgagna og hafa yfír-
umsjón með framkvæmdum.
Um miðjan sjöunda áratuginn
var Höfði, móttökuhús borgarinnar,
endurbyggður. Valdist Leifur til
þess að hafa umsjón með því verki
og hófst þar með sá þáttur á starfs-
ferli hans, sem lengst mun halda
nafni hans á loft. Leifur varð einn
nesi, gisti sonur okkar Elías oft hjá
Gyðu og Sigga á Akranesi um ára-
mót, að öðrum kosti var ekkert
gamlárskvöld hjá honum. Mörgum
öðrum skemmtilegum atvikum
bregður upp í hugskoti minning-
anna frá Akranesárum okkar, sem
við þökkum Gyðu og Sigurði fyrir.
F’yrir tíu árum syrti í álinn, því
,að Gyða veiktist af skæðum sjúk-
dómi og lést um aldur fram hinn
27. október 1983. Sigurður lét þó
ekki deigan síga, en starfaði ötul-
lega hjá fyrirtækinu Þorgeiri og
Ellert á meðan kraftar leyfðu. Hann
þótti vel verki farinn, eins og aðrir
bræður hans frá Söndum, er þar
unnu og stóðu allir vel fyrir sínu.
Mikil eftirsjá er að góðum og
mætum manni. Við leiðarlok er því
efst í huga þakklæti til góðs vinar
fyrir frábær kynni og vinsemd, sem
ekki gleymist.
Enginn skilur lífsins leiðir
lögmál tímans hulið er.
Vonin ein, hún birtu breiðir
birtu lífs á móti þér.
(O.E.)
Við Denna og börnin sendum
einkadótturinni Sigríði, Eric og son-
um þeirra, ásamt öðrum ástvinum,
einlægar samúðarkveðjur. Blessuð
sé minning Sigurðar Magnússonar.
Sveinn Elíasson.
af frumkvöðlum í endurbyggingu
gamalla húsa. Þau eru orðin æði
mörg húsin, þar sem hann hafði
með höndum hönnun og umsjón.
Má þar nefna: Fríkirkjuveg 11,
Tjarnargötu 33, gamla Iðnskóla-
húsið við Lækjargötu; Viðeyjarstofu
og Viðeyjarkirkju. Bárujámsklædd
timburhús voru sérgrein hans og
var hann helsti sérfræðingur hér-
lendis í frágangi slíkra húsa.
Trúmennska, nákvæmni og heið-
arleiki einkenndi öll þessi störf
Leifs, einkum lagði hann mikið á
sig við endurbyggingar gamalla
húsa til að ná sem bestum árangri
við að færa þessi hús í upprunalegt
horf.
Árið 1980 varð Leifur fyrir því
slysi, að vinnupallar við gamla Iðn-
skólann í Lækjargötu hrundu, þegar
hann var þar við störf. Slasaðist
hann alvarlega og hlaut af varan-
lega örorku. Slys þetta flýtti fyrir
starfslokum Leifs og beiddist hann
lausnar frá störfum 1. ágúst 1986.
Þrátt fyrir það, að hann léti af
störfum sem fastur starfsmaður
Reykjavíkurborgar hélt Leifur
áfram ráðgjafarstörfum, einkum
varðandi endurbyggingu gamalla
húsa. Á þessu tímabili sá hann
ásamt öðrum um ráðgjöf vegna
endurbyggingar Viðeyjarstofu og
Viðeyjarkirkju. Þá veitti hann ráð-
gjöf við endurbyggingu Bessastaða-
stofu og lauk vinnu við gamla Iðn-
skólahúsið, sem nú er safnaðar-
heimili Dómkirkjunnar, auk margs
annars.
Húsateikningar, bæði af nýjum
húsum, viðbyggingum og breyting-
um stundaði Leifur alla tíð og ligg-
ur töluvert eftir hann á því sviði.
Kennslu stundaði Leifur lengst
af, bæði við Meistaraskóla Reykja-
víkur, Tækniskóla íslands og Iðn-
skólann í Reykjavík. Þá var hann
eftirsóttur fyrirlesari á námskeiðum
og ráðstefnum um viðhald og end-
urbyggingu gamalla húsa.
Leifur lagði mikla áherslu á að
viðhalda og bæta við þekkingu sína.
í því skyni fór hann margar ferðir
til útlanda á byggingarsýningar.
Var hann eftirsóttur sem fararstjóri
í slíkar ferðir.
Leifur kvæntist Bergljótu Sigfús-
dóttur og áttu þau þijá syni, þá
Braga arkitekt, Sigfús Tryggva
rafvirkja og Eirík Frey húsasmið.
Þá ólst upp hjá þeim Hlynur flug-
virki, sonur Bergljótar. Þau hjón
slitu samvistum fyrir nokkrum
árum.
Að lokum eru Leifi færðar þakk-
ir frá núverandi og fyrrverandi
starfsmönnum byggingadeildar fyr-
ir leiðsögn og samstarf á liðnum
árum. Við minnumst hans sem góðs
samstarfsmanns og félaga og hefð-
um kosið að njóta samvista við
hann lengur, en enginn má sköpum
renna.
Öldruðum foreldrum Leifs og
öðrum ættingjum eru hér með færð-
ar innilegustu samúaðrkveðjur
vegna hins ótímabæra fráfalls.
F'riðhelg veri minning hans.
Samstarfsmenn.