Morgunblaðið - 03.05.1995, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 3. MAÍ1995 45
MINNINGAR
VIGFUS
SIG VALDASON
Sig-
múr-
+ Vigfús
valdason
arameistari var
fæddur í Reykjavík
8. júlí 1940. Hann
lést á Siglufirði 14.
apríl. Foreldrar
hans voru hjónin
Sigvaldi Kristjáns-
son kennari, f. 30.
apríl 1906, d. 22.
júní 1966 og Sigríð-
ur Vigfúsdóttir
húsfreyja, f. 25.
ágfúst 1908. Systk-
ini Vigfúsar voru:
Sigríður Valdís, tví-
burasystir, búsett í Keflavík,
Margrét, f. 17. janúar 1942,
búsett í Reykjavík, og Kristján,
f. 6. febrúar 1945, býr í Reykja-
vík. Vigfús kvæntist 16. maí
1964 Elísabetu Rósu Friðriks-
dóttur skrifstofu-
manni, f. 8. janúar
1945. Börn þeirra
eru: 1) Friðrik
Helgi, f. 2. júlí 1963,
nemi í rekstrarhag-
fræði við Álaborg-
arháskóla. Maki
Alda Árnadóttir
þroskaþjálfi. Búsett
í Álaborg. 2) Sigríð-
ur Vigdís, f. 31. júlí
1965, snyrtifræð-
ingur. Maki: Rúnar
Marteinsson fram-
leiðslustjóri í Þor-
móði ramma. Þau
eiga einn son, Vigfús Fannar,
f. 13. nóv. 1989. Búsett á Siglu-
firði.
Vigfús Sigvaldason var jarð-
sunginn frá Siglufjarðarkirkju
laugardaginn 22. apríl sl.
Að morgni föstudagsins langa
bárust þær sorgarfréttir að Vigfús
Sigvaldason væri látinn. Hann var
í móðurætt af skaftfellsku bergi
brotinn, móðir hans frú Sigríður
Vigfúsdóttir frá Flögu í Skaftár-
tungu.
Snemma á ævinni fór hann að
dvelja á Flögu hjá skyldfólki sínu
og kom strax fram áhugi hans á
allri almennri vinnu til sveita. Ung-
ur að árum varð hann búfræðingur
og starfaði í fyrstu við landbúnað
m.a. við Bændaskólann á Hólum í
Hjaltadal.
Hann eignaðist síðan jörðina Við-
vík í Viðvíkursveit og bjó þar um
nokkurra ára bil. Á þessum árum
tengdist Vigfús Norðurlandi óijúf-
anlegum böndum, sem síðar kom
fram í því að eftir að dóttir hans
og tengdasonur settu saman heim-
ili á Siglufirði varð þar hans annað
heimili. Það varð þó ekki hlutverk
nafna míns að stunda búskap til
frambúðar e.t.v. hefur þar ekki ver-
ið nægjanlegt svigrúm fyrir jafn
stórhuga mann, enda kom það á
daginn þegar hann brá búi og flutti
suður að hendur voru látnar standa
fram úr ermum. Hann hóf fljótlega
nám við múrverk sem hann starfaði
við til æviloka, lauk sveinsprófi og
síðar meistaraprófi í greininni jafn-
framt því að ástunda iðnina og
byggja hús yfir sig og fjölskyldu
sína.
Vigfús var gæddur vinsamlegu
og hlýlegu viðmóti. Hann var mað-
ur þeirrar gerðar að fólki leið vel í
návist hans, skynjaði hlýleika, og
gott hjartalag, sem verður að fylgja
svo hæfileikar manna nýtist. Hann
var fram úr hófi hjálpsamur og
óeigingjarn að því hann sjálfan
snerti, sífellt liðsinnandi um viðhald
eða nýbygginar og voru laun erfið-
isins tíðast ekki aðalatriðið þegar
vinir og velgjörðarmenn áttu í hlut.
Hann hafði skoðanir á mönnum
og málefnum og setti þær fram á
litríkan og eftirminnilegan hátt.
Vigfús var vel heima á flestum svið-
um jafnt til sjávar og sveita.
Hann velti fyrir sér aðstæðum
forfeðranna og 'ræddum við oft á
góðum stundum þær breytingar
sem hann að hluta og einkum for-
eldrar okkar upplifðu þ.e.a.s. að
vera það sem stundum er sagt fólk
tveggja tíma. Annarsvegar liðinna
lífshátta þar sem einkum varð að
treysta á handaflið til framkvæmda
og aðalkeppikefli almennings var
að geta fætt sig og klætt. Þá var
samhjálp og samstaða fólksins
helsta vopnið þegar ráðist var í
stærri verkefni.
Nú eru aðrir tímar, við lifum á
tækniöld þar sem framfarir eru svo
örar að fólk hefur fullt í fangi með
að fylgjast með og aðlaga sig
breyttum aðstæðum á ýmsum svið-
um.
Vigfús var í hæsta máta alþýð-
legur maður, gæddur glöggum
skilningi á högum almennings.
Unun var að heyra hvað maður, sem
vann jafnlangan vinnudag og hafði
lítinn tíma til lestrar eða að vera
við útvarp og sjónvarp, gat verið
vel að sér í því sem gerist í samfé-
laginu.
Gilti þá einu hvort um var að
ræða stjórnmál, atvinnumál, við-
skipti, ættfræði jafnvel íþróttir t.d.
knattspyrnu, bæði heima og erlend-
is, svo nokkuð sé nefnt.
Honum var kjarkur og þraut-
seigja í blóð borin og dugnaður til
allra verka. Aldrei stóð hann ráð-
þrota, né mátti heyra kvíða eða
úrtölur þó á móti blési.
Vigfús var maður uppbyggingar
og stórhuga framkvæmda, hann
hafði unun af að ráðast í erfið verk-
efni og sigra. Þá var ekki verið að
horfa í þó lífsins þægindi sætu á
hakanum og dagar yrðu bæði lang-
ir og strangir.
Þegar litið er til baka við fráfall
Vigfúsar rifjast upp endurminning-
ar liðinna ára. Þar ber í mínum hug
hæst er við vorum staddir á æsku-
stöðvum okkar í Skaftártungu
fyrripart sumars fyrir tveimur
árum. Við ókum upp hjá Flögu og
um heiðarnar vestan Tungufljóts
og komum niður hjá Snæbýli og
var þá nokkuð liðið á bjarta júní-
nóttina. Ferðin hafði nokkuð dreg-
ist á langinn enda alltaf eitthvað
nýtt að sjá við hvert fótmál. Þar
hafði afi okkar, Vigfús Gunnarsson,
farið ungur með sínum forfeðrum,
hann síðan gengið þær götur með
afkomendum sínum og Vigfús Sig-
valdason seinna trítlað á sínum
unglingsárum. Við gengum spöl-
korn frá bílnum og horfðum til vest-
urs yfir Álftaversafrétt að Mýrdals-
jökli og suður til sjávar um Álfta-
ver og Meðalland. I austri sá mikli
örlagavaldur Skaftáreldahraun,
Síða og Lómagnúpur sem bar í
Vatnajökul.
Þá varð Vigfúsi Sigvaldsyni á
orði: Það er við þessar aðstæður
sem maður skilur hvað fólk utan
úr heimi er að sækja hingað til ís-
lands.
Ótímabært fráfall Vigfúsar Sig-
valdasonar á miðjum ævinnar
starfsdegi var óvænt. Hann hné
niður staddur á meðal sinna nán-
ustu á Siglufirði að afloknum vinnu-
degi. Við sem eftir lifum minnumst
þessa duglega manns í fullu fjöri,
áður en þreyta og aldur náðu að
fella fjötra á fætur honum.
Aldraðri móður, börnum, tengda-
börnum, barnabami og öðrum að-
standendum sendum við innilegar
samúðarkveðjur um leið og við biðj-
um Guð að blessa minningu Vigfús-
ar Sigvaldasonar.
Vigfús Gíslason og fjölskylda.
Mig langar að minnast Búdda
frænda míns með nokkrum orðum.
Við höfum alltaf hist öðru hvoru
en þekktumst ekki mikið, þegar þú
sl. vetur fórnaðir einni viku í vinnu
fyrir okkur. Þú glottir yfir sérvisku
frænku þinnar þegar ég vildi láta
flísarnar snúa öðruvísi en þú, en
svo kom: ekkert mál. Þannig liðu
þessir dagar, það var ekkert mál
að umgangast þig. Ég skynjaði vel
hvað ég ætti gegnheilan frænda
þegar ég hlustaði á ykkur dóttur
mína spjalla saman yfir þröskuld-
inn. Það var ekki verið að ergja sig
yfir eilífum spumingum hennar
heldur brosað og svarað. Þessir
dagar í nóvember sl. era okkur
ógleymanlegir í minningunni um
þig. Hafðu þökk fyrir.
Elsku Sigga frænka, Guð styrki
þig í sorg þinni.
Siggu Viggu, Friðrik og fjöl-
skyldum sendum við okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Jóna Gísladóttir
og fjölskylda.
Mig setti hljóðan þegar mér bár-
ust þau sorgartíðindi að hann Fúsi
væri dáinn. Hann sem hafði verið
hérna fyrir nokkrum dögum og þá
sem næturgestur á leið til Siglu-
fjarðar.
Mín fyrstu kynni af Fúsa eru frá
búskaparáranum í Viðvík. Ég var
þar í sveit sem ungur piltur og af
honum lærðist margt sem eftir á
að hyggja hefur komið sér vel.
Okkar kynni endurnýjuðust seinna
en þá var hann fluttur suður og
hafði lært til múrverks og var orð-
inn verktaki á því sviði. Eg þekkti
ekki nokkurn mann sem var eins
ósérhlífinn og afburða duglegur
sem hann og í samtölum okkar
seinna meir varð mér það ljóst að
vinnan og að skila sínu var hans
lífsstíll.
Fúsi var góður félagi og alltaf
eitthvað uppörvandi þegar hann
ræddi málin. Hann hafði svo margt
að segja og þá sérstaklega úr sínu
fagi enda var Fúsi óspar á að veita
úr sínum viskubrunni og skoðanir
hafði hann á öllum hlutum.
BJARNIÞ.
BJARNASON
+ Bjarni Þ. Bjarnason fæddist
í Revkiavík Ifi- nnvpmhpr
í Reykjavík 15. nóvember
1924. Hann lést 11. apríl síðast-
liðinn. Utför Bjarna var gerð
frá Fossvogskapellu 21. apríl sl.
VIÐ kveðjum mág okkar með
nokkrum orðum. Ég kynntist
Bjarna fyrir 20 árum er ég var
hérna í heimsókn. Inga systir var
nýbúin að kynnast Bjarna og voru
þau farin að vera saman af alvöru.
Tókst fljótt góð vinátta sem stóð
til hinsta dags.
Við Mickey minnumst allra
ánægjulegra stunda sem við áttum
í Vallhólmanum. Ég minnist með
þakklæt þeirrar góðvildar sem
Bjarni sýndi er þau hjónin tóku
háaldraða móður okkar til sín síð-
asta árið sem hún lifði. Já, Bjarni
minn, það er svo margs að minn-
ast, þín prúða framkoma, vinarhönd
og glaða bros. Við Mickey munum
sakna þín mikið, það er stórt skarð
sem þú skilur eftir. Það var svo
snöggt og mikið áfall er þessi sorg-
arfrétt barst okkur. Við geymum
minningu góðs drengs með þökk
fyrir allt og allt. Systur minni Ingi-
björgu og börnum og barnabörnum
og ástvinum hans vottum við okkar
dýpstu samúð.
Erla og Mickey Ross.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveld-
ust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslu-
kerfin Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til
blaðsins á netfang þess Mbl@centrum.is en nánari upplýsingar þar um má lesa á
heimaslðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki yfir eina og hálfa
örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega linulengd — eða .3600-4000 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skirnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Eftir slys fyrir nokkru dvaldi
Fúsi hjá dóttur sinni, tengdasyni
og dóttursyni á Siglufirði og líkaði
dvölin vel enda var hann þar hjá
sínu fólki sem stóð honum næst.
Hann fór fljótt að vinna eftir að
hafa fengið bóta sinna mein og
hafði ærinn starfa. Lífið var bjart
framundan og í spjalli var hann
óvenju léttur og ánægður að vera
nálægt sínu nánasta, ekki hvarflaði
að honum að fara suður í verktaka-
slaginn, hérna vildi hann helst vera.
Friggi og Sigga Vigfúsarbörn,
tengdabörn og afabarnið Vigfús
Fannar, drottinn styrki ykkur í sorg
ykkar og aðra sem um sárt eiga
að binda. Það era margir sem munu
sakna hans Fúsa.
Guð ætlaði Vigfúsi góðan stað í
sínu himnaríki því þangað var hann
kallaður á helgum degi.
Guðmundur Örn Guð-
mundsson.
Bára Guðbrandsdóttir,
Berghildur Guðbrandsdóttir
og aðrir aðstandendur.
Elskuleg systir okkar,
HANNA ÞORLÁKSDÓTTIR
frá Siglufirði,
Hátúni 12,
verður jarðsungin frá Langholtskirkju
fimmtudaginn 4. maí kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er
vinsamlegast bent á Minningarsjóð
vinnu- og dvalarheimilis Sjálfsbjargar.
Unnur Sigurðardóttir, Brynhildur Olgeirsdóttir,
Reinharð Sigurðsson, Siguröur Þorláksson,
Stella Þorláksdóttir, Valbjörn Þorláksson,
Anna Þorláksdóttir, Róbert Þorláksson.
t
Innilegar þakkir fyrir samhug og vináttu
við fráfall og jarðarför föður okkar og
tengdaföður,
ÞÓRHALLS EiNARSSONAR
frá Grindavík.
Kristinn Þórhallsson, Guðrún R. Jónsdóttir,
Helga Hrönn Þórhailsdóttir, Stefán Bergmann
og aðrir aðstandendur.
Kærar þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur samúð og heiðruðu
minningu hjónanna
SIGURÐAR HALLDÓRSSONAR
RANNVEIGAR BJARNADÓTTUR
frá Seyðisfiröi.
Guðrún Sigurðardóttir, Gunnar Hannesson,
Bjarney Sigurðardóttir, Ásbjörn Björnsson,
Svanhildur Sigurðardóttir, Tómas Óskarsson,
Ingi Sigurðsson, Halldóra Friðriksdóttir,
Ólöf Anna Sigurðardóttir,
Haildór Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Við þökkum af alhug auðsýnda samúð
og vinarhug við andlát og útför elsku-
legrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
EVU ÁSMUNDSSON,
Langholtsvegi 148,
Reykjavik.
Sérstakar þakkir til starfsfólks í Hafnar-
þúðum fyrir góða umönnun.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ásmundur Þorláksson, Svana Guðbrandsdóttir,
Eliane Þorláksdóttir, Yngvi Jóhannsson.
t
Bálför bróður okkar,
KÁRA GUÐBRANDSSONAR
vélstjóra,
Hjarðarhaga 40,
Reykjavík,
fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn
5. maí kl. 13.30.