Morgunblaðið - 20.06.1995, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 20. JÚNÍ1995 43
MINNIIMGAR
Hún vann þar til dauðadags. Hún
naut vinsælda hjá samstarfsfólki og
átti trygga viðskiptavini á söluskrif-
stofunni. Margir munu sakna vinar
í stað. Samhliða erfiðum læknismeð-
ferðum stundaði Nunna störf sín
af einstakri samviskusemi og kost-
gæfni og fyrir það skal henni þakk-
að. Það hefur verið lærdómsríkt
fyrir okkur samstarfsfólk hennar
að fylgjast með þeirri erfiðu baráttu
sem hún háði. Það var aðdáunar-
vert hvernig hún tókst á við veik-
indi sín.
Við í stöðvarstjórn Flugleiða hf.
í Keflavík þökkum henni samfylgd-
ina og teljum það forréttindi að
hafa fengið að starfa með henni.
Innilegar samúðarkveðjur fá Sig-
urður, börn hennar Helgi Þór, Jenný
og Erik Oiav, Halldór svo og aðrir
nánir ættingjar.
Guð blessi minningu Guðrúnar
S. Helgadóttur.
Gunnar Olsen,
Edda Björk Bogadóttir,
Kolbeinn Jóhannesson,
Trausti Tómasson.
Fyrst þegar ég kynntist Nunnu
fyrir rúmlega tuttugu árum, átti
vinátta milli okkar nánast engan
grundvöll. Lífssýn okkar og skoðan-
ir voru andhverfur. Á þeim tíma var
ég alvörugefin vinstrisinnaður her-
stöðvaandstæðingur, nýbyijaður í
menntaskóla, og frekar svona „al-
vitur“ um allt sem viðkom framþró-
un þjóðfélagsins. Nunna var hins
vegar nokkrum árum eldri, starfaði
sem afgreiðslustúlka hjá Flugleið-
um, var gift hermanni í bandaríska
hernum og ólst upp við þær hug-
myndir að allir vinstrisinnar væru
kommúnistar sem „brytu rúður og
ætu börn“, eins og hún orðaði það
svo oft sjálf með sinni einstöku
kímni.
Hún var hins vegar uppáhalds-
frænka Gunnu konunnar minnar,
sem þá var kærastan mín, og því
lágu leiðir okkar óhjákvæmilega oft
saman. Á þeim árum bjó Nunna
með Múa (Walter) á Skólaveginum
í Keflavík og hafði það fyrir sið að
halda sérlega skemmtileg parý fyrir
unga fólkið í fjölskyldunni, sérstak-
lega um áramót. Þar fjölmenntum
við, bæði ég og aðrir vinstrisinnar
í ijölskyldunni, enda þóttu okkur
veigarnar jafngóðar þó að þær
kæmu af „beisnum". Og þar var
rifist og þráttað um pólitík og her-
inn langt fram á nótt. Af öllum
þeim partýum sem haldin voru á
þessum árum er okkur öllum líklega
minnisstæðust 30 ára afmælisveisl-
an hennar Nunnu, sem hún hélt að
Þröm, heimili foreldra sinna
skömmu áður en hún flutti með
Múa, Helga Þór syni sínum og Jenný
dóttur sinni til Bermuda. Þessi veisla
var að mörgu leyti táknræn fyrir
þá miklu gleði og ögrandi kímnigáfu
sem alla tíð einkenndi Nunnu.
Eftir að þau voru flutt rann upp
fyrir okkur tómarúm sem við höfð-
um ekki séð fyrir. Það var bara ein-
faldlega ekki jafngaman eftir að þau
voru flutt af landi brott. Herstöðvar-
andstæðingarnir söknuðu her-
mannsins, sem allt fram til dagsins
í dag hefur reynst okkur traustur
og góður vinur, og vinstrisinnarnir
söknuðu konunnar sem bar litla sem
enga virðingu fyrir háleitum skoð-
unum þeirra.
Skömmu eftir flutninginn ákváðu
þau Nunna og Múi að skilja, og síð-
ar giftist hún Eric Petro verslun-
armanni á Bermuda. En þrátt fyrir
skilnaðinn hafa þau Nunna og Múi
alltaf verið sérlega góðir vinir. Fyr-
ir okkur var skilnaðurinn í vissum
skilningi tvöfalt áfatl. Annars vegar
höfðum við bundist persónulegum
tryggðarböndum við Múa og hins
vegar þóttumst við sjá fram á að
Nunna myndi aldrei flytja heim.
Tvisvar heimsóttum við Gunna
Bermuda og dvöldum í bæði skiptin
hátt á fjórðu viku hjá Nunnu. Þar
fyrst kynntist ég henni fyrir alvöru
og hef upp frá því talið hana til
minna bestu og kærustu vina. Þar
kynntist ég fyrst hennar sérstæða
hæfíleika að spyija fólk spjörunum
úr, með bæði víðtækum og ótrúlega
nærgöngulum spurningum. Spurn-
ingum sem flestir myndu hvorki
hafa hugmyndaflug né áræðni til
að spyija. Frá henni komu slíkar
spurningar hins vegar svo eðlilega
fyrir, að ekkert var sjálfsagðara en
fullnægjandi svar. Á móti var hún
líka blátt áfram og hreinskilin. Eft-
ir slíka spurningahrinu gat maður
stundum setið eftir með dálítið
skondna mynd af sjálfum sér. Þar
kynntist ég líka hennar gáskafullu
og sérstæðu kímnigáfu. Þörf hennar
til að sjá skoplegar hliðar á öllum
málum var óseðjandi. Kímnigáfa
sem aldrei var meiðandi heldur allt-
af fyndin og stundum allt að því
langdreginn, þegar eitt atvik varð
efni í langan gleðispuna sem stund-
um entist í marga daga, og jafnvel
ár. Þar römbuðum við líka á sameig-
inlegt áhugamál sem var matar-
gerð, og háðum á Bermuda mörg
einvígi í þeirri grein. Og seinni árin
skiptumst við oft á mataruppskrift-
um, eða ræddum í lögnu máli um
mataruppskriftir.
Á Bermuda fékk Nunna að mörgu
leyti notið sinna bestu hæfileika.
Þar sem Eric hafði rekið litla herra-
fataverslun við aðalgötuna í Hamil-
ton, tókst Nunnu að breyta í frá-
bæra tískuverslun með þekkingu
sinni og áhuga á fatnaði. í stað
þess að kaupa eingöngu vörur frá
Englandi hóf hún að kaupa vörur
frá Ítalíu. Sjálf stóð hún síðan í
vesluninni daglangt við afgreiðslu
og seldi grimmt með sínum sér-
stæðu presónutöfrum og glæsilega
útliti. Margir af viðskiptavinum
hennar voru þekktar persónur, og
þótti henni oft gaman að segja frá
því. Sérstaklega hafði hún gaman
af að segja frá því þegar John Lenn-
on kom í búðina skömmu áður en
hann lést.
En þrátt fyrir veðursæld
Bermuda, velgengni í viðskiptum
og fallegt heimili ákvað Nunna að
flytja heim, sem hún gerði fyrir 10
árum. í ljós kom að hún og Eric
áttu lítt skap saman. En með Eric
eignaðist hún Óla sem kom með
henni heim ásamt Jenný, en Helgi
Þór varð eftir hjá Múa, pabba sínum.
Af eigingjörnum ástæðum vorum
við öll, vinir hennar og ættingjar,
afskaplega fegin þegar hún kom
heim. Var þráðurinn í flestum atrið-
um tekin upp aftur þó að margt
væri breytt. Sérstaklega var nú
pólitíkin búin að leika okkur grátt.
Bæði var hún flatneskjulegri og svo
vorum við, gömlu herstöðvaand-
stæðingarnir, orðnir íhaldssamir eða
fijálslyndir, jafnvel farnir að kjósa
Sjálfstæðisflokkinn. Það eina sem
varð okkur til happs í þessari afleitu
stöðu með tilliti til umræðuefna og
skoðanaskipta, var óútreiknanleg
ást Nunnu á nokkrum alþýðuleið-
togum á vinstri væng stjórnmál-
anna, sem á stundum skaut upp
kollinum. Á síðustu árum hafði hún
æ meiri þörf fyrir að tjá sig á mjög
afgerandi hátt um þeirra frábæru
persónutöfra og stjórnunarhæfni í
okkar hópi. Þessi okkar endaskipti
á tilverunni frá því að deilt var á
Skólaveginum nærði margan
ágreininginn og blés lífi í gamlar
æfingar í pólitískri rökfimi.
Fljótlega eftir að Nunna kom
heim kynntist hún Sigurði Halldórs-
syni sem hún bjó með upp frá því.
Án efa eitt af hennar mestu gæfu-
sporum í lífinu. Fyrir nokkrum árum
komu þau inn í okkar litla ferðahóp
og höfum við saman ferðast víða
um hálendið. Margt hefur Nunna
kennt okkur á sinni lífsleið en þarna
gátum við endurgoldið með því að
kynna henni landið okkar í sinni
tignarlegustu mynd. Uppúr stendur
kyrrlátur og undurfagur september-
dagur í Nýjadal undir Tungnafells-
jökli á miðri Sprengisandsleið fyrir
tveim árum. Dýrmæt minning. Þá
hafði móðir hennar nýlega látist af
völdum krabbameins og sjálf hafði
hún vitað í tvö ár að hún var með
sama sjúkdóm. En vegna sinna ein-
stöku persónutöfra og geðslags,
með sinni óviðjafnanlegu kímnigáfu
og skoplegri afstöðu til lífsins tókst
henni næstum því að fá okkur, á
stundum, til að gleyma sjúkdómn-
um. Stærstan þátt í að styrkja hana
í veikindunum átti Sigurður án efa
með sinni aðdáunarverðu ósérhlífni
og alúð. Og ekki hvað síst fæðing
Þórunnar Helgu dótturdóttur henn-
ar á síðasta ári sem kom eins og
skær ljósgeisli inn í veikindin. En á
síðustu vikum duldist engum í hvað
stefndi. Fjögurra ára baráttu var
að ljúka. Glæsileg og skemmtileg
kona á besta aldri kvaddi okkur
fársjúk og aðframkomin. Og ekkert
var eftir nema sorgin, sem okkur
tekst örugglega að yfírstíga með
öllum þeim frábæru minningum sem
við eigum um hana Nunnu.
Einar Páll Svavarsson.
Við fráfall vinar koma upp í hug-
ann glettin tilsvör og góðar stund-
ir, sem hafa verið sameiginlegar.
Þá sér maður best að það sem
hryggir er það sem áður gladdi.
Hún Nunna var ekki sú mann-
gerð sem lognmollan var í kringum.
Hún var hress, æðrulaus, bein-
skeytt og það sem best var, hún
var vinur og hegðaði sér sem slíkur.
Þessi fátæklegu orð eru aðeins
til að þakka fyrir vináttu og trún-
að, en síðast en ekki síst fyrir það
t
Eiginmaður minn,
ÞÓRÐUR KRISTJÁNSSON
fyrrv. bifreiðastjóri,
Rauðagerði 8,
lést í Vífilsstaðaspítala að morgni 17. júní.
Þóra Sæmundsdóttir.
t
Faðir okkar,
ÖGMUNDUR HAUKUR GUÐMUNDSSON
fyrrv. fulltrúi,
Hellisgötu 12,
Hafnarfirði,
lést á heimili sínu 17. júní.
Jarðarförin auglýst síðar.
Börnin.
mína, Dadda og Óla.
Elsku Siggi minn, Helgi, Óli, 4-
Jenný og litli sólargeislinn, Þórunn i
Helga. Guð gefi ykkur styrk til að ■
vinna úr þeirri sorg sem þið nú Systir okkar,
berið. GUÐBJÖRG HELGA JÓNSDÓTTIR,
frá Ásmúla,
Ó, láttu, drottinn, Norðurbrún 1,
þitt ljós mér skína er látin.
og sendu frið inn Guðmundur Jónsson,
í sálu mína. Lilja Jónsdóttir,
(Stefán frá Hvítadal) Þórunn Jónsdóttir,
Dagbjört Jónsdóttir.
Sigrún A. Ámundadóttir.

Héðan í frá verða þessi fjöll
þessi sól þessi himinn
þitt requiem
rist í hörund heimsins sem þú unnir
og vitund þeirra sem unnu þér
(Sveinbjöm I. Baldvinsson).
Kæra vinkona mín, kveðjustundin
komin, þrátt fyrir heitustu óskir
okkar um að fá að dvelja saman á
góðu elliheimili, verða erfiðar
„grand old ladies“, fitna, drekka
púrt, reykja í laumi inni á herbergi.
Rugga í ruggustólum sérhönnuðum
af Stark, horfa á sápu, lesa reyfara,
kjaftablöð, eitthvað menningarlegt,
heimta barnabörnin í heimsókn ann-
an hvern dag og þiggja, með kímnu
brosi á vör, alla veitta aðstoð.
Minningarnar sækja á mig þegar
ég reyni að gera mér fulla grein
fyrir að þú átt aldrei eftir að ergja
mig framar, gleðja mig.
Minningin um ... að renna sér nið-
ur handriðið á Vatnsnesveginu;
mæður okkar, ungar, glæsilegar,
drekka sherrý og slá um sig í stof-
unni; að skoða skjaldbökuna þína
sem hvarf... sporlaust; pabba þinn,
pabba minn, að skrifa fáránlegar
athugasmdir um nýjustu ástina í
gaggó; að stilla sér upp fyrir framan
myndavélina, með hatta; að þykjast
vera franskar elítupíur á Long Is-
land - kunnum ekki stakt orð í
frönsku; að baða sig í sólinni, heit-
um, hvítum sandinum; að veltast
um af hlátri þar til tárin streymdu,
fossuðu, eitt, aðeins eitt, augnaráð
dugði til. „Númer eitt, númer tvö,
númer þrjú? Hver er best?“ Þú,
Nunna mín, vinkona mín, Systir
mín. Þú. Giftingin, frumburðurinn,
flutningnrinn, Tom’s River, D.C.,
Bermuda, London, New York og
aftur heim. 1986. Margt er að baki.
Af hverju, hvers vegna, til hvers og
hvað svo? Ástin þín, ástin mín, börn-
in þín, börnin mín. Sáttar, saman,
heima, foreldrar í foreldrahúsum.
Níu ár enn. Fleiri minningar, meirj
hlátur, grátur, sorg. Meinið, barátt-
an, barnabarnið, sólargeisli í myrkr-
inu. Hetjan mín. Þú sem kryddaðir
í svo ríkum mæli tilveruna. Engin
orð fá því lýst hversu mikill missir-
inn er, hversu tómt og litlaust allt
virðist án þín. Hringdu.
Þeir vita það best, hvað vetur er,
sem vorinu heitast unna.
(Davið Stef.)
Elsku Siggi, Helgi, Jenný, Óli og
allir aðrir ástvinir. Eg og Gunnar,
drengirnir, mamma og Mundi vott-
um ykkur öllum okkar dýpstu sam-
úð. Megi guð styrkja ykkur og varð-
veita. Megi guð blessa minningar
okkar um Nunnu.
Toby S. Herman.
t
Hjartkær eiginkona og móðir,
GUÐRÍÐUR GUÐJÓNSDÓTTIR,
Miöstræti 28,
Vestmannaeyjum,
andaðist í Borgarspítalanum föstudaginn 16. júnf.
Útförin verður gerð frá Landakirkju, Vestmannaeyjum, laugardag-
inn 24. júní kl. 14.00.
Sigtryggur Þrastarson
og synir.
t
Astkær amma okkar og langamma,
GUÐRÚN ARMGRÍMSDÓTTIR
kjólameistari,
lést 12. júní síðasliðinn.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Starfsfólki á deild E-63 á Heilsuverndarstöð Reykjavíkur við Egils-
götu eru færðar sérstakar þakkir.
Jóhanna, Ólafur, Gunnar,
Karl og Tryggvi Gunnarsbörn,
makar og langömmubörn.
t
Hjartkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og dóttir,
ÓLÖF HAFDÍS RAGNARSDÓTTIR,
Sunnubraut19,
Keflavík,
andaðist í Sjúkrahúsi Suðurnesja aðfara-
nótt 18. júní.
Jarðarförin auglýst síðar.
Einar Júlíusson,
Vilborg Einarsdóttir, Þórólfur Beck,
Halldóra Einarsdóttir,
María Ragna Einarsdóttír,
Ólöf Hafdis Einarsdóttir,
Maria G. Guðmundsdóttir, Ragnar Gíslason.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,-
KARL HEIÐAR EGILSSON,
bifreiðastjóri,
Eskiholti 1,
Garðabæ,
lést föstudaginn 16. júní.
Útförin verður auglýst síðar.
Helga Magnea Magnúsdóttir,
Aðaiheiður Karlsdóttir, George Jenkins,
Edda Karlsdóttir, Curt Scholl,
Sonja Karlsdóttir, Kristinn Ragnarsson,
Alma Karlsdóttir, Jón Ingi Ægisson
og barnabörn.