Morgunblaðið - 16.10.1993, Side 34

34
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 16. OKTÓBER 1993
Fi’iður er ísrælum mikilvægur
eftir Fjólu Margréti
Hrafnkelsdóttur
Eftir að hafa lesið dagblöð og
fengið fréttir frá íslandi um stríð
og samninga ísraela og Palestínu-
manna og móttöku íslendinga á
utanríkisráðherra ísrael Shimen
Peres get ég ekki staðist að láta í
ljós álit mitt á þessum málum.
Ég er „au-pair“ í Bandaríkjunum
og íjölskylda mín er gyðingatrúar,
þar að auki er „gestamóðir" mín
fædd og uppalin í ísrael. Að búa
hjá gyðingum er ekkert öðruvísi en
að búa hjá venjulegri fjölskyldu á
ísiandi, nema kannski að ekki er
borðað svínakjöt og skelfískur.
Auðvitað er trúin ekki sú sama en
þetta fólk er ekki að trana neinu
fram sem þú hefur ekki áhuga á.
Þó nokkuð hefur ísrael verið í
heimspressunni síðustu mánuði og
þá sérstaklega síðan í júlí. Því hef-
ur ekki verið komist hjá því að
ræða þessi mál á heimilinu. „Gesta-
móðir" mín , Sarah, er mjög heit í
umræðum um þessi mál enda mjög
pólitísk. Fólk heldur sjálfsagt að
hún sjái ekki nema eina hlið á hlut-
unum. Það tel ég vera rangt, því
hún er ekki aðeins skynsöm og rétt-
sýn, heldur lika fluggáfuð. Hún er
búin að vera búsett í Bandaríkjun-
um í 12 ár. Hún er með master-
gráðu í viðskiptum frá Stanford,
þá vann hún í nokkur ár á Wall
Street.
Sarah segir að ekkert sé ísraelum
mikilvægara en að friður ríki, en
hvað má þessi friður kosta! Sumir
munu sjálfsagt segja að það ætti
ekki að skipta máli svo framarlega
sem friður komist á, en ef þið horf-
ið í eigin barm hveiju væruð þið
tilbúin að fóma? Ég var svo heppin
að fá tækifæri til að fara til ísraels
með íjölskyldu minni í júlí sl.
Kannski var ekki farið á besta tíma,
því meðan á dvöl okkar stóð þar
ríkti stríðsástand í hluta af ísrael.
Það hefur verið mjög mikill titring-
ur í ísrael á árinu 1993. Á tímabili
voru hryðjuverkahópar sem stund-
uðu að stinga gyðinga í bakið út á
götu, þama vom fómarlömbin sak-
laust fólk. í norðurhluta ísraels var
mikið um hryðjuverk, þá sérstak-
lega við landamærin. Líbanonmegin
landamæranna býr mikið af Palest-
ínumönnum. Í marga mánuði vom
hryðjuverkamenn sendir yfir landa-
mærin til þess að drepa ísraelska
hermenn. Meðan á dvöl minni stóð
þar heyrðum við á næstum á hveij-
um morgni að einn, tveir, þrír eða
fleiri hermenn hefðu verið skotnir
til bana. Hverjir eru að ofsækja
hvetja þama?! Áttu ísraelsmenn að
láta þetta ganga svona áfram?
Hvað hefðu Palestínumenn tekið sér
næst fyrir heldur? Auðvitað vom
þeir að drepa hermenn í þessu til-
viki en ekki saklausa borgara. _Með-
an á þessu stóð var fólki í ísrael
hjálpað að komast í burtu frá
hættusvæðunum og til að koma sér
fyrir hjá vinum, ættingjum eða vel-
gjörðarmönnum á hættuminni stöð-
um. Þegar ástandið var orðið illþol-
anlegt þá ákváðu ísraelsk stjómvöld
að tími væri til að gera eitthvað í
málunum, þeir ákváðu og fram-
kvæmdu árás á þorp þar sem aðalb-
ækistöðvar hryðjuverkasamtak-
anna em staðsettar. Þó að Palest-
ínumenn hefðu vel vitað að búast
mætti við svari af þessu tagi frá
ísrael þá hafði ekkert verið gert í
því að flytja a.m.k. konur og böm,
saklaust fólk, á hættuminna svæði.
Það sem hefði auðvitað verið enn
betra fyrir Palestínumenn hefði
verið að staðsetja bækistöðvar sinar
einhvers staðar annars staðar en
þar sem saklaust fólk gat verið í
hættu. Þeir sem fluttir vom í burtu
ísraelsmegin vegna hættu á yfírvof-
andi átökum vora aldrei í hættu,
þeir vora fluttir til staða langt frá
Fjóla Margrét Hrafnkelsdóttir.
„Málið er bara að það
er alveg hræðilegt að
fólk skuli taka svo
sterka afstöðu að Isra-
elar séu ekkert annað
en skepnur og morð-
ingjar.“
vígstöðunum ef eitthvað færi úr
böndunum.
Það er voðalega erfítt að sjá
hver sé „góði karlinn" og hver er
„vondi" í þessum málum. I raun og
vem er enginn góður og enginn
vondur. Málið er bara að það er
alveg hræðilegt að fólk skuli taka
svo sterka afstöðu að ísraelar séu
ekkert annað en skepnur og morð-
ingjar. Þetta er fólk sem er að reyna
að veija sjálfstæði sitt eins og svo
margar aðrar þjóðir hafa gert.
Meðan á dvöl minni stóð í ísrael
Andvirði 3 ríkisjeppa var-
ið til reksturs Fæðing-
arheimilisins árið 1994!
eftir Hólmfríði
Signrðardóttir
Undanfarið hefur verið mikil
umræða um kaup á þremur glæsi-
kermrn fyrir embættismenn, sem
greiddar em af almannafé. í fram-
haldi af þessu vill stjóm Náttúm-
bama benda á eftirfarandi stað-
reyndir — staðreyndir sem sýna svo
um munar þá fyrirlitningu sem fjöl-
skyldunni og þá ekki síst konum
og börnum þeirra er sýnd. Kostnað-
ur — já takið eftir — kostnaður
jeppakaupa handa Seðlabanka-
stjóra og forstöðumönnum Byggða-
stofnunar og Þjóðhagsstofnunar er
nú þegar kominn talsvert yfír þá
upphæð sem áætluð er til reksturs
Fæðingarheimilis Reykjavíkur á
fjárlögum fyrir árið 1994,. Já, nú
kynni einhver að verð^nssdhSam-
kvæmt fmmvarpi. tims&xl9$<k er
áætlað að veija
rekstuE^Fæðin^jnmUllS,
. víkur^^ðeins^OKpfyftM
sinna um SOWiæoing^iiflTflfcrinu
1994, en fæðingar á heimilinu vom
svo margar meðan reksturinn var
í fullum gangi. Samkvæmt upplýs-
ingum frá Fæðingardeild Landspít-
alans vom 282 fæðingar þar í sept-
ember, nær jafn margar fæðingar
og í svoftölluðum álagstoppi í maí
síðastliðnum — fyrstu 5 daga októ-
bermánaðar fæddust 50 börn þann-
ig að hann virðist einnig ætla að
verða álagsmánuður. Við hjá sam-
tökunum Náttúmbörnum höfum
„Það er hreúyÆjdd
ásséttanleglIaomðBra á
hærri upphæð renna til
þriggja „embættis-
karla“ — en samfélagið
treystir sér til að bjóða
fæðandi konum og fjöl-
skyldum þeirra.“
Hólmfríður Sigurðardóttir
frétt af dauðþreyttum mæðmm sem
koma útkeyrðar heim eftir sængur-
leguna. Sumar hveijar em búnar
að liggja á 6 manna stofu sem
stundum hefur verið breytt í 7
manna stofu. í raun má tala um
12-14 manna stofu því börnin em
jú þama líka. í nútíma þjóðfélagi_
er stöðugt lögð meiri áhersla á fyrir-
byggjandi aðgerðir í heilsugæslu
íbúa. Við emm frædd um rétt mat-
aræði til að forðast t.d. of hátt
kólesterol — og er ráðlagt að hreyfa
okkur meira. Tannlæknar hafa ver-
ið duglegir við að brýna fyrir okkur
rétta umhirðu tanna — með góðum
árangri. I Ijósi alls þessa skýtur það
skökku við að þegar nýr þjóðfélags-
þegn lítur dagsins Ijós virðist ekki
lengur mikilvægt að búa svo um
hnútana að fjölskyldan komist
klakklaust í gegnum fyrstu vikuna.
Hér er ekki verið að sakast við
starfsfólk Landspítala — síður en
svo — því starfsfólk þar vinnur eins
vel úr aðstæðum og mögulegt er.
En þegar álagið er of mikið eins
ogMindanfarið, þá e^kki hægCað
luffi frænhjá beirjytaðrevrnmð
hfc&BjJ^ira^tii^böndunui^. Það er
hmntekki ásættanlegt að liorfa á
hærri upphæð renna til þriggja
„embættiskarla" en samfélagið
treystir sér til að bjóða fæðandi
konum og fjölskyldum þeirra.
Fyrir hönd samtakanna Náttúm-
bama. (Náttúmbörn em landssam-
tök þeirra er láta sig varða rétt
kvenna og barna við barnsburð.)
Höfuadur er jarðvegs-
líffræðingur.
bjó ég hjá ísraelskum fjölskyldum
og eins heimsóttum við marga af
vinum og ættingjum „gestamóður“
minnar. Allir vom mjög venjulegir,
óskaplega almennilegir bara rétt
eins og annað fólk. Ég fór inn í
þorp þar sem einungis arabar
bjuggu. Bíllinn okkar var ekki
grýttur og við vomm ekki drepin.
Einnig búa arabar og gyðingar
saman í þorpum og borgum og flest
allir búa saman í sátt og samlyndi
og margir hveijir hafa sterk vin-
áttubönd. Það em jafnvel arabar í
ísraelska hemum og arabar eiga
ÁRIMAÐ HEILLA
Ljósmyndarinn Jóhannes Long
HJÓNABAND. Gefín vom saman
í hjónaband 7. ágúst sl. í Háteigs-
kirkju af sr. Guðna Gunnarssyni
Edda Björg Skúladóttir og Gunnar
Þór Pétursson. Heimili þeirra er á
Flókagötu 27, Reykjavík.
Ljósmyndarinn Jóhannes Long
HJÓNABAND. 3efín vom saman
í hjónaband 14. ágúst sl. í Lágafells-
kirkju af sr. Pálma Matthíassyni
Anna Hjördís Ágústsdóttir og
Hreinn Ólafsson. Heimili þeirra er
í Sporhömmm 6, Reykjavík.
Ljósmyndarinn Jóhannes Long
HJÓNABAND. Gefín voru saman
í hjónaband 10. júlí sl. í Bústaða-
kirkju af sr. Pálma Matthíassyni
Guðlaug Gísladóttir og Theódór
Sveinjónsson. Heimili þeirra er í
Unufelli 5, Reykjavík.
menn á ísraelska þinginu. Þessir
arabar em einnig Palestínumenn,
þetta er bara fólk sem ákvað að
búa áfram í ísrael, hinir ákváðu að
flýja landið þvi þeir gátu ekki hugs-
að sér að búa við stjóm gyðinga.
Gyðingum er ekki kennt að hata
araba, þeim er ekki kennt að arab-
ar séu einskis virði. Auðvitað er
þeim kennt að taka þeim með varúð
en það er bara eins og með allt sem
við þekkjum ekki fullkomlega.
Svo margt annað væri hægt að
draga upp til að vekja fólk til um-
hugsunar.
Munið bara, það em fleiri en ein
hlið á hveiju máli.
Höfundur er „au-pair“ hjá
gyðingafjölskyldu í
Bandaríkjunum.
Ljósmyndarinn Þór Gíslason
HJÓNABAND. Gefín vom saman
í hjónaband 24. júlí sl. í Dómkirkj-
unni af sr. Pálma Matthíassyni
Kristín Pétursdóttir og Ámi Guð-
brandsson. Heimili þeirra er á
Kleppsvegi 132, Reykjavík.
* Ljósmyndarinn Jóhannes Long
HJÓNABAND. Gefín voru saman
í hjónaband 21. ágúst sl. í Landa-
kotskirkju af sr. Georg Þórdís
Thorlacius og Haukur Hafsteins-
son. Heimili þeirra er í Kiel, Þýska-
landi.
Ljósmyndarinn Jóhannes Long
HJÓNABAND. Gefin voru saman
í hjónaband 14. ágúst sl. í Viðey
af sr. Þóri Stephensen Birgitta
Baldursdóttir og Oskar Guðmunds-
son. Heimili þeirra er á Hvamms-
braut 6, Hafnarfirði.