Morgunblaðið - 17.07.1993, Blaðsíða 13

Morgunblaðið - 17.07.1993, Blaðsíða 13
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 17. JÚLÍ 1993 13 OTTINN VIÐ ÚTLENDINGA eftirAmal Qase Nýlega var sýndur umræðuþátt- ur í ríkissjónvarpinu sem hét Ótt- inn við útlendinga. í þessum þætti var rætt um hvort ótti sumra ís- lendinga við útlendinga væri ástæðulaus. Flestir þátttakendur voru sammála um það að ástæðu- laust væri að óttast slæm áhrif innflytjenda á íslenska menningu og þjóðlíf og meira að segja héldu sumir því fram að innflytjendur auðguðu íslenska menningu, þ.e.a.s. því fleiri útlendingar sem kæmu til íslands því betra fyrir íslenskt mál og menningu. Er þetta fólk að grínast eða blekkja sjálft sig, eða talar það svona bara til að vera gott og kurteist í sjónvarpinu? Hvað er svona gott við að hleypa tugum útlendinga inn í landið sem nenna aldrei nokkurn tíma hvorki að læra íslensku né að laga sig að þessu þjóðfélagi? Allir sem vilja vita að Island er fullt af „íslendingum" sem hafa verið búsettir á íslandi í áraraðir, jafnvel áratugi, en kunna samt ekki að kaupa sér brauð út í búð á íslensku þótt líf lægi við. Þessu fólki hefði að mínu mati aldrei átt að veita íslenskan ríkisborgararétt. Talandi um ís- lenskan ríkisborgararétt er stað- reynd að þótt samkvæmt reglum eigi útlendingar sem fá íslenskt ríkisfang að tala og skilja íslensku, veit Alþingi íslendinga sem veitir okkur útlendingum slíkt ríkisfang, ekkert um það hvort umsækjendur kunna íslensku. Að vísu á umsækj- andi að senda Alþingi vottorð um að hann/hún kunni íslensku en slíkt vottorð getur hver skrifandi Islendingur skrifað. Hann þarf til dæmis ekki að vera íslenskukenn- ari eða einhver sem fæst við málið í starfí. Ef íslenskukunnátta væri skilyrði fýrir veitingu ríkisfangs myndu allir sem hafa áhuga á að gerast íslenskir borgarar læra málið. Þess má geta að íslenskt ríkisfang er helst eftirsóknarvert fyrir þá sem eru frá Afríku og Austur-Evrópu þar sem flestir vilja losna undan stríði og alls konar vandamálum sem stríði fylgja, eða þá frá Asíu, en í þeim löndum er mannfjöldinn helsta vandamálið og eru langflestir sárfátækir. Þetta fólk myndi gera hvað sem er til þess að öðlast íslenskt ríkisfang, þar á meðal að læra íslensku. Samkvæmt fjölmiðlum eru flest- ir sem koma til íslands til að setj- ast að konur frá fyrrnefndum lönd- um. Þar sem ég er svört hef ég á þessum sex árum sem ég hef verið búsett á íslandi kynnst mörgum konum frá Afríku og Asíu. Allar þessar konur eiga það sameiginlegt að vera eða hafa verið giftar ís- lenskum mönnum sem þær kynn- ast í bréfaskiptum eða fyrir til- stilli kunningja með það í huga að giftast. Þessar stelpur sem eru yfirleitt um eða undir tvítugu gift- ast þessum ókunnugu mönnum í leit að betra lífi og freista þess að fá vinnu á íslandi og þar af leið- andi að geta veitt fátækri fjöl- skyldu sinni í heimalandi sínu fjár- hagslega aðstoð. Ævintýraferð til íslands endar í mörgum tilfellum með martröð. Þær komast að því að á íslandi bíður þeirra ekkert nema barsmíðar og nauðganir sem eru aldrei kærðar af ótta við meira ofbeldi. í fyrra sagði ung stúlka frá Asíu mér frá hræðilegu kyn- ferðislegu ofbeldi sem hún þurfti að þola af hendi íslensks karl- manns. Þegar ég spurði hana af hveiju hún kærði hann ekki, svar- aði hún að bragði: „Ertu vitlaus! hann er hvítur, karlmaður og ís- lendingur, hver myndi taka mark á mér?“ Hún er varla talandi á ensku og hvorki talar né skilur íslensku þrátt fyrir margra ára Amal Qase A „Eg er sannfærð um að væri íslenskukunnátta skilyrði fyrir búsetu á Islandi gæti slík með- ferð á útlendum konum ekki viðgengist hér á landi.“ dvöl á íslandi og það að hún sé íslenskur ríkisborgari. Vegna þess hún talar ekki íslensku veit hún ekki um rétt sinn. Við vitum af hverju þessar út- lendu konur giftast þessum mönn- um en hvaða íslenskir karlmenn giftast þeim? Hvaða Islendingur flettir upp mynd í bæklingi og seg- ir: „Ég vil þessa,“ og svo pantar hann hana? Já, pantar hana af því að þeir eru að panta þessar konur eins og hverja aðra vöru í vöru: lista. Hverjir eru þessir menn? í þessum hópi eru menn sem engin kona með réttu ráði á íslandi kær- ir sig um að koma nálægt. Þessar aumingja stelpur í fjarlægum lönd- um vita ekkert um þá og halda í rauninni að þeirra bíði auður og frjálst líf á íslandi en í staðinn gerast þær margar hverjar húsdýr þessara manna sem berja þær og nauðga þeim svo árum skiptir án þess að eiga á hættu að vera kærð- ir. Sumar þessar konur vilja læra íslensku en geta það ekki fyrir „eiginmönnunum" sem banna þeim að fara í skóla og koma í veg fyr- ir að þær umgangist annað fólk. Ef þær vinna úti sem getur ekki verið annað en í einhverri ómögu- legri verksmiðju eða í fiski — enda tala þær ekki málið — eiga þær að fara beinustu leið heim eða þær fá fyrir ferðina. Ég er sannfærð um að væri ís- lenskukunnátta skilyrði fyrir bú- setu á íslandi gæti slík meðferð á útlendum konum ekki viðgengist hér á landi. Höfundur er frá Sómalíu og er nemundi við Háskóla íslands. 9098 Piparstautur VARIST EFTIRLÍKINGAR ALESSI KRINGLUNNI S: 680633 UMFERÐAR RÁÐ AFENGISVARNARAÐ

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.