Morgunblaðið - 20.06.1995, Blaðsíða 44

44 ÞRIÐJUDAGUR 20. JÚNÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
MIIMNIIMGAR
+
Eiginmaður minn og faðir okkar,
VALGEIR ÁGÚSTSSON,
Hvammstanga,
lést að morgni 17. júní.
Náttfríður Jósafatsdóttir.
Ágúst Valgeirsson,
Ragnhildur Valgeirsdóttir.
t
Faðir minn, fósturfaðir og tengdafaðir
okkar,
ÓLAFUR J. JÓNSSON,
Kirkjuvegi 48,
Keflavfk,
lést föstudaginn 16. júní.
Guðbjört Ólafsdóttir, Kristján Hansson,
Bjarni Valtýsson,
Þóranna Erlendsdóttir, Pétur Pétursson.
+
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
BJÖRN JÓNSSON,
Hjallaseli 31,
Reykjavík,
andaðist í Hátúni 10B föstudaginn 9. júní.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Þökkum hlýhug og samúð.
Jón Þ. Björnsson,
Björn Björnsson,
Garðar Björnsson,
Erla Björnsdóttir,
Erlendur Björnsson,
ída Sigurðardóttir,
Móeiður Skúladóttir,
Nini Björnsson,
Sigurður Ársælsson
Aðalheiður Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SIGRÍÐUR AXELSDÓTTIR
Gógó,
Hæðargarði 29,
Reykjavík,
lést á heimili sínu 16. júní síðastliðinn.
Jarðarförin auglýst síðar.
Jón Steinar Guðmundsson, Sigrún Guðmundsdóttir,
Gunnar Sverrir Guðmundsson,
Marfa Helga Guðmundsdóttir, Þórarinn Jónsson,
Anna Sigríður Guðmundsdóttir, Reynir Halldórsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
BRYNJA PÉTURSDÓTTIR,
Laugavegi 61,
sem lést 13. júní sl., verður jarðsung-
in frá Fossvogskirkju miðvikudaginn
21. júní kl. 13.30.
Þeim, sem vildur minnast hennar, er
bent á líknarstofnanir.
Guðmundur J. Ólafsson,
Pétur Guðmundsson, Sigrún Kolsöe,
Ólafía Guðmundsdóttir Bogan, Joseph Bogan,
Ingunn Guðmundsdóttir, Páll Guðmundsson,
Ólafur Örn Guðmundsson, Ingunn Björk Vilhjálmsdóttir,
Brynja Marie Bogan, Kristófer Pálsson.
+
Elskulegur eiginmaður minn, sonur,
faðir og afi,
ÓLAFUR HAFSTEINN ÓLAFSSON
verkstjóri,
Faxabraut 40,
Keflavík,
er lést í Sjúkrahúsi Suðurnesja laugar-
daginn 17. júní, verður jarðsunginn frá
Keflavíkurkirkju föstudaginn 23. júní
kl. 14.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vildu
minnast hins látna, er bent á Krabbameinsfélag íslands.
Svala Grímsdóttir,
Guðrún F. Hannesdóttir,
Ragnheiður Ólafsdóttir, Sigurbjörn Eivarsson
og barnabörn.
BJÖRN
RÚNARSSON
+ Björn Rúnarsson fæddist á
Þverfelli í Lundarreykjadal
30. nóvember 1975. Hann lést
á gjörgæsludeild Landspítalans
11. júní síðastliðinn, aðeins nífj-
án ára að aldri. Foreldrar hans
eru Inga Helga Björnsdóttir, f.
1951, og Rúnar Hálfdánarsson,
f. 1951, bændur að Þverfelli.
Bróðir Björns er Jakob Guð-
mundur Rúnarsson, f. 15. febr-
úar 1982. Björn ólst upp hjá
foreldrum sínum og bjó á Þver-
felli til dánardægurs. Að ioknu
grunnskólaprófi innritaðist
hann í Iðnskólann í Reykjavík
MINNINGARNAR hrannast upp
frá því hann kom í þennan heim
og fór að stíga sín fyrstu spor og
til þess síðasta. Allar eru þær á
einn veg. Kærleikur og ást sem
hann sýndi okkur í hvívetna. Það
voru hans einkenni að sýna mildi,
háttvísi og ljúfmennsku á allan
hátt. Eitt var það sem var ófrávíkj-
anleg regla í öllu hans fari en það
var vandvirkni á allan hátt. Hann
var glæsimenni og frábær náms-
maður.
Vélar voru hans áhugamál og fór
hann því í Iðnskólann í Reykjavík
og lauk þaðan prófi í vélvirkjun
með glæsibrag. Vinnubækur hans
frá allri hans skólaveru eru sem
lsitaverk, svo vel eru þær unnar.
Allar eru þær til og jafnvel rissblöð.
Öll hans störf við vélar voru unn-
in af gætni og nákvæmni þó ekki
væri nema að múga hey, þá voru
múgamir svo fallegir að manni varð
starsýnt á þá. Það var eins og unn-
ið væri eftir teikningu.
Annað áhugamál Björns var að
fara fram á fjall í girðingavinnu.
Strax sem ungur drengur tók hann
hamarinn sinn og lykkjur í vasann.
Þá ljómaði hans fallega bros á and-
litinu, bæði þegar hann fór af stað
og kom heim aftur. Hann var nýbú-
inn að láta þann draum rætast að
eignast jeppa og voru miklar ráða-
gerðir í því sambandi. í vor ætlaði
hann að gera við dráttarvél. Þá var
maríuerla búin að gera sér hreiður
í henni. Hann gat ekki hugsað sér
haustið 1991 og lauk prófi frá
málamiðnaðarbraut í maí 1994.
Björn ólst upp við öll algeng
sveitastörf. Að námi loknu var
hann lausráðinn í fáeinar vikur
við búvélaviðgerðir hjá Vélabæ
hf. í Borgarfirði, en hóf síðan
vinnu við Vélaleigu Sigurðar
Péturssonar á Hellum í Borgar-
firði. Hugur hans hneigðist til
frekari mennta í iðngrein sinni
en honum entist ekki aldur til
þess.
Utför Björns Rúnarssonar
fór fram frá Lundarkirkju 19.
júní.
að styggja hana og lét því vélina
óhreyfða. Fuglar himinsins munu
örugglega launa honum það með
söng sínum.
Oft var hlegið að vini hans Kópi
þegar hann leitaði Björn uppi til
að fá klapp.
Allsstaðar kom góðmennskan
fram. Það er ekki hægt að sætta
sig við að missa svo góðan dreng,
eftir verður sár sem aldrei grær.
Maður spyr: „Hvers vegna, hvers
vegna hann?“ Þó eru enn þá dýpri
sár hjá bróður hans og foreldrum.
En minningin lifir.
Viljum við nú kveðja hann á sama
hátt og hann kvaddi okkur ætíð
þegar hann var búinn að dvelja hjá
okkur þó ekki væri nema stutta
stund og skömm leið á milli bæj-
anna. Hann kyssti okkur á kinnina
eða faðmaði okkur að sér og sagði:
„Bless, sjáumst.“ Elsku vinur, við
finnum návist þína og biðjum guð
að blessa þig og styrkja. Við sökn-
um þín svo sárt og segjum: Bless
elsku vinur, sjáumst.
Þeir sem guð elskar deyja ungir.
Amma og afi, Þverfelli.
Það er einkennilegt til þess að
hugsa hvað raunveruleikinn getur
verið í mikilli fjarlægð við stundir
sem slíkar. Eina hugsunin sem kem-
ur fram í hugann er tómleiki. Þegar
ungur og hæfileikaríkur maður í
blóma lífsins er skyndilega hrifsað-
ur í burtu frá okkur, er erfitt að
skilja. Hver er tilgangurinn? Því
getur enginn svarað. Þannig er lífið
sjálft.
Björn frændi okkar var ákfalega
heilsteyptur maður. Hann fór sér
að engu óðslega og íhugaði alla
möguleika vel og vandlega áður en
hlutirnir voru framkvæmdir eða
áður en hann tók ákvörðun.
Hann var sannkallaður „fjöl-
skyldukarl“, heimakær og án efa
var hans besti og kærasti félags-
skapur fjölskyldan hans. Björn var
ekki margmáll í fjölmenni en í góðu
tómi sýndi hann á sér aðra hlið þar
sem hann var hrókur alls fagnaðar
og sýndi hann, ásamt Jakobi bróður
sínum, leikræna tilburði og eflaust
hafa margir sveitungar þeirra
„birst“ óvænt heima í stofu á hinum
ólíklegustu stundum.
Áhugamál Björns voru fyrst og
fremst allt sem sneri að vélum og
oft skildum við hin hvorki upp né
niður í umræðum hans og frænda
hans, þar sem tveir góðir komu
saman. Ferðir Björns með afa sín-
um og nafna upp á fjall í girðinga-
vinnu voru þeim báðum mjög kærar
og það hefði ekki komið á óvart
þó að Björn hefði tekið upp það
fordæmi afa síns og eytt einhveijum
stórafmælisdegi sínum þar í staðinn
fyrir að halda veislu heima.
Með þessum fátæklegu orðum
viljum við minnast elskulegs frænda
okkar og kveðja hann. Elsku Helga,
Rúnar, Jakob, amma og afi á Þver-
felli, Sigrún og Jónatan, megi guð
styrkja ykkur í þessari miklu sorg
og hjálpa ykkur við að takast á við
framtíðina.
Afram þjóta árin
sem óðfluga ský.
Og tíðin verður tvenn og þrenn,
og tíðin verður ný.
En það kemur ekki mál við mig
ég man þig fyrir því.
(Jóhann Jóhannsson)
Kristján, Sesselja, Birna,
Elín, Eygló, Guðmundur
og Davíð Einar.
Hann Björn frændi okkar er dá-
inn. Við erum harmi slegin. Hann
hefði orðið tvítugur á þessu ári.
Björn var bjartur yfirlitum og það
fylgdi honum heiðríkja. Hann var
ljúfur í lund, einlægur og brosmild-
ur. Við áttum því láni að fagna að
umgangast hann á þeim tíma þegar
hann var við nám í Iðnskólanum í
Reykjavík, þó mun minna en við
hefðum viljað. Hann var aufúsu-
gestur, kurteis og glaðlyndur. Hon-
um var tíðrætt um Þverfell þar sem
hann var fæddur og uppalinn.
Vinnustaður hans var í Borgarfirði
og bjó hann enn í foreldrahúsum.
Fjölskyldan skipaði stóran sess í
huga hans og ekki síst afi hans er
hann minntist oft á. Ferðir þeirra
um landareignina bæði sumar og
vetur voru honum ógelymanlegar.
Við sáum Björn fyrir okkur í hlut-
verki stórbónda, ábyrgan og iðju-
saman. Við Syrgjum Björn og biðj-
um fjölskyldu hans Guðs blessunar
og huggunar.
Sigrún, Ásta og fjölskyldur.
Veturinn 1990-1991 vorum við
14 bekkjarsystkini saman í 10. bekk
Kleppjárnsreykjaskóla. Lífið brosti
við okkur eins og öðrum unglingum
á þessum aldri. Síðan hafa leiðir
okkar legið í ýmsar áttir í starfi
og leik. Nú hefur dregið ský fyrir
sólu, við höfum misst einn úr hópn-
um. Laugardaginn 10. júní var
Björn Rúnarsson á Þverfelli við
vinnu sína er hann kenndi lasleika
og að kvöldi sunnudagsins var hann
allur. Við bekkjarsystkinin sem og
aðrir sitjum eftir hljóð.
Bjössi var staðráðinn í því að
læra vélsmíði. Náminu lauk hann í
fyrravor og hefur unnið við vélar
og vélaviðgerðir síðan. Bjössi var
duglegur námsmaður, stundaði
störf sín vel og var vinur vina sinna.
Við bekkjarsystkinin sendum
fjölskyldu Bjössa okkar innilegustu
samúðarkveðjur og biðjum Guð að
veita þeim styrk í sorginni.
Bekkjarsystkin,
Kleppjárnsreykjaskóla.
+
Móðir okkar og tengdamóðir,
ÞÓRA GÍSLADÓTTIR,
Hringbraut 58,
Keflavík,
verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju miðvikudaginn 21. júní
kl. 14.00.
Ragnar Olsen, Kristín Jónsdóttir,
Rakel Olsen,
Stella Olsen, Birgir Ólafsson,
Jónína Olsen, Ásgeir Þórðarson.
+
Kærar þakkir sendum við þeim, sem sýndu okkur samúð vegna
andláts og jarðarfarar sonar okkar, föður og bróður,
HJARTAR JÓHANNESSONAR
Friðrikshúsi,
Hjalteyri.
Sigrún Rögnvaldsdóttir,
Jóhannes Haraldsson,
Brynjar Hjartarson
og systkini hins látna.
+
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur samúð og hjálp við
andlát og útför sambýlismanns míns, sonar og bróður,
GUÐMUNDAR BJÖRNS HARALDSSONAR,
Öldugötu 1b,
Flateyri.
Gróa Kristín Helgadóttir,
Gróa Björnsdóttir,
Guðbjörg Haraldsdóttir Hjálmar Sigurðsson,
Jóna Guðrún Haraldsdóttir, Björn Ingi Bjarnason,
Gunnhildur Haraldsdóttir, Magnús Emilsson,
Gróa G. Haraldsdóttir,
Hinrik Rúnar Haraldsson.