Morgunblaðið - 07.03.1995, Blaðsíða 42

42 ÞRIÐJUDAGUR 7. MARZ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
JAFNRÉTTI 1
ÍLAUNUM
JAFNRETTI
ISTÖRFUM;
JAFNRETTI 1
KYNJANNA
ALÞJÓÐLEGUR
BARATTUDAGUR
KVENNA
a alþjóðlegum baráttudegi kvenna, 8. mars, eru konur um allan heim
Jr að krefjast réttlætis. Við krefjumst réttlætis í launamálum og réttlætis
hvað varðar atvinnuöryggi, stöðuveitingar og tækifæri í starfi.
Um leið krefjumst við þess að hlúð verði að fjölskyldunni og staða hennar styrkt
þannig að báðir foreldrar geti axlað og deilt með sér fjölskylduábyrgð með
jafnrétti að leiðarljósi.
Alþýðub;ui(laJagið og óháðir efna til eða taka þátt í sameiginlegum baráttufundum
8. mars í öllum kjördæmum. Við hvetjum konur til að taka þátt í fundunum og
leggja þannig mannréttindabaráttu kvenna lið.
Reykjavík
Baráttufundur i Ráðhúsi Reykjavfkur
kl. 20.00.
Fjölbreytt menningardagskrá á vegum MFÍK, ASÍ, BSRB, Félags
leikskólakennara, Jafnréttisnefndar Reykjavíkur, HÍK, KÍ, Meina-
tæknafélags íslands og Sjúkraliðafélags íslands. Ávörp flytja:
Kristín Á. Guðmundsdóttir, formaður Sjúkraliðafélags íslands
sem skipar 3. sæti G-listans á Reykjanesi, Þórunn Magnúsdóttir,
Sigríður Lillý Baldursdóttir, Guðrún Alda Harðardóttir og
Björg Vilhelmsdóttir. Fundarstjóri er Guðrún Helgadóttir.
Við minnum á útifund Stígamóta á Ingólfstorgi kl. 18.00.
Reykjanes
Baráttufundur i Skálanum,
Hafnarfirði kl. 20.30.
Vilborg Guðnadóttir stjómmálafræðingur fjallar um niðurstöður
rannsóknar á launamyndun og kynbundnum launamun. Lára
Sveinsdóttir starfsmaður Verkakvennafélagsins Framtíðarinnar
flytur ávarp. Kristín Ómarsdóttir rithöfundur les úr verkum sínum.
Krisiín Á. Guömundsdóttlr
rfaÉ
Vilborg Guðnadóttir
Vesturland
Baráttufundur Hátel Borgarnesi kl. 20.30.
Á dagskrá m.a.: Erindi um nýútkomna skýrslu um launamyndun
og kýmbundinn launamun - Ánna Guðrún ÞórhalIsdóttir, í 3. sæti
G-listans á Vesturlandi. Jóhann Ársælsson alþingismaður og
Guðrún Geirsdóttir í 6. sæti G-listans flytja ávörp.
Pallborðsumræður.
Anra Cllð™'l Þórtalkdöuir
Vestfirðir
Baráttufundur gegn launamisrétti f Hæsta-
kaupstaðarhúsmu, Aðalstræti 42,
ísafirði kl. 20.30.
Frummælendur: Bryndís Friðgeirsdóttir og Lilja Rafney
Magnúsdóttir frá G-listanum og Magdalena Sigurðardóttir frá
Framsóknarflokknum. Almennar umræður, kaffiveitingar.
Norðurland vestra
Baráttufundur gegn launamisrétti á Kaffi
Krók, Sauðárkróki, kl. 20.30.
Ávörp flytja Anna Dóra Antonsdóttir frá Kvennalista, Anna Kristín
Gunnarsdóttir Alþýðubandalagi og Herdís Sæmundardóttir Fram-
sóknarflokknum. Anna Sigríður Helgadóttir syngur baráttusöngva
Ijlja Raíncy Magnúsdóllir
Anna Krisl/n Gunnarsdólíir
Norðurland eystra
Opið hús Jafnréttisnefndar Akureyrar
Hótel KEA kl. 20.30.
Þema: Það sem við vissum hefúr verið staðfest. Kjör kvenna eru g
lakari en kjör karla í sambærilegum störfúm og með sambærilega
menntun. Og hvað svo? Rannveig Sigurðardóttir formaður töl-
fræðihóps Norræna jafiilaunaverkefnisins greinir frá niðurstöðum
rannsóknar á launamayndun og kynbundnum launamun. RannvcigSiiiurðanlótur
Austurland
Baráttufundur gegn launamisrétti f Hótel
Valaskjálf kl 20:30.
Þuríður Backman sem skipar 2 sæti G-listans fjallar um niður-
stöður rannsóknar á launamyndun og kynbundnum launamun.
Fjölbreytt menningardagskrá með söng, upplestri og tónlist.
Kaffiveitingar.
711
I’uríður Backman
Suðurland
Baráttufundur á Hótel Selfossi kl. 20.30.
Þverpólitískur fúndur hóps kvenna á Suðurlandi. Hansína Stefáns- 1 .Jitf j
dóttir formaður Afþýðusambands Suðurlands flytur framsögu
um nýbirta skýrslu Jafnréttisráðs um kynbundinn launamun. Iljnsinil Slcfánsdóuir
Fulltrúar framboðslista flytja stutt ávörp og á eftir verða almennar umræður.
JQFNTÆKIFÆRI
JOFNÁBYRGÐ
JOFNÁHRIF

_________MINNIIMGAR
RAGNAR
STEINBERGSSON
+ Ragnar Stein-
bergsson fædd-
ist á Siglufirði 19.
apríl 1927. Hann
lést á Hjúkrunar-
heimilinu Seli á
Akureyri 26. febr-
úar siðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Akureyrar-
kirkju 6. mars.
LIÐINN er dagur og
því ætlunarverki, sem
hinn hæsti ætlaði þér,
er lokið.
Hann hefur veitt þér
frið og losað þig undan þeim þján-
ingum og veikindum, sem þú hefur
barist við síðustu þrettán mánuði.
Að minnast elskulegs tengdaföður
með mikilli Iofgrein ætla ég mér
ekki, því hann var þannig sjálfur,
að öll þau miklu verk, sem hann
tók að sér, vildi hann sem minnst
tala um.
Að fá að kynnast þér, umgang-
ast þig og fá að vera vinur þinn tel
ég að hafí verið viss forréttindi. Það
var sjálfsagt jafn erfitt fyrir okkur
báða að kynnast við þær aðstæður
er forsjónin leiddi okkur fyrst sam-
an, en frá fyrstu stundu og þar til
yfír lauk reyndistu mér ekki aðeins
góður tengdafaðir, heldur einnig
góður vinur, sem alltaf var hægt
að leita til, þegar eitthvað bjátaði
á. Líkt og stuðlaberg stóðstu vörð
um fjölskylduna, er á þurfti að
halda.
Það verður erfitt að hugsa til
þess að fá þig ekki lengur til sín
yfír áramótin, eins og verið hefur
síðustu sjö ár, og ég veit að áramót-
unum 1993, aðeins nokkrum dögum
áður en þú veiktist, gleymi ég
aldrei. Þú varst svo hress og við
lékum okkur eins og unglingar sam-
an, síðan kvöddum við gamla árið,
og þú varst eins og alltaf manna
hressastur við að skjóta og sprengja
í burt það gamla til að taka við
hinu nýja.
Ekki sprengdir þú gamla árið í
burtu núna. Það gerðum við hins
vegar. Þú ert aftur á móti búinn
að taka við hinu nýja á nýjum stað,
sem ég er fullviss um að þú verðir
leiddur í gegnum af jafn miklum
hlýhug og styrk og hönd þín leiddi
mig á þeirri braut sem ég bað þig
að fylgja mér á fyrir nokkrum árum.
Sú stund gleymist mér aldrei.
Elsku Lauga mín, missir þinn er
mikill og okkar allra, en minningin
um ástkæran eiginmann, föður,
tengdaföður og afa lifír meðal okk-
ar.
Kæri vinur, hafðu þökk fyrir ailt.
Kristinn Tómasson.
Góður drengur hefur gengið sitt
æviskeið og skilur eftir skarð sem
ei verður fyllt. Ragnar Steinbergs-
son og Sigurlaug móðursystir okkar
hafa ætíð skipað stóran sess í lífi
okkar bræðra, allt frá því við vorum
smápollar á Akureyri og ekki síður
eftir að við fluttum til Reykjavíkur.
Það voru alltaf fagnaðarfundir þeg-
ar Raggi, Lauga og dæturnar komu
suður yfír heiðar til að
gista í Mjóuhlíðinni.
Ekki brást það að þau
kæmu færandi hendi
og var þá glatt á hjalla
í kotinu. Raggi var
hrókur alls fagnaðar á
slíkum stundum og var
stutt í dillandi hlátur-
inn. Þegar við bræð-
urnir áttum í hlut barst
talið oftast að íþrótt-
um, en þar var Raggi
vel heima. Hann hafði
þó sérstakan áhuga á
knaftspyrnu, brids og
golfi. Ragnar var ákaf-
lega viðFæðugóður og þótt við vær-
um ungir að árum, eyddi hann
gjarnan dijúgum tíma í að ræða
við okkur og fræða, um þessi sam-
eiginlegu áhugamál. Hann var
traustur maður og tryggur sínum.
Hann reyndist ömmu okkar Ingi-
björgu, sem lést á síðasta ári, góður
tengdasonur, enda hafði hún það
oft á orði. Hann var alltaf boðinn
og búinn til að gera eitthvað til að
gleðja hana, eins og að fara með
hana í lengri eða skemmri bíltúra,
hvort sem það var norðan heiða eða
sunnan, en því hafði hún yndi af.
Til að sýna eitt dæmi um þá
greiðvikni og góðvild sem hann
sýndi móður okkar og ömmu langar
okkur að minnast á eitt atvik, þó
af mörgu sé að taka. Eitt sinn þeg-
ar Raggi gisti Mjóuhlíðina fyrir
rúmum tveimur áratugum, sem
hann gerði oftast þegar hann átti
erindi suður, þá hafði sjónvarpið
okkar gefíst upp. Ekki voru til pen-
ingar fyrir nýju tæki og útlit fyrir
að heimilið yrði sjónvarpslaust um
hríð. Raggi reiddi þá fram sem á
vantaði og sagðist ekki geta verið
fyrir sunnan án þess að fylgjast
með því sem væri að gerast. Hann
hafði ekki fleiri orð um það. Svona
var hann þegar eitthvað bjátaði á.
Miklu meira væri hægt að bæta
við, en það væri of löng saga að
segja frá í stuttu máli. Hinsvegar
má segja að saga Ragnars Stein-
bergssonar sé saga manns sem
braust úr fátækt til metorða og
virðingar án þess að hreykjast af,
enda hógværð og fórnfýsi í blóð
borin. En nú er komið að sögulok-
um. Elsu Lauga frænka og dætur
Guð blessi ykkur á þessari stund,
sem og alltaf.
Kristján Róbert, Ingólfur
Björgvin og fjölskylda.
Það mun hafa verið á haustdög-
um 1942 að fundum okkar Ragnars
Steinbergssonar bar fyrst saman í
Menntaskólanum á Akureyri og
ætluðum við báðir að ganga
menntaveginn. Hann stóð við það
myndarlega en ekki ég. Það var
óneitanlega mikils virði fyrir mig
sveitamanninn að eiga hann að fé-
laga og vini og um leið hans kunn-
ingja sem voru fyrst og fremst syst-
ur tvær í næsta húsi, Margrét og
Sigurlaug Ingólfsdætur, en seinna
varð Lauga eiginkona hans. Það var
ekki mikið um skemmtana- eða
næturlíf á þessum árum hjá okkur,
Minnismerki úr steini
Steinn er kjörið efni í allskonar minnismerki. Veitum
alla faglega ráðgjöf varðandi hverskonar piinnismerki.
Áralöng reynsla.
BS S. HELGASON HF
ISTEINSMIÐJA
SKEMMUVEGI 48 • SÍMI 91-76677

omm
►**‘~V*
en oft farið í heimsókn til systranna
og gripið í spil og rabbað saman
yfir kaffibolla.
Við Ragnar tókum mikinn þátt
í skíðaæfingum í Hlíðarfjalli með
Hermanni Stefánssyni íþróttakenn-
ara sem seinna byggði upp skíðaað-
stöðuna í Hlíðarfjalli, en Mennta-
skólinn átti skíðaskálann Útgarð
og þangað fórum við oft gangandi
á sídðum.
Það hefur margt breyst í áranna
rás. Ég held að það hafí verið þeg-
ar við vorum í þriðja bekk að lands-
mót skíðamanna var haldið á Siglu-
firði. Hermann var búinn að þjálfa
eina tíu stráka og við vorum búnir
að fá bláa skíðabúninga með rauð-
um bryddingum og skólameistari
Sigurður Guðmundsson búinn að
gefa leyfí að við færum á mótið.
En einhverra hluta vegna gat Ragn-
ar ekki farið þegar til kom. Þegar
meistara var skýrt frá þessu varð
honum að orði: „Það var slæmt, því
hann var sá eini sem hafði efni á
þessu,“ og meinti út af gagnfræða-
prófinu um vorið. Við hinir vorum
ekki hátt skrifaðir.
Eftir prófíð fór ég í iðnnám. Þá
minnkaði samvera okkar og þegar
ég flutti suður 1958 slitnaði alveg
sambandið og var það leitt, en ég
vil með þessum línum bæta ögn úr
því. Þó hef ég haft fréttir af þeim
hjónum og vissi að hann varð fyrir
þungu áfalli fyrir ári síðan og hugg-
un er það nokkur, Lauga, að fá
hvíldina eftir svo þungt högg.
Lauga mín, Ragnar er nú horfinn
frá okkur á æðra plan og eftir lifir
minningin um góðan dreng og um-
fram allt réttsýnan. Hann mun þar
taka á móti okkur í fyllingu tímans.
Ég votta þér og allri fjölskyldunni
mína dýpstu samúð.
Jóhann Indriðason.
Skyndilega er dagur liðinn, vinur
og samstarfsmaður burt kallaður.
Ragnar Steinbergsson vinnufélagi
okkar andaðist í hjúkrunarheimilinu
Seli hinn 26. febrúar sl. Rúmt ár
er síðan hann fékk hjartaáfall, þá
staddur á vinnustað sínum. Upp frá
því var heilsa hans tæp og kallið
kom því ekki alveg á óvart. Dauð-
inn er þó það skref sem við erum
alltaf jafn óviðbúin að mæta.
Ragnar var ráðinn til Sjúkrasam-
lags Akureyrar árið 1970 og veitti
því forstöðu. Hann var virtur af
öllu samstarfsfólki fyrir ljúfa og
göfugmannlega framkomu. Allir
sem til hans leituðu fengu hjá hon-
um úrlausn og trausta þjónustu.
Hann, sem stjórnandi, var undir-
mönnum sinum sem jafningi og
gott var að starfa undir hans stjórn.
Við sem störfuðum með Ragnari
viljum senda þessa vinarkveðju og
geymum í hjarta okkar minningu
um góðan dreng.
Vertu sæll, vinur, þér þökkum öll hér
þessar samverustundir.
Far þú í friði og famist vel þér
á ferð þinni’ um ókunnar grundir.
(SÓ)
Eiginkonu, börnum svo og öðrum
aðstandendum hans vottum við
okkar dýpstu samúð.
Samstarfsfólk við
Sýslumannsembættið
á Akureyri.
GENGINN er góður vinur og fé-
lagi. Eftir harða baráttu við erfið
veikindi, sem varað hafa frá 24.
janúar 1994, er Ragnar Steinbergs-
son hæstaréttarlögmaður látinn.
Þótt vitað væri upp á síðkastjð
að hveiju stefndi með heilsufar
hans, verð ég að viðurkenna að mér
brá þegar Sigurlaug hringdi í mig
um hádegi sunnudaginn 26. febrúar
sl. og sagði mér að Ragnar hefði
Iátist þá um morguninn.
Það er margs að minnast og
margt að þakka. Fyrstu kynni okk-
ar voru í barnaskóla. En þessi vel
gefni maður fór í langskólanám,
nam lögvísindi. Að námi loknu hófst
starfsævin, á henni gegndi Ragnar
fjölmörgum trúnaðarstörfum. Auk
þess var hann liðtækur íþróttamað-
ur. Sérstaklega átti golfíþróttin
huga hans um margra ára skeið