Morgunblaðið - 03.05.1995, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 3. MAÍ 1995 51
BRÉF TIL BLAÐSIIMS
ÍSÖLD
Frá Sverrí Ólafssyni:
VETURINN hefur leikið margan
manninn grátt. Snjór og kuldi hefur
svo sannarlega sett mark sitt á líf
fólksins í landinu undanfarið.
Eitt byggðarlag hefur þurft að
búa við og þjást fyrir fimbulkulda,
þó af öðrum og pólitískari toga sé.
Þetta byggðarlag er Hafnarfjörður.
Þessi yndislegi og hlýlegi bær í
hrauninu, með sitt litskrúðuga og
fagra mannlíf, sem svo alltof sjald-
gæft er að finna í nútíma samfé-
lagi, er í sárum.
Hafnarfjörður hefur frá því 28.
maí 1994, verið í helkrumlu svokall-
aðrar „Magnúsa“-stjórnar. Önnur
„ísöld“ er gengin í garð. Hin góða
ímynd Hafnarfjarðar hefur verið
fótum troðin niður í svaðið af slíku
heljarafli að Guð einn veit hvenær
og hvort verður aftur hægt að
lækna þau sár.
Herförin á hendur Guðmundi
Árna Stefánssyni, þeim manni sem
öðrum fremur átti heiðurinn af því
að reisa Hafnarfjörð úr rústum ís-
aldaráranna hinna fyrri, markaði
upphaf ísaldarinnar hinnar nýju.
Guðmundi og Alþýðuflokknum
tókst í samvinnu við bæjarbúa, með
fádæma dugnaði og framsýni, að
gera Hafnarfjörð að því byggðar-
lagi, sem naut hvað mestrar að-
dáunar og virðingar landsmanna
um langt árabil, og var nokkurs
konar svar „landsbyggðarinnar" við
„stórabróður í Reykjavík" í jákvæð-
um skilningi.
Atvinna og uppbygging blómstr-
aði sem aldrei fyrr. Menningin tók
slíkan kipp, að eftir var tekið úti í
hinum stóra heimi. Brosið og stoltið
varð einskonar aðalsmerki Hafn-
firðinga. Nýir íbúar bættust í hóp-
inn svo hundruðum skipti. Slíkir
atburðir verða hreint ekki til af
sjálfu sér. Það þurfti samstöðu og
jakvæðni til verksins. Við Hafnfirð-
ingar stóðum stoltir saman undir
öruggu sameiningarafli. Við bjugg-
um til Menningarmiðstöðina Hafn-
arborg, tvær glæsilegar Listahátíð-
ir, eina alþjóðlega höggmyndagarð
landsins. gestavinnustofur í
Straumi, Kammersveit Hafnar-
tjarðar, Myndlistarskólann í Hafn-
arfirði, sýningarsalinn Portið, leik-
starfsemi blómstraði, veitingahús
og verslanir spruttu upp eins og
gorkúlur. Göturnar, gangstéttirnar,
garðarnir. Allt mannlífið var í blóma
og næg atvinna fyrir alla og almenn
velmegun og afkoma fólksins betri
en nokkurntíma áður. Uppbygging
Hafnarfjarðar var allstaðar sjáan-
leg. En skjótt skipast veður í lofti.
28. maí 1994, verður lengi í
minnum hafður í Hafnarfirði sem
„svartur dagur“. Það var dagurinn
sem „hin vanhelgu öfl“ véluðu sam-
an „Magnúsa-stjórnina“ í Hafnar-
firði, með dyggri aðstoð svartnætt-
isafla gömlu ísaldarklíkunnar. Nú
skyldi sýna Hafnfirðingum hvar
„Davíð keypti ölið“. Síðan þessi
dapurlegi dagur sá fyrstu morgun-
skímuna, hefur hvílt drungi yfir
Hafnarfirði. Kærumál, rannsóknir,
endurskoðanir, fleiri kærur. Mann-
orðsmorð í beinum útsendingum
fjölmiðlanna. Hótanir, brottrekstr-
ar. Aðeins fátt eitt er talið, en
ástandið minnir óhugnanlegan mik-
ið á tíma rannsóknarréttarins á
miðöldum og samsvarandi tímabil
sem nær eru í sögunni. Þarf ekki
að orðlengja, að af allri hinni miklu
uppbyggingu standa nú eftir rústir
einar. Listahátíðin drepur með níði
og dylgjum. Kammersveitin svelt í
hel. Myndlistarksólinn drepinn.
Portið drepið. Listamiðstöðin í
Straumi komin á höggstokkinn og
síðast en ekki síst, Islandsmet í
fjölda atvinnulausra. Hvorki meira
né minna.
Öllum þessum ósköpum hefur
síðan verið pakkað inn í umbúðir,
„Téttlætis", „endurskipulagninga",
„stjórnkerfisbreytinga", „fortíðar-
vanda“, „siðvæðingar“, „endur-
skoðunar", „rannsókna“, „kæru-
mála“! Engin rök. Engar sannanir.
Engar tillögur. Engar framkvæmd-
ir. Fyrst er skotið og síðan spurt!
Engu er eirt. Jafnvel börn pólitískra
andstæðinga „Magnúsanna" hafa
þurft að sæta aðkasti á götum úti
jafnt og í skólum. Þá er lengra
gengið en flest sæmilega hugsandi
fólk lætur bjóðá sér. Meira að segja
samflokksmenn sem voga sér að
hafa heiðarlegar en skiptar skoðan-
ir, eru kærðir og kallaðir „vanhelg-
ir“.
Forystumenn sem haga sér með
slíkum eindæmum, eru í mínum
augum sekir um óþjóðhollustu. Þeir
eru andþjóðfélagslega sinnaðir,
óábyrgir og ófærir um að bera
smæstu ábyrgð. Ættu varla að hafa
ökuleyfi. Hvað þá að vera í forystu
stjórnmálaafla. En það fór þó aldrei
svo að Magnúsarnir kæmu ekki á
koppinn „menningarmálanefnd".
Auðvitað í fullkominni andstöðu við
samtök listamanna jafnt og flesta
bæjarbúa í Hafnarfirði. Þar situr
við stjórnvölinn, einn Magnúsinn í
viðbót, nefnilega poppspilarinn
Magnús Kjartansson. Áuk þeirra
skemmdarverka á hafnfirskri
menningu sem á undan eru talin,
hafa Magnúsarnir ásamt Magnúsi
hinum þriðja, samt nýlega unnið
„eitt mesta menningarstórvirki" ís-
landssögunnar. í sérstakri veislu
Magnúsanna, Árnasonar, Gunnars-
sonar og Kjartanssonar, nú nýlega,
sá „menningarmálanefndin“ með
Magnús Jón bæjarstjóra í broddi
fýlkignar, nefnilega ástæðu til að
heiðra sérstaklega, í fyrsta skipti í
menningarsögu þjóðarinnar tvær
popphljómsveitir. Nafn annarrar
Símaskrá á disklingnm
Frá Arnþórí Helgasyni:
SÍÐASTLIÐINN skírdag birtist í
Morgunblaðinu frétt frá fyrirtækinu
Orðabók aldamóta um það að fyrir-
tækið hygðist gefa út símaskrá fyrir
Windows-umhverfið. í sömu grein
var einnig rætt við blaðafulltrúa
Pósts og síma sem greindi frá því
að fyrir nokkrum árum hefði síma-
skráin verið boðin til sölu á tölvu-
tæku formi en það ekki gefið góða
raun. Einnig kom fram að símaskrá-
in hefði kostað 50 þúsund krónur
og henni hefði verið stolið unnvörp-
um.
Það hefur lengi verið áhugamál
blindra og sjónskertra að fá aðgang
að símaskránni. Verðlagning Pósts
og síma varð hins vegar til þess að
enginn einstaklingur úr þessum hópi
treysti sér til þess að kaupa síma-
skrána og Sjónstöð íslands lagði
ekki í þann kostnað að fjármagna
kaup á henni sem hjálpartæki.
Síðastliðið sumar var blindum há-
skólanemanda útvegað starf við inn-
heimtu gegnum síma. Þá reyndist
ókleift að afla símaskrár á diskling-
um frá Pósti og síma og varð því
þessi námsmaður af starfinu.
Póstur og sími hefur mismunað
hópi blindra á gróflegan hátt með
þessu okri sínu á símaskránni. Að
vísu fá blindir símanotendur niður-
fellt fastagjald af símanum en vel
mætti hugsa sér að fastagjaldið yrði
ekki fellt niður hjá þeim notendum
sem fá símaskrána á tölvutæku
formi. Þannig yrði þeim, sem hafa
aðgang að tölvum, gert kleift að
nýta sér skrána á sama hátt og al-
mennum símnotendum.
Símaskrá í tölvutæku formi er
ekki hægt að jafna við prentuðu
skrána. A tölvuforminu birtast engar
auglýsingar, engar leiðbeiningar frá
Almannavörnum, engin kort eru í
skránni og svo mætti lengi telja.
Póstur og sími getur því ekki verð-
lagt skrána með þessum hætti og
hún verður aldrei jafn aðlaðandi og
hin prentaða skrá. Tölvutæk síma-
skrá getur hins vegar skipt sköpum
vegna atvinnu nokkurra einstakl-
inga hér á landi og því ber nýjum
samgönguráðherra að höggva á
þann rembihnút torgryggni og
íhaldssemi sem starfsmenn Pósts og
síma hafa hnýtt. Aðgangur að síma-
skránni um mótald er því aðeins
hljómsveitarinnar hljómar svo sann-
arlega kunnuglega, því strákarnir
í „Jet Black Joe“ hafa hressilega
skipað sér sess í íslensku popplífi
og eiga sem slíkir allt gott skilið.
Hitt hjómsveitamafnið „Botnleðja“
stendur hinsvegar svolítið meira í
mér. Með því er ég aldeilis ekki að
leggja neitt „gæðamat" á fyrirbær-
ið, heldur finnst mér nafngiftin
„Botnleðja" einhvernveginn ríma
einstaklega vel við vinnubrögð
Magnúsanna í menningarmálum
Hafnarljarðar. Mig undrar stóriega
ef Magnúsar með slíka afrekaskrá
ætlast raunverulega til þess að vera
teknir alvarlega, hvort heldur er í
stjórnmálum eða menningarmálum?
Getur það verið?
Mig rekur allavega ekki minni
til, að þetta makalausa fyrirbæri
með öllum sínum „Magnúsum",
hafi hingað til séð ástæðu til að
heiðra störf listamanna í Hafnar-
firði, svo sem eins og Eiríks Smith,
Sveins Björnssonar, Kammersveitar
Hafnarfjarðar, Leikfélags Hafnar-
fjarðar^ Egils Friðleifssonar, Krist-
ínar Omarsdóttur, Árna Ibsen,
Gests Þorgrímssonar, Gunnars
Gunnarssonar, Margrétar Pálma-
dóttur o.fl., o.fl. Nei ó nei. Hin
nýja sýn Magnúsanna í menningar-
málum Hafnarljarðar er sérstök
viðurkenning til botnleðjunar. Ekki
efa ég að botnleðjan sé hið merki-
legasta fyribæri, allavega séð með
augum langsjóaðra skallapoppara,
en hitt á ég erfiðara með að skilja.
Hversvegna kjósa Magnúsarnir að
ganga af stórmerkilegu menningar-
lífi í Hafnarfirði dauðu, en hampa
botnleðjunni? Er hugsanlegt að
þessi frumlega nafngift „Botnleðja"
sé samnefnari fyrir menningarlegan
jafnt og pólitískan metnað Magnús-
anna og annarra slíkra Júróvisjón-
aðdáenda? Verkin þeirra tala sínu
máli. Hvenær fær þjóðin nóg af
slíkum vinnubrögðum? Eða verður
botnfallið menningararfur íslenskr-
ar framtíðar?
SVERRIR ÓLAFSSON,
listamaður, Hafnarfirði.
réttlætanlegur að um gjaldskrárfrítt
númer verði að ræða þannig að
blindir tölvunotendur þurfi ekki að
greiða kostnað við tvö símtöl í stað
eins, þurfi þeir að fletta upp í síma-
skránni. Hið sama ætti að gilda um
03.
Vegna orða þeirra sem féllu í
áður nefndri grein Morgunblaðsins
síðastliðinn skírdag um þjófnað á
símaskránni skal tekið fram að rök-
studdur grunur er um að einn af
starfsmönnum Pósts og síma hafí
laumað að einhveijum eintaki af
símaskránni sem hefur verið sett upp
á tölvum allmargra blindra notenda.
Þannig bítur Póstur og sími í skott-
ið á sjálfum sér og finnur til vegna
eigin athafna.
ARNÞÓR HELGASON,
deildarsérfræðingur á Blindrabóka-
safni íslands og fyrrum formaður Ör-
yrkjabandalags íslands.
Alinnréttingar

STANDEX
Hönnum og smíðum eftir
þínum hugmyndum
t.d. skápa, afgreiðsluborð,
skilti, auglýsingastanda,
sýningarklefa o.mfl.
OO&GJ 1
Faxafeni 12. Sími 38 000
NIÓTORVINDINGAR
og aðrar rafvélaviðgerðir
á vel búnu verkstæði.
RAFLAGNAÞJÓNUSTA
í skipum, verksmiðjum
og hjá einstaklingum.
VANIR MENN
vönduð vinna, áratuga
reynsla.
Vatnagörðum 10 • Reykjavík
S 685854 / 685855 • Fax: 689974
NYJA BILAHOLLIN FUNAHOFDA I $; 567-2277
Félag Loggutra Bifreiðasala
BÍLATORG FUNAHOFDA I S: 5S7-7777 mm
NU ER BESTI SOLUTIMINN FRAMUNDAN - VANTAR ALLAR OERDIR BÍLA Á STADINN
Toyota Touring GLi árg. '92, ek. 80
þús. km., blár, álfelgur. V. 1.290.000.
Ath. skipti.
Félag loggutra Bifreiðasala
Nissan Micra LX 1.3 árg. '94, ek. 10
þús. km., sægrænn, 5 g. V. 880.000.
Toyota Corolla 1,6 GLi árg. '93, ek. 29
þús. km., sægrænn, sjálfsk., spoiler,
ABS. V. 1.390.000. Ath. skipti.
Toyota Corolla 1,6 Sl árg. '93, ek. 46
þús. km., hvítur, 5 g. V. 1.250.000.
Ath. skipti.
Volvo 460 GLE árg. '94, ek. 4 þús.
km., vín rauður, sjálfsk. V. 1.690.000.
Ath. skipti.
MMC Lancer GLXi árg. '93, ek. 31
þús. km., grár, sjálfsk. V. 1.290.000.
Toyota Landcrusier VX árg. '91, silfur-
grár, álfelgur, 35" dekk, sóllúga, spil.
Mjög fallegt eintak. V. 3.650.000.
Skipti.
Nissan Sunny 4WD Artic árg. '94,
grænsans., upphækkaður, álfelgur, ek.
2 þús. km. V. 1.390.000.
MMC L-200 Double Cap árg. '93, rauður, Volvo 740 GL STW árg. '87, grásans.,
turbo, diesel, intercooler, upphækkaöur, sjálfsk., ek. 122 þús. km. V. 1.050.000.
lækkuö drif, læst drif, 36" dekk, plasthús 4
t. spil, ek. 19 þús. km. V. 2.600.000. Skipti.
MMC Pajero langur árg. '88, grásans.,
32“ dekk. Toppeintak, ek. 120 þús. km.
V. 1.230.000.
Saab 9000 CSE árg. '94, grænsans.,
álfelgur, sjálfsk., einn með öllu, ek. 12
þús. km. V. 2.450.000.