Morgunblaðið - 29.01.1994, Qupperneq 28

28
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. JANÚAR 1994
-t
Á braut til betri lífskjara
eftir Valgerði
Sigurðardóttur
Nú um helgina verður prófkjör
sjálfstæðismanna í Hafnarfirði til
bæjarstjórnarkosninga í vor.
Margt frambærilegra kvenna og
karla er í framboði og kemur nú
til kasta bæjarbúa að velja fólk
til forystu. Sjálfstæðisstefnan er
boðar frelsi til orðs og athafna er
sú stefna sem ég aðhylltist ung.
Gekk ég þá 21 árs gömul til liðs
_ við Sjálfstæðiskvennafélagið Vor-
" boða til að staðfestá skoðanir mín-
ar sem ganga út á að vernda per-
sónuleika hvers og eins og efla
blómlegt mannlíf bæjarbúa.
Málaflokkar bæjarfélagsins eru
37, fyrir utan bæjarráð og -stjórn.
Þessa málaflokka er nauðsynlegt
að hafa alla í farteskinu þegar til
bæjarstjórnarstarfa kemur.' Sem
frambjóðandi set ég þau málefni
á oddinn sem mér fínnst brýnust.
Svo má deila um hvað er brýnna
en annað. Undirstaða bæjarfélags-
ins er fjárhagur, atvinnumál,
menntun og heilbrigði. Fjárhagur-
inn er bágur ef ástand atvinnu-
.mála er í molum. Sama gegnir um
menntun og heilbrigði ef fé er
ekki fyrir hendi.
Ég legg áherslu á lægri álögur
á atvinnuskapandi verkefni til að
tryggja hag okkar Hafnfirðinga.
Ástæðan er sú að hér eru margar
smáar einingar sem skapa mikla
vinnu. Slík starfsemi stendur á
tímamótum. Ef við lítum í kringum
okkur sjáum við hvar stóru fyrir-
tækin sameinast vítt og breitt um
landið. Kvótinn færist á færri
hendur og bátarnir okkar fá minna
að veiða. Þarna verðum við að
vera vakandi á verðinum.
Ég vil minna á þá framtakssemi
sem sjálfstæðismenn sýndu fyrir
rúmum fjórtán árum er þeir lögðu
upp með þær framkvæmdir að
byggja Suðurbakkann. Ég vil fjalla
um þetta hér vegna þeirra mörgu
meintu sigra sem kratar telja sig
hafa unnið í uppbyggingu hér í
bæjarfélaginu, en stærstu skipu-
lagsframkvæmdir sem hafa verið
gerðar við höfnina fyrr og síðar
hafa verið unnar af sjálfstæðis-
mönnum. Þessu er nauðsynlegt að
halda á lofti því án þeirrar lífæðar
sem höfnin er væru byggingamar
hér í bæ bæði færri og smærri.
Ég vil vekja athygli á hinum
nýja viðlegukanti á Suðurbakka
en hann er annar stærsti viðlegu-
kantur landsins, alls 430 metrar.
Með tilkomu þessa mikla kants
og vegna stórtækra dýpkunar-
framkvæmda sem unnar hafa ver-
„Ég hef lagt áherslu á
áframhaldandi upp-
byggingu og £j ónustu
hafnarinnar. I nýju að-
alskipulagi fyrir Hafn-
arfjörð fram til ársins
2012 er ekkert minnst
á höfnina, sem er alvar-
legt mál.“
ið við hann getum við tekið á
móti fleiri og stærri skipum en
nokkurn tíma áður. Skipulag Suð-
urbakka gerir ráð fyrir frysti-
geymslum, fiskgeymslum og ann-
arri þjónustu tengdri útgerð. Eftir-
sóknarvert hefur verið fyrir þjón-
ustufyrirtæki að hafa aðstöðu á
Suðurbakka og hafa færri komist
að en vilja.
Samfara þessu mannvirki hafa
æ fleiri fiskverkendur komið sér
fyrir í næsta nágrenni þessa svæð-
is. Nú á tímum atvinnuleysis og
kvótaniðurskurðar hafa hafnfirsk-
ir verkendur nýtt sér þessa önd-
vegisaðstöðu til atvinnuskapandi
verkefna.
Frá því í apríl á síðasta ári hafa
komið hingað 10 rússneskir togar-
ar með frá 160 til 700 tonna farm
hvert skip. Aðeins lítill hluti þessa
afla hefur verið umskipaður en
stærstur hlutinn hefur verið unn-
inn hér í Hafnarfirði. Hefur þessi
starfsemi haldið á annað hundrað
manns í vinnu og verið gífurleg
tekjuaukning fyrir bæjarfélagið.
En betur má ef duga skal. Ég hef
lagt áherslu á áframhaldandi upp-
byggingu og þjónustu hafnarinn-
ar. I nýju aðalskipulagi fyrir Hafn-
arfjörð fram til ársins 2012 er
ekkert minnst á höfnina, sem er
alvarlegt mál. Kratarnir virðast
ekkert sjá út fyrir hafnargarðinn.
Við sjálfstæðismenn höfum sýnt
og sannað að við sjáum lengra.
Ég tek þátt í prófkjörinu vegna
starfa minna innan Sjálfstæðis-
flokksins til margra ára. Undan-
farin tólf ár hef ég setið í nefndum
á vegum bæjarins, átta ár í jafn-
réttisnefnd, þar af fjögur ár sem
formaður og síðustu fjögur ár sem
varamaður í hafnarstjóm. Einnig
hef ég átt þess kost að vera kölluð
inn í bæjarstjórn á síðasta kjör-
tímabili. I síðasta prófkjöri varð
ég í níunda sæti. Ég varð fjórða
konan á listanum. Þær þijár konur
sem áttu sæti fyrir ofan mig hafa
allar tekið þá ákvörðun að gefa
ekki kost á sér til endurkjörs á
vori komanda.
Valgerður Sigurðardóttir
Ég er 40 ára og hef starfað
innan flokksins síðustu tuttugu ár,
þar af átta ár í stjórn Vorboða og
nú undanfarin ár sem formaður.
Að fenginni reynslu minni í fé-
lags- og bæjarmálum, með styrk-
um stuðningi fjölskyldu minnar,
tel ég mig tilbúna að axla þá miklu
ábyrgð sem fylgir því að setjast í
bæjarstjórn. Með stuðningi við mig
í þriðja sætið verðum við samferða
á braut til betri lífskjara.
Höfundur er fiskverkandi og
þátttakandi í prófkjöri
sjálfstæðismanna í Hafnarfirði.
Styðjum Þorgils Ottar
Mathiesen í 1. sætið
eftir Ómar G.
Jónsson
Aðra helgi í þorra fer fram próf-
kjör sjálfstæðismanna til bæjar-
stjórnar Hafnarfjaðar. Þar býður
sig fram Þorgils óttar Mathiesen,
ásamt fleiri ágætum sjálfstæðis-
mönnum. Ég og fjölskylda mín
höfðum ekki haft mikil kynni af
Þorgils, nema sem landsliðsmanni
og fyrirliða í handbolta.
Vorið 1990 varð fjölskylda mín
fyrir miklu áfalli er hörmulegt slys
varð í fjölskyldunni. Vegna áhuga
þess sem lést í þessu hörmulega
slysi á handboltaíþróttinni og
þeirri þrá að fá tækifæri að hitta
handboltahetjuna, sem aldrei varð,
þá hafði ég samband við Þorgils
til að biðja um nærveru hans við
útför unga drengsins. Þessari
beiðni var tekið með miklum vel-
vilja og skilningi þótt sérstæð
væri.
Þorgils brást við erindi mínu
sem og öll hans fjölskylda á ómet-
anlegan hátt og langt umfram það
sem ég hafði óskað eftir, það er
með svo miklum sóma að ekki var
hægt að gera betur.
Þarna sýndi Þorgils í orði og
verki að hann er gæddur miklum
Þorgils Óttar Mathiesen
mannkostum og er verðugur full-
trúi fyrir Hafnfirðinga sem aðra,
hvort sem er í handbolta eða á
öðrum vettvangi. Jafnframt að
Hafnfírðingar kæmu ekki að lok-
uðu dyrum ef til hans væri leitað.
Það tel ég vera stóran kost hvers
fyrirliða og ekki síst í stjórnmál-
um.
Að fenginni reynslu og þekk-
ingu minnar vegna starfsins, þá
hvet ég allt sjálfstæðisfólk í Hafn-
arfirði að styðja Þorgils Óttar og
kjósa hann í 1. sæti í væntanlegu
prófkjöri því þar fer maður sem
er verðugur til forystu í bæjarmál-
um Hafnarfjarðar.
Höfundur er
rannsóknarlögreglumaður í
Reykjavík.
Vandræðag-emling--
ar í ferðaþjónustu
eftir Friðrik
Haraldsson
í tveimur fyrri greinum hefur
höfundur leitt í ljós ófremdar-
ástand í embættisfærslu ráðu-
neyta ferða-, félags- og dómsmála
í tengslum við ferðaþjónustuna.
Hér á eftir fer dæmi um afleiðing-
arnar, sem helzt má lýsa sem rotn-
un innanfrá í atvinnugreininni.
Gróin fyrirtæki þykjast ekki sjá
aðrar leiðir færar til að halda
áfram þátttöku í henni en að fela
erlendum fyrirtækjum verkefni,
sem Islendingar eiga skilyrðislaust
að annast sjálfír. Þessi þróun hef-
ur verið mjög ör og með sama
áframhaldi verður þess skammt
að bíða, að við hættum að vera
þátttakendur og horfum atvinnu-
laus á eriend þjónustufyrirtæki
'stjórna ferðinni, fljótum sofandi
að feigðarósi.
Hér skal tekið dæmi úr rekstri
veitinga- og gistihúsa
Þýzka ferðaskrifstofan „Studi-
osus“ færir okkur góða gesti er
góður viðskiptavinur hótela á land-
inu og greiðir alltaf strax með
reiðufé fyrir þjónustuna. Auðvitað
vill allt almennilegt fólk halda
svona_ viðskiptum.
BSÍ, síðar Ferðaskrifstofa BSÍ,
hefur um langa hríð annast hluta
afgreiðslu fyrir þessa þýzku ferða-
skrifstofu og austurrísku ferða-
skrifstofuna „Kneissl Touristik“.
Samkvæmt lögum (reglugerð
175/1983) er því Ferðaskrifstofa
BSÍ ábyrg fyrir því, að öll starf-
semi hinna erlendu ferðaskrifstofa
sé lögleg hérlendis. Framkvæmda:
stjóri BSÍ og Ferðaskrifstofu BSÍ
hefur hingað til sýnt þessum skjól-
stæðingum sínum og samstarís-
fólki í íslenzkri ferðaþjónustu stíka
vankunnáttu í starfí og óvirðingu,
að með endemum er. Hann hefur
vanrækt að sækja um atvinnuleyfi
fyrir starfsfólk ofangreindra er-
lendu ferðaskrifstofa, afhent því
bréf, sem hann undirritaði sjálfur
og útlendingarnir héldu að væri
atvinnuieyfí og núna síðast í febr-
úar í fyrra skrifaði hann a.m.k.
Studiosus bréf, þar sem hann
hvatti þá til að senda alla fyrirhug-
aða leiðsögumenn til iandsins, því
að þeir fengju allir atvinnuleyfi.
Síðan hirti hann ekki um að sækja
um þessi leyfí fyrr en síðast í
maí, þegar einhveijir umsækjenda
voru komnir til landsins og byijað-
ir að starfa, og básúnaði í fjölmiðl-
um, að hann hefði sent umsóknir
miklu fyrr. Samkvæmt lögum
skulu þeir, sem koma til landsins
til starfa, framvísa atvinnu- og
dvalarleyfi áður en þeim er hleypt
inn í landið. Þessar umsóknir voru
samt afgreiddar nokkrum dögum
síðar, fyrst í júní, svo að ekki var
um neina töf að ræða. Sumir
umsækjenda voru ekki samþykktir
og voru kærðir umsvifalaust.
Það hlýtur öllu hugsandi fólki
í ferðaþjónustu að vera ljóst, að
það er framkvæmdastjóra og
stjórn BSÍ að kenna, að viðskiptum
við hina ofangreindu skjólstæð-
inga BSÍ hefur trekk í trekk verið
stefnt í voða og valdið hótelrek-
endum, rútufyrirtækjum o.fl. sí-
vaxandi áhyggjum. Þarna er búinn
að vera brotinn hlekkur í keðju
fyrirtækja í ferðaþjónustu árum
saman. Er ekki kominn tími til að
hann verði soðinn saman, annað-
hvort með því að kenna fram-
kvæmdastjóra og stjórn BSÍ og
öðrum, sem málið snertir, réttar
Friðrik Haraldsson
„Árum saman hafa öll
viðkomandi ráðuneyti
snúið blinda auganu að
sívaxandi starfsemi er-
lendra ferðaskrifstofa
hérlendis.“
leikreglur eða fá aðra í þeirra stað,
ef þeir geta ekki lært?
Vonandi gefst Félag leiðsögu-
manna ekki upp í baráttunni fyrir
hagsmunum okkar og því, að lög-
um verði framfylgt. Við erum orð-
in þreytt á því að liggja stöðugt
undir ámæli fyrir afglöp annarra!
Óheilbrigð samkeppni
Árum saman hafa öll viðkom-
andi ráðuneyti snúið blinda aug-
anu að sívaxandi starfsemi er-
lendra ferðaskrifstofa hérlendis,
innflutningi kolólöglegra farar-
tækja til mannflutninga í atvinnu-
skyni (enginn íslendingur fengi
leyfi til að setja þau á götuna).
Sömu ráðuneyti hafa látið óátalinn
innflutning á matvælum, þ.m.t.
hráu kjöti og áfengi langt umfram
löglegt magn. Þau hafa snúið sínu
blinda auga að ólöglegri sínotkun
þessara farartækja á þess að þau
fari úr landi með hvern ferðahóp
og rekstraráhöld, s.s. tjöld, van-
rækt eftirlit með því, að starfsfólk
í þeim hafi tilskilin leyfi til að
starfa hériendis og eftirlit með
innflutningi eldsneytis. Hvernig
eiga íslenzk fyrirtæki að keppa
við hin erlendu, sem njóta slíkra
forréttinda?
íslenzk lög og erlend
Rökþrota menn segja, að íslend-
ingar í hópferðum erlendis þurfi
ekki að lúta neinum svipuðum lög-
um og reglum í þeim löndum, sem
þeir ferðast um, og útlendingar
hérlendis. Slíkar fullyrðingar bera
vott um svo mikla vanþekkingu,
að engu tali tekur. Vissulega þurf-
um við að beygja okkur undir lög
og reglur þeirra landa, sem við
heimsækjum, en það er ekki þar
með sagt, að þær séu að öllu leyti
eins og þær íslenzku. Á meðan við
höfum gildandi lög í landinu ber
okkur að fara eftir þeim. Það er
€
I
I
í
I
H