Morgunblaðið - 01.06.1995, Blaðsíða 34

34 FIMMTUDAGUR 1. JÚNÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
AÐSENDAR GREIIMAR
Við sem erum svo reið
ÁGÆTI Kjartan
Ragnarsson.
Fyrir nokkrum dög-
um hitti ég þig á þriðju
hæð Morgunblaðsins
þar sem við áttum
bæði erindi og ég innti
þig eftir þínu. M sagð-
ist vera að skamma
mig og þar sem ég
mundi ekki eftir að
hafa eyðilagt mörg ís-
lensk leikhús upp á
síðkastið, sagði ég, nú,
með spumingamerki í
röddinni. Já, svaraðir
þú og sagðir að það
væri vegna greinar
sem ég hefði skrifað í
sænskt leikhústímarit; yfírlit yfír
íslenskt líf í listum. Ég varð alveg
klumsa og sagði þér að það gæti
ekki verið, því sú grein væri enn
óbirt en þú hélst nú ekki og sagð-
ist vera með hana upp á vasann.
Ég sagði að það gæti ekki verið
því ég væri enn að bíða eftir próf-
örk að henni. Þú sagðir hana samt
birta og hún væri full af dellu og
nú sá ég að þú varst sko ofboðs-
lega reiður, dróst upp ljósrit af
þessari sænsku grein og sagðir
mér frá tveimur atriðum sem hefðu
gengið alveg fram af þér. í fyrsta
lagi stæði að Guðjón Pedersen hefði
sett upp sýningar þínar Platanov
og Vanja frænda í Borgarleikhús-
inu og í annan stað segði ég Petri
Sakari aðalstjómanda Sinfóníu-
hljómsveitar íslands.
Nei, nei, svaraði ég, það mundi
ég aldrei segja - og svona frómt
frá sagt, Kjartan, held
ég að innst inni, dýpst
oní heiðarleikanum
vitir þú það vel. Ég
sagði þér að ég hefði
skrifað að S.í. hefði
hlotið mikið lof fyrir
Chandos-upptökur
sínar Undir stjórn
Petris Sakaris. Per-
sónulega er ég mjög
stolt af þeim ummæl-
um sem vora viðhöfð
um hljómsveitina og
var frétt á baksíðu
Morgunblaðsins.
Sænsku leikhúsfólki
þykir gagnrýni um
hljómsveit í virtum,
erlendum fagtímaritum greinilega
algert pramp og fjarlægði orðstír
hennar en hélt stjómandanum.
Varðandi Tsjekhov-uppsetningar
þínar - sem mér fínnst enn þær
bestu sem íslenskur leikstjóri hef-
ur unnið - þá veit ég, vakandi og
sofandi að það var ekki Guðjón
Pedersen sem stýrði þeim. Sænsk-
ir báðu mig að fjalla meira um
leikhús hans, Frú Emilíu, en ann-
að, því að Guðjón ætti að setja
upp tvær sýningar í Riksteatern
næsta vetur og svo klipptu þeir á
Borgarleikhúsið í miðju og skeyttu
Frú Emilíu við það. Ég leit á grein-
ina og ég verð að segja að mér
sortnaði fyrir augum, því þarna
stóð nákvæmlega það sem þú
sagðir að stæði þar og svo sagði
ég Almáttugur og Jesús minn. Já,
já, ákallaði alla heilaga en raun-
veraleikanum varð ekki breytt.
Ég gaf ritstjóra tíma-
ritsins leyfi til að stytta
greinina, segir Súsanna
Svararsdóttir, en var
lofað próförk á móti.
Það var svikið.
Ég sagði þér að ég hefði gefíð
ritstjóra tímaritsins leyfi til að
stytta greinina og hún hefði á
móti lofað að senda mér próförk
til að fara yfir. Það hafði greini-
lega verið svikið. Hún hafði líka
lofað að senda mér eintak af tíma-
ritinu. Við það hefur enn ekki
verið staðið. Ég hélt í einfeldni
minni að það væri ekki komið út.
En þér fannst það bara gott á
mig og sagðir að nú gæti ég sko
fengið að finna fyrir því hvernig
það væri þegar blaðamenn væra
að birta texta sem viðmælendur
þeirra hefðu ekki fengið að lesa
yfír. Mér þótti nú við hæfi að refsa
einhverjum öðram en mér fyrir
það, þar sem ég hef einmitt lagt
áherslu á að viðmælendur mínir
læsu yfir viðtöl sín og jú, jú, þú
gast svosum fallist á það. Samt
sem áður fannst þér ég eiga skilið
að fínna fyrir einhveiju.
En mér leið ekki ýkja mikið eins
og viðmælanda sem hefur verið
svikinn um að lesa hvernig hann
er kynntur í fjölmiðlum. Mér
fannst ég öllu heldur vera dáið
leikskáld sem horfír á einhvem
sem ekki skilur texta hans, tæta
hann í sundur, lemja saman ein-
hver brot í leikgerðarklastur og
halda því samt fram að það ætti
eitthvað skylt við frumgerðina og
höfund hennar. Horfir bara á utan
úr eternum og getur ekkert sagt
eða gert. Hámark vanmáttarins.
Ég er nú svo illa að mér í svo
mörgu að ég hélt að það væri ís-
Ienskur kækur. Gerði mér ekki
grein fyrir því að þetta væri sam-
norrænt leikhúspróblem. Að það
væri sama hvernig texta maður
skrifaði, fólk sem starfaði við leik-
hús, teldi sig alltaf vita betur. Og
þessi texti hefur verið styttur svo
fullkomlega hugsunarlaust að það
er eins og klippt hafí verið inn í
setningar af handahófí og þeim
skeytt saman af sama handahóf-
inu til að allar línur yrðu af réttri
lengd.
Ég fékk ljósrit af greininni sem
kennd var við mig og þú varst
með í höndunum og það tók mig
tvo daga að manna mig upp í að
lesa hana alla og ef eitthvað er
þá er ég örugglega reiðari en þú.
Ég er svo reið að nú þarf ég nokkra
daga til að jafna mig áður en ég
hringi í ritstjóra tímaritsins. Ef
ég hringi í hana strax, segi ég svo
stór og ljót orð að mig verkjar í
munninn í marga daga á eftir.
Þú ákvaðst að gerast minn tyft-
unarmeistari. Þér fannst ég eiga
refsingu skilið fyrir eitthvað en
sagðist samt vonast til að við
gætum verið vinir áfram. Þótt þér
væri kannski ljóst að ef einhver
Súsanna
Svavarsdóttir
hafði farið illa út úr sænskum
klippurum væri það ég, var bræði
þín nógu mikil til að þú dæmdir
mig til opinberrar hýðingar frá
þinni hendi og reiddir hana til
höggs.
Ég ætla ekki að fara að leika
réttarsal á prenti við þig og veija
og sanna mál mitt framan í lesend-
um sem aldrei sáu greinina sem
birtist, hvað þá greinina sem ég
skrifaði. Ég held þeim sé líka svo
hjartanlega sama. Afstaða þeirra
fáu sem hafa einhvern áhuga á
þrefi almennt, mótast algerlega
af því hvað þeim finnst um mig
og hvað þeim finnst um þig og
hafa sjálfsagt gert það upp við sig
fyrir margt löngu. Við erum bæði
fólk sem hefur verið milli tannanna
á samborguram okkar og það er
alveg sama hvað við segjum og
geram, fólk trúir því sem það vill
trúa. Við getum aldrei ráðið hvað
það hefur uppi í sér, sama þótt
við leggjum fram allar sannanir
heimsins. Sama þótt við förum í
herferð og stríð og vörpum
sprengjum. Það fólk sem álítur
mig freka og andstyggilega hættir
bara að lesa þegar sannanirnar
verða afstöðu þess um megn. Hin-
ir halda áfram þar til þeim fer að
leiðast þófíð. Það fólk sem álítur
þig einfaldan og yfirborðslegan
hættir líka að lesa þegar sannan-
irnar byija að vagga þeirri skoð-
un. Hinir halda eitthvað áfram.
Þannig er það og nú ertu búinn
að refsa mér. Fyrir eitthvað. Varla
fyrir það að greinin sem ég skrif-
aði var eyðilögð. En hafðu ekki
áhyggjur. Við verðum áfram vinir
því mér var ekki gefið eins mikið
og þér í vöggugjöf. Mér var ekki
gefið refsivald.
Höfundur er
hókmenn tnfræðingur.
Símanúmera-
mundu!
breytingarnar

taka gildi laugar-
...... stafa
símanúmer
daginn 3. júní
Númer breytast sem hér segir:
55 bætist framan við fimm stafa símanúmer á höfuðborgarsvæðinu
5 bætist framan við sex stafa símanúmer á höfuðborgarsvæðinu
42 bætist framan við öll símanúmer á Suðurnesjum
43 bætist framan við öll símanúmer á Vesturlandi
456 bætist framan við öll símanúmer á Vestfjörðum
45 bætist framan við öll símanúmer á Norðurlandi vestra
46 bætist framan við öll símanúmer á Norðurlandi eystra
47 bætist framan við öll símanúmer á Austurlandi
48 bætist framan við öll símanúmer á Suðurlandi
Eftir breytingarnar þarf ekki lengur að velja svæðisnúmer.
Farsíma- og boðtækjanúmer.
Talan 9 fellur burt þannig að farsímanúmer byrja á 85, GSM númer
á 89 og boðtækjanúmer á 84. Dæmi: 985 489 89 verður 854 8989.
PÓSTUR OG SÍMI
VELSMIÐI
Fjölbrautaskólinn Breiðholti
Grunndeild málmiöna
Vélvirkjun grunn- og framhaldsdeildir
Rennismíöi grunn- og framhaldsdeildir
FJfiLBRAUTASXÚUNN
BREIOHOLTI
FB þegar þú velur verknám
FJðLBRAUTASKÚUNN
BREIÐHOLT!
FJfiLBRAUTASXÖUNN
BREIDHOLTI
'Ja
RAFVIRKJUN
Fjölbrautaskólinn Breiðholti
Grunndeild rafiöna (1 ár)
Rafvirkjun í verknámsskóla (3 ár)
Rafvirkjun fyrir nema á samningi
FB þegarþú velur verknám
TRÉSMÍÐI
Fjölbrautaskólinn Breiðholti
Grunndeild undirstööuatriöi í trésmíöi
Húsasmíöi grunn- og framhaldsdeildir
Húsasmíöi fyrir nema á samningi
FB þegarjm velur verknám
fást fötin
Jakkaföt
Jakkaföt með vesti
Stakir jakkar
Stakar buxur
kr. 4.900-14.900.
kr. 17.900.
kr. 2.000-11.900.
kr. 1.000-5.600.
Stofnað 1910.
Andrés,
, , , Skólavörðustíg 22A.
Póstkröfupjonusta. simi 18250.