Morgunblaðið - 02.12.1994, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 2. DESEMBER 1994 35
AÐSENDAR GREINAR
Ofsóknir á hendur
Guðmundi Ama
SIÐARIGREIN
KVENNALISTINN olli mér
vonbrigðum í máli Guðmundar
Arna Stefánssonar. Flokkur sem
kennir sig við mjúk mál og mann-
úð, héldi maður að myndi stíga
fram frir skjöldu og mótmæla að-
för sem hér um ræðir, vitandi að
embættisfærslur Guðmundar Árna
voru ekki alvarlegri en margra
annarra ráðherra. Þær stigu dans-
inn stilltar og góðar. Voru þær líka
að reyna að koma sér í mjúkinn
hjá fjölmiðlum og fólki? En við
hveiju er svo sem að búast af
stjómmálamönnum
sem hingað til hafa
skorast undan ábyrgð?
Þeim þykir greinilega
auðveldara að gagn-
rýna en taka ábyrgð.
Nokkrir þingmenn
Alþýðubandalagsins
notuðu líka tímann vel
og auglýstu sig í „sið-
væðingarherferðinni"
og spörkuðu duglega í
mann sem lá vel við
höggi. Mun það seint
gleymast ekki síst
vegna þess að sumir
þessara þingmanna
hafa alls ekki úr háum
söðli að detta þegar um
embættisfærslur er að
ræða. Flestir framsóknar- og sjálf-
stæðismenn virtust þó halda höfði
í þessum darraðardans.
Ekki má gleyma nýjum bæjar-
stjóra í Hafnarfirði, alþýðubanda-
lagsmanninum Magnúsi Jóni, sem
hefur lagt dag við nótt að reyna
að koma Guðmundi Árna á kaldan
klaka. Ekki veit ég hvaða ástæða
liggur að baki, ef til vill hinn frá-
bæri árangur Guðmundar Áma að
gera Hafnarfjörð að einum falleg-
asta og eftirsóttasta bæ landsins.
Hann hefur keppst við að færa
áður jákvæða umræðu um Hafnar-
íjörð aftur á það stig þegar litið
var á bæinn sem svefnbæ höfuð-
borgarsvæðisiris. Hvort „gaflarar“
em ánægðir með þá öfugþróun er
önnur saga, en í það minnsta er
ljóst að ásakanimar á hendur Guð-
mundi Árna hvað varðar listahátíð
bæjarins hefur hann þurft að kok-
gleypa allar. Það ætti að vera hon-
um þörf áminning.
Það er hið einkennilegasta mál
hversu forysta Alþýðuflokksins
studdi illa við bak Guðmundar
Árna. Sem stuðningsmanni flokks-
ins blöskrar mér það aðgerðarleysi
og sú ótryggð sem mér fannst for-
ystan sýna flokksbróður sínum,
varaformanni og ráðherra í þessum
nornaveiðum. Hún sýndi ekki þann
sjálfsagða manndóm að standa
með félaga sínum í orrahríðinni
og alltof margir aðrir flokksmenn
sýndu heldur ekki þann dug að
styðja við varaformann sinn í verki
með því að heimta að fjölmiðlar
fjölluðu um málið frá fleiri en einni
hlið. Það hefur minnsta kosti feng-
ið mig og fleiri, sem kjósa Alþýðu-
flokkinn, til að endurskoða hug
okkar og afstöðu til flokksins.
Hvernig er hægt að kjósa og
treysta stjórnmálamönnum til
ákvarðanatöku fyrir samfélagið,
þegar nánasta samstarfsfólk og
félagar geta ekki einu sinni treyst
á þeirra stuðning. Hvar er hinn
gagnkvæmi trúnaður?
Ekki vil ég heldur ljúka þessari
grein án þess að minnast á fram-
göngu ákveðins útvarpsmanns,
sem í símaþætti sínum lagði hvem
þáttinn á fætur öðrum í meira en
sex vikur í umræður um Guðmund
Árna. Þar lá hann ekki á skoðunum
sínum um ráðherrann fyrrverandi.
Rúna
Guðmundsdóttir
Ekki var að heyra að hann gerði
sér ljósa þá aðstöðu sem hann
hafði til að hamra látlaust á sínum
eigin skoðunum. Hvers konar ár-
átta er það? Ekki bjó Guðmundur
Árni við sömu aðstöðu til að skýra
frá sínum málum þegar á hann var
ráðist. Það er nefnilega óhugnan-
legast af öllu þegar menn sjá ekki
sjálfir hvemær nóg er komið. Þess
vegna held ég, og eflaust margir
fleiri, að þessi sami útvarpsmaður
ætti að segja starfi sínu lausu
vegna vanhæfni sinnar og sið-
blindu.
Mér blöskraði á sínum tíma ein-
elti hans í garð Guðmundar Áma
og hvemig hann mis-
munaði viðmælendum
sínum illilega þegar
mál ráðherrans fyrr-
verandi bar á góma.
Hvemig skoðana-
bræður hans fengu að
tala vel og lengi og
hversu fljótur hann
var að þakka öðrum
fyrir spjallið. Undir-
rituð ákvað því að
hringja inn og í kjöl-
farið hringdi góður
hópur hlustenda sem
var sammála mér, en
eitthvað fór það, og
gagnrýni mín, fyrir
bijóstið á umræddum
útvarpsmanni, því
hann sá ástæðu til að taka það
sérlega fram í þætti sínum næsta
dag að ég væri tengd Guðmundi
Áma. Þar með er ég eini íslending-
urinn sem hefur þurft að gera grein
fyrir tengslum mínum við fólk, til
að fá að tjá mig opinberlega. Hvort
það var af einskærri hefnigirni eða
til að gera mig ótrúverðuga í aug-
um almennings veit ég ekki. En
hitt veit ég að þegar honum sjálf-
um var sagt upp störfum á ljós-
vakamiðlinum á sínum tíma, heyrði
ég hann ekki krefja hlustendur,
sem hringdu inn honum til stuðn-
ings, um ættar- eða vinatengsl við
hann sjálfan.
Það er virkilegt rannsóknarefni
fyrir áhugasaman einstakling að
rannsaka hvemig svona níðings-
verk, eins og ofsóknimar á hendur
Guðmundi Árna eru framin, hver
sé hugsanlega á bak við tjoldin og
stýrir. Hvernig verður svona nokk-
uð til? Em fréttamenn of ungir og
þá kannski of ginnkeyptir fyrir því
sem „heimildarmenn“ þeirra segja
þeim? Hvert sem svarið er þá geri
ég ráð fyrir að það sé blanda af
mörgu. Hitt er svo annað að það
olli mér miklum vonbrigðum
hversu margir völdu þann kost að
þegja þessa aðför í hel eða taka
afstöðu gegn Guðmundi Árna opin-
berléga. Er það til að sleppa sjálf-
ir undan aðhaldsaðgerðum fjöl-
miðla?
Eins og áður hefur komið fram
er ég tengd Guðmundi Árna. Það
er ekki ætlun mín að fjalla um
embættisfærslur hans, fjölmiðlar
em búnir að gera það. Mitt per-
sónulega mat er það að ekkert
réttlæti þá óvönduðu meðferð sem
Guðmundur Árni fékk í fjölmiðlum.
Hann hagnaðist alls ekki persónu-
lega á þessum verkum sínum og
verðskuldaði því ekki svo heiftuga
aðför. Með lélegri fréttamennsku
hefur hann verið gerður að spilling-
artákni fyrir þjóðina og blóra-
böggli fyrir pólitíkusa og það finnst
mér mjög óréttmæt niðurstaða.
Þegar eitthvað hefur verið svo
‘dýru verði keypt, verður vonandi
ávinningurinn sá að bæði pólitíkus-
ar og fjölmiðlar siðbæti sig.
Hveijir það eru sem ætla sér
að hvítþvo samvisku þjóðarinnar
eða einhverra stjórnmálamanna
Kvennalistinn olli mér
vonbrigðum í máli Guð-
mundar Áma. Svo
mælir Rúna Guð-
mundsdóttir, sem telur
að mannúð og mildi
hefði átt að ráða afstöðu
viðkomandi.
með þessari pólitísku aftöku væri
gaman að vita. Það er hinsvegar
nauðsynlegt að gera fólki grein
fyrir öðrum hliðum þessa máls sem
ekki hafa komið fram fyrir. í fyrsta
skipti hef ég setið báðum megin
borðs og fylgst með málum sem
almennur borgari, kjósandi og
venslamaður manneskju sem verið
er að reyna mannorðssvipta. Ef
það gefur ekki góða mynd af mis-
kunnarleysinu þá veit ég ekki hvað
gerir það. Mörgum mun eflaust
finnast þessi grein markast af til-
finningum, en við þá vil ég segja
að fyrst getur maður deæmt þegar
maður veit um flestar hliðar máls-
ins. Að vera tengdum einhveijum
þarf ekki að þýða að maður sé
ófær um að tjá sig, hafa sómatil-
finningu eða dómgreind. Því ætla
ég ekki að láta taka af mér þann
rétt að lýsa skoðunum mínum, á
þeim forsendum að ég sé of tengd
málinu, þó vera megi að þessi skrif
komi við kauninn á einhveijum.
Hins vegar er réttlætiskennd minni
svo misboðið eftir allt sem í þessu
máli hefur gerst að ég get ekki
stungið höfðinu í sandinn og látið
sem mér komi þetta ekki við. Það
er orðin hættuleg staða þegar fjöl-
miðlar hafa tekið sér það hlutverk
að vera dómarar og böðlar þeirra
sem þeir kjósa að rannsaka. Hvert
er hægt að leita eftir leiðréttingu?
Heijir eru þeir að dæma menn?
Þess vegna vil ég vísa til lesandans
að vera vel vakandi yfir því sem
hann les, dæma ekki fyrr en báðar
hliðar máls hafa komið fram. Því
mín spuming er þessi: Um hvern
verða næstu níðskrif, mig eða þig?
Höfundur starfar sem
markaðsfulltrúi.
Seltjarnarneskirkja og Háteigskirkja.
Jólaóratóría
eftir Saint-Saens
Samvinna Háteigskirkju og Selljarnarneskirkju
GÓÐIR gestir hafa sest að í land-
inu okkar. Það em hjónin Pavel
Manásek og Viera Gulázsiová. Þau
koma til okkar frá Tékklandi og
hafa hlotið menntun sína við Prag
Conservatorium. Þau em organistar
við kirkjurnar okkar, hann við Há-
teigskirkju og hún við Seltjamar-
neskirkju. Það er mikill fengur fyr-
ir landið okkar að eignast svo færa
listamenn, sem þau hjón em. Tón-
listin lifir í þeim og þau í henni og
kirkjan er sá vettvangur, sem þau
vilja helga list sinni. Þegar hjón
starfa við tvo söfnuði er kjörið tæki-
færi til að vinna saman og nú er
að líta dagsins ljós fyrsta samvinnu-
verkefni þessara safnaða. Laugar-
daginn 3. desember kl. 20 flytur
kirkjukór Háteigskirkju og safnað-
arkór Seltjamarneskirkju Jólaórat-
óríu eftir Saint-Saéns. Tónleikarnir
verða síðan endurteknir í Háteigs-
kirkju miðvikudaginn 7. desember
kl. 20. Einsöngvarar verða Þuríður
Sigurðardóttir, sópran, Sigríður Ell-
iðadóttir, mezzósópran, Svava
Kristín Ingólfsdóttir, alt, Guðmund-
ur Gíslason, tenór, og Bergþór Páls-
son, baritón. Viera Gulázisová leik-
ur á orgel, Monika Abendroth á
hörpu, en á strengina leika Olga
B. Olafsdóttir, Guðrún Harðardótt-
ir, Sigurður Gunnarsson og Borgar
Magnason. Konsertmeistari er Sean
Bradley, en stjórnandi flutnings er
Pavel Manásek.
Þegar kórarnir tveir koma saman
mynda þeir um 40 manna kór, sem
tjá í þessari jólaóratóríu fæðingar-
sögu frelsarans. Upphafskaflinn er
endursögn á jólaguðspjallinu í Lúk-
asarguðspjalli, þá kemur tilvitnun
í Davíðssálmana, en fjórði kaflinn
er tenóraría, sem vitnar í játningu
Péturs. Lokakaflamir eru allir úr
Davíðssálmunum þar sem fyrirheiti
Guðs um að senda frelsarann í
heiminn er lofsungin, enda er að-
ventan sá tími, sem við íhugum
fyrirheiti Gamla testamentisins um
að frelsarinn muni koma og vitja
lýðs síns og jólin boða okkur að það
var staðið við þau fyrirheiti.
Aðventan er tími íhugunar og
undirbúnings. Þá er kjörið tækifæri
að koma til kirkju og hlýða á fal-
lega tónlist, sem hæfir tímanum.
Þessi samvinna tveggja safnaða á
sviði kirkjutónlistar er gleðiefni nú
Aðventan er tími íhug- _
unar. Þá er kjörið tæki-
færi, að mati prestanna
Soffíu Konráðsdóttur,
Solveigar Láru Guð-
mundsdóttur og Tóm-
asar Sveinssonar, að
koma í kirkju og hlýða
á fallega tónlist.
á aðventunni, en sóknarnefndir
beggja safnaðanna hafa styrkt
verkefnið.
Megininntak aðventunnar er:
„Sjá konungur þinn kemur til þín.
Sjá, hann stendur við dymar og
knýr á.“ Boðskapurinn er: Guð er
með þér. Látum því aðventuna færa
okkur nærvem Guðs í orði hans og
fallegri tónlist og látum lokasöng
jólaóratóríunnar úr 96. Davíðssálmi
hljóma í hjörtum okkar:
„Færið gjafið og fallið fram fyrir
Drottni í helpm skrúða. Himinninn gleðjist
og jörðin fagni, því að hann kemur.
Hallelúja."
Höfundar eru prestar við
Háteigskirkju og
SeHjarnameskirkju.
HUSCP HNA
250
slœrígegn!
Sœnsk gœðasaumavél með
13 nytjasaumum, 12 skrautsporum o.m.fl.
Rafeindastýrður mótor.
Taska og vinnuborð fylgja með
íþessu tilboði.
Verð 42.513- kr. stgr.
Smaragd 230 kostar aðeins 37.810- kr. stgr.
' ORKIN 2096-30-4
© Husqvarna
éRivölusteinn
^HÍÉÍ^ Faxafen 14, Sími 889505
HF